Παραμυθιά Θεσπρωτίας 29-9-1943: Ημέρα Μνήμης

Η εκτέλεση των 49 Προκρίτων 

Παραμυθιά, γιατί φορείς τα μαύρα; 

Οι Γερμανοί μου σκότωσαν 49 καμάρια.

 Εσκότωσαν 49 μαζί με τους παπάδες. 

Κλαίνε μανάδες και παιδιά,  

γυναίκες και αδελφάδες...

29-09-1943

Η μαρτυρική πόλη της Παραμυθιάς 

και η ευρύτερη περιοχή, 

βιώνουν μια από τις πιο μαύρες μέρες της κατοχής. 

49 πολίτες οδηγούνται στο απόσπασμα από τους ναζί και τους συνεργάτες τους και εκτελούνται.

Ενάντια στη βία  

και τη βαρβαρότητα του πολέμου,

ετοιμάσαμε με τα Απειρωτάκια μας,  

τα φαναράκια-προσφορά τιμής  

προς στους 49 Προκρίτους 

...καθώς από χθες η μικρή μας πόλη,

τιμά τη μνήμη τους.

Αναρτήθηκε από Απειρωτάκια

Είχε προηγηθεί μάχη μεταξύ ανταρτών και Γερμανών στην τοποθεσία «Σκάλα», με αποτέλεσμα το θάνατο έξι Γερμανών. Αυτή ήταν και η αφορμή για τα αντίποινα με προσδιορισμένη αναλογία για κάθε θάνατο Γερμανού, δέκα εκτελέσεις Ελλήνων.
Αρχικά συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν 11 άτομα από την ευρύτερη περιοχή, «έπρεπε» λοιπόν να συμπληρωθεί ο αριθμός των 60, άρα έμεναν άλλοι 49. Οι συλλήψεις έγιναν τη νύχτα 27 προς 28 Σεπτέμβρη του 1943 και η επιλογή των συλληφθέντων έγινε με βάση κριτήρια όπως ο σημαντικός τους ρόλος στην τοπική κοινωνία και με ενεργό ανάμειξη στη συγκρότηση της λίστας, Τσάμηδων που είχαν συνεργαστεί με τους κατακτητές.
ert.gr

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Κώστας Χατζής - Ένα κορίτσι γράφει γράμμα

Ένα κορίτσι γράφει γράμμα

και δεν ξέρει που να το γράψει

από συνήθεια υπογράφει

από την φίλη σου Άννα

.
Μπαίνουν στο γραμματοκιβώτιο οι άγγελοι για να το δούνε

ένα αγόρι θέλει μόνο σαν τον πατέρα της να πούνε

να μην πατάει τέρμα γκάζι να μην την σέρνει στα υπόγεια

Αννούλα μου να την φωνάζει όπως του εξήντα τα αγόρια

.
Να λέει σ’ αγαπάω φώς μου

η πιο όμορφη λέξη του κόσμου

.
Ένα αγόρι γράφει γράμμα

και δεν ξέρει που να το στείλει

από συνήθεια υπογράφει

από τον φίλο σου Βασίλη

.
Μπαίνουν στο γραμματοκιβώτιο οι άγγελοι για να το δούνε

ένα κορίτσι θέλει μόνο σαν την μητέρα του να πούνε

να μην ζητάει τέρμα γκάζι, να μην τον τρελαίνει στα καπρίτσια

Βασίλη μου να τον φωνάζει, όπως του εξήντα τα κορίτσια

.
Και οι δυο κοιμήθηκαν με κλάμα, ίδιος πόνος ίδιο κλάμα

αλλά ποτέ δεν θα τα βρούνε, θα βρίζουνε θα βλαστημούνε

Τάχα σκληροί τάχα ροκάδες αυτή η γενιά του δύο χιλιάδες

https://www.youtube.com/watch?v=pYGC54Vempk

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι