Thursday, 20 June 2013

Φρίκη....

Όποιος θέλει μπορεί να δει την είδηση εδώ
εμείς δεν μπορούμε να την αναρτήσουμε, 
δεν γίνεται :(((


ΟΗΕ: Το Ισραήλ χρησιμοποιεί παιδιά από τα Παλαιστινιακά
εδάφη ως ανθρώπινη ασπίδα

Φρίκη προκαλούν οι καταγγελίες του ΟΗΕ για τα δεινά που υφίστανται από το Ισραήλ παιδιά από τα Παλαιστινιακά εδάφη. Σύμφωνα με τα στοιχεία, υπόκεινται σε βασανιστήρια και χρησιμοποιούνται ακόμη και ως ανθρώπινη ασπίδα.

UN: Palestinian children tortured, used as human shields by Israel

ΟΗΕ: Το Ισραήλ χρησιμοποιεί ως ανθρώπινη ασπίδα παιδιά από τα Παλαιστινιακά εδάφ
«χρησιμοποιούνται συνεχώς μικροί Παλαιστίνιοι
ως ανθρώπινες ασπίδες και ως πληροφοριοδότες».
Στην έκθεσή της έπειτα από δεκαετή εξέταση, έως το 2012, η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού καταγγέλλει πως οι αρχές αρνούνται τακτικά στα παιδιά από την Γάζα και την Δυτική Οχθη την εγγραφή της γέννησής τους στα μητρώα και την πρόσβασή τους στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, σε αξιοπρεπή σχολεία και σε καθαρό νερό.
Ακόμη χειρότερα, κάνουν λόγο για συλλήψεις παιδιών Παλαιστινίων από τον ισραηλινό στρατό και την αστυνομία, οι οποίοι τα υποβάλλουν σε ταπεινωτική μεταχείριση, βασανιστήρια και τα ανακρίνουν στα εβραϊκά- γλώσσα που δεν γνωρίζουν- αναγκάζοντάς τα να υπογράψουν ομολογίες.
Η έκθεση αναγνωρίζει τις ανησυχίες του Ισραήλ για την εθνική ασφάλεια και επισημαίνει ότι παιδιά και από τις δύο πλευρές της σύγκρουσης εξακολουθούν να σκοτώνονται και να τραυματίζονται, αν και οι περισσότερες απώλειες είναι μικροί Παλαιστίνιοι.
Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά συλλαμβάνονται με την κατηγορία της ρίψης πετρών, κάτι που μπορεί να τους στοιχίσει έως και 20 χρόνια φυλάκισης, ενώ σύμφωνα με την επιτροπή οι Ισραηλινοί στρατιώτες συχνά παραδέχονται πως πρόκειται για αυθαίρετες συλλήψεις.
Στη διάρκεια της δεκαετούς έρευνας, 18 ειδικοί της οργάνωσης εξέτασαν αν το Ισραήλ συμμορφώνεται με μια συνθήκη του 1990. Κατέληξαν πως σε αυτή την περίοδο αυτή 7.000 παιδιά Παλαιστινίων ηλικίας 12-17 ετών, έχουν συλληφθεί, ανακριθεί και κρατηθεί. Πολλά οδηγούνται ενώπιον στρατοδικείων με αλυσίδες στα πόδια και χειροπέδες, ενώ κάποιοι νέοι κρατούνται στην απομόνωση, ορισμένες φορές για μήνες, σύμφωνα με την έκθεση.
Σε αυτήν εκφράζεται βαθιά ανησυχία διότι «χρησιμοποιούνται συνεχώς μικροί Παλαιστίνιοι ως ανθρώπινες ασπίδες και ως πληροφοριοδότες». Ισραηλινοί στρατιώτες έχουν χρησιμοποιήσει μικρούς Παλαιστίνιους για να μπουν αυτοί μέσα σε ενδεχομένως επικίνδυνα κτίρια πριν από τους ίδιους και για να στέκονται μπροστά από στρατιωτικά οχήματα για να αποτρέπουν την ρίψη πετρών, προστίθεται στην έκθεση.
«Σχεδόν όλοι αυτοί που χρησιμοποίησαν παιδιά ως ανθρώπινες ασπίδες και ως πληροφοριοδότες εξακολουθούν να μην έχουν τιμωρηθεί, ενώ στους στρατιώτες που καταδικάστηκαν επειδή εξανάγκασαν υπό την απειλή όπλου ένα 9χρονο παιδί να ψάξει τσάντες, οι οποίες πιστευόταν ότι περιείχαν εκρηκτικά, επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης τριών μηνών με αναστολή και υποβιβάστηκαν», υπογραμμίζουν οι συντάκτες της έκθεσης.

Πάνω από 45,2 εκατομμύρια
οι εκτοπισμένοι σε όλο τον κόσμο

Από διαπιστώσεις καλά πάμε....
Στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 20 ετών
έφθασαν οι εκτοπισμένοι σε όλο τον κόσμο,
σύμφωνα με νέα έκθεση του ΟΗΕ, η οποία κάνει
λόγο για περισσότερους από 45,2 ανθρώπους
που ζουν μακριά από τις εστίες τους.
περισσότερα εδώ: kathimerini

Ο Διογένης και οι φακές

diogenes1
Μία μέρα ο Διογένης έτρωγε ένα πιάτο φακές καθισμένος στο κατώφλι ενός τυχαίου σπιτιού. 
Δεν υπήρχε σε όλη την Ελλάδα πιο φθηνό φαγητό από μία σούπα με φακές. Μ’ άλλα λόγια, αν έτρωγες φακές σήμαινε ότι βρισκόσουν σε κατάσταση απόλυτης ανέχειας. 
Πέρασε ένα απεσταλμένος του άρχοντα και του είπε:

«Α! Διογένη, Αν μάθαινες να μην είσαι ανυπότακτος κι αν κολάκευες λιγάκι τον άρχοντα, δε θα ήσουν αναγκασμένος να τρως συνέχεια φακές.»
Ο Διογένης σταμάτησε να τρώει, σήκωσε το βλέμμα και κοιτάζοντας στα μάτια τον πλούσιο συνομιλητή του αποκρίθηκε:
«Α, φουκαρά αδελφέ μου! Αν μάθαινες να τρως λίγες φακές, δεν θα ήσουν αναγκασμένος να υπακούς και να κολακεύεις συνεχώς τον άρχοντα.» 
.
by Αντικλείδι
Diogenes and the lentils
By constant flattery the hedonistic philosopher Aristippus managed to gain a comfortable position at the court of Dionysius, tyrant of Syracuse. One day, observing Diogenes preparing some lentils for a meager meal, Aristippus offered some worldly wisdom to his fellow sage: "If you would only learn to compliment Dionysius, you wouldn't have to live on lentils."
"And if you would only learn to live on lentils, you wouldn't have to flatter Dionysius," retorted Diogenes.
pawprints

Μουσικά Σύνολα ΕΡΤ - Χορωδία ΕΡΤ
«Ότι κραταιά ως Θάνατος Αγάπη»

Να γιατί το μαύρο στην ΕΡΤ είναι μαύρο στον Πολιτισμό
Ύδωρ πολύ ου δυνήσεται σβέσαι την αγάπην
 Θες με ως σφραγίδα επί την καρδίαν σου,
ως σφραγίδα επί τον βραχίονά σου.
Ότι κραταιά ως Θάνατος Αγάπη,
σκληρός ως Άδης Ζήλος.
Περίπτερα αυτής περίπτερα πυρός, φλόγες αυτής.
Ύδωρ πολύ ου δυνήσεται σβέσαι την αγάπην,
και ποταμοί ου συγκλύσουσιν αυτήν.
Στίχοι: Απόσπασμα από το «Άσμα Ασμάτων» του Σολομώντα.

Μουσική:
Μάνος Χατζιδάκις

Θέλω ένα σπίτι με χαρά, ν’ απλώσω τη ζωή μου...

Πάνω από 45,2 εκατομμύρια
οι εκτοπισμένοι σε όλο τον κόσμο
Από διαπιστώσεις καλά πάμε....
Αφιερωμένο σε όλα τα προσφυγάκια-χαμομηλάκια,
σε όλους τους Αμίρ της καρδιάς μας.


Θέλω ένα σπίτι με χαρά, ν’ απλώσω τη ζωή μου.

Τη γλώσσα σου την όμορφη δεν την καλοκατέχω,
γι' αυτό και να με συγχωρνάς που δύσκολα τα λέω.
Μα, σαν το θες, στα μάτια μου τα λόγια μου θα νιώσεις.
Ξεκίνησα απ’ το πουθενά, από πατρίδα όμορφη.

Άφησα πίσω μου βουνά που δέντρο δεν τα ξέρει
και ποταμούς κι αητοφωλιές απάτητες, και κάμπους.
Με χρήμα μας αγόρασαν, με αίμα μαζεμένο.

Νύχτα, κρυφά μας μπάρκαραν μαυροκυνηγημένους,
δουλέμποροι του σήμερα και μας εσκυλοπνίξαν.
Μα να που τα κατάφερα και ζωντανός εβγήκα.
Κι ήρθαμ’ εδώ, που στο σχολειό από μικρό μου ‘μάθαν
πως ο θεός ο ξένιος μαζεύει και ζεσταίνει,
της προσφυγιάς της άκαρδης τους παραπεταμένους,
πως κι η δικιά σου η φυλή την προσφυγιά την ξέρει.

Άλλα περίμενα να βρω, και άλλα εδώ με βρήκαν.
Κρυώνω εδώ που μ’ έβαλες, δεν έχω τη γωνιά μου,
ν’ απλώσω το τετράδιο να γράψω, να διαβάσω.
Δε νιώθω αγάπη γύρω μου και η ψυχή πονάει,
δε βρίσκει τόπο να σταθεί και ομορφιά ν’ αράξει.
Τα παιδικά μου όνειρα τα πνίγει η ασχημάδα
κι από σχισμάδες μάταια ελπίδας φως γυρεύω,
φτερά ν’ ανοίξω να χαρώ, ν’ αρχίσω το ταξίδι.

Θέλω ένα σπίτι με χαρά, ν’ απλώσω τη ζωή μου.
Να ‘χει δροσιά στον καύσωνα και ζέστη στο χειμώνα.
Και η μάνα μου το πάτωμα να ντύνει με χαλάκια
που να ‘χουνε τα χρώματα της μακρινής πατρίδας,
να τα κοιτώ να τα θωρώ να μη την λησμονήσω.

Μια λάμπα θέλω να ‘χω φως, να βλέπω, να διαβάζω.
Και στη γωνιά η μάνα μου γλυκά να καταπιάνεται,
μ’ αγάπης μαγειρέματα για να με μεγαλώσει.
Κι ένα σκυλάκι αδέσποτο στα πόδια μου στρωμένο
να με θωρεί να το θωρώ τους δρόμους να θυμάμαι.
Και την εικόνα του παππού στον τοίχο τηνε θέλω
να του μιλώ, να μου μιλά, πατρίδα μην ξεχάσω.

Μ΄ αν δεν μπορείς, ή άμα δε θες, σ’ ένα μικρό σπιτάκι,
σ’ ένα σπιτάκι με χαρά τη φτώχεια μου να βάλεις,
μολόγησέ το καθαρά, πες δε σε θέλω, φύγε,
να φύγω, να ‘βρω αλλού ζωή και δεύτερη πατρίδα.

Κι αν η καρδιά σου είν’ καλή και θέλει με να μείνω,
βόηθα να φύγω από δω γιατί θα μαραζώσω,
αφού μές στον καταυλισμό που μ’ έχεις πεταμένο,
χωρίς νερό, χωρίς το φως, μαύρη η ζωή μου είναι.

Το πώς με λένε δε θα πω, δεν έχει σημασία.
Πες με Αμίρ, μα άμοιρος να ξέρεις πως δεν είμαι.
Είμαι παιδάκι αληθινό, μικρό χαμομηλάκι,
δώσε μου χώρο, έδαφος, ν’ ανθίσω, να ριζώσω,
κι εγώ μεγάλος θα γινώ, τρανός και ξακουσμένος,
και της Πατρίδας σου το Φως στα πέρατα θα στείλω.

Βασιλική Π. Δεδούση

Καλημέρα σας με τον χορό των χρωμάτων!!

τα χρώματα κυριολεκτικά χορεύουν καθώς έρχονται
σε επαφή με τα ηχητικά κύματα.
Ένας φωτογράφος και βιοχημικός οργάνωσε ένα πείραμα για να διαπιστώσει την συμπεριφορά των βαφών όταν έρθουν σε στενή επαφή με τον ήχο. Το πείραμα διεξήχθη σε ένα creative studio στο Λονδίνο, το Dentsu London. 
Αρχικά «έντυσαν» ένα μικρό ηχείο με μια μεμβράνη και στην συνέχεια έριξαν πάνω στην μεμβράνη σταγόνες μιας βαφής που περιείχε τα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Όταν ενεργοποιήθηκε το ηχείο η βαφή άρχισε να δονείται από τα ηχητικά κύματα, φαινόμενο που κατάφερε να αποτυπώσει με την κάμερα του ο Λίντεν Γκλέντχιλ.



Αν και το φαινόμενο δεν είναι ορατό με γυμνό μάτι εντούτοις η κάμερα κατέγραψε εκπληκτικές εικόνες με τα χρώματα κυριολεκτικά να χορεύουν καθώς έρχονταν σε επαφή με τα ηχητικά κύματα. 
Οι εικόνες είναι τόσο εντυπωσιακές που μεγάλη εταιρία κατασκευής τις χρησιμοποίησε σε διαφημιστική της καμπάνια

ευχαριστούμε τη Λυδία που μας το έστειλε :) 

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki