Saturday 11 July 2009

Χριστίνα Κυριμοπούλου: Στη φυλακή από τα 14!!

Μεγάλωσε μέσα στη φυλακή!!
σήμερα είναι μια νέα γυναίκα 20 ετών.

τα κρίματά της βαριά: και εξαρτημένη από ουσίες και με ενεργή ψυχοπαθολογία και ρομά.
η θητεία της στη φυλακή σημαδεύτηκε από μια σειρά κραυγών: συνεχείς απόπειρες αυτοκτονίας σημάδεψαν το σώμα της - η ψυχή της ήταν ήδη σημαδεμένη!
έτσι μεγάλωνε η Χριστίνα μέσα στη φυλακή.
σήμερα είναι μια νέα γυναίκα 20 ετών.
το Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης και η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων βρίσκονται κοντά στη Χριστίνα από τη στιγμή που η δικηγόρος της Χρύσα Πετσιμέρη έκανε έκκληση μέσω των ΜΜΕ (tvxs.gr/v8664) για τη στήριξή της σε στενή συνεργασία με την επιμελήτρια ανηλίκων στην οποία έχει ανατεθεί η περίπτωσή της.
Τον Ιούνιο του 2009 η Χριστίνα Κυριμοπούλου προετοιμαζόταν για το εξιτήριο από τη φυλακή.
η τελευταία εκδίκασή της υπόθεσής της, στα τέλη Μαΐου ήταν πολύ θετική: ορίστηκε η επιμέλεια της στην επιμελήτρια ανηλίκων και άνοιξε ο δρόμος για την υφ' όρων απόλυσή της από τη φυλακή Ελαιώνα Θήβας, όπου είναι έγκλειστη.
και καθώς μια ομάδα φορέων και ανθρώπων που τη στηρίζουν προετοίμαζαν το έδαφος για την ομαλή επανένταξή της έσκασε η βόμβα: παρουσιάστηκε από το πουθενά μια ερήμην καταδίκη της σε 4 μήνες φυλάκιση για κλοπή του 2004 - όταν η ίδια ήταν ανήλικη- από δικαστήριο ενηλίκων. η καταδίκη εκδόθηκε το 2007 όταν η Χριστίνα ήταν ακόμα ανήλικη και μάλιστα έγκλειστη στις φυλακές, αλλά κανένας δεν φρόντισε να την ειδοποιήσει, ώστε να παραστεί στη δίκη!
τελείως "τυχαία" η απόφαση αυτή ανασύρθηκε πια όταν είχε ήδη δρομολογηθεί η απελευθέρωσή της.
εκείνο το Σάββατο η Χριστίνα έκανε άλλη μια απόπειρα αυτοκτονίας: έκοψε τα χιλιοκομμένα χέρια της. επίσης αντιστάθηκε στην παροχή βοήθειας από τους δεσμοφύλακες.
την Παρασκευή 3/7/2009 με θλίψη μαθαίνουμε ότι το Συμβούλιο της Φυλακής όπου κρατείται της αρνείται την υφ' όρων απόλυση, παρά τις δικαστικές αποφάσεις και της επιβάλει πειθαρχική ποινή για την απόπειρα αυτοκτονίας και μεταγωγή σε άλλη φυλακή, μακριά από όσους την αγαπάνε και τη φροντίζουν.

Σήμερα Τρίτη 7/7/2009 δυστυχώς η απόφαση για τη μεταγωγή της Χριστίνας είναι γεγονός.

έχει ορισθεί να μεταφερθεί στη φυλακή Διαβατών Θεσσαλονίκης, χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς το πότε.
όσοι έχουν τις στοιχειώδεις νομικές γνώσεις, γνωρίζουν ότι η απόπειρα αυτοκτονίας στις φυλακές δεν τιμωρείται πειθαρχικά. αυτό που επικαλούνται οι αρχές της φυλακής και την τιμωρούν είναι ότι όταν επιχείρησαν να της παρέχουν τις πρώτες βοήθειες και ενώ η Χριστίνα αιμορραγούσε τους φώναξε να μην πλησιάσουν διότι είναι φορέας ηπατίτιδας.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΞΕΛΑΒΑΝ ΩΣ ΑΠΕΙΛΗ
και για αυτό το λόγο την τιμωρούν!
η ίδια ζήτησε συγνώμη για το γεγονός, κλαίγοντας τους κάλεσε να της επιτρέψουν να μείνει στη Θήβα.
όλες οι εκκλήσεις της βρήκαν τοίχο! τον τοίχο μέσα στον οποίο μεγάλωσε, τον μόνο που γνωρίζει ως περιβάλλον…

ενώνουμε τη φωνή μας με εκείνους που διαμαρτύρονται για την απόφαση αυτή και σας καλούμε να προσυπογράψετε το κείμενο διαμαρτυρίας που βρίσκεται στο site της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων στο keli.gr
παράλληλα η πανεπιστημιακός Αφροδίτη Κουκουτσάκη συγκεντρώνει υπογραφές διαμαρτυρίας από πανεπιστημιακούς και ερευνητές στο christinakyrimopoulou@gmail.com

Σε καλώ αγαπητέ αναγνώστη να κάνεις κάτι για αυτή τη νέα γυναίκα!

Roger Federer: Ο... άλλος Ρότζερ Φέντερερ

Σπουδαίος και εκτός γηπέδων!!
Όλοι γνωρίζουμε τον σπουδαίο τενίστα Ρότζερ Φέντερερ, ο οποίος από την περασμένη Κυριακή έγινε ο πρώτος που έχει κερδίσει 15 τουρνουά γκραν σλαμ, άρα είναι και ο κορυφαίος στην ιστορία του αθλήματος!

Ωστόσο, ο Ελβετός αθλητής δεν είναι σπουδαίος μόνο εντός αλλά και εκτός γηπέδων, έχοντας αναπτύξει πλούσια ανθρωπιστική δράση. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2003 δημιούργησε το Ίδρυμα «Roger Federer», το οποίο έχει ως σκοπό την καθοδήγηση των νέων στο αθλητισμό. Επίσης, έχει ανακηρυχτεί πρεσβευτής καλής θέλησης από την UNICEF το 2006 και έχει συμμετάσχει σε εκστρατείες για τη βοήθεια σε χώρες του Τρίτου Κόσμου αλλά και κατά του AIDS. Γενικά, τον ενδιαφέρει ο,τιδήποτε έχει σχέση με την ενίσχυση των άπορων και αδύναμων παιδιών και είναι γνωστός για την παρουσία του σε διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Στη φωτογραφία, ο Φέντερερ σε επίσκεψή του το 2006 στην επαρχία Ταμίλ Νάντου στην Ινδία, με παιδάκια που έχασαν τους γονείς τους στο φονικό τσουνάμι.
Mόνο η έκφραση του παιδιού που κρατάει ο Ελβετός αξίζει χίλια γκραν σλαμ!!!


Αναρτήθηκε από Πιγκουίνος

Στα «χαρακώματα» των προβλημάτων

Ο όρος αυτοτραυματισμός αναφέρεται σε όλες εκείνες τις

επιθετικές συμπεριφορές που εκδηλώνει ένα άτομο, όχι προς άλλους, αλλά προς τον ίδιο του τον εαυτό και δεν έχει ως σκοπό την αυτοκτονία.


Οι επαναλαμβανόμενοι αυτοτραυματισμοί αποτελούν ένα σοβαρό φαινόμενο που δεν ερμηνεύεται εύκολα καθώς πρόκειται για ένα φαινόμενο – γρίφο. Ποικίλες θεωρίες έχουν προσπαθήσει να εστιάσουν στα κίνητρα που κρύβονται πίσω από τον αυτοτραυματισμό και τα κοινά θέματα αφορούν τη ρύθμιση του συναισθήματος και την προσπάθεια για επικοινωνία με τους γύρω.


Ο όρος αυτοτραυματισμός περιλαμβάνει συμπεριφορές όπως:


· το σκίσιμο του δέρματος με διάφορα αιχμηρά αντικείμενα (γνωστό και ως χαράκωμα)

· τα χτυπήματα, με γροθιές και μπουνιές, σε διάφορα σημεία του σώματος

· το δάγκωμα των νυχιών όταν γίνεται με υπερβολική ένταση και συχνότητα

· την τριχοτιλλομανία. Η επαναλαμβανόμενη αφαίρεση τριχών (από τα μαλλιά και τις βλεφαρίδες) με αποτέλεσμα την εμφανή αραίωση τριχών.

· το ξύσιμο συγκεκριμένου σημείου του σώματος με αυξημένη ένταση, διάρκεια και συχνότητα. Πολλές φορές χρησιμοποιούνται τα νύχια του χεριού αλλά και διάφορα άλλα αιχμηρά αντικείμενα.

· τα εγκαύματα

· το σπάσιμο των οστών με βαριά αντικείμενα ή εργαλεία


Πολλά άτομα εκδηλώνουν τις παραπάνω συμπεριφορές με σκοπό να προκαλέσουν φυσικό πόνο στο σώμα τους και έτσι να απαλλαγούν από τον ψυχικό πόνο που βιώνουν από το άγχος και από την πίεση γεγονότων όπως κακοποίηση, θάνατος, οικογενειακά προβλήματα, μοναξιά, παραμέληση.

Επίσης, πολλοί είναι εκείνοι που συνδέουν τον αυτοτραυματισμό με την αίσθηση της αυτοτιμωρίας.

Ο αυτοτραυματισμός συνδέεται άμεσα με την ανακούφιση από επώδυνες σκέψεις και συναισθήματα και ενισχύεται τις περισσότερες φορές με την προσοχή και τη φροντίδα που παρέχεται παράλληλα από τους γύρω. Έφηβοι αναφέρουν ότι μειώνονται τα αρνητικά/ δυσάρεστα συναισθήματα ενώ αυξάνονται τα θετικά/ ευχάριστα συναισθήματα αμέσως μετά τον αυτοτραυματισμό. Παραμένει όμως ανεξήγητος ο ακριβής μηχανισμός με τον οποίο μια επίπονη διαδικασία παίζει τόσο ανακουφιστικό ρόλο και μάλιστα οδηγεί ένα άτομο να βιώσει ευχάριστα συναισθήματα.

Χαρακτηριστικό του αυτοτραυματισμού είναι ότι οι περισσότεροι προτιμούν να μη φαίνεται ότι έχουν καταφύγει σε τέτοιου είδους συμπεριφορές και αυτοτραυματίζονται όταν είναι μόνοι τους κρύβοντας στη συνέχεια τα σημάδια. Από την άλλη μεριά αναφέρονται και ομάδες εφήβων που συναντιούνται με σκοπό τον αυτοτραυματισμό και τότε δε γίνεται λόγος για συμπεριφορά που οδηγεί σε ανακούφιση ψυχικού πόνου αλλά σε συμπεριφορά που σκοπό έχει την ανάπτυξη του αισθήματος του «ανήκειν» σε κοινωνική ομάδα.

Τέλος πολλά άτομα εκδηλώνουν αυτοτραυματική συμπεριφορά λόγω κάποιας ψυχικής διαταραχής.

Σε καμία περίπτωση ο αυτοτραυματισμός δεν είναι μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας. Παρ’ όλα αυτά δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα θανατηφόρου χτυπήματος κατά τη διάρκεια αυτοτραυματισμών. Αυξημένη, επίσης, είναι η πιθανότητα εθισμού του ατόμου στη συγκεκριμένη συμπεριφορά γι αυτό και είναι επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπιστεί άμεσα κάθε μορφή αυτοτραυματισμού.


Εάν αντιληφθείτε ότι το παιδί σας αυτοτραυματίζεται:


  • - Διατηρήστε την ψυχραιμία σας. Ο πανικός δεν είναι καλός σύμβουλος και μπορεί να σας οδηγήσει σε λάθος συμπεριφορές και δηλώσεις. Μιλήστε στο παιδί σας όταν είστε έτοιμοι κι εσείς για διάλογο.

  • Μην το εκλαμβάνεται σαν αποτυχία να προστατέψετε το παιδί σας και μην κατηγορήσετε τον εαυτό σας. Είστε αρκετά ικανοί να το αντιμετωπίσετε εφόσον το έχετε εντοπίσει και θέλετε να βοηθήσετε το παιδί σας.

  • - Δείξτε κατανόηση για το πώς νοιώθει το παιδί σας και δηλώστε ετοιμότητα και διαθεσιμότητα να βρείτε μαζί υγιείς τρόπους να διαχειρίζεται το παιδί σας οποιαδήποτε συναισθήματα δυσφορίας.

  • - Οι τελεσίδικες δηλώσεις δεν θα βοηθήσουν. Το «ή το σταματάς ή …» δεν θα φέρει επιθυμητά αποτελέσματα και αντιδράσεις. Άλλωστε τις περισσότερες φορές «η κραυγή για βοήθεια» είναι αυτή που κρύβεται πίσω από τον αυτοτραυματισμό.

  • - Συγκεντρώστε πληροφορίες και απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό. Η Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά S.O.S. 1056 λειτουργεί χωρίς χρέωση, 7 ημέρες την εβδομάδα και 24 ώρες τη μέρα ενώ πάντα βρίσκεται κοινωνικός λειτουργός ή ψυχολόγος για να μοιραστείτε τις ανησυχίες σας και να βρείτε μαζί μια λύση.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki