Ωραίοι Έλληνες

Ο μεγάλος Γερμανός ποιητής και φιλόσοφος Φρειδερίκος Σίλερ (1759-1805) αποκαλύπτει από τότε το πνεύμα που κατέχει τους Ευρωπαίους απέναντι στην Ελλάδα. Και η αποκάλυψη αυτή έρχεται με το ποίημά του, που έχει τον τίτλο:

«Καταραμένε Έλληνα»

Όπου να γυρίσω τη σκέψη μου
όπου να στρέψω την προσοχή μου,
Μπροστά μου σε βρίσκω.
Τέχνη λαχταρώ
Ποίηση,  Θέατρο, Αρχιτεκτονική.
Εσύ μπροστά μου μπροστάρης και αξεπέραστος.
Επιστήμη ζητώ,
Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, Δημοκρατία,
Ισονομία, Ισοπολιτεία, Εσύ μπροστά.
Αθλητισμό γυρεύω, το γιατρικό του κορμιού μου,
Εσύ πάλι μπροστά, μπροστάρης και αξεπέραστος.
Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη γνώση,
γιατί να σ' αγγίξω; Για να καταλάβω πόσο μικρός είμαι;
Πόσο ασήμαντος και μηδαμινός; Γιατί, γιατί δεν μ' αφήνεις, στην ησυχία μου  και στην ξεγνοιασιά μου;

Γι' αυτό λοιπόν, για να μείνουν «στην ησυχία τους και στην ξεγνοιασιά τους» οι Ευρωπαίοι, άφησαν έξω από το Μουσείο της Ευρώπης τον Ελληνικό Πολιτισμό.

Ο μεγάλος Νίτσε, στο βιβλίο του «Η Γέννηση της Τραγωδίας από το Πνεύμα της Μουσικής», γράφει: «.Σχεδόν σε κάθε εποχή, οι διαδοσικοί πολιτισμοί προσπάθησαν με αγανάκτηση να αποσείσουν τον ζυγό των Ελλήνων, γιατί κάθε προσωπική δημιουργία, ενώ εκ πρώτης όψεως θαυμαζόταν ειλικρινά σαν πρωτότυπη, δίπλα σε αυτούς έχανε ξαφνικά το χρώμα και τη ζωντάνια της και γινόταν έκτρωμα αδέξιας μίμησης και γελοιογραφία. Και κάθε στιγμή ξεσπάει για μια ακόμη φορά η υπόκωφη οργή, η μαζεμένη στα βάθη της καρδιάς εναντίον αυτού του αλαζονικού λαού, που είχε την τόλμη να χαρακτηρίζει με το επίθετο «βάρβαρος» κάθε τι που ήταν ξένο. Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, λέμε, που διεκδικούν ανάμεσα στους λαούς μια ξεχωριστή θέση; Όμως, ούτε ο φθόνος, ούτε η αχαλίνωτη συκοφαντία και η οργή κατόρθωσαν να αγγίξουν την αυθάδη τους γαλήνη. Γι' αυτό ΜΠΡΟΣΤΆ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ! ΝΙΏΘΟΥΜΕ ΝΤΡΟΠΉ ΚΑΙ ΔΕΟΣ. Ας τολμήσουμε, επιτέλους, να διαλαλήσουμε πως οι Έλληνες κρατούν στα χέρια τους τα χαλινάρια της τέχνης, όπως άλλωστε και κάθε τέχνης.».

 «Εκτός από τις τυφλές δυνάμεις της φύσης, ό,τι κινείται στον κόσμον αυτόν  έχει την προέλευσή του από την Ελλάδα».

Ε. Καντ

Πηγές: ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ ΣΕΙΡΙΟΣ

Σαν μητέρα προς μητέρα: Καλά Χριστούγεννα!

Υποθέτω ότι η κλασική ευχή σημαίνει να περάσουμε όλοι όμορφα Χριστούγεννα, ιδεωδώς με τους αγαπημένους μας. Θα συγκεντρωθώ, βέβαια, στα Χριστούγεννα με τα μικρά μας παιδιά γιατί, καμιά φορά, μέσα στη βιασύνη και το άγχος μας, ξεχνάμε πώς να τους δίνουμε χαρά.  

Από την Ανθή Δοξιάδη

  

Στολίδια φτιαγμένα από τον Δημήτρη (11) και την Ηλέκτρα (12½ ετών)

Κλείστε τα μάτια σας και θυμηθείτε τα δικά σας παιδικά Χριστούγεννα. Τι σας έρχεται στον νου από εκείνες τις ημέρες; Πακέτα, στολίδια, φώτα, φωτάκια, ευωδιές -μελομακάρονα, κουραμπιέδες- οπωσδήποτε. Σίγουρα, επίσης, θα θυμηθήκατε ή, μάλλον, έτσι που είστε με κλειστά τα μάτια, θα αισθανθήκατε κάτι από την ατμόσφαιρα μέσα στο σπίτι εκείνες τις ημέρες. Ήταν οι γονείς χαρούμενοι, ευχαριστημένοι, διασκέδαζαν με τις προετοιμασίες ή ήταν εκνευρισμένοι και δυσαρεστημένοι; Ήταν μεγάλη, καλή, γλυκιά γιορτή τα Χριστούγεννα ή ένας μπελάς, που έπρεπε να τον περάσουμε και να τελειώνουμε με δαύτον; Αγαπιούνταν ή μάλωναν οι δικοί σας συγγενείς και φίλοι εκείνες τις ημέρες; Θυμηθήκατε κάποιο συγκεκριμένο από τα πολλά χριστουγεννιάτικα δώρα σας; Γιατί άραγε θυμόσαστε αυτό το δώρο; Σημειώστε το και θα επανέλθουμε.

Πέραν του τι θυμόμαστε, τα Χριστούγεννα, όπως μου αρέσει πάντα να λέω, είναι μια θριαμβευτική γιορτή, που μας διδάσκει πόσο μεγάλη δύναμη μπορεί να έχει ένα βρέφος, που ήρθε για να φέρει στον κόσμο την αγάπη.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο σπουδαίο από την αγάπη φυσικά (για να μην παραλείπουμε πάντα τα ευκόλως εννοούμενα) και δεν μας την έφερε ούτε βασιλιάς, ούτε μάγος, ούτε σπουδαίος πολιτικός. Την έφερε ένα μωρό. Άρα αυτή είναι η μέρα των μωρών και των μικρών παιδιών. Μην παραλείψετε να τους πείτε την ιστορία με δικά σας λόγια, ανάλογα, φυσικά, με τις πεποιθήσεις σας. Γιατί μερικά μικρά παιδιά λίγο θέλουν να πιστέψουν ότι τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή των πακέτων και των δώρων, που φέρνει ο Άγιος Βασίλης. Πείτε τους την ιστορία. Θα τα κάνει να αισθανθούν κι αυτά σπουδαία, που ένα μωρό κατάφερε κάτι τόσο εξαιρετικό!

Να επανέλθουμε στο δώρο που θυμόσαστε από τα δικά σας παιδικά Χριστούγεννα; Αξίζει να βρείτε γιατί αυτό το ένα ξεχωρίζει ανάμεσα σε όλα. Αξίζει γιατί θα βοηθήσει πολύ στο να κάνετε κι εσείς στα παιδιά σας κάτι αξέχαστο! Τι ήταν λοιπόν; Μήπως κάτι που επιθυμούσατε πάρα πολύ; Μήπως μια αναπάντεχη έκπληξη, κάτι που δεν το ξέρατε για να το επιθυμείτε, όμως ήταν ακριβώς αυτό που σας ενδιέφερε εκείνη την εποχή, που σας ήταν χρήσιμο ή, πιο απλά, πάρα πολύ ωραίο με τα δικά σας κριτήρια;

Όλα αυτά τα συναισθήματα και η κατανόησή τους θα μας βοηθήσουν να κάνουμε στα παιδιά μας δώρα που επιθυμούν πολύ. Ή, πάντως, δώρα που έχουν νόημα. Το θέμα δεν είναι καθόλου οικονομικό. Πολύ ακριβά δώρα, μάλιστα, επιλέγονται συχνά για να καμουφλάρουν τη βιασύνη και την απερισκεψία μας. Δεν έχω καιρό, άρα μπαίνω σε ένα μαγαζί και αγοράζω κάτι εντυπωσιακό και πιθανώς ακατάλληλο για την ηλικία ή για τα γούστα του παιδιού ή τις επιθυμίες του. Μετά ξεχνάω να πάρω τις σωστές μπαταρίες. Και όλα αυτά γιατί εμείς οι καλοί γονείς βιαζόμαστε καμιά φορά, επειδή έχουμε τόσα άλλα «απαραίτητα» να κάνουμε. Απαραίτητα αλλά ασήμαντα, ίσως, αν τα συγκρίνεις με τη μαγεία και τη χαρά να σου φέρει ο Άγιος Βασίλης αυτό που πραγματικά θέλεις περισσότερο στον κόσμο.

Το θεωρώ μεγάλο προνόμιο και τύχη να έχει κανείς παιδάκια, δικά του ή ξένα, αλλά και πάλι δικά του, για να τους χαρίσει τέτοιες άγιες και μαγικές ημέρες ένα κομμάτι όνειρο. Ας εκμεταλλευτούμε αυτήν την καλή τύχη και ας αποφύγουμε τα βιαστικά διαλεγμένα, βαρετά παιχνίδια με μπαταρίες (ξέρετε τι λέω) που αποβλακώνουν τα έξυπνα αστεράκια μας. Είναι θέμα απόφασης να φτιάξουμε βήμα βήμα τα ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Ούτε τέτοιες γιορτιάρες μέρες μ' αφήνει ήσυχη ο γονιός, που με περιμένει στην γωνία. Ευτυχώς. Γιατί όπως έχετε καταλάβει, τον συμπαθώ πολύ και τον χρειάζομαι. «Κάθε τέτοιες ημέρες όλο τα ίδια γράφεις. Επαναλαμβάνεσαι», μου λέει. Είναι αλήθεια. Και το «σ' αγαπώ πολύ», όταν το λέμε καθημερινά στα παιδιά (ή και σε τυχερούς μεγάλους), είναι επανάληψη. Προτείνετε να μην το λέμε;

Πηγή Πέρυσι τέτοιο καιρό

Οδός Ελλήνων... οδός απόντων υπευθύνων

Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Χριστόφορος Κροκίδης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

 

Οδός Ελλήνων

οδός εκείνων

που ξέρουνε τι κάνουνε

που ξέρουν ότι χάνουνε

κι ελπίζουν στο κράτος

χαμένοι κατακράτος

Οδός Ελλήνων

οδός εκείνων

που πέτρα δεν αφήσανε

που τοίχους ζωγραφίσανε

κι ακόμα ζωγραφίζουν

μαραίνονται κι ανθίζουν

Οδός Ελλήνων

οδός εκείνων

οδός του οδοστρώματος

του έτσι του κυκλώματος

οδός σακατεμένη

οδός αγαπημένη

Οδός Ελλήνων

οδός εκείνων

οδός απόντων υπευθύνων

οδός του πάθους

οδός του λάθους

οδός του ύψους και του βάθους

Οδός Ελλήνων

οδός εκείνων

που πιάνονται αδιάβαστοι

που γίνονται ανάρπαστοι

που σκίζουν και πουλάνε

που δε με ξεγελάνε

Οδός Ελλήνων

οδός εκείνων

που δεν τους πιάνει λάστιχο

κι εγώ με 'να τετράστιχο

τους πιάνω από τη μέση

πονάω και μ' αρέσει

Οδός Ελλήνων

οδός εκείνων

που ξέρουν να ονειρεύονται

που υπερηφανεύονται

πως είναι και οι πρώτοι

μακάρι να 'ναι πρώτοι

Οδός Ελλήνων

οδός εκείνων

οδός απόντων υπευθύνων

οδός του πάθους

οδός του λάθους

οδός του ύψους και του βάθους