Πουλάνε τα νεφρά τους για να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους τα προς το ζην

Κόμπο στο στομάχι προκαλεί η κραυγή απελπισίας ενός νεαρού οικογενειάρχη από την Καλαμάτα, που δηλώνει ικανός να βγάλει στο σφυρί το νεφρό του, προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην στη μονάκριβη κόρη του.

ΣΟΚ στην Κρήτη: Πατέρας πουλάει το νεφρό του λόγω οικονομικής ανάγκης

Η συγκλονιστική περίπτωση του 32χρονου Καλαματιανού, που καταδεικνύει την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει ορισμένες οικογένειες, είναι η δεύτερη σε διάστημα μόλις πέντε ημερών. Είχε προηγηθεί ο Ηρακλειώτης Σ.Α., ο οποίος, επίσης, είχε δηλώσει πρόθυμος να πουλήσει το νεφρό του, για να ζήσει την οικογένειά του.

«Σκέφτομαι να πουλήσω το νεφρό μου, για να ζήσω», λέει και ο 32χρονος Καλαματιανός, απευθύνοντας έκκληση για βοήθεια, προκειμένου η οικογένειά του να μην βρεθεί στο δρόμο.
Η 25χρονη σύζυγός του μίλησε στην «Espresso» και αποκάλυψε το δράμα που βιώνουν. «Είναι φορές που δεν έχουμε να φάμε, που η κόρη μας, τεσσάρων ετών, ζητάει κάτι να βάλει στο στόμα της και δεν έχουμε τη δυνατότητα να της το προσφέρουμε. Είμαστε σε απελπιστική κατάσταση», είναι τα λόγια της νεαρής μητέρας, η οποία αναφέρει ότι αδυνατεί να δουλέψει, λόγω προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια, ενώ ο άνδρας της είναι χρόνια άνεργος:
«Ζούμε σε ένα μικρό διαμέρισμα, στο οποίο δίνουμε νοίκι 200 ευρώ. Ήδη, χρωστάμε τρία και η ιδιοκτήτρια σε λίγο θα μας κάνει έξωση. Χρωστάμε ακόμη φως και νερό.
Ο άντρας μου παλιότερα έκανε κάτι μεροκάματα σε αγροτικές εργασίες, είχε δουλέψει κι ένα διάστημα στο δήμο, αλλά πλέον δεν υπάρχει δουλειά. Έχουμε περάσει μέρες νηστικοί.
Στέλνω το παιδί στον παιδικό σταθμό δίχως κολατσιό και -δόξα τω Θεώ- της προσφέρουν εκεί φαγητό. Όταν την ακούς, όμως, στο σπίτι να λέει ότι πεινάει και να μην μπορείς να της δώσεις φαγητό, τι κάνεις;», περιγράφει με φωνή που κομπιάζει.

Κάποιοι συγγενείς και γνωστοί οι οποίοι τους στήριζαν οικονομικά, τώρα τα βγάζουν πέρα με δυσκολία και δεν μπορούν να συνεχίσουν: «Γι’ αυτόν το λόγο, ο άνδρας μου έφτασε στο σημείο να δημοσιοποιήσει το θέμα, προσφέροντας το νεφρό του. Ντρέπεται γι’ αυτό, αλλά δεν έχουμε άλλη επιλογή. Το παιδί δεν έχει τα βασικά. Ένα γάλα, ένα κουλούρι. Κάνουμε έκκληση για μία δουλειά ή έστω κάποιος να μας βοηθήσει, προσφέροντάς μας ρούχα ή κουβέρτες, γιατί περνάμε πολύ δύσκολα».

bizznews

Πώς δείχνουν τα παιδιά την αγάπη τους;

Κανένας δεν είναι πιο σημαντικός στη ζωή ενός μικρού παιδιού από την μαμά και τον μπαμπά.
Τα μικρά παιδιά αισθάνονται ασφάλεια μόνο όταν ξέρουν ότι οι γονείς είναι εκεί γι' αυτούς, οπότε η διαθεσιμότητά σας είναι ζωτικής σημασίας για την ευημερία των παιδιών σας.

Discover the Love Languages of Toddlers

Όταν τα μικρά παιδιά κάνουν νέες ανακαλύψεις, θέλουν να τις μοιραστούν μαζί σας κι αυτός είναι ένας τρόπος για να δείξουν την αγάπη και την εμπιστοσύνη τους.

Έτσι κι εσείς με το να μοιράζεστε την καθημερινότητά σας με τα παιδιά κάνοντας μαζί τους δραστηριότητες είναι σαν να του υπενθυμίζετε «Η μαμά κι ο μπαμπάς είναι πάντα εδώ για σένα.» Υπάρχουν βέβαια πολλοί τρόποι με τους οποίους τα νήπια εκφράζουν την αγάπη τους, από το να τρέχουν από πίσω σας όλη μέρα μέχρι να σας «κολλήσουν» με ένα γλειφιτζούρι.
Διαβάστε παρακάτω για να ανακαλύψετε επτά τρόπους με τους οποίους τα μικρά παιδιά «Σ' αγαπώ».

Με το να γίνονται αργοκίνητα για να καθυστερήσετε
Φαίνεται πώς κάθε φορά που βιάζεστε για να πάτε κάπου το παιδί σας ξαφνικά παίρνει το χρόνο του. Είναι η στιγμή που θυμάται ότι θέλει ένα συγκεκριμένο μπλοκ ζωγραφικής και θέλει να σας δείξει όλες τις ζωγραφιές τους μία προς μία ή αν βρίσκεστε στο δρόμο θα θέλει να σας δείξει κάθε μυρμήγκι ή να χοροπηδά και μετά να σας ρίχνει κλεφτές ματιές για να δει αν τον/την κοιτάζετε με υπερηφάνεια. Τα μικρά παιδιά όπως καταλαβαίνετε δεν έχουν αίσθηση του χρόνου. Εκείνη τη στιγμή, που είναι μαζί σας δεν την αλλάζουν με τίποτε άλλο. Kαι τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερο από αυτό.

«Ο αποχωρισμός είναι το κύριο πρόβλημα της νηπιακής ηλικίας», λέει η Patricia Shimm, συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Οπότε το να βγείτε έξω και να θέλετε να είστε συνεπείς και στην ώρα σας με ένα μικρό παιδί μπορεί να είναι πρόκληση. Η αλήθεια είναι πώς λατρεύουν να είναι μαζί σας, απολαμβάνουν αυτόν τον χρόνο και τον παρατείνουν με όποιον τρόπο μπορούν.

Σας προκαλούν να παίξετε κυνηγητό
Με το να τρέχει μακριά ένα μικρό παιδί με χαρά και ενθουσιασμό είναι ο τρόπος του να γιορτάσει την πρωτόγνωρη ανεξαρτησία του, μόνο όμως όταν ξέρει ότι θα τον ακολουθήσουν. Τρέχει μακριά, γελάει δυνατά και στη συνέχεια σταματά και σκέφτεται "Περιμένετε, πρέπει να είμαι σίγουρος ότι η μαμά είναι ακόμα εδώ." Λατρεύουν το κυνηγητό επειδή ξέρουν ότι κάποιος θα τους κυνηγήσει και θα τους πιάσει. «Τα μικρά παιδιά πρέπει να σας έχουν εμπιστοσύνη και να ξέρουν ότι θα είστε εκεί για εκείνους. Μόνο έτσι τολμούν να ανακαλύπτουν τον κόσμο», λέει η Laura Bennett-Murphy, καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Westminster College. Το κυνηγητό είναι ουσιαστικά ένας τρόπος να σας δείξουν πόσο πολύ σας αγαπούν. Αισθάνονται ελευθερία να τρέξουν επειδή η αισθάνονται ασφάλεια (με την παρουσία σας).

Φέρνουν παντού τα παιχνίδια τους
Μερικά παιδιά έχουν ένα αρκουδάκι ή μια κουβέρτα που παίρνουν μαζί όπου και να πηγαίνουν. Άλλοι παίρνουν διάφορα αντικείμενα κάθε φορά που φεύγουν από το σπίτι. Αυτά τα μεταβατικά αντικείμενα (που ταξιδεύουν) αντιπροσωπεύουν την αγάπη σας, ειδικά κατά την απουσία σας. Το παιδί σας σας αγαπάει τόσο πολύ που θέλει να σας κρατήσει κοντά του. Επιπλέον, σύμφωνα με την Shimm, τα αντικείμενα αυτά τα βοηθούν να αισθάνονται ασφαλείς. Είναι κομμάτι από εσάς μαζί τους. Σκεφτείτε ότι αυτό το κάνουμε κι εμείς, οι μεγάλοι, έχοντας μαζί μας τις φωτογραφίες των αγαπημένων μας, είτε στο πορτοφόλι, είτε στην τσάντα.

Κάνοντας έναν μικρό χαμό με το φαγητό
Μήπως το παιδάκι σας ξοδεύει αρκετό χρόνο παίζοντας και πολτοποιώντας το φαγητό του; Όταν δε σηκώνει τα χέρια ψηλά κι απότομα με ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπό, θα πρέπει να κινηθεί γρήγορα διαφορετικά αυτό το χάος θα βρεθεί πάνω σας! Το παιδί σας βλέπει τα τρόφιμα κάτι με το οποίο μπορεί να πειραματιστεί και θέλει να μοιραστεί αυτή την ευχαρίστηση μαζί σας. Για τα μικρά παιδιά το φαγητό είναι κάτι το οποίο λατρεύουν να δοκιμάσουν διαφορετικά κι αγαπούν να σας δείχνουν τι ακριβώς ανακάλυψαν. Όταν λοιπόν το μικρό σας βουτάει τα χεράκια του στο γιαούρτι κι ύστερα τρέχει να σας αγκαλιάζει είναι ο τρόπος του να σας δείξει πόσο και αγαπάει και να σας κάνει να αισθανθείτε ευτυχείς για τις ανακαλύψεις του.

Με τις αγκαλιές
Όταν απλά αισθάνεστε ότι έχει εξαντληθεί η υπομονή σας και είστε έτοιμη να πείτε άλλο ένα «όχι» ξαφνικά το μικρό σας έρχεται στην αγκαλιά σας, κουλουριάζεται και γέρνει το κεφαλάκι του στον ώμο σας. Σας κοιτάζει με μια λάμψη στα μάτια και ένα γλυκό χαμόγελο. «Όσα πράγματα και να κάνουν τα μικρά παιδιά για να δείξουν την ανεξαρτησία τους, θα πρέπει επίσης και να ανεφοδιάζονται με καύσιμα στην αγκαλιά της μαμάς ή του μπαμπά. Όταν το παιδί σας αγκαλιάζει, δείχνει ότι ξέρει ότι είστε πάντα εκεί παρών. Είναι ο τρόπος του να πει «σ 'αγαπώ». Αυτή η επίδειξη της αγάπης είναι και το καλύτερο μέρος της ημέρας!

Σας εκπλήσσουν με ένα γλειφιτζούρι
Τα μικρά παιδιά δεν μοιράζονται, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις και μόνο με τα πιο έμπιστα άτομα της οικογένειάς τους. Μπορεί λοιπόν να ακτινοβολεί από χαρά κάθε φορά που του δίνετε ένα κόκκινο γλειφιτζούρι σε σχήμα καρδιάς. Όταν όμως αυτό το γλειφιτζούρι πέσει από τα χεράκι του και σπάσει, γυρίζει προς το μέρος σας, ανοίγει τα χεράκια του και σας παρουσιάζει το γλειφιτζούρι. Με το να σας δίνει κάτι τόσο πολύ αγαπημένο – έστω και σπασμένο- είναι ο ανιδιοτελής τρόπος να δείξει ότι θυσιάζει ό, τι αγαπά μόνο για εσάς. Το παιδί σας υποθέτει ότι αυτό που τον κάνει ευτυχισμένο θα κάνει κι εσάς ευτυχισμένο κι έτσι μοιράζεται τη χαρά του με εκείνον που πραγματικά αγαπά, δηλαδή με εσάς!

baby.gr
politesoraiokastrou

Το παραμύθι της Ελιάς

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σε μια φτωχογειτονιά ένα φτωχό μα πολύ καλόκαρδο κορίτσι που το έλεγαν Ελιά.

Κάθε μέρα η Ελιά γύριζε τη γειτονιά της, έβλεπε τον κόσμο να ζει φτωχός και δυστυχισμένος και γύριζε στο σπίτι της πολύ στενοχωρημένη. 

Κάτι πρέπει να κάνω να τους βοηθήσω, σκεφτόταν. Κι από την άλλη μέρα κιόλας άρχισε. Βγήκε στη γειτονιά, κράτησε τα παιδιά της γειτόνισσας για να πάει να δουλέψει και να μπορεί να φέρει στα παιδιά της λίγο φαΐ.
Μια άλλη μέρα πήγε στη γριούλα που ήταν άρρωστη, της μαγείρεψε, της σκούπισε το σπίτι, την έπλυνε, την ταΐσε. Την άλλη μέρα πάλι έβγαλε τον παράλυτο γέρο με το καρότσι του βόλτα, για να πάρει αέρα και ήλιο.
Τα βράδια γύριζε κατάκοπη, μα ευχαριστημένη που είχε καταφέρει να δώσει λίγη χαρά στους φτωχούς ανθρώπους.
Οι μέρες περνούσαν κι η Ελιά όλο δούλευε, όσο αδυνάτιζε. Μα έβλεπε πως ότι κι αν έκανε, ο κόσμος ήταν πάντα φτωχός και δυστυχισμένος.
Αυτό τη στενοχωρούσε πάρα πολύ κι έτσι στενοχωρημένη κάθισε στην αυλή του σπιτιού της και συλλογιζόταν.
— Τι να κάνω, τι να κάνω. Δεν μπορώ να βλέπω τόση δυστυχία.
Το σπουργίτι που την είδε τόσο στενοχωρημένη - και που την αγαπούσε γιατί κάθε μέρα του έριχνε σπόρους και ψίχουλα - δεν άντεξε και πέταξε βαθιά στο δάσος.
Εκεί βρήκε την καλή νεράιδα και της είπε:
— Τρέξε, καλή νεράιδα, η Ελιά είναι πολύ στενοχωρημένη, χλωμή κι αδύνατη.
Η καλή νεράιδα ανήσυχη έτρεξε στην αυλή της Ελιάς και τη ρώτησε:
— Τι έχεις, Ελιά μου, κι είσαι τόσο λυπημένη;
— Αχ, καλή μου νεράιδα. Δεν μπορώ να βλέπω τόση φτώχεια και δυστυχία γύρω μου.
— Και τι θέλεις, δηλαδή;
— θέλω να τους γίνω χρήσιμη, θέλω να τους προσφέρω κάτι πολύτιμο που να τους δώσει ζωή και χαρά.
— Το θέλεις αλήθεια τόσο πολύ;
— Και βέβαια το θέλω, δε βλέπεις πως έλιωσα από τη στενοχώρια μου;
— Τότε σταμάτησε να στενοχωριέσαι, θα σε κάνω αυτό που θέλεις. 

Και τσουπ! την άγγιξε με το ραβδάκι της κι αμέσως η Ελιά έγινε ένα μεγάλο δέντρο, που έβγαλε φύλλα, λουλουδάκια άσπρα, που έγιναν ελιές πράσινες, μοβ, μαύρες.
Έπεσαν στη γη, τα κουκούτσια φύτρωσαν, έγιναν δεντράκια και σχημάτισαν ένα μεγάλο ελαιώνα.

Ήρθαν οι γείτονες, μάζεψαν τις ελιές,έβγαλαν λάδι,

έφαγαν, χόρτασαν, ρόδισαν τα μαγουλά τους, ζωήρεψαν κι άρχισαν να χαμογελούν και να ζουν ευτυχισμένοι.
Για να ευχαριστήσουν την ελιά και να της δείξουν την αγάπη τους, πήραν το λάδι τους, το έβαλαν στο καντήλι, για να θυμίζουν στην Παναγιά και στο Χριστό, την καλοσύνη της ελιάς και την αγάπη της για τον κόσμο.
Κι η Παναγιά με τη σειρά της την ευλόγησε. Κι ο Χριστός κάτω απ' την ελιά ήρθε και ξεκουράστηκε.
Κι εκείνη καμάρωνε ευχαριστημένη στη μέση στον ελαιώνα και φρόντιζε, όταν έρχονται οι άνθρωποι να τη μαζέψουν να 'ναι γεμάτη ελιές, να χορταίνουν οι φτωχοί, και να φωτίζονται απ' τις καντήλες όλες οι εκκλησιές.

Παναγιώτα Κασίμη
 χαμομηλάκι