Ελλάδα 2011: Χρεωκοπία οικονομική ή αξιακή;

Η σημερινή κοινωνικοπολιτική κατάσταση περιγράφεται ανάγλυφα από μια φράση του Χατζηδάκη που πολλοί Έλληνες και ξένοι ηγέτες έχουν επαναλάβει κατά κόρον : «η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα» .

Τα θαύματα όμως, δεν ήταν ποτέ μόνο οικονομικά: από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους, από τον Καποδίστρια μέχρι και σήμερα, η χώρα μας έχει ζήσει σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία πέντε φορές τον εφιάλτη της Χρεωκοπίας.
Η πρώτη πτώχευση έγινε μόλις μετά τη σύσταση του Ελληνικού κράτους και επί Κυβερνήσεως του Ιωάννη Καποδίστρια. Τα δάνεια δεν τα είχε ζητήσει εκείνος, όμως βάραιναν το Ελληνικό κράτος αφού είχαν ζητηθεί από τους Έλληνες στην Επανάσταση.
Η δεύτερη πτώχευση έγινε επί Όθωνα, ο οποίος ήταν Βαυαρός και οι Μεγάλες Δυνάμεις τον έστειλαν «τοποτηρητή» των συμφερόντων τους στην Ελλάδα. Ενώ ο Όθωνας είχε υποβάλει για δέκα χρόνια λιτότητα με ένα μνημόνιο – που τόσο μοιάζει με το σημερινό!- το οποίο είχε συντάξει με τις Μεγάλες Δυνάμεις, μειώνοντας μισθούς και δαπάνες σημαντικές για τον Ελληνικό πληθυσμό, δεν κατάφερε να αποφύγει την πτώχευση.
Η τρίτη πτώχευση συνέβη επί Κυβερνήσεως του Χαρίλαου Τρικούπη. Αυτός αν και περιέκοψε δαπάνες, προχώρησε σε εξορθολογισμό των μισθών αλλά τελικά δεν τα κατάφερε, με αποτέλεσμα το 1893 να δηλώσει στη βουλή το ιστορικό εκείνο «Κύριοι δυστυχώς επτωχεύσαμεν».
Η τέταρτη πτώχευση σημειώθηκε επί Ελευθερίου Βενιζέλου. Ο Βενιζέλος κήρυξε πτώχευση, έκανε στάση πληρωμών εξωτερικού χρέους και επέβαλλε εξευτελιστικά μεροκάματα. Το αποτέλεσμα ήταν να βγουν κερδισμένοι οι μεγάλοτσιφλικάδες γαιοκτήμονες αφού εξαγόραζαν την περιουσία των μικρότερων σε εξευτελιστικές τιμές: έτσι έγινε η αρχή για να οδηγηθούμε στη δικτατορία Μεταξά.
Η πέμπτη πτώχευση συνέβη επί Ιωάννη Μεταξά: ο Μεταξάς, αν και κατέφυγε στην Κοινωνία των Εθνών, ζητώντας να μην πτωχεύσει η Ελλάδα γιατί «αυτό θα διέλυε το λαό του», δε μπόρεσε να αποφύγει τη χρεωκοπία.
Το χειρότερο λοιπόν για τη χώρα δεν είναι τα οικονομικά δεδομένα :σήμερα, όπως και σε κάθε μια από τις παραπάνω περιπτώσεις, η Ελλάδα,πριν πτωχεύσει οικονομικά , πτώχευε ηθικά.
Υπεύθυνοι γι’ αυτό, οι πολιτικοί άρχοντες του τόπου: οι ίδιοι που πάντα δανειζόντουσαν υπέρμετρα από το εξωτερικό, από τις ίδιες πάντα «Μεγάλες Δυνάμεις» (που λόγω του ότι η χώρα μας έχει θέση κλειδί για τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα, προσπαθούν να μας έχουν πάντα υπόχρεους) .
Αν όμως στο παρελθόν, υπήρχε το δεδομένο ότι η πολιτική ηγεσία ήταν σχεδόν πάντα διορισμένη από ξένα κέντρα εξουσίας, δεν θα έπρεπε σήμερα η χώρα μας να είναι έρμαιο στις διαθέσεις του οποιουδήποτε μηχανισμού, όπως το ΔΝΤ. Η γενική αίσθηση του Έλληνα πολίτη είναι ότι οι πελατειακές σχέσεις, η αδιαφάνεια, η διαφθορά, η ασυνέχεια του Ελληνικού κράτους είναι οι αιτίες που μας οδήγησαν εκτός όλων των άλλων εδώ.
Ο Έλληνας σήμερα έχει την πεποίθηση ότι οι πολιτικοί, πολλές φορές και αποδεδειγμένα, χρηματοδοτούνται από ξένα οικονομικά συμφέροντα τα οποία ξεπληρώνουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μόλις εκλέγονται, ενώ παράλληλα κατασκευάζουν κομματική «πελατεία» διορίζοντας κόσμο στο Δημόσιο. Και είναι οι ίδιοι πολιτικοί από τους οποίους ζητείται σήμερα να ορθώσουν το ανάστημα τους σε διεθνές επίπεδο , όχι εκλιπαρώντας βοήθεια από τους ξένους , αλλά με κίνητρο το γνήσιο εθνικό συμφέρον .
Μόνο αν βρεθεί κάποιος, με συναφείς ηθικές αξίες, που θα έχει ΟΡΑΜΑ και τη δύναμη να εμπνεύσει το λαό, που θα ασκεί πολιτική για την Χώρα και όχι για τον εαυτό του, τότε η Ελλάδα θα κερδίσει την χαμένη της αξιοπρέπεια. Τότε η Ελλάδα δεν θα πετύχει ένα ακόμα διαδοχικό θαύμα αλλά ένα διαχρονικό, το οποίο θα της επιτρέψει να έχει τη θέση που της αρμόζει και της αξίζει στη διεθνή πραγματικότητα, χωρίς τη βοήθεια άσπονδων εχθρών και φίλων.
Μανόλης Καλαμπόκας
Ιατρός
manoliskalampokas@gmail.com

