Ποτέ, μα ποτέ, μη χτυπήσετε παιδί. Ποτέ και για κανένα λόγο, για καμιά αιτία και με καμιά αφορμή.

Λίγο πριν αναρτήσαμε μερικές ιστορίες παιδικής τιμωρίας :

• Μια ιστορία τιμωρίας ...
• Άλλη μια ιστορία τιμωρίας ...
• Το σχολείο και ο δάσκαλος. Πώς το ξύλο κόπηκε μια για πάντα

Θα δείτε πως φέρονται οι μεγάλοι και πως φέρεται ένα παιδί, ακόμη και ένα παιδί που τιμωρήθηκε βάναυσα επανειλημμένα. 

Πως η ψυχή ενός παιδιού δεν μπορεί να πάρει τελικά εκδίκηση. 

Πως ένα παιδί δεν μπορεί να κρατήσει κακία.

Ακούστε καλά όλοι σας. Όλοι σας.

Ποτέ, μα ποτέ, μη χτυπήσετε παιδί.

Ούτε να το διανοηθείτε.

Ποτέ και για κανένα λόγο, για καμιά αιτία.

Ένα παιδί, όσο μεγάλο και να γίνει, όσα βάσανα, όσες κακουχίες, όσα δεινά να περάσει στη ζωή ... Ποτέ δεν πρόκειται να ξεχάσει. Πάντα θα το θυμάται. Πάντα θα πονάει.

Το παιδί που χτυπήθηκε στα χέρια,

το παιδί που του τράβηξαν τα μαλλιά,

το παιδί που έφαγε ένα χαστούκι ...

Πάντα θα το ζει και θα πονάει.

Και μη μου πείτε ότι δεν γίνονται τέτοια στις μέρες μας. 

Μακάρι να μη γινόντουσαν, μακάρι.

Ξέρετε πόση ανάγκη έχει ένα χάδι στα μαλλιά ένα κορίτσι, μια γυναίκα, ένα αγόρι ή άντρας που του τραβούσαν τα μαλλιά σαν παιδάκι, που του έδιναν σφαλιάρες όταν ήταν παιδάκι;

Ξέρετε πόση ανάγκη ένα τρυφερό  άγγιγμα στα μάγουλα ένα κορίτσι, μια γυναίκα, ένα αγόρι ή άντρας που έτρωγε χαστούκια σαν παιδάκι;

Ξέρετε πόσο πόνο νιώθει ένα παιδάκι, ένας έφηβος, ένας ενήλικος που του χτύπησαν τα χεράκια του, τα δαχτυλάκια του με την βέργα ή τον χάρακα όταν ήταν παιδάκι;

Ξέρετε πόσο πόνο νιώθει, όταν αλλάζει ο καιρός, από την οστεοαρθρίτιδα που έπαθε από τα βαρέματα;

Ξέρετε πόσο πόνο νιώθει, όταν απλά κοιτάζει το στραβωμένο δαχτυλάκι του, χτυπημένο ανελέητα με τον χάρακα ή την βέργα, από τον οργισμένο ενήλικο;

Εσύ μεγάλε άντρα, τέρας,

εσύ μεγάλη γυναίκα, λάμια,

σκέψου την βέργα να πέφτει και να ξαναπέφτει στο δικό σου τριχωτό άθλιο χέρι και να τσακίζουν τα δάκτυλα σου. Να ακούς το... κρακ.

Κάθαρμα.

Κτήνος!

Άλλη μια ιστορία τιμωρίας ...

Αχ, τι τραυματικές εμπειρίες μου θυμίσατε τώρα!

Στις 3 πρώτες τάξεις του Δημοτικού, είχα μια κακούργα δασκάλα, που μάλλον είχε προϋπηρεσία στα Ες-Ες!

Θυμάμαι ότι όταν δεν ξέραμε να απαντήσουμε σε κάποια ερώτηση, μας χαστούκιζε. 
Ανάλογα με το πόσα ορθογραφικά λάθη κάναμε στην ορθογραφία, μας έδινε και τον αντίστοιχο αριθμό χαστουκιών!  Θυμάστε την Πατριδογνωσία; Αντιγράφαμε από τον πίνακα το μάθημα της Πατριδογνωσίας στο τετράδιο και επειδή πάντα καθυστερούσε πλατειάζοντας στο μάθημα, έπρεπε να καθόμαστε και στο διάλειμμα για να τελειώσουμε την αντιγραφή... πράγμα που σήμαινε ότι χάναμε το διάλειμμα!
Όταν έμπαινε μέσα την επόμενη ώρα, έλεγχε όλα μας τα τετράδια και όποιος είχε κάνει λάθος ή δεν είχε τελειώσει την αντιγραφή, έτρωγε χαστούκι !!!
Είχε μια αγαπημένη μαθήτρια, που ήταν οικογενειακή της φίλη, και όταν έκανε εκείνη λάθη, μας χάριζε τα χαστούκια σε όλους... Προσωπικά, είχα φάει πολλά χαστούκια, αν και ήμουν καλή μαθήτρια, γιατί τότε με τα πολυτονικά και το μυαλό μου στο διάλειμμα, πάντα έκανα λαθάκια (δασεία αντί για ψιλή και τέτοια). Θα μπορούσα να καταλάβω την τιμωρία για μια αταξία, γιατί μιλούσα στην τάξη, έκανα φασαρία, κτλ. Αλλά, τιμωρία επειδή δεν ήξερα το μάθημα ή έκανα λάθος δεν είναι απλά αντιπαιδαγωγικό, είναι απάνθρωπο!
Για να μην αναφέρω την αδικία υπέρ της αγαπημένης της μαθήτριας...
Αυτή την δασκάλα τη μισούσα! Ακόμα και τώρα απορώ με τους γονείς που δεν της έκαναν παρατήρηση και καταγγελία. 
Τελικά, μετά από 5 χρόνια, και αφού την είχε και η αδερφή μου, ένας πατέρας την πήγε στην Επιθεώρηση και αναγκάστηκε να παραιτηθεί, αφού φυσικά είχε βασανίσει γενιές και γενιές. 
Αυτά συνέβαιναν μεταξύ '80-'86 στο 1ο Δημοτικό Καλαμαριάς (στην Θεσσαλονίκη). 

Η μόνη εκδίκηση που μπορώ να πω ότι πήρα, χρόνια μετά, ήταν όταν την συναντούσα στον δρόμο και γύριζα το κεφάλι μου από την άλλη. Επειδή έμενε στην γειτονιά μου, την είχα συναντήσει και στο κομμωτήριο κάποιες φορές και απλά την αγνόησα.

domniki 21-05-08, 09:45

Forum : Σχολικές τιμωρίες

Μια ιστορία τιμωρίας ...

Κι όμως στην Ελλάδα του 2008 και ενώ έχουν βγει νόμοι και "φωνάζουν" όχι στη σωματική τιμωρία των παιδιών η δασκάλα του ανιψιού μου αρνείται να ζήσει τη συγκεκριμένη εποχή και προτιμά να ζει στην εποχή που οι δάσκαλοι συμμόρφωναν τους μαθητές με τον χάρακα!!!

Η όλη ιστορία έχει ως εξής: 

Ο ανιψιός μου πηγαίνει στη Γ' Δημοτικού. Η δασκάλα του ζήτησε να έρθει στον πίνακα να λύσει μία άσκηση στα μαθηματικά, αλλά ο μικρός δεν την κατάλαβε. Η δασκάλα θύμωσε και εξευτέλισε (λεκτικά) το παιδί μπροστά σε όλα τα παιδιά του τράβηξε τα μαλλιά με το ένα της χέρι και με το άλλο του τσιμπούσε το μάγουλο του. 
Τα παιδιά γελούσαν μαζί του αφού το δικαίωμα το έδωσε η ίδια η δασκάλα γιατί πριν την σωματική τιμωρία που του επέβαλλε υπήρξε η λεκτική κακοποίηση και ο υποβιβασμός της προσωπικότητας του παιδιού. Το παιδί γύρισε σπίτι με κλάμματα και αρνείται να πάει στο σχολείο γιατί θα τον κοροϊδεύουν οι συμμαθητές του και φοβάται μήπως η δασκάλα πάλι τον αρπάξει από το μαλλί.
Δεν ξέρω αλλά όταν το έμαθα νευρίασα τόσο πολύ που είπα της μαμάς του να πάει να πιάσει τη δασκάλα από το μαλλί (υποδειγματικά) και να της πει "εσένα σου αρέσει κάτι τέτοιο; γιατί του παιδιού μου δεν του άρεσε καθόλου". 

Δεν ξέρω ίσως είναι και ακραίο αλλά ναι, με έχω ικανή να φτάσω εκεί αν κάποιος ακουμπήσει το παιδί μου.
Τελικά μάθαμε ότι η δασκάλα το έχει σύστημα το τσίμπημα του μάγουλου και το τράβηγμα μαλλιού ως τρόπο συμμόρφωσης των μαθητών της.
Αύριο θα πάει η μαμά του παιδιού να μιλήσει με τη δασκάλα παρουσία του διευθυντή αφού ενημερώθηκε ο ίδιος και θέλει να παραβρίσκεται στη συζήτηση.

Τι να πω... είμαι ακόμη πολλή νευριασμένη και σκέφτομαι πολύ τον ανιψιό μου και το φόβο και εξευτελισμό που ένιωσε και φουντώνω ακόμη περισσότερο.

kiknaki 29-01-09, 00:19

Forum : ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