Αντίο μίστερ Σποκ... - Spock Dies: Star Trek

Ο ηθοποιός Λέοναρντ Νίμοϊ  έφυγε για το μεγαλύτερό του ταξίδι σε ηλικία 83 ετών - Διαβάστε το τελευταίο του μήνυμα στο Twitter - Το όνομά του είχε συνδεθεί όσο λίγα με τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας

Ο Mr. Spock, o αξιωματικός του Enterprise με τα μυτερά αυτιά, ο πιο εμβληματικός ίσως χαρακτήρας  της θρυλικής σειράς επιστημονικής φαντασίας «Star Trek», ο ηθοποιός Λέοναρντ Νίμοϊ, έφυγε τη ζωή σε ηλικία 83 ετών και βύθισε στη θλίψη μια ολόκληρη γενιά που ζούσε για να βλέπει στην τηλεόραση της εποχής (συνήθως ασπρόμαυρη) τις περιπέτειές του.

Star Trek  (1966 - 1969)
Η πρώτη τηλεοπτική σειρά του Star Trek προβλήθηκε στις Η.Π.Α. από το 1966 ως το 1969 και αποτελείται από 80 επεισόδια. Περιέγραφε τα ταξίδια του διαστημοπλοίου Enterprise κατά την "πενταετή αποστολή του να ανακαλύψει παράξενους νέους κόσμους, να αναζητήσει νέα ζωή και νέους πολιτισμούς, να φτάσει θαρραλέα εκεί που κανείς δεν έχει φτάσει ποτέ". Πλοίαρχος του σκάφους ήταν ο Τζέιμς Τ. Κερκ (James T. Kirk, τον υποδυόταν ο Γουίλιαμ Σάτνερ) και πρώτος αξιωματικός ο Σποκ (Mr. Spock, Λέοναρντ Νίμοϊ), γιος του Βουλκάνιου πρέσβη Σάρεκ και της γήινης συζύγου του. Συμμετείχαν ακόμη ο γιατρός ΜακΚόι (Leonard McCoy, ΝτεΦόρεστ Κέλι), ο Ρώσος πλοηγός Πάβελ Τσέκοφ (Pavel Chekov, Γουόλτερ Κένιγκ), ο πηδαλιούχος Χικάρου Σούλου (Hikaru Sulu, Τζορτζ Τακέι), η αξιωματικός επικοινωνιών Ουχούρα (Uhura, Νισέλ Νίκολς) και ο Σκοτσέζος μηχανικός Σκοτ, ή χαϊδευτικά "Σκότι" (Montgomery Scott, Τζέιμς Ντούχαν). Παρά το γεγονός ότι η πρώτη τηλεοπτική σειρά είχε τριετή μόνο διάρκεια, συνέχισε να προβάλλεται στις τηλεοράσεις των Η.Π.Α. και άλλων χωρών επί πολλά χρόνια, δημιουργώντας σταδιακά έναν μύθο.
περισσότερα εδώ

Lindsey Painter: Δίνει το νεφρό της σε άρρωστο μαθητή της

Μάθημα ζωής δίνει η Lindsey Painter, δασκάλα Α΄ δημοτικού στο Τέξας, το οποίο πάει πιο μακριά από το διάβασμα, το γράψιμο και την αριθμητική: Θα δώσει το νεφρό της σε άρρωστο μαθητή της!

Τον Δεκέμβριο, όταν οι γονείς του 6χρονου μαθητή Matthew Parker αναζήτησαν ανοιχτά δότη νεφρού, η Lindsey ήταν η πρώτη που προσφέρθηκε να κάνει τις εξετάσεις για να διαπιστωθεί αν υπάρχει συμβατότητα.
Ο Parker είχε πρόβλημα εκ γενετής και το 2010 είχε υποβληθεί σε μεταμόσχευση νεφρού. Ωστόσο, πριν από δύο χρόνια ο οργανισμός του απέρριψε το μόσχευμα και έπρεπε να μπει εκ νέου στη λίστα.

Η εύρεση συμβατού δότη για τον Parker δεν ήταν εύκολη, εξαιτίας της προηγούμενης μεταμόσχευσης, και οι γιατροί του έδιναν πιθανότητες μόλις 1%. Έπειτα από την εξέταση 80 περιπτώσεων,  βρέθηκε τελικά ο «τέλειος δότης»: η δασκάλα του.

«Είναι δύσκολο να μην νιώθεις πως έτσι έπρεπε να γίνουν τα πράγματα. Όλα μπήκαν στη θέση τους και έγιναν έτσι για κάποιο λόγο», δήλωσε η Painter, η οποία ξεκίνησε να διδάσκει στο σχολείο του Parker το περασμένο καλοκαίρι.

Η εγχείρηση θα γίνει μέσα στον Μάρτιο και δασκάλα και μαθητής θα λείψουν περίπου έξι εβδομάδες από το σχολείο.

madata

Άβα Παπαθεοφίλου: Διδάσκει επί τριάντα χρόνια Ελληνικά τα παιδιά της Ν. Αφρικής

Εστία διάδοσης της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού λειτουργεί στο δημοτικό σχολείο του Ανατολικού Τζαμπούβου (Jabuvu East Primary School), στην περιοχή του Σοβέτο, στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής, χάρη στις άοκνες και σε εθελοντική βάση προσπάθειες της εκπαιδευτικού Άβας Παπαθεοφίλου.

«Τους κάνουμε τα ελληνικά με τραγουδάκια, με παιχνίδια» δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Παπαθεοφίλου, προσθέτοντας ότι χρησιμοποιεί την ελληνική φιλοσοφία και τη μυθολογία, την οποία τα παιδιά παραλληλίζουν με τη δική τους.
Μάρτυρας αυτών των προσπαθειών έγινε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρος, όταν κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο σχολείο, οι μαθητές τον υποδέχθηκαν, κρατώντας ελληνικές σημαίες και τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο της χώρας μας.

Στην εκδήλωση, οι μαθητές απήγγειλαν ποιήματα και στα ελληνικά, ενώ, όπως είπε η κ. Παπαθεοφίλου, ο αναπληρωτής του υπουργού Παιδείας μίλησε με ενθουσιασμό για την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό, επισημαίνοντας ότι «είναι η βάση όλων των επιστημών, είναι ο τρόπος για να μπορέσουν τα παιδιά, οι γενιές του μέλλοντος να ζήσουν μια καλύτερη ζωή» και παρότρυνε τα παιδιά να σπουδάσουν ελληνικά. 

Οι μαθητές έχουν την επιλογή στο Λύκειο να διαλέξουν τα ελληνικά ως μάθημα επιλογής, ενώ στο πανεπιστήμιο του Γιοχάνεσμπουργκ λειτουργεί έδρα ελληνικών σπουδών.

Υπάρχει ενδιαφέρον και από άλλα σχολεία για επέκταση του προγράμματος και, σύμφωνα με την κ. Παπαθεοφίλου, αυτό θα μπορούσε να υλοποιηθεί μέσα από τη συνεργασία της Ελλάδας με τη Νότια Αφρική, που θα είχε ως αποτέλεσμα να βρουν δουλειά εκπαιδευτικοί και των δύο χωρών. Η ίδια προσθέτει ότι ύστερα από 30 χρόνια προσφοράς, στην αρχή στα ελληνικά σχολεία και μετά στους καλλιτέχνες και στα παιδιά της Νότιας Αφρικής, πρέπει να παραδώσει τη «σκυτάλη» στους νεότερους.

Πήγε στη Νότια Αφρική το 1982, εν μέσω Απαρτχάιντ
Η κ. Παπαθεοφίλου πήγε στη Νότια Αφρική το 1982, εν μέσω Απαρτχάιντ, όταν οι φυλετικές ομάδες ζούσαν ξεχωριστά. Μετά την αλλαγή του καθεστώτος, το 1993, ξεκίνησε να εκπαιδεύει Νοτιοαφρικανούς δασκάλους πάνω στην προσέγγιση των παιδιών του Σοβέτο, μέσω της τέχνης.

«Δίδασκα τους δασκάλους για να ανεβάζουν θεατρικά έργα, να κάνουν εκθέσεις ζωγραφικής, δημιούργησα πλατφόρμα για να δείξουν τη δουλειά τους» είπε. Μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία, απομακρύνθηκαν τα παιδιά του Σοβέτο από τις συμμορίες που τους παρέσυραν σε εγκληματικές ενέργειες, δημιουργήθηκαν βιβλιοθήκες, πολιτιστικά κέντρα, αλλά και ένα ετήσιο παιδικό «καλλιτεχνικό πανηγύρι». 

Η κ. Παπαθεοφίλου υπογράμμισε ότι οι Νοτιοαφρικανοί είναι πάρα πολύ φιλέλληνες, κάτι που ίσχυε τόσο για τον Νέλσον Μαντέλα όσο και για τους σημερινούς πολιτικούς, σε όποια παράταξη και αν ανήκουν.
Η ίδια έχει αποκομίσει πολύ θετικές εμπειρίες από τα παιδιά που διδάσκει και τους εκπαιδευτικούς με τους οποίους συνεργάζεται εδώ και 20 χρόνια. «Είναι πολύ ενθαρρυντικό το να έχουμε πολύ καλούς φίλους, μας αγαπάνε, μας εκτιμούν, μας ανοίγουν τις πόρτες», πρόσθεσε.
Οσο για αυτούς που τυχόν αντιμετώπισαν το έργο της με επιφύλαξη επισήμανε: «Δεν θα καθίσω να προσπαθώ να πείσω κάποιον ότι δεν έχει δίκιο που βλέπει τα πράγματα διαφορετικά από εμένα. Καθένας προσπαθεί να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, σαν εκπαιδευτικός προσπαθώ να κάνω το καλύτερο για τα παιδιά, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή και θρησκεία».

Πηγή: ΑΜΠΕ
cretalive

«Ruins (Ερείπια) – Το χρονικό μιας διαπόμπευσης»

Η υποκρισία, η απανθρωπιά και ο Φαρισαϊσμός
σε όλο τους το μεγαλείο!!

Απόψε στις 23.30, στην ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΡΤ και την ΕΡΤ3
το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ της Ζωής Μαυρουδή
“Ruins (Ερείπια) – Οροθετικές γυναίκες. Το χρονικό μιας διαπόμπευσης”
Τα ΕΡΕΙΠΙΑ είναι ένα ντοκιμαντέρ για τη συγκλονιστική υπόθεση ποινικοποίησης του HIV στην Ελλάδα.

Η εξιστόρηση της δίωξης των οροθετικών γυναικών, οι οποίες προσήχθησαν από την Ελληνική Αστυνομία, υπέστησαν εξαναγκαστικούς ελέγχους για HIV, προφυλακίστηκαν για κακούργημα και τελικά διαπομπεύτηκαν, όταν οι φωτογραφίες και τα προσωπικά τους δεδομένα δημοσιοποιήθηκαν στα ΜΜΕ, λίγες μέρες πριν τις εθνικές εκλογές της 6ης Μαΐου 2012.
.....................................
Δήλωση της σκηνοθέτιδος, Zωής Μαυρουδή:
Στις 27 Απριλίου του 2012, λίγες μόλις μέρες πριν τις εθνικές μας εκλογές που θα αναμεταδίδονταν από τα μέσα όλου του κόσμου, ήμουν ανάμεσα σε εκείνους τους Έλληνες που αιφνιδιάστηκαν από το πρωτοφανές και απεχθές θέαμα που ξετυλίχθηκε στις τηλεοράσεις μας.
...................
περισσότερα εδώ

Πάρκο Τρίτση: Οι Φτερωτοί Ταξιδιώτες!! - Ο Μάρτιος είναι αφιερωμένος στην μετανάστευση των πουλιών!

Μάρτιος! Και ένα εκπληκτικό φαινόμενο λαμβάνει χώρα, αυτό της ανοιξιάτικης μετανάστευσης των πουλιών.

Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία λοιπόν αφιερώνει τον 3ο κύκλο του εργαστηρίου περιβαλλοντικής εκπαίδευσης «Παίζω και Πετώ» στο μαγευτικό ταξίδι της μετανάστευσης των πουλιών, ένα ταξίδι που συμβαίνει κάθε χρόνο εδώ και εκατομμύρια χρόνια και που συναρπάζει τον άνθρωπο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Το εργαστήρι απευθύνεται σε παιδιά από 6 έως 12 ετών που θέλουν να μυηθούν στον υπέροχο κόσμο των πουλιών και υλοποιείται στον χώρο «Παλιό Οινοποιείο», στο Πάρκο «Α.Τρίτσης».

Αναλυτικό πρόγραμμα:
• 01/03, 11:30-12:45: Το ρολόι και η πυξίδα της μετανάστευσης των πουλιών
Κάθε χρόνο τα μεταναστευτικά πουλιά ξεκινούν το ταξίδι τους τον ίδιο μήνα και ακολουθούν την ίδια διαδρομή διασχίζοντας ολόκληρες ηπείρους. Και όλα αυτά χωρίς να φορούν ρολόι και χωρίς να κρατούν πυξίδα. Μα πώς τα καταφέρνουν;
• 15/03, 11:30-12:45: Οι φτερωτοί ταξιδιώτες
Ακολουθώντας τα Τρυγόνια, τα Σταβλοχελίδονα και τους Τσαλαπετεινούς στο μεταναστευτικό τους ταξίδι γνωρίζουμε τις χαρές, αλλά και τους κινδύνους που συναντούν. Και φυσικά βλέπουμε τη Γη από ψηλά!
• 22/03, 11:00 14:00: Χελιδονίσματα
Με μια μεγάλη γιορτή υποδεχόμαστε τους προάγγελους της άνοιξης, τα χελιδόνια, κατασκευάζοντας φωλιές. Με βασικά υλικά τον ενθουσιασμό και τον πηλό, που αντικαθιστά το χώμα που τα χελιδόνια δυσκολεύονται πλέον να βρουν στην πόλη, φτιάχνουμε φωλιές για αυτά.
• 29/03, 11:30-12:45: Το δαχτυλίδι των πουλιών
Ένας είναι ο τρόπος για να μάθουμε τη διαδρομή που ακολουθεί κάθε μεταναστευτικό είδος πουλιού: να διαβάσουμε το δαχτυλίδι του. Έτσι μπορούμε να το ακολουθήσουμε βήμα προς βήμα πάνω σε έναν παγκόσμιο χάρτη.

«Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Α. Τρίτσης»
Λεωφόρος Δημοκρατίας, έξοδος 6 Αττ. Οδού, Ίλιον
210 2316977

Είσοδος ελεύθερη!!
Για τη συμμετοχή στα εργαστήρια είναι απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στο 210-2316977 (Δευτέρα-Παρασκευή, 09:00-14:00) και στο park@ornithologiki.gr.
infokids

Με λένε Μάνο και έμεινα μόνος μου με ένα μωρό 13 μηνών…

Με λένε Μάνο και έχασα τη γυναίκα μου πριν 5 χρόνια από καρκίνο.

Αναγκάστηκα να σταθώ όρθιος με το ζόρι σχεδόν με τη βία, για να μην καταλήξει να μεγαλώνει τη κόρη μου η 80χρονη γιαγιά της -η μητέρα μου- και αργότερα στα ιδρύματα.

Για να μην χάσω το παιδί μου, όπως έχασα τον παιδικό μου έρωτα.

Τη γυναίκα μου τη γνώρισα στο Λύκειο και όλοι έλεγαν πως μόλις έφευγα φαντάρος η σχέση μας θα τελείωνε. Τελικά διαψεύσαμε και τους άλλους και τον εαυτό μας. Εκείνη πήγε Πανεπιστήμιο, εγώ πήγα φαντάρος, πήρε το πτυχίο της, γύρισα και έπιασα δουλειά και ήμασταν ακόμα μαζί. Παντρευτήκαμε από έρωτα και γίναμε γονείς από επιλογή. Η κόρη μου ήταν το καλύτερο δώρο που μου είχε κάνει ποτέ. Δυστυχώς δεν προλάβαμε να το χαρούμε…
Ξεκίνησε με έναν απλό πυρετό και ύστερα με φρικτούς πόνους στα γόνατα. Οι εξετάσεις έδειξαν ξεκάθαρα: Καρκίνος. Της έλεγα πως θα το ξεπεράσουμε αλλά δεν το πίστευα στα αλήθεια. Ήξερα πως θα φύγει και εκείνη το ήξερε. Έκανε τα πάντα για να αργήσει να μπεί στο νοσοκομείο για να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο κοντά μου και κοντά στο παιδί μας. Γιατί ήξερε πως αν έμπαινε δεν θα ξανα έβγαινε. Πράγματι, όταν πια δεν γινόταν αλλιώς και έπρεπε να νοσηλευτεί, μπήκε στο νοσοκομείο και δεν ξαναβγήκε. Οι φαρμακευτικές αγωγές δεν την έπιαναν, κάθε μέρα η κατάστασή της χειροτέρευε.

Της πήγαινα φωτογραφίες της μικρούλας αλλά στο τελευταίο στάδιο δεν είχε όραση. “Περπατάει;” με ρωτούσε. “Ναι” της έλεγα και χαμογέλαγε. “Έφυγε” ένα μεσημέρι, εκείνα τα 5 λεπτά που κατέβηκα στο περίπτερο να πάρω νερό. Δεν ήθελε να πεθάνει στα χέρια μου για να μην με τραυματίσει μια ζωή. Ακόμα και στον θάνατο με αγαπούσε…

Γύρισα σπίτι. Τί θες να σου πω; Ότι η μικρούλα μου κατάλαβε τί είχε γίνει, με πήρε αγκαλιά και δεν με άφηνε όλη νύχτα να κουνήσω βήμα από δίπλα της; Ότι την ώρα της ταφής, χαιρετούσαμε τη μαμά της μαζί, κάνοντας “γεια” με το χεράκι της; Τις μέρες έκανα τον κλόουν και τα βράδια έκλεινα τα φώτα, άναβα το καντήλι της κι έκλαιγα. Πολλά βράδια παρακάλεσα Τον Θεό να έρθει να με πάρει μα το πρωί που το κοριτσάκι μου ξυπνούσε και ζητούσε γάλα, το μετάνιωνα. Υπήρχαν στιγμές που την είχα μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ.

Όταν η μικρή μου έκανε σπασμούς από το πυρετό, όταν τη βαφτίσαμε, όταν πήγε πρώτη μέρα σε παιδικό σταθμό, όταν με έπαιρναν οι δασκάλες της να πάω να τη πάρω επειδή έβγαλε μέσα στη μέση της χρονιάς άγχος αποχωρισμού, όταν με έδιωξαν και έπιασα ότι να’ ναι δουλειά γιατί φοβήθηκα μη μείνει νηστική η μικρή μου. Μην τυχόν δεν έχω να της προσφέρω τα απαραίτητα. Πέρασαν έτσι 6 χρόνια.

Σήμερα είναι ολόιδια η μαμά της και στέκομαι περήφανος στο πλάι της, περήφανος που παρά τη τραγωδία που ζήσαμε για καιρό, έμεινε κάτι πολύ σπουδαίο από τον έρωτά μας, αυτόν που κανείς δεν πίστευε πως θα κρατήσει. Η κόρη μου ξέρει πως η μαμά της πέθανε από καρκίνο. Της έχω πεί όλη την αλήθεια. Περάσαμε πολύ δύσκολα στην αρχή αλλά και πιο μετά. Όταν μένεις μόνος σου με ένα παιδί, κάθε μέρα σου φαίνεται σαν να είναι κολλημένη στην αρχή, σαν να μην υπάρχει ποτέ το παρακάτω. Σαν να σταματάει ο χρόνος. Περάσαμε Πρωτοχρονιές με κλάματα, Χριστούγεννα με θλίψη, καλοκαίρια κλεισμένοι στο διαμέρισμά μας γιατί δεν είχα χρήματα να πάμε ούτε μέχρι το εξοχικό μας που ήταν κλειστό για χρόνια, σχεδόν από το θάνατο της γυναίκας μου.

Δεν είναι εύκολο αλλά ξεπερνιέται. Κάποια στιγμή ξεπερνιέται. Θέλει να αφήσεις τον χρόνο και το παιδί να κάνουν τη δουλειά τους. Σπουδαία δουλειά η κόρη μου, έγινε η κινητήριος δύναμή μου και ο λόγος που δεν ακολούθησα τη γυναίκα μου. Μην το βάζετε κάτω, για όλους έχει και για όλους υπάρχει. Αρκεί να ξυπνάτε το πρωί και να λέτε “Δόξα Τω Θεώ που υπάρχει κάποιος στη γη να αγαπάει το παιδί μου”.
Μάνος

singleparent.gr
enallaktikidrasi

Μάθετε στο παιδί σας να αναγνωρίζει, να εκφράζει και να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του

Helping Your Child Express Feelings

 

Τα μικρά παιδιά βιώνουν πολλά από τα συναισθήματα που βιώνουν και οι ενήλικες. Θυμώνουν, στεναχωριούνται, απογοητεύονται, νευριάζουν, χαίρονται, ντρέπονται αλλά συχνά δεν έχουν τις κατάλληλες λέξεις για να μιλήσουν γι’ αυτό που νιώθουν.

Αντί γι’ αυτό, κάποιες φορές εκδραματίζουν τα συναισθήματά τους με ακατάλληλους τρόπους. Για παράδειγμα, όταν ένα παιδί απογοητεύεται, μπορεί να πετάξει τα παιχνίδια του κάτω.
Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους να κατανοήσουν και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.
Ας δούμε μερικούς τρόπους:

· Δώστε ονόματα στα συναισθήματα του παιδιού και ενθαρρύνετέ τα να μιλάνε για το πώς νιώθουν. Για παράδειγμα, μπορείτε να του πείτε: «Ο μπαμπάς έφυγε για ταξίδι και είσαι στεναχωρημένη. Είπες ότι θέλεις το μπαμπά σου.» Δίνοντας όνομα στα συναισθήματα του παιδιού, το διευκολύνετε να αναπτύξει ένα λεξιλόγιο για τα συναισθήματα.

· Δώστε στο παιδί ευκαιρίες να αναγνωρίσει τα δικά του συναισθήματα και των άλλων. Για παράδειγμα, μπορείτε να του είτε: «Είναι πολύ διασκεδαστικό το να κάνεις βόλτα με το ποδήλατό σου. Σε βλέπω που χαμογελάς. Είσαι χαρούμενη;» Ή μπορείτε να αναφέρετε μια περίσταση και να ρωτήσετε το παιδί, τι πιστεύει ότι ένιωθε κάποιος άλλος: «Ο Χρήστος χτύπησε το κεφάλι του στον τοίχο. Πως πιστεύεις ότι ένιωσε;»

· Μάθετε στο παιδί τους διάφορους τρόπους που μπορεί να ανταποκριθεί σε συγκεκριμένα συναισθήματα, συγκρούσεις ή προβλήματα. Μιλήστε στο παιδί για τα δικά σας συναισθήματα. Π.χ. «Θυμάσαι χθες που δεν μπορούσε να στραγγίσει το νερό στο νεροχύτη; Θύμωσα πάρα πολύ! Θυμάσαι πως ήταν το πρόσωπό μου όταν θύμωσα; Μπορείς να πάρεις μια θυμωμένη έκφραση όπως η δικιά μου;»

Μιλήστε του επίσης για τους διάφορους τρόπους που διαχειρίζεστε συγκεκριμένα συναισθήματα. Π.χ. «Όταν θυμώνω, παίρνω μια βαθιά εισπνοή, μετράω μέχρι το τρία και μετά προσπαθώ να σκεφτώ τον καλύτερο τρόπο για να αντιμετωπίσω το πρόβλημά μου.» 

· Μάθετε στο παιδί να αναγνωρίζει τα συναισθήματά του και να τα εκφράζει με τρόπους που αποδέχεται το οικογενειακό και φιλικό σας περιβάλλον. Για παράδειγμα, μπορείτε να του πείτε: «Κάποιες φορές ο παππούς θυμώνει όταν δεν πάνε καλά τα πράγματα στη δουλειά. Τι κάνει; Κάθεται στη βεράντα μέχρι να βρει τι θέλει να πει γι’ αυτό. Οπότε μπορείς και συ, όταν θυμώνεις, να κάθεσαι λίγο και να σκέφτεσαι.»

 

Ποιά είναι τα βήματα για την εκμάθηση και κατανόηση των συναισθημάτων;
Ø Εξηγήστε το συναίσθημα χρησιμοποιώντας λέξεις απλές και κατανοητές στο παιδί. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε εικόνες, βιβλία ή βίντεο, για να γίνει πιο εύκολο. Π.χ. «Δες το πρόσωπο της κοκκινοσκουφίτσας! Τρόμαξε τόσο πολύ όταν είδε το λύκο στο κρεβάτι της γιαγιάς της!»
Ø Δείξτε στο παιδί τους διάφορους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να διαχειριστούμε τα συναισθήματα. Και αφήστε το να...

«Μην με πλησιάζετε για να μην φάω πάλι ξύλο όπως χθες.»

Μητέρα έστειλε το παιδί της σχολείο μελανιασμένο και με μπλούζα που έγραφε: «Μην με πλησιάζετε για να μην φάω πάλι ξύλο όπως χθες το βράδυ».
Florida mother sends badly bruised child to school wearing T-shirt proclaiming ‘good woopin’

Η «μάνα» συνελήφθη.
«Έδερνε το παιδί με μια ζώνη η οποία είχε
μεταλλικό αξεσουάρ πάνω της»

Ήταν ένα συνηθισμένο πρωινό σε ένα σχολείο της Φλόριντα, μέχρι που μια μαθήτρια έφτασε έχοντας μώλωπες σε όλο της το κορμί. Αλλά αυτό που πρόδωσε την κόλαση που ζούσε, ήταν η μπλούζα που φορούσε.
Το μήνυμα είχε γράψει η μητέρα της μαθήτριας σε μια προσπάθεια να την τιμωρήσει για τους κακούς βαθμούς της, μέσα από τη διαπόμπευσή της σε όλο το σχολείο.
Εγραφε: «Έχω πάρει κακό βαθμό σε όλα τα μαθήματα. Δεν μου επιτρέπεται να έχω φίλους. Ετσι μείνετε μακριά μου για να μην φάω ξανά ξύλο όπως χθες το βράδυ».
Δείτε αναλυτικά τη μπλούζα και το μήνυμα:
Το μπροστινό μέρος της μπλούζας:
«Το όνομά μου είναι ... . Εχω πάρει F σε όλα τα μαθήματα. Δεν μου επιτρέπεται να έχω φίλο (boyfriend). Μην με ενοχλήσετε για να μην φάω και πάλι ξύλο όπως χθες το βράδυ. Επίσης, δεν μπορώ να έχω φίλους μέχρι όλα τα F μου γίνουν από C και πάνω».
Το πίσω μέρος της μπλούζας:
«Έτσι, εκτός και αν μπορείτε να με βοηθήσετε με αυτό τον στόχο... κάντε πίσω!!!
Πλέον δεν μου επιτρέπεται να τρώω τηγανιτές πατάτες και να είμαι μια κοινωνική πεταλούδα, επειδή τώρα ξέρω γιατί οι γονείς μου με στέλνουν σχολείο. Τώρα γνωρίζω τη ΣΗΜΑΣΙΑ της εκπαίδευσης μου. Θα μάθω. Θα ακούω τους δασκάλους μου και θα τους σέβομαι, ανά πάσα στιγμή. Θα κάνω όλα αυτά επειδή είμαι μια αποτυχημένη ..... εξαιτίας της κοινωνικής μου ζωής. Θέλετε να είστε φίλοι μου :) Βοήθησέ με, με το να μην γίνετε!!!».

Η μητέρα της συνελήφθει
Αυτή η επιχείρηση δημόσιας διαπόμπευσης της ανήλικης μαθήτριας οδήγησε στη σύλληψη της 31χρονης μητέρα της Μέλανι Τζόις Αλεξάντερ, με τις κατηγορίες κακοποίησης ανηλίκου.
«Εδερνε το παιδί με μια ζώνη η οποία είχε μεταλλικό αξεσουάρ πάνω της» είπε ο εκπρόσωπος της αστυνομίας.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο ξυλοδαρμός είχε αφήσει σημάδια και μώλωπες στον λαιμό του παιδιού, τα χέρια και την πλάτη του.
Αφού το ντροπιασμένο και κακοποιημένο παιδί έφτασε στο σχολείο με τα σημάδια στο σώμα του και φορώντας τη μπλούζα, οι υπεύθυνοι του έδωσαν να φορέσει κάτι άλλο για να μην αισθάνεται άσχημα, σύμφωνα με την αστυνομία.
«Τα τραύματα του παιδιού ήταν αρκετά σοβαρά. Το να θέλετε να παίρνει καλούς βαθμούς το παιδί σας είναι λογικό, αλλά η φυσική βία δεν είναι ο τρόπος να πετύχετε αυτό τον στόχο» είπε ο αξιωματικός της αστυνομίας. «Υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να διαπαιδαγωγήσετε τα παιδιά σας».
Οι αστυνομικοί είπαν ότι έχουν αντιμετωπίσει πολλές περιπτώσεις κακοποίησης παιδιών, αλλά η συγκεκριμένη ήταν ιδιαίτερα προβληματική.
H αστυνομία δεν έχει δώσει καμία πληροφορία για την ηλικία του παιδιού.

thetoc

Μαθησιακές δυσκολίες και το σύνδρομο IRLEN Σύνδρομο Σκοτoψίας (Scotopic Sensitivity Syndrome=SSS)

Ένα σύνδρομο άγνωστο για την πλειοψηφία των ειδικών στην Ελλάδα, συνεπώς και στον ευρύτερο Ελληνικό πληθυσμό. Αρχικά, να επισημάνουμε πως πήρε το όνομά του από την Αμερικανίδα εκπαιδευτικό που το ανακάλυψε, την κα Helen Irlen.

Η κα Irlen πριν από 25-30 χρόνια πραγματοποίησε μια έρευνα σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, όπου ανακάλυψε ότι η ανάγνωσή τους βελτιώνεται σημαντικά εάν η λευκή κόλλα με το κείμενο καλυπτόταν από μια έγχρωμη διαφάνεια.
Έτσι, ανακάλυψε το Σύνδρομο Irlen -το οποίο είναι γνωστό και ως Σύνδρομο Σκοτοψίας- και τα χαρακτηριστικά του, αλλά και τρόπο αντιμετώπισης για αυτό, τον οποίο ήδη χρησιμοποιούν πολλά σχολεία στην Αμερική.
περισσότερα εδώ

Το σύνδρομο ΙΡΛΕΝ, παλαιότερα γνωστό ως Σύνδρομο σκοτoψίας (Scotopic sensitivity syndrome=SSS) προκαλεί ένα κόσμο παραμορφωμένο. Αυτό οδηγεί το άτομο σε ένταση και σε αίσθημα κόπωσης.
Αιτία είναι ο εγκέφαλος που αδυνατεί να επεξεργαστεί κάποιες ακτινοβολίες του φυσικού φωτός και έτσι να ενεργοποιούνται περισσότερα κέντρα του εγκεφάλου από όσα χρειάζονται για την επεξεργασία οπτικών ερεθισμάτων.

Το σύνδρομο ‘Ιρλεν υποστηρίζεται ότι είναι κληρονομικό και αφορά το 13% του γενικού πληθυσμού. Επηρεάζει το ίδιο τους άνδρες και τις γυναίκες. Επίσης αφορά το 46% των ατόμων με δυσλεξία ή μαθησιακές δυσκολίες, το 55% των ατόμων που υπέστησαν εγκεφαλικό επεισόδιο και το 33% των ατόμων με διάσπαση προσοχής – υπερκινητικότητας. Επίσης το σύνδρομο μπορεί να το έχουν άτομα με προβλήματα όρασης που δεν αντιμετωπίζονται πλήρως από οφθαλμίατρο.

Αντιμετωπίζεται το Σύνδρομο Irlen;

ΣYΜΤΩΜΑΤΑ
1.-ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΣΤΟ ΦΩΣ
Ενοχλούνται από τα φώτα φθορίου, τα έντονα φώτα, τα λαμπερά αντικείμενα, το φώς του ήλιου, ή την νυχτερινή οδήγηση
2.-ΦΤΩΧΗ ΑΠΟΔΟΣΗ
Φτωχή πρόοδος στην ανάγνωση, βαθμοί που δεν αντιπροσωπεύουν την προσπάθεια και τις γνώσεις τους, οι βαθμοί στα διαγωνίσματα τους είναι χαμηλότεροι από όσο περιμένουν, αποφεύγουν το διάβασμα, ή δεν διαβάζουν για ευχαρίστηση.
3.-ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
Προβλήματα με την ευκρίνεια ή με την σταθερότητα της τυπωμένης σελίδας ή το άσπρο υπόβαθρο επηρεάζει την ανάγνωση των λέξεων, των αριθμών ή των μουσικών νότων. Φτωχή ταχύτητα, ακρίβεια, κατανόηση και ευχαρίστηση.
4.-ΦΤΩΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
Εύκολα αποσπάται η προσοχή τους και έχουν προβλήματα να ξεκινήσουν μια άσκηση, να μείνουν σε μια άσκηση, δείχνουν ότι
κουράζονται εύκολα και γρήγορα, νιώθουν ανησυχία ή νευρικότητα.
5.-ΠΟΝOΚΕΦΑΛΟΙ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Πονοκέφαλοι, στομαχόπονοι ή ημικρανίες οι οποίες δεν έχουν κάποια ιατρική αιτία, από το διάβασμα, τις ασκήσεις για το σπίτι ή άλλες αντιληπτικές δραστηριότητες.
6.-ΚΟΥΡΑΣΗ Ή ΜΗ ΑΝΕΣΗ
Νιώθουν ότι εξαντλούνται, κουράζονται ή νιώθουν νύστα όταν διαβάζουν, μελετούν ή κάνουν αντιληπτικές δραστηριότητες.
7.-ΦΤΩΧΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΒΑΘΟΥΣ
Ανικανότητα να υπολογίσουν με ακρίβεια τις αποστάσεις, τις αναλογίες του χώρου. Δυσκολία με τις κυλιόμενες σκάλες, σκαλοπάτια, σε αθλήματα που παίζονται με μπάλα, ή την οδήγηση.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣYΝΔΡΟΜΟ ΙΡΛΕΝ
ΠΩΣ ΜΑΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ

1. Αργή και ανεπαρκή ανάγνωση
2. Ανεξήγητη κούραση ή φτωχή αναγνωστική κατανόηση
3. Γραφή, αντιγραφή
4. Μαθηματικές έννοιες και/ή χρήση υπολογιστή

Αυτοί που πάσχουν από το σύνδρομο Ίρλεν, συνήθως δεν κάνουν σημαντική πρόοδο με οδηγίες και θεραπευτικά προγράμματα.
ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ
Το 46% των ατόμων με αναγνωστικά προβλήματα, ΔΕΠΥ, δυσλεξία ή διάφορα μαθησιακά προβλήματα έχουν το Σύνδρομο Ίρλεν. Οι άνθρωποι αυτοί μπορεί να έχουν χαρακτηριστεί ή να δίνουν την εντύπωση ότι είναι άτομα με κακή απόδοση, με προβλήματα συμπεριφοράς, προβλήματα συγκέντρωσης, ή ότι δεν έχουν κίνητρα για τη μάθηση. Η γενική τους εικόνα μπορεί επίσης να είναι ότι προσπαθούν αλλά χρειάζονται περισσότερη προσπάθεια.
ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ – ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Η Μέθοδος Ίρλεν είναι τεχνική αποκατάστασης που χρησιμοποιεί έγχρωμες διαφάνειες και με ακρίβεια βαμμένα φίλτρα, φοριούνται σαν γυαλιά ή φακοί επαφής για να μειώσουν ή να εξαλείψουν τις αντιληπτικές διαταραχές και την ευαισθησία στο φως. Toφίλτρο δεν είναι σαν γυαλί ηλίου. Το μοναδικό αυτό χρώμα φέρνει άνεση χωρίς να κάνει το περιβάλλον σκούρο ή έγχρωμο. Μία εντατική διαγνωστική αξιολόγηση είναι απαραίτητη για να διαπιστωθεί το πιο αποτελεσματικό χρωματικό φίλτρο ή και συνδυασμός φίλτρων από όλο το φάσμα των αόρατων και ορατών ακτινοβολιών. Η διάγνωση πραγματοποιείται από πιστοποιημένο εξειδικευμένο θεραπευτή του συνδρόμου.

Άρα η ριζική λύση του προβλήματος είναι η εύρεση από πιστοποιημένο ανιχνευτή του κατάλληλου για το άτομο χρωματικό φίλτρο (επικάλυμμα ή φακός σε γυαλιά ή φακός επαφής). Τα συμπτώματα σταματούν άμεσα και το άτομο αντιλαμβάνεται σωστά τον κόσμο. Η μέθοδος εφαρμόζεται σε 42 χώρες του κόσμου και στηρίζεται σε πλήρη ερευνητικά δεδομένα.

Η Μέθοδος Ιρλεν δεν αντικαθιστά την ανάγκη για θεραπεία αλλά αποσύρει τα εμπόδια που δυσχεραίνουν τη μάθηση.
ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
Από το 1983, έρευνες έχουν δείξει ότι το σωστό χρώμα βελτιώνει τον αναγνωστικό ρυθμό, ακρίβεια και κατανόηση. Το σωστό φίλτρο, που αποτελείται από όλα τα μήκη κύματος του φωτός που ο εκάστοτε εγκέφαλος έχει ευαισθησία, επιτρέπει στον εγκέφαλο να καταγράψει και να επεξεργαστεί την ακριβή οπτική πληροφορία. Η Μέθοδος Ίρλεν έχει βοηθήσει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο παγκοσμίως.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

1. Καλύτερη κατανόηση
2. Αυξημένη αναγνωστική ταχύτητα
3. Βελτιωμένη ακρίβεια
4. Μείωση της κούρασης και της παραπάνω προσπάθειας
5. Αύξηση των κινήτρων
6. Αύξηση της αυτοεκτίμησης
7. Αύξησης της απόδοσης στο σχολείο (ακαδημαϊκή απόδοση)

• Περιοδικές επανεκτιμήσεις, θεραπείες ή άλλες παρεμβάσεις μπορεί να είναι απαραίτητες για την εξάλειψη μαθησιακών δυσκολιών που συνυπάρχουν.

irlen-lowvision

Τα κακά παιδικά βιβλία. Πώς γράφονται; Τί πρέπει να προσέχουν οι γονείς;

Λεξιπενία, λάθη γραμματικής, κοινοτοπίες, διδακτισμός σε πολλά επίπεδα, στερεότυπα, μιμητισμός και έλλειψη πρωτοτυπίας, πρόχειρη εικονογράφηση, αντιγραφές, κακή σελιδοποίηση, κακές μεταφράσεις και άθλιες διασκευές.

Αυτά είναι μερικά από τα προβλήματα που εντοπίζει στην παραγωγή παιδικού βιβλίου η συγγραφέας και κριτικός παιδικού βιβλίου Μαρίζα Ντεκάστρο. Όπως λέει στο «Βήμα», «υπάρχει υπερπαραγωγή βιβλίων στον χώρο του παιδικού βιβλίου, θεωρείται πολύ εύκολο είδος, ίσως γι' αυτό κυκλοφορούν και πολλές κακές εκδόσεις».

..................

Ως μέλος της κριτικής επιτροπής των βραβείων του «Αναγνώστη» για το παιδικό βιβλίο, η Μαρίζα Ντεκάστρο κρίνει κάθε χρόνο περισσότερα από 300 βιβλία. Οι εκδόσεις για παιδιά καταλαμβάνουν περίπου το 20% της ετήσιας συνολικής βιβλιοπαραγωγής. «Είναι καιρός να γίνει μια γενικότερη αποτίμηση», λέει, «γι' αυτό και αποφασίσαμε να διοργανώσουμε αυτή τη συζήτηση με τον προκλητικό τίτλο "Πώς γράφεται ένα κακό παιδικό βιβλίο", γιατί σε βάθος χρόνου οι νεαροί αναγνώστες μαθαίνουν να αρκούνται στο τυποποιημένο και διστάζουν να προσεγγίσουν απαιτητικότερα κείμενα, όπως διστάζουν και οι ενήλικες να τους τα προτείνουν».

 

Ποια είναι λοιπόν τα κακά βιβλία;

Πολλά «βιβλία γνώσεων που χαρακτηρίζονται από κοινοτοπία και αφόρητο διδακτισμό», «βιβλία σε σειρές στα οποία οι συγγραφείς επαναλαμβάνουν μέχρις εξαντλήσεως μια επιτυχημένη συνταγή υποκύπτοντας στις πιέσεις των εκδοτών για πολλαπλασιασμό της επιτυχίας, κάκιστα βιβλία ιστορικών γνώσεων γεμάτα ιδεολογικές προκαταλήψεις, για τα οποία δεν έχει προηγηθεί καμιά έρευνα».

Στην εικονογράφηση «συχνές είναι η έλλειψη πρωτοτυπίας, οι αντιγραφές ξένων προτύπων, η εύκολη επανάληψη του ίδιου στυλ, των ίδιων μορφών σε διαφορετικά περιβάλλοντα και διαφορετικά βιβλία, οι στερεοτυπικές απεικονίσεις του δασκάλου με γυαλιά, του πατέρα να διαβάζει εφημερίδα κτλ.».

 

Έχουμε και καλούς συγγραφείς και καλούς εικονογράφους και καλούς μεταφραστές, υποστηρίζει, αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι πάντοτε το καλύτερο. Οι πενιχρές αμοιβές στα επαγγέλματα του βιβλίου αποτελούν για ορισμένους δημιουργούς το άλλοθι μιας κακής δουλειάς. Δεν χρειάζεται να κυκλοφορούν τόσο πολλά και πρόχειρα βιβλία, υποστηρίζει η Μαρίζα Ντεκάστρο, αλλά λιγότερα και περισσότερο φροντισμένα.

 

«Οι γονείς ενδιαφέρονται για το βιβλίο με ιδιαίτερο τρόπο. Θεωρούν ότι το βιβλίο ως αγαθό είναι καλό έτσι κι αλλιώς».

Τι πρέπει να προσέχει ένας υποψιασμένος γονιός όταν πηγαίνει στο βιβλιοπωλείο για να αγοράσει βιβλία για το παιδί του;

«Ο εκδοτικός οίκος παίζει ρόλο», μας λέει η κριτικός, «γιατί κάποιοι εκδότες ειδικεύονται στο παιδικό βιβλίο και έχουν ...

Απ’ τα σοκάκια στο ξέφωτο

Χωμένος και χαμένος στα σοκάκια πανάρχαιου κόσμου,

ο έπηλυς περιηγητής, ο περαστικός εντόπιος,

ή ο αδιάφορος περιπατητής,

πολιορκημένος από τη βοή των χρωμάτων,

από ήχους τωρινούς, και φωνές της Βαβέλ του τώρα,

απλώνει το λαίμαργο βλέμμα

σε πάγκους πλαστικούς μ' αραδιασμένα

ομοιώματα γύψινα της σοφίας, του πνεύματος,

της ανδρείας, της γενναιότητας.

Θλιβερά αντίγραφα ενός κόσμου του τότε…

Του πότε;

Αδιάφορο, παντελώς αδιάφορο….

Παζαρεύεις για ν’ αγοράσεις σε τιμή ευτελή

ιδέες ανεκτίμητες….

Κι ο πρόθυμος, πανούργος πωλητής,

ο διαβαστής των «θέλω», μέσα απ’ τ' αδηφάγο σου βλέμμα,

και μετρητής της τσέπης σου επιτήδειος,

θα σου πουλήσει,

θα σου πουλήσει γύψινα και φορεσιές κακέκτυπες,

σε τιμές ευτελείς

εκείνων των περίεργων κατοίκων του τότε…

του πότε;

Αδιάφορο, παντελώς αδιάφορο…

Θα τα σωρέψεις σε ράφια, για να ‘χεις να λες

κομπάζοντας

-έχοντας ακόμα στον ουρανίσκο σου κολλημένη

τη γεύση από τα λιπαρά τερψιλαρύγγια

της γωνιάς, εκεί στον πεζόδρομο με τα χάσκοντα πλακάκια-,

βρέθηκα εκεί, θα λες,

Εκεί.

Κι είδα κι έφαγα κι ήπια κι αγόρασα,

σε τιμή ευτελή,

σοφία, πνεύμα, ανδρεία και μια πρέζα

από ποιητές και φιλοσόφους του τότε…

Του πότε;

Αδιάφορο, παντελώς αδιάφορο…

Να, κοιτάξτε! Τη σοφία πάμφθηνα αγόρασα, την ψυχή τους….

Στο ξέφωτο, εκεί στην πλατεία,

σε πάγκους μικροπωλητών στριμωγμένοι

ή στα μαρμάρινα πεζούλια σκυφτοί,

φορτωμένοι τις έγνοιες και τις ζοφερές τους σκέψεις

ξαποσταίνουν για λίγα λεπτά,
έτσι χωρίς όνειρα,

μέχρι να πάρουν της πιστροφής το δρόμο

το ίδιο σκυφτοί, το ίδιο βαριά φορτωμένοι.

Αν σήκωνες εσύ, περιηγητή επήλυδα,

εντόπιε περαστικέ, ή περιπατητή αδιάφορε,

τα μάτια ψηλά,

κι αν το κορμί της ψυχής σου

ίσιωνες,

θα 'βλεπες πανωθέ σου και πέρα

τον Παρθενώνα,

καρφωμένο πάνω στο Άκρον του Άστεως,

ολόφωτο -μέρα και νύχτα-

δωρεάν να προσφέρει,

χωρίς καμιά φτηνή συναλλαγή,

όσα, αιώνες τώρα, αίρουν των ανθρώπων

τα βάρη

και δικές σου θα γίνονταν οι αλήθειες του τότε,
που αναβλύζουν αέναα από πηγές μαρμάρινες

κι αδιακρίτως διαχέονται

στου κόσμου τα πέρατα.

Β. Π. Δ.

hamomilaki

Χόρχε Μπουκάι: Τα στηρίγματα μιας υγιούς οικογένειας Αγάπη, εκτίμηση, κανόνες και επικοινωνία

Το σπίτι όπου έζησε το παιδάκι που ήμουν κάποτε, και τα πρόσωπα με τα οποία μοιράστηκα την οικογενειακή μου ζωή υπήρξαν ο βατήρας πάνω στον οποίο πάτησα για να εκτελέσω το άλμα προς την ενήλικη ζωή μου.

 

Η οικογένεια αποτελεί πάντοτε τον βατήρα, και κάποια στιγμή πρέπει να σταθούμε στην άκρη του και να πραγματοποιήσουμε το άλμα προς τον κόσμο και τη μετέπειτα ζωή.

Αν, καθώς πάω να πηδήξω από τον βατήρα, πιαστώ από κάπου και κρεμαστώ, θα μείνω εκεί να κρέμομαι και δεν θα πραγματοποιήσω το ταξίδι μου ποτέ.

Τι καλά που θα ήταν αν βρίσκαμε το θάρρος να πηδήξουμε από τον βατήρα μ’ έναν θεαματικό τρόπο! Αυτό μπορεί να γίνει αν ο βατήρας είναι υγιής. Αν η οικογενειακή σχέση είναι υγιής. Αν το ζευγάρι των γονιών είναι υποστηρικτικό.

Ο βατήρας αυτός πατάει πάνω σε τέσσερα βασικά στηρίγματα, τόσο σημαντικά, που αν δεν είναι στέρεα κανένα παιδάκι δεν μπορεί να περπατήσει πάνω του χωρίς να πέσει.

 

Το πρώτο στήριγμα είναι η αγάπη

Ένα παιδί που δεν ένιωσε ότι το αγάπησαν οι γονείς του, έχει μια θλιβερή ιστορία: θα του είναι πολύ δύσκολο να αγαπήσει τον εαυτό του. Η αγάπη για τον εαυτό μας μαθαίνεται μέσα από την αγάπη που δεχόμαστε από τους γονείς μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να διδαχτούμε και αλλιώς, λέω απλώς ότι αυτός είναι ο καλύτερος τόπος και τρόπος για να το μάθουμε. Και βέβαια, ένα παιδί που δεν αγαπήθηκε δεν μπορεί ούτε το ίδιο να αγαπήσει, κι αν έτσι έχει συμβεί στη ζωή του, τι μπορεί να κάνει αργότερα στις σχέσεις του με τους άλλους;

Ο βατήρας που δεν έχει αυτό το στήριγμα είναι επικίνδυνος. Είναι δύσκολο να βαδίσει κανείς πάνω του. Είναι ένας βατήρας χωρίς ισορροπία.

Το δεύτερο στήριγμα είναι η εκτίμηση

Αν η οικογένεια δεν έχει ένα καλό απόθεμα αυτοεκτίμησης, αν οι γονείς θεωρούν ότι οι ίδιοι είναι ένα τίποτα, τότε και το παιδί θα αισθάνεται ένα τίποτα. Αν προέρχεται κανείς από ένα σπίτι όπου δεν τον εκτιμούν και δεν θεωρούν ότι αξίζει, δυσκολεύεται να πιστέψει ο ίδιος για τον εαυτό του ότι αξίζει. Τα σπίτια με ένα καλό επίπεδο αυτοεκτίμησης διαθέτουν κατάλληλους βατήρες.

Η Βιρτζίνια Σατίρ λέει: «Στις καλές οικογένειες, η χύτρα της αυτοεκτίμησης του σπιτιού είναι γεμάτη». Που σημαίνει: οι γονείς πιστεύουν ότι είναι αξιόλογοι άνθρωποι, πιστεύουν ότι τα παιδιά τους αξίζουν, ο μπαμπάς πιστεύει ότι η μαμά αξίζει, η μαμά πιστεύει ότι ο μπαμπάς αξίζει, ο μπαμπάς και η μαμά πιστεύουν ότι έχουν μια οικογένεια που αξίζει, και είναι κι οι δύο υπερήφανοι για την ομάδα που έχουν φτιάξει.

Όταν έρχεται σπίτι το παιδί και λέει: «Τι ωραία που είναι αυτή η οικογένεια!» τότε ξέρουμε πως ο βατήρας είναι γερός.
Όταν έρχεται το παιδί σπίτι και λέει: «Μπορώ να πάω να μείνω στο σπίτι της θείας Μαργαρίτας;»… τότε έχουμε πρόβλημα.
Όταν λέει ο πατέρας στο παιδί: «Γιατί τότε δεν πας να μείνεις με τη θεία σου τη Μαργαρίτα;» πάλι κάτι συμβαίνει.

Το τρίτο στήριγμα είναι οι κανόνες

Στην οικογένεια πρέπει να υπάρχουν κανόνες, με τη μόνη προϋπόθεση ότι δεν θα είναι αυστηροί. Οι κανόνες πρέπει να είναι ευέλικτοι, ελαστικοί, αμφισβητήσιμοι, συζητήσιμοι και διαπραγματεύσιμοι. Πάντως, πρέπει να υπάρχουν. Ακριβώς όπως πιστεύω ότι οι κανόνες στην οικογένεια υπάρχουν για να μπορεί κανείς να τους παραβεί και είναι δική μας υποχρέωση να βάζουμε καινούργιους, πιστεύω και ότι η διαδικασία αυτή πρέπει να βασίζεται σε μια χρονική στιγμή που τα παιδιά έχουν μάθει να μεγαλώνουν και να ωριμάζουν σ’ ένα περιβάλλον με ασφάλεια και προστασία.

Αυτό είναι το περιβάλλον της οικογένειας. Οι κανόνες αποτελούν το πλαίσιο ασφάλειας και πρόβλεψης που είναι αναγκαίο για την ανάπτυξη μου. Ένα σπίτι χωρίς κανόνες δημιουργεί έναν βατήρα πάνω στον οποίο το παιδί δεν μπορεί να σταθεί για να κάνει το άλμα του στον κόσμο…

Το τελευταίο στήριγμα είναι η επικοινωνία

Για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί το άλμα, είναι αναγκαίο να υπάρχει διαρκής και έντιμη επικοινωνία. Με κανένα άλλο θέμα δεν έχουν ασχοληθεί τόσο πολύ τα εγχειρίδια ψυχολογίας, όσο με αυτό της επικοινωνίας. Να διαβάζετε μαζί σαν ζευγάρι, να κουβεντιάζετε με τα παιδιά σας, να συζητάτε όλοι μεταξύ σας με την τηλεόραση κλειστή… Αυτός είναι ένας τρόπος για να ενισχυθεί η επικοινωνία, όχι όμως ο πιο σημαντικός.

Ουσιαστικό είναι αυτό που ξεκινάει με ερωτήσεις που κάνει κανείς με αληθινό ενδιαφέρον, μέσα από την καρδιά του: Πώς είσαι; Πώς τα πέρασες σήμερα; Θέλεις να κουβεντιάσουμε;

Και σ’ αυτό το στήριγμα —αποκλειστικά σ’ αυτό το στήριγμα—, στηρίζεται η δυνατότητα επανόρθωσης των υπολοίπων.
Αγάπη, εκτίμηση, κανόνες και επικοινωνία: πάνω σ’ αυτόν τον βατήρα στέκεται το παιδί νια να κάνει το άλμα του στη ζωή. Για να βαδίσει, καταρχάς, τον δρόμο της αυτοεξάρτησης και, στη συνέχεια, τον δρόμο της συνάντησης με τους άλλους.

 

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι «Ο Δρόμος της Συνάντησης» Εκδόσεις OPERA

enallaktikidrasi