Ο Ελληνικός... Ανθελληνισμός

Σε τρία χρόνια έχουμε την 200ή επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Διακόσια χρόνια μετά, από αυτό το μοναδικό κατόρθωμα που ύμνησαν τόσοι και τόσοι, που γράφτηκε στην Ιστορία με χρυσά γράμματα, ακούω από διάφορους συμπατριώτες μας διάφορα περίεργα.

Κύριλλος Λούκαρις: Ο Πατριάρχης που πάλεψε για να
αφυπνίσει το ελληνικό γένος και στραγγαλίστηκε από τους Τούρκους.
-----------------------

Μια τάση για υποβάθμιση του αγώνα και των αγωνιστών και μια ανάδειξη ορισμένων περιστατικών με σκοπό την απαξίωση της Επανάστασης.

Γιατί; γιατί;

Ποιος άλλος λαός το κάνει αυτό;

Ποιος λαός επικεντρώνεται στα σκοτεινά σημεία της ιστορίας του και υποβαθμίζει τα φωτεινά;

Αυτοί οι λαοί που προσπαθούν να φτιάξουν ιστορία από εκεί που δεν έχουν, μας διοχετεύουν κάτι ανόητες και ύπουλες προπαγάνδες κι εμείς οι ηλίθιοι τις υιοθετούμε.

Μας μιλάνε για τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό και εμείς υποστηρίζουμε ότι δυστυχώς δεν μετείχαμε αυτού του διαφωτισμού. 

Του Διαφωτισμού, παιδιού την Αναγέννησης της Ευρώπης, που είναι δικό μας έργο. 

Οι δικοί μας δάσκαλοι πήγαν στη Δύση και φτιάξανε την Αναγέννηση. Και η Αναγέννηση έφερε τον, και καλά, Διαφωτισμό και μίλησαν για την σπουδαία διάκριση των εξουσιών, μόνο που ξέχασαν να πουν ότι τον πήραν από τον Αριστοτέλη και ας τον είχαν σαν ευαγγέλιο. 

Και τι έφερε ο διαβόητος διαφωτισμός τους; 

Έφερε μια γαλλική επανάσταση, αλλά η επανάσταση ήταν από γάλλους εναντίον γάλλων, ένας εμφύλιος, όπου σφάζονταν χιλιάδες ημερησίως.

Είχαμε διαφωτισμό, πώς δεν είχαμε; 
Είχαμε τον Κύριλλο Λούκαρι  που έστησε το πρώτο τυπογραφείο στην οθωμανική αυτοκρατορία και τον στραγγάλισαν. 

Είχαμε τον Ρήγα Φεραίο που τον επικήρυξαν σαν τρομοκράτη. Είχαμε τον Κοραή που έγραψε -και τι δεν έγραψε- για να «μετακενώσει» τον Έλληνα στις ψυχές των ραγιάδων, να ξαναθυμηθούν οι σκλαβωμένοι την παιδεία τους. 

Είχαμε τον Κοσμά τον Αιτωλό που έχτισε 200 σχολειά και λειτούργησε άλλα χίλια. 

Είχαμε τον Θεοτόκη τον πανεπιστήμονα, είχαμε τον Καταρτζή, είχαμε τον Βούλγαρη, τον  Μεθόδιο Ανθρακίτη, τον Θεόφιλο Κορυδαλλέα, τον Ιώσηπο Μοισιόδακα, τον Αθανάσιο Ψαλίδα, τον 

Μιχαήλ Παπαγεωργίου, τους Μηλιώτες Κωνσταντά και Φιλιππίδη ...

To Μέγα Αλφαβητάριον του Μιχαήλ Παπά Γεώργιου, Βιέννη 1771. Το πρώτο ελληνικό αλφαβητάριο της νεώτερης εποχής.

Αυτοί, αυτοί ενέπνευσαν στους σκλαβωμένους ιδανικά, αυτοί φώτισαν την ιδέα της επανάστασης. 

Κι οι περισσότεροι από αυτούς κληρικοί ήσαν, της "επάρατης" Ορθοδοξίας -όπως και οι δάσκαλοι της ευρωπαϊκής αναγέννησης- Έλληνες κληρικοί. 

Αμφισβητούν το κρυφό σχολειό, λες και ήταν τίποτε σπηλιές που μαζεύονταν συνωμοτικά τα παιδιά νύχτες κρυφά-κρυφά και μάθαιναν γράμματα. 

Παπάδες και Καλογέροι ήταν το Κρυφό Σχολειό που μαθαίναν πέντε γράμματα (κολυβογράμματα) στα παιδιά, από το Ψαλτήρι και το Οκτωήχι,  διακριτικά για να μη μπαίνουν και στη μύτη των τούρκων. 

Αφού μόνο οι παπάδες ξέραν γράμματα, πρέπει δηλαδή, επειδή αυτά δεν συνέβαιναν σε κανένα σχολείο κρυμμένο σε κατακόμβες, να ακυρώνουμε το γεγονός;

Ψέμματα λένε, η ημερομηνία της 25ης Μαρτίου, δεν έγινε τότε. 

Μα τι ζόρι τραβάτε, τι σημασία έχει, αν ήταν 25 ή 15, αν ήταν στην Λαύρα ή αλλού; 

Έπρεπε να ορίσουμε μια μέρα για να μη ξεχνάμε και ορίσαμε αυτή, αυτή τη μέρα που η Παναγία πήρε το Καλό Μήνυμα. Τί είναι αυτό; Είναι παραχάραξη της ιστορίας;

Κι άμα μιλήσεις για τους αγώνες, έχουν να σου πουν για τη σφαγή της Τριπολιτσάς. 

Πόλεμος ήταν, 400 χρόνια ζυγός ήταν, πως έπρεπε να γίνουν τα πράγματα, με το γάντι; με τακτ; Κι από την άλλη, κι αυτοί που συνετέλεσαν στη σφαγή της Τρίπολης, ντράπηκαν, δεν είχαν τόπο να σταθούν και το 'γραψαν για να μη το ξανακάνουν οι επίγονοι, απ' αυτούς το μάθαμε.

Λατρεύουμε τον Λεωνίδα, επειδή έγινε σινεμά και ξεχνάμε τον Διάκο. 

Πλάι-πλάι πολέμησαν ο Λεωνίδας και ο Αθανάσιος, τις ίδιες πύλες φύλαξαν, για την ίδια πατρίδα θυσιάστηκαν. 

Γιατί υμνούμε τον έναν και ξεχνάμε τον άλλον;

Γιατί απεμπολούμε μια ολόκληρη, χιλιόχρονη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και την παραγράφουμε λες και δεν υπήρξε; 

Γιατί στεκόμαστε στους "βυζαντινισμούς" και αγνοούμε την προσφορά στην τέχνη, την ποίηση, τη ζωγραφική την αγιογραφία, την νομική, την αρχιτεκτονική; 

Επειδή τα παλάτια είχαν αυλή; Γιατί κανείς δεν κατηγορεί την ρωμαϊκή αυτοκρατορία που σκότωναν κατά χιλιάδες, που εκτέλεσαν εκατομμύρια χριστιανούς που μιλούσαν ελληνικά;

Οι Αμερικάνοι, δεν έχουν ιστορία και χτίζουν ιστορία με τους ηθοποιούς τους και τους αθλητές τους κι εμείς ντρεπόμαστε που είμαστε Έλληνες.

Γιατί βγάζουμε κάθε τρεις και λίγο καινούρια απαξιωτικά; 

Δεν υπήρξε ο Σωκράτης, ιμπεριαλιστής ο Αλέξανδρος και... ό,τι να 'ναι. Μια περσική αυτοκρατορία μας επιτέθηκε, τι θα κάνουμε δηλαδή θα κάτσουμε να τους περιμένουμε;

Τόση αποδόμηση!

Βρε, εμείς έχουμε Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Κολοκοτρώνη, Μακρυγιάννη, Έπος του 40, και είμαστε ο μόνος λαός που αντιστάθηκε στους Ναζί, ο μόνος.

Άντε ρε, σηκώστε κεφάλι και μη μασάτε, μην ακούτε και μην υιοθετείτε τις ανοησίες και τις δολιότητες των ξένων και των ξενόφερτων.

Και υπερασπιστείτε τον Ελληνισμό και την Πατρίδα μας και την Ορθοδοξία μας. 

Μην τα απαξιώνετε όλα

Το Χαμομηλάκι

Χαλίλ Γκιμπράν – Για τα παιδιά ...

Αυτό το ποίημα για τα παιδιά του μεγάλου Λιβανέζου ποιητή και φιλόσοφου Γκιμπράν είναι υπέροχο….:

Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου

Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.

Δημιουργούνται διαμέσου εσένα, αλλά όχι από σένα

Κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν.

Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου

Αφού ιδέες έχουν δικές τους.

Μπορείς να δίνεις μια στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι και στις

ψυχές τους

Αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο

που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου.

Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις

αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα

Αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες

Είσαι το τόξο από το οποίο τα παιδιά σου

ωσάν ζωντανά βέλη ξεκινάνε για να πάνε μπροστά.

Ο τοξότης βλέπει το ίχνος της τροχιάς προς το άπειρο

και κομπάζει ότι με τη δύναμή του

τα βέλη του μπορούν να πάνε γρήγορα και μακριά.

Άς χαροποιεί τον τοξοτή ο κομπασμός του

Αφού ακόμα κι αν αγαπάει το βέλος που πετάει

έτσι αγαπά και το βέλος που μένει στάσιμο.”

Το Χαμομηλάκι

Τα νήπια δεν ξέρουν πως να γυρνούν τις σελίδες των βιβλίων λόγω της χρήσης των smartophones

«Καμπανάκι» στη χρήση smartophones:

Τα παιδιά είναι τόσο εξοικειωμένα με τα iPads και τα smartophones που έχουν ξεχάσει πώς να γυρνούν τις σελίδες των βιβλίων, προειδοποιεί η Διδασκαλική Ομοσπονδία της Βρετανίας.

Πολλοί δάσκαλοι εκφράζουν έντονη ανησυχία υποστηρίζοντας πως, ορισμένοι λιλιπούτειοι μαθητές δεν είναι εξοικειωμένοι με τα βιβλία με αποτέλεσμα να μην ξέρουν να γυρίσουν τις σελίδες τους.

Τα μέλη της Ομοσπονδίας έσπευσα να διευκρινίσουν ότι η εξάρτηση των παιδιών από τα iPads και τα smartphones είναι τέτοια που τα παιδιά, όταν κρατούν στα χέρια τους βιβλία, τα χειρίζονται σαν είναι κινητά, δηλαδή «σπρώχνουν» τις σελίδες αντί να τις γυρίσουν…

Το πρόβλημα εντοπίζεται σε μαθητές νηπιαγωγείου αλλά και σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, τα οποία, από μικρή ηλικία έχουν εθιστεί σε ηλεκτρονικές συσκευές με αποτέλεσμα να ξεχνούν ότι στα βιβλία πρέπει να γυρίσουν τις σελίδες αντί να βάζουν το δάκτυλό τους σαν να ήταν οθόνη κινητού.

Πολλοί γονείς όχι μόνο δεν διαβάζουν βιβλία στα παιδιά τους αλλά δεν τους αγοράζουν κιόλας.

Η Τζένιφερ Μπάμπρι Λάιτ, μέλος της Διδασκαλικής Ένωσης, εξηγεί πως το βιβλίο φέρνει πιο κοντά γονείς και παιδιά.

«Έχω διδάξει τόσο σε βρεφονηπιακό σταθμό όσο και σε νηπιαγωγείο… Με ενοχλεί να βλέπω ένα παιδί να παίρνει στα χέρια του ένα βιβλίο και να μην ξέρει να γυρίσει τις σελίδες, να μην ξέρει πώς είναι η μυρωδιά του βιβλίου και να μην ξέρει τι είναι σελιδοδείκτης. Πολλοί γονείς ισχυρίζονται ότι δεν έχουν αρκετά χρήματα να αγοράσουν βιβλία. Όταν απλά δεν μπορείτε να αγοράσετε ένα βιβλίο, δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε μία δημόσια βιβλιοθήκη και να πάρετε μαζί και το παιδί σας», προτείνει η Τζένιφερ Μπάμπρι Λάιτ.

Η συζήτηση αυτή γίνεται εν μέσω αυξανόμενων ανησυχιών ότι τα παιδιά δεν ξέρουν γραφή κι ανάγνωση αφού αποφεύγουν τα βιβλία δείχνοντας σαφέστατη προτίμηση στα κινητά τηλέφωνα, τα iPads και τα social media.

Ενδιαφέρον έχει μία πρόσφατη έρευνα, στην οποία συμμετείχαν 214 Βρετανοί διευθυντές σχολείων και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Booked». 

Τα αποτελέσματά της έδειξαν ότι το 70% θεωρεί ότι το Facebook και το Twitter «βλάπτουν την Παιδεία».

«Από την υπερβολική χρήση των social media, η ορθογραφία και η γραμματική των νέων έχει δεχτεί ισχυρό πλήγμα», υποστηρίζει η πλειοψηφία των Βρετανών διευθυντών.

lamianow

Το Χαμομηλάκι