Thursday, 2 April 2009

Χατζηκυριάκειο Ορφανοτροφείο: Αξίζει να πάμε

Στις 8, 9 και 10 Απριλίου, στην Πλατεία Κοραή στον Πειραιά, θα γίνει το Πασχαλινό Παζάρι του Χατζηκυριάκειου Ιδρύματος.
.

Καλό είναι να πάμε όλοι να δούμε τα παιδάκια από κοντά και στο Ορφανοτροφείο προσφέροντας ό,τι μπορεί ο καθένας μας.
Προσωπικά έχω επισκεφθεί αρκετές φορές το ίδρυμα πηγαίνοντας και κάποια παιχνίδια, ρουχαλάκια, ακόμη και είδη μπεμπέ γιατί εκείνη την περίοδο υπήρχε μια μικρή μανούλα με το μωράκι της.
ΑΞΙΖΕΙ να δείτε πόσα παιδάκια ζουν μακριά από τους γονείς τους, και πως είναι να μεγαλώνεις μέσα σε ένα ορφανοτροφείο.  

Διαβάστε λίγα λόγια για την ιστορία του Χατζηκυριάκειου ορφανοτροφείου.
Ορφανοτροφείο για κορίτσια στον Πειραιά. Ιδρύθηκε το 1889 από τον Ιωάννη Χατζηκυριακού και τη γυναίκα του Μαρία Δημητροπούλου. Για τη δημιουργία και τη συντήρηση του ορφανοτροφείου διατέθηκε ολόκληρη η περιουσία του πλούσιου έμπορου και κτηματία Χατζή- Κυριακού, που ήταν αρκετά μεγάλη. Το ορφανοτροφείο άρχισε να λειτουργεί από το 1903. Δέχεται ορφανά κορίτσια 7-12 χρόνων, που τελειώνουν το δημοτικό. Παράλληλα διδάσκονται ραπτική, κοπτική και χειροτεχνία. Ένα μέρος των οικότροφων βρίσκεται στο Χατζηκυριάκειο με ευθύνη του κράτους, συντηρούνται δηλ. από αυτό, ενώ ένα άλλο μέρος συντηρείται από το ίδιο το ορφανοτροφείο.

Κρατούμενη από 14 ετών στις φυλακές Ελαιώνα της Θήβας

Η Χριστίνα Κυριμοπούλου είναι έγκλειστη 
εδώ και πέντε χρόνια στις φυλακές ανηλίκων στον Ελαιώνα, για αδικήματα που είχε διαπράξει 14 ετών. 
Έχει κάνει επανειλημμένα απόπειρες αυτοκτονίας 
ενώ της χορηγούνται φάρμακα 
χωρίς να βρίσκεται κάτω από την εποπτεία ψυχιάτρου. Παρακολουθήστε τι λέει στο tvxs 
η δικηγόρος της Χρύσα Πετσιμέρη.


πηγή

Για τα χιλιάδες αυτιστικά Ελληνόπουλα υπάρχουν μόνο τα ιδρύματα

Αυτισμός
Τα συμπτώματα
Ο αυτισμός είναι μια πολύπλοκη νευροψυχιατρική διαταραχή που απομονώνει από τον υπόλοιπο κόσμο το παιδί που πάσχει. Εκδηλώνεται πριν το παιδί γίνει 3 ετών και διαρκεί μια ζωή. Εμφανίζεται πολύ πιο συχνά στα αγόρια απ΄ ό,τι στα κορίτσια- η αναλογία είναι 4 αγόρια, 1 κορίτσι.
Βρεφική ηλικία
  • Αδιαφορία ή αποστροφή προς την τρυφερότητα ή τη φυσική επαφή.
  • Απουσία της επαφής με βλέμματα, απουσία χαμόγελου ή ανταπόκρισης στο πρόσωπο.
  • Αδυναμία αντίδρασης στη φωνή των γονιών.
Πρώιμη παιδική ηλικία
  • Μικρός βαθμός ή απουσία μίμησης πράξεων - χτύπημα χεριών.
  • Έλλειψη ενδιαφέροντος για παιχνίδια ή άλλα αντικείμενα.
  • Ελάχιστη αναγνώριση ή ανταπόκριση σε θετικά ή αρνητικά συναισθήματα άλλων ανθρώπων.
  • Κλείνονται στον δικό τους κόσμο και προτιμούν μοναχικές δραστηριότητες.
  • Δεν μπορούν να παίξουν απλά παιχνίδια ή να συμμετέχουν σε ομάδα.
  • Παράδοξη συμπεριφορά προς τους ενήλικες- προσκολλώνται ή αδιαφορούν.
  • Ασυνήθιστη χρήση της γλώσσας. Επαναληπτική χρήση λιγοστών λέξεων ή φράσεων.
  • Φτωχή ανταπόκριση, όταν ακούν το όνομά τους.
Παιδική ηλικία
  • Αδυναμία συμμετοχής στο παιχνίδι άλλων παιδιών. Παράξενη συμπεριφορά που μπορεί να φανεί σαν επιθετική και να προκαλέσει αναστάτωση.
  • Απουσία επίγνωσης των κανόνων στη σχολική τάξη.
  • Αναστατώνονται εύκολα από κοινωνικά ή άλλα ερεθίσματα.
  • Αποτυγχάνουν να έχουν κανονικές σχέσεις με τους ενήλικες- πολύ έντονες σχέσεις ή απουσία σχέσης.
Για τα χιλιάδες αυτιστικά Ελληνόπουλα υπάρχουν μόνο τα ιδρύματα
Η Λιάνα και η Μακαρένα γνωρίστηκαν τον Ιούνιο του 2003, όταν βρέθηκαν με εννέα ακόμη γονείς αυτιστικών παιδιών και δημιούργησαν τον Σύλλογο Γονέων και Φίλων Αυτιστικών Παιδιών «Αναγέννηση».
Έξι χρόνια τώρα, μαζί με την πρόεδρο του συλλόγου κ. Ευαγγελία Χαβιάρα- Κοκκινάκη που έχει υιοθετήσει τρία παιδιά, την 15χρονη Ειρήνη που πάσχει από αυτισμό και τα δεκάχρονα δίδυμα, τον Κωνσταντίνο και την Πηνελόπη, αγωνίζονται να δημιουργήσουν ένα ημερήσιο πρότυπο κέντρο εκπαίδευσης για τα αυτιστικά παιδιά άνω των δέκα χρόνων, για τα οποία δεν υπάρχει απολύτως τίποτα.
«Όλα αυτά τα χρόνια παλεύουμε για να πάρουμε άδεια να κτίσουμε σε δικό μας οικόπεδο, που αγοράσαμε στο Γραμματικό, το σχολείο και το σπίτι των παιδιών μας», λέει στα «ΝΕΑ» η κ. Ε. Χαβιάρα.
«Προσπαθούμε μόνοι μας να κάνουμε αυτό που έπρεπε να έχει κάνει το κράτος και οι αρμόδιοι αντί να μας στηρίξουν μας αντιμετωπίζουν εχθρικά. Έχω χτυπήσει αναρίθμητες πόρτες και έχω στείλει εκατοντάδες επιστολές, αλλά στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα».
Ο αυτισμός, εξηγεί η κ. Χαβιάρα, υπάρχει όσο και το άτομο που προσβάλλεται από αυτή τη διαταραχή: «Η μεγαλύτερη αγωνία των γονιών που έχουν αυτιστικό παιδί είναι τι θα απογίνουν τα παιδιά τους, όταν εκείνοι φύγουν από τη ζωή. Τα αυτιστικά παιδιά στην Ελλάδα μαραζώνουν στα ιδρύματα. Εμείς ονειρευόμαστε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας»!
Περισσότεροι από 60.000 άνθρωποι πάσχουν από κάποια μορφή αυτισμού στην Ελλάδα. Κάθε χρόνο έχουμε 400- 500 νέες διαγνώσεις σε παιδιά: «Το πρόβλημα αφορά όλους μας και όλοι πρέπει να βοηθήσουμε για να ζήσουν με αξιοπρέπεια».
Από το 2008 καθιερώθηκε η σημερινή ημέρα - 2 Απριλίου - ως Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για τον Αυτισμό

Ρεπορτάζ: Αρετή Αθανασίου athanasiou@dolnet.gr
πηγή

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki