Το Ανεκτίμητο Δώρο που λέγεται Χρόνος

Έπειτα από κάτι που μου συνέβη το 1999 «λίγο» δυσάρεστο, πήρα μία απόφαση. Μια απόφαση ζωής. 

Αποφάσισα ότι κάθε μέρα από τότε και στο εξής θα είναι μία «έξτρα» μέρα. Κάτι σαν ένα… bonus.

Μία μέρα που δεν είναι δεδομένη. Κάποιοι δεν την έχουν πια αυτή τη μέρα. Ακούω πολλούς ανθρώπους να δυσανασχετούν εκείνες τις μέρες που γιορτάζουν τα γενέθλιά τους επειδή μεγαλώνουν… έναν ακόμη χρόνο. Όταν σβήνουμε τα κεράκια μας στη γενέθλια τούρτα να θυμόμαστε πως είμαστε ευλογημένοι και πως κάποιοι δεν είχαν την τύχη να φτάσουν αυτό το νούμερο που αναγράφεται στα κεράκια.

Γιατί λοιπόν «έξτρα μέρα»; 

Για σκεφτείτε το λίγο. Κάθε πρωί που ξυπνάτε, πώς θα νοιώθατε αν υπήρχε ένα δώρο δίπλα στο μαξιλάρι σας; Ένα κουτί τυλιγμένο σε συσκευασία δώρου; Χαρά; Έκπληξη; Ενθουσιασμό;

Κι όμως το έχουμε αυτό το δώρο… Είναι εκεί με το άνοιγμα των ματιών μας, με την πρώτη ανάσα μας. Ναι, είναι εκεί και μας περιμένει. 

Αυτή η ανάσα, αυτό το δώρο, είναι το πολυτιμότερο αγαθό μας και ονομάζεται ΧΡΟΝΟΣ.

Πρέπει να νιώθουμε ευγνωμοσύνη για αυτόν τον επιπλέον χρόνο που έχουμε κάθε μέρα.

Τί μπορείς να κάνεις με αυτό το ιδιαίτερο δώρο που σου προσφέρεται τόσο απλόχερα; 

Ορίστε μερικές προτάσεις:
1. Μοίρασε το χρόνο σου σε όσους αξίζει να τον μοιράζεις.
2. Χαμογέλα. Χαμογέλα σε όλους και πιο πολύ στον καθρέφτη.
3. Γίνε φίλος (και) με τον εαυτό σου. Να τον προσέχεις και να του δίνεις τον ανάλογο χρόνο.
4. Δώσε και δείξε την αγάπη σου.
5. Μην αναβάλλεις τίποτα για… μετά.
6. Να ενθουσιάζεσαι με τη ζωή.
7. Να συνειδητοποιείς τα αισθήματά σου και να πράττεις ανάλογα.
8. Δώσε επειδή θέλεις και όχι από υποχρέωση.
9. Σχεδίασε το μέλλον σου, αλλά ζήσε το παρόν.
10. Ρίσκαρε περισσότερο. Έχεις τον χρόνο…

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Παροιμίες και Εκφράσεις για τις Ψείρες - Mιχαήλ Ψελλός: Ψείρας Εγκώμιον!

Αλί που το ‘χει η κούτρα του να κατεβάζει ψείρες...
Αλλού η ψείρα κι αλλού τα παιδιά της.
Αν έχεις νύχια, θα ξυστείς! Αν δεν έχεις, θα σε φάνε οι ψείρες.

Δεν ξέρει η ψείρα από φιρμάνια κι ο ψύλλος από νόμους.

Έβαλε την ψείρα να βαρέσει την καμπάνα.

Είδε η ψείρα αλώνι, περπατεί και καμαρώνει.

Είναι ψείρας.

Έχει την ψείρα άρχοντα και τον ψύλλο επίσκοπο.

Έχει την ψείρα πεθερά, τη μύγα για νοικοκυρά.

Η ψείρα θέλει απλυσιά κι η φτώχεια συγγένεια.

Η ψείρα λέρα κρέμεται κι η λέρα καμαρώνει.

Η ψείρα με φωνές δεν φεύγει.

Η ψείρα τρώει απ’ τ’ αφεντικό της.

Κάλιο ψείρα στο κορμί σου, παρά κακός άρχοντας στο σβέρκο σου.

Κάλιο ψείρα στον κόρφο σου, παρά πεθερά στον κόπο σου.

Κάλιο ψειριασμένος, παρά ατιμασμένος.

Κάνει η ψείρα πέρασμα και η κόνιδα στράτα.

Μόνο ψείρες προκόβουν στο κεφάλι του.

Ξύνει την κούτρα του να κατεβούν οι ψείρες. 

Όλοι όλοι αντάμα κι ο ψειριάρης χώρια.

Όποιοι κοιμούνται με σκυλιά, ξυπνάνε με ψείρες.

Όποιος δεν έχει ψείρες δεν ξέρει από ξύσιμο.

Όπου πάει ο άρχοντας, πάει κοντά κι η ψείρα του. 

Όσες οι ψείρες του φτωχού, τόσα τα βάσανά του.

Όσοι ξύνουν τα κεφάλια τους, δεν έχουν όλοι ψείρες.

Όταν χορτάσει η ψείρα, βγαίνει στο γιακά.

Οι ψείρες ως τον Όλυμπο κι εμείς στα πανηγύρια. 

Ο φαλακρός, ψείρες δεν έχει!

Πάει το παιδί στο σκολειό, πάει κι η ψείρα.

Πρέπει να το ‘χει η κούτρα σου να κατεβάζει ψείρες.

Σκάει σαν ψείρα στη φωτιά. 

Το ψει ψει, ψείρα γίνεται.

Φαίνεται το ‘χει η κούτρα του να κατεβάζει ψείρες...

Ψείρα με ουρά.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ TA: ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ

akrasakis

Mιχαήλ Ψελλός, Eγκώμιο στην ψείρα, A. R. Littlewood (έκδ.), Michael Psellus, Oratoria Minora, Λιψία 1985, σ. 105-106.

[H ψείρα], όπως ειπώθηκε, έχει πρόσβαση και μπορεί να κυκλοφορήσει σε όλο το σώμα, όμως το κεφάλι είναι το κατοικητήριό της, όπως ορίζεται για μια βασίλισσα το ανάκτορο. 

O αυχένας και ο θώρακας και η πλάτη και οι βραχίονες και όλο το σώμα μέχρι τα πόδια είναι λόφοι και πεδιάδες και σαν την οικουμένη νέμεται το ζώο τα πάντα. 

Όταν υπάρχει νηνεμία προβάλλει ανοίγοντας ορθάνοιχτες τις πόρτες και φέρνει την άνοιξη στα κάλλη της. Aν κάτι όμως πάει να τη βλάψει, τότε με φρονιμάδα επιστρέφει στο παλιό της σπίτι και καταλαμβάνοντας την κορυφή της κεφαλής σαν τύραννος αφήνει τα χέρια να μάχονται στα τείχη, ενώ αυτή φρουρείται στον πύργο των μαλλιών του κεφαλιού. 

Eδώ το ζώο είναι δύσκολο να νικηθεί, διότι όπως τα στάχυα φυλάσσουν ακέραιο το στάρι από τις εισβολές, έτσι και οι τρίχες αποκρούουν οτιδήποτε μπορεί να βλάψει την ψείρα. [...]

Δε θέλησα να προσφέρω ένα εγκώμιο στην ψείρα (δεν τρελάθηκα τόσο), αλλά να σας δείξω πόσα μπορεί να κάνει ο λόγος, ώστε βλέποντας το παράδειγμα να πλησιάζετε με ενδιαφέρον και τα ευτελέστερα υποκείμενα και να με μιμείσθε.

ime.gr

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Ο Κήπος των Ευχών / Καλημέρα σας...

Εδώ στον κήπο των ευχών

Δέντρα γυμνά τα χρόνια

Μόνοι τους πέσανε οι καρποί

Ζωή να κρύψουνε στη γη

Αν έρθει η άνοιξη να βρει

Πρόσφορο χώμα

Εδώ στον κήπο των ευχών

Βρήκε η σπορά χειμώνα

Έκρυψε η Μοίρα ένα χαρτί

Κι όποιο παιχνίδι κι αν παιχτεί

Του κόσμου η τράπουλα λειψή

Μένει ακόμα

Εδώ στον κήπο των ευχών

Μυρίζει ακόμα

Από τον ύπνο των ποιητών

Νωπό το χώμα

Εδώ στον κήπο των ευχών

Στο τέλος του αιώνα

Το μέλλον θα προσευχηθεί

Απ' τον εαυτό του να σωθεί

Να ελευθερώσει μια στιγμή

Τ' άφθαρτο σώμα.

THE GARDEN OF WISHES

Within the garden of wishes

the years are stark trees the fruits

fell by themselves to sink

life deep in the ground

So that when spring comes

it finds Fertile earth.

Within the garden of wishes

the seeding is halted by frost

A card is veiled by fate

Therefore whichever game is played

a card is missing from the pack even now.

Within the garden of wishes

the smell lingers

from the poets' deep sleep

the ground is soaked.

Within the garden of wishes

the century takes a turn

the future will make a prayer

to be saved from itself

for an instant to release

the imperishable body.

Within the garden of wishes,

the smell lingers

from the poet's deep sleep

the ground is soaked. (2 times)

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι