Οι «Μυστικές Υπερδυνάμεις» που έχουν οι μαμάδες

1. Μια μαμά, μπορεί να κοιμάται χωρίς στ’ αλήθεια να κοιμάται
Και μάλιστα καταφέρνει να είναι λειτουργική και χωρίς ύπνο.
Ναι, τα παιδιά είναι πιο διεγερτικά και από μια κανάτα καφέ.
2. Είναι η μόνη που καταλαβαίνει τις παιδικές ασυναρτησίες
Και μάλιστα μπορεί να ανταποκριθεί μια χαρά και να βγάλει και νόημα από κάθε μπλαμπλαμπλα του μωρού της!
3. Μια μαμά, μπορεί να προβλέψει το μέλλον
Αν αφήσω το τραπεζάκι εκεί θα χτυπήσει. Ας το βγάλω!
4. Μια μαμά είναι ο καλύτερος «ανιχνευτής ψεύδους»
Και βέβαια αναγνωρίζουν άψογα το αληθινό από το ψεύτικο κλάμα!
5. Έχει «βιονική» ακοή
Μια μαμά ακούει τα πάντα! Από το αν πέσει το παιδί από το κρεβάτι, μέχρι τον παραμικρό βήχα στη μέση της νύχτας!
6. Το βλέμμα της μπορεί να ακινητοποιήσει τους πάντες!
Είναι το γνωστό βλέμμα που λέει: «Δεν αστειεύομαι!».
7. Κάνει «μαγικά» στην κουζίνα»
Σε δυο λεπτά φτιάχνει μια ντουζίνα ψαροκροκέτες, τέσσερα τοστ και μια σούπερ φρουτοσαλάτα!
8. Μια μαμά ξέρει πώς να χειριστεί και τις πιο επικίνδυνες καταστάσεις
Από το να κολλήσει το κεφάλι μιας κούκλας, μέχρι και να ρίξει τον πυρετό!
9. Η αγκαλιά της μπορεί να θεραπεύσει τα πάντα!
Από το πέσιμο, μέχρι το γδάρσιμο και τον πυρετό!
10. Έχει μάτια και στην πλάτη
Και σας διαβεβαιώνω πως…τα βλέπει όλα!

enallaktikidrasi

Βοηθώντας ένα μικρό παιδί να αντιληφθεί τον χώρο

Γράφει ο Κλεισθένης.
Οι χρηστικές συμβουλές που ακολουθούν είναι εμπειρικές, παππούς γαρ.

Στην προσπάθειά μου να εξηγήσω σε ένα μικρό παιδάκι πως να καταλαβαίνει την ώρα σε ένα ρολόι τοίχου, βρέθηκα προ εκπλήξεως.

Ενώ εξηγούσα την δεξιόστροφη κίνηση των δεικτών του ρολογιού, το παιδάκι μου αντέτεινε ότι όταν ο λεπτοδείκτης περάσει το 3 τότε η κίνησή του είναι προς τα κάτω, όταν ο λεπτοδείκτης περάσει το 6 τότε η κίνησή του είναι προς τα αριστερά και όταν ο λεπτοδείκτης περάσει το 9 τότε η κίνησή του είναι προς τα πάνω.

Είχε δίκιο; Φυσικά όχι γιατί πρόκειται για κυκλική δεξιόστροφη κίνηση. Τα μικρά παιδιά δεν μπορούν να αντιληφθούν τόσο δύσκολες έννοιες.

 

Η αντίληψη του χώρου είναι σχετική, εξαρτάται από ποιο σημείο θωρούμε τα αντικείμενα.

Όταν είμαστε αντικριστά με κάποιον άλλο τότε το δικό μας αριστερά είναι γιαυτόν δεξιά. Ταυτόσημη αντίληψη του χώρου έχουμε με κάποιον άλλο όταν είμαστε και οι δύο όρθιοι και κοιτάζουμε προς την ίδια κατεύθυνση. Τότε το δικό μας αριστερά, δεξιά, πάνω, κάτω, εμπρός και πίσω είναι ίδιο με του άλλου

Πολλοί προσπαθούν να μάθουν σ' ένα παιδί το πάνω, κάτω, αριστερά, δεξιά, εμπρός και πίσω ενώ στέκονται αντικριστά με το παιδί. Είναι λάθος, μπερδεύει το παιδί γιατί, όπως προείπα, το δικό του αριστερά είναι για μας δεξιά. Το παιδί αναρωτιέται τι του ζητάμε, να μας δείξει το δικό του αριστερά ή το δικό μας.

Η καλύτερη θέση για να μην μπερδεύουμε το παιδί είναι το έχουμε μπροστά μας και να κοιτάζει προς εκεί που κοιτάζουμε κι εμείς.
Βάζουμε τα ποδαράκια του πάνω στα δικά μας και κρατάμε τα χεράκια του με τα δικά μας σε θέση “προσοχής”. Λέμε αριστερά και σηκώνουμε το αριστερό μας χέρι παρασύροντας και το δικό του σε “έκταση”. Το ίδιο ανάλογα για το δεξιά. Για το πάνω σηκώνουμε τα χέρια μας παρασύροντας και τα δικά του σε θέση “ανάταση”. Για το κάτω κάνουμε επίκυψη εκτείνοντας τα χέρια προς τα κάτω. Για το μπροστά βαδίζουμε παρασύροντας τα ποδαράκια του που είναι πάνω στα δικά μας προς τα 'μπρός και ανάλογα για το πίσω προς τα πίσω.

Όταν αντιληφθούμε ότι το παιδί ξεχωρίζει το αριστερά, το δεξιά κτλ τότε πάντα έχοντας το παιδί μπροστά μας, φυσικά να κοιτάμε προς την ίδια κατεύθυνση, του ζητάμε να μας υποδείξει το αριστερό του αυτί, το δεξιό του πόδι κτλ. Ομοίως του ζητάμε να μας υποδείξει ποια αντικείμενα είναι μπροστά του, πίσω του, πάνω, κάτω, αριστερά του και δεξιά του.
Είναι πολύ εύκολο, θέλει λίγο υπομονή.
Καλή επιτυχία σε όσους ακολουθήσουν αυτήν την πρακτική.

Πηγή: του Κλεισθένη

Όταν οι γονείς υπόσχονται...

«Να υπόσχεσαι μόνο όσα μπορείς να πραγματοποιήσεις.
Να πραγματοποιείς όμως, περισσότερα από όσα υποσχέθηκες!»

J. Brown, Αμερικανός συγγραφέας

 

Οι άνθρωποι δίνουμε μεγάλη σημασία και αξία στις υποσχέσεις. Η υπόσχεση είναι η βάση της συλλογικής μας ζωής και θεωρείται σημαντική πτυχή της ανθρώπινης συνύπαρξης.

Κάθε υπόσχεση που δίνουμε συνδέεται άμεσα με τη διαβεβαίωση για την εκπλήρωσή της, και τα πρόσωπα που συμμετέχουν σε αυτήν αναμένουν πως οι όροι θα τηρηθούν.

Όταν δεν τηρείται μια συμφωνία ή υπόσχεση, ο καθένας από εμάς το αντιλαμβάνεται αυτό ως κάτι κακό. Όταν κάποιος δεν τηρεί αυτό που υποσχέθηκε, μας δημιουργεί συναισθήματα αβεβαιότητας και ουσιαστικά κλονίζει την εμπιστοσύνη που του έχουμε. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να δημιουργήσει συγκρούσεις και να διαταράξει τη σχέση μας με το άλλο πρόσωπο.

 

Τι γίνεται όμως όταν οι γονείς δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους;

Όταν οι γονείς υπόσχονται…
Πολλοί ίσως είναι οι γονείς που δεν έχουν κρατήσει υπόσχεση στα παιδιά τους. Μπορεί να υποσχέθηκαν πως θα γυρίσουν μια συγκεκριμένη ώρα στο σπίτι, ή πως θα κάνουν μαζί μια δραστηριότητα, αλλά τελικά να μην κατάφεραν. Αν και το απρόοπτο ή το έκτακτο είναι κάτι που μπορεί να συμβεί και να σπάσει την υπόσχεση, όταν η αθέτησή της επαναλαμβάνεται συστηματικά τα παιδιά δεν μένουν ανεπηρέαστα.

Για τα παιδιά οι γονείς είναι το κέντρο του κόσμου τους και όταν δεν τηρούν αυτά που τους υπόσχονται είναι σαν να γκρεμίζεται ένα κομμάτι από αυτόν. Η αθέτηση της υπόσχεσης μπορεί να θυμώσει και να απογοητεύσει τα παιδιά, γιατί την αντιλαμβάνονται ως έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπό τους. Επίσης, μπορεί να τα κάνει να αισθανθούν ανασφάλεια και να αρχίσουν να αμφιβάλλουν για την αξιοπιστία των γονιών τους.

Για τα παιδιά οι γονείς είναι οι πρώτοι τους δάσκαλοι. Οι προσδοκίες και οι εμπειρίες που έχουν από τους γονείς, διαμορφώνουν τις προσδοκίες που έχουν για τον κόσμο. Όταν οι γονείς σπάνε τις υποσχέσεις τους, τα παιδιά μαθαίνουν πως οι άνθρωποι είναι αναξιόπιστοι και δεν μπορούν να τους εμπιστευτούν.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς

Οι γονείς πρέπει να προσπαθήσουν να είναι συνεπείς σε αυτά που υπόσχονται στα παιδιά. Αν θεωρήσουν πως κάτι είναι πολύ πιθανό να μην τηρηθεί από αυτά που θα υποσχεθούν, είναι προτιμότερο να μην υποσχεθούν καθόλου. Επειδή όμως το λάθος πάντοτε μπορεί να συμβεί και μια υπόσχεση να μην μπορέσει τελικά να κρατηθεί, τότε οι γονείς το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν είναι να αναγνωρίσουν το λάθος τους και να ζητήσουν συγγνώμη. Με αυτό τον τρόπο τα παιδιά διδάσκονται να ζητούν και τα ίδια συγγνώμη όταν κάνουν κάποιο λάθος, αλλά παράλληλα γνωρίζουν πως οι γονείς σέβονται τα συναισθήματά τους.

 

Όταν τα σχέδια πρέπει να αλλάξουν και να ανατραπεί το αρχικό πλάνο που θα οδηγούσε στην τήρηση της υπόσχεσης, οι γονείς πρέπει να ενημερώσουν και να εξηγήσουν στο παιδί τι συνέβη, και όχι να περιμένουν να φέρει το ίδιο το θέμα ή να ελπίζουν πως θα το ξεχάσει. Τα παιδιά δεν έχουν τις ίδιες πιέσεις και περισπασμούς όπως εμείς οι μεγάλοι, και τα φρέσκα κύτταρα του εγκεφάλου τους δεν τους επιτρέπουν να ξεχνούν εύκολα αυτά που τους λένε οι γονείς. Είτε υπόσχονται μέσα σε φωνές και φασαρία, είτε υπόσχονται νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ, η υπόσχεση των γονιών γίνεται κάτι που τα παιδιά προσδοκούν όλη την ημέρα, όλη την εβδομάδα, ακόμη και ολόκληρο το μήνα αν χρειαστεί.

Την επόμενη φορά επομένως είναι καλό να σκεφτούν διπλά οι γονείς τι θα υποσχεθούν, αν θέλουν να δουν το παιδί τους να εμπιστεύεται τόσο τους ίδιους, όσο και τον κόσμο γύρω του.

parentshelp.gr

sigmalive