Το κατάλληλο πρώτο κατοικίδιο για το παιδί μου

Η προφανής λύση του σκύλου ή της γάτας; Ένα χρυσόψαρο χωρίς πολλές φασαρίες; Ένα χάμστερ ή κάποιο πτηνό; Όταν πρόκειται για έναν ενήλικα, η επιλογή του pet είναι πιο εύκολη, και λιγότερο περιοριστική διαδικασία. Στην περίπτωση, όμως, που το ζωάκι προορίζεται για τα νεαρότερα μέλη της οικογένειας, τα standards αλλάζουν.  

Ποιες είναι, λοιπόν, οι επιλογές σας και τι πρέπει να προσέξετε;

«Ένα χρυσόψαρο μέσα στην γυάλα…» Η περίπτωση του ψαριού μοιάζει βολική για εσάς. Χωρίς πολλές φασαρίες, χωρίς ανεπιθύμητες τρίχες στον καναπέ και με ευθύνες που περιορίζονται στο τάισμα και στον καθαρισμό της γυάλας και του νερού, το χρυσόψαρο δείχνει να είναι η εύκολη λύση. Δεν είναι όμως και η καλύτερη. Κι αυτό γιατί, πέρα από τα παραπάνω συν, έχει και κάποια αρνητικά στοιχεία:

- Το παιδί δεν συνδέεται στενά μαζί του, καθώς δεν έχει την δυνατότητα της σωματικής επαφής, δεν μπορεί να το έχει στην αγκαλιά του και να το χαϊδέψει.

- Πιθανώς, εξαιτίας του παραπάνω στοιχείου, το παιδί να χάσει γρήγορα το ενδιαφέρον του.

- Τα ψάρια έχουν μικρή διάρκεια ζωής. Επομένως, είναι πολύ πιθανό το παιδί σας να βιώσει για πρώτη φορά στην ζωή του μια κατάσταση απώλειας. Αν πιστεύετε πως δεν είναι προετοιμασμένο για κάτι τέτοιο, πρέπει να προτιμήσετε ένα κατοικίδιο με μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. 

Χάμστερ

Τα θετικά των μικρών τρωκτικών είναι τα εξής: Έχουν μικρό μέγεθος, είναι αρκετά παιχνιδιάρικα, «δένονται» εύκολα με τα παιδιά και δεν εμπνέουν ανησυχία για την ασφάλεια τους. Ωστόσο, υπάρχουν και σε αυτήν την περίπτωση κάποια σημεία που πρέπει να προσέξετε αν σκέφτεστε ένα χάμστερ να αποτελέσει το πρώτο κατοικίδιο του παιδιού σας.

- Μπορεί το χάμστερ να μην εμπνέει ανησυχία για την ασφάλεια του παιδιού, αλλά συχνά συμβαίνει το αντίστροφο. Με άλλα λόγια, τα παιδιά πολλές φορές δεν έχουν συναίσθηση της δύναμής τους και μπορούν εύκολα να πιέσουν επικίνδυνα το μικρό αυτό ζώο.

- Πρόκειται για ένα νυκτόβιο ζώο, κάτι που σημαίνει πως το «ωράριό» του δεν συμπίπτει με αυτό ενός ανήλικου παιδιού. Όταν το πρώτο «έχει όρεξη», το τελευταίο πρέπει να πέσει επειγόντως για ύπνο, επειδή το πρωί έχει σχολείο. 

Παπαγάλος

Ένα πτηνό συγκαταλέγεται επίσης στις επιλογές σας για να «συστήσετε» το παιδί σας στον κόσμο των κατοικιδίων.  

Ο παπαγάλος, για παράδειγμα, είναι εξαιρετικά δημοφιλής στα παιδιά, εξαιτίας των χρωματιστών φτερών του και του εξωτικού χαρακτήρα του. Επίσης, έχει μεγάλη διάρκεια ζωής –ορισμένοι παπαγάλοι φτάνουν μέχρι και τα 90 χρόνια ζωής-, κάτι που μεταφράζεται σε μια μακροχρόνια σχέση με το αφεντικό του. Προσοχή: το παιδί είναι αυτό που διαμορφώνει την προσωπικότητα του πτηνού. Αν «παιδέψει» τον παπαγάλο περισσότερο από όσο εκείνος μπορεί να αντέξει, πιθανώς να έχετε στο σπίτι σας ένα ευέξαπτο πτηνό, κλεισμένο σε κλουβί.

Οι «κλασικές» λύσεις  

Κάπως έτσι, φτάνουμε στα κατοικίδια που κρατούν την μερίδα του λέοντος στα ανθρώπινα σπιτικά. Οι γάτες, χνουδωτές και παιχνιδιάρες, αρέσουν πολύ στα μικρά παιδιά, αλλά είναι πιο απρόβλεπτες από τους σκύλους. Ένα σκυλάκι, λοιπόν, μοιάζει να είναι το ιδανικό πρώτο pet. 

Και εδώ, πάντως, χρειάζεται προσοχή:

- Η προσχολική ηλικία δεν ενδείκνυται για την ανάθεση της ευθύνης ενός σκυλιού. Ακόμη, το μέγεθος του σκύλου δεν πρέπει να ξεπερνάει αυτό του παιδιού, καθώς η ασφάλεια του τελευταίου είναι το άλφα και το ωμέγα.

- Προτιμότερες ράτσες είναι τα Labrador retrievers, τα golden retrievers και τα cocker spaniels. Καλό είναι να αποφευχθεί η επιλογή πολύ μικρών σε μέγεθος σκύλων, όπως τα Chihuahua και τα Yorkshire terriers, αλλά και των πολύ ευμεγεθών, όπως τα Rottweilers και οι γερμανικοί ποιμενικοί.

- Ιδανικό θα ήταν επίσης να βρείτε ένα σκύλο που έχει ήδη μεγαλώσει με άλλα παιδιά. Αυτό θα το έχει κάνει εξοικειωμένο με τις μικρές ηλικίες και ιδανικό και ασφαλή σύντροφο για το παιδί σας.

Βασικός κανόνας σε κάθε περίπτωση είναι να μην «τιμωρείτε» το κατοικίδιο, για να μάθει το παιδί σας την αξία της υπευθυνότητας. Για παράδειγμα, είναι λογικό να μην κατανοήσει εξ’ αρχής το μικρό μέλος της οικογένειάς σας πως το σκυλάκι του εξαρτάται από αυτό για να τραφεί, με αποτέλεσμα να αμελεί να το ταΐσει ή να το βγάλει βόλτα. Εδώ ενυπάρχει η δική σας ευθύνη, καθώς ο ενήλικας οφείλει να κάνει όσα παραλείπει το παιδί, γιατί το κάθε ζώο έχει ανάγκες που δεν πρέπει να αγνοούνται. 

Τέλος, μην ξεχνάτε πως τα pet shops δεν είναι η μόνη λύση για την απόκτηση ενός κατοικιδίου. Μπορείτε να μάθετε στο παιδί σας μια επιπρόσθετη, βασική αξία, αυτή της φιλοζωίας, μέσω της υιοθέτησης ενός αξιαγάπητου αδέσποτου ζώου. 

Ο κάθε δήμος διαθέτει σχετική υπηρεσία για τα αδέσποτα ζώα. Μπορείτε να βρείτε πληροφορίες και να βάλετε στην οικογένειά σας ένα από αυτά, στο site του Δήμου Αθηναίων, πατώντας εδώ ή επικοινωνώντας με τις φιλοζωικές οργανώσεις στα σχετικά links πάνω δεξιά.

Επιμέλεια: Γιώργος Κόκουβας

Πηγή

Το «σκάρτο εμπόρευμα» και το παιδί ΑμεΑ Pet shop - Don' t bother. It' s crippled...

Δείτε την ταινία μικρού μήκους

«Αυτό;» ρωτάει.
«Ασ’ το αυτό! Έχει πρόβλημα στο πόδι» του απαντά ο ιδιοκτήτης τού pet-shop, αναφερόμενος στο «σκάρτο εμπόρευμα», ένα σκυλάκι, που ετοιμάζει για «επιστροφή».
«Αυτό θέλω» λέει το παιδί-πελάτης.

«Αυτό είναι κουτσό. Άχρηστο» του απαντά.
«Θα σας δώσω όσα έχω» επιμένει ο μικρός. 

«Άκουσε, αγόρι μου, δεν είναι καλή αγορά. Ούτε να παίξεις μαζί του δεν μπορείς ούτε να τρέξεις» επιμένει ο ιδιοκτήτης.

Δεν έχει δει πως ο μικρός πελάτης έχει πρόβλημα κινητικότητας. Όταν το διαπιστώνει, είναι πια αργά... 

Αλήθεια, θα μπορούσε να είχε προλάβει το σφάλμα; 

Αν είχε δει νωρίτερα αυτήν τη συγκλονιστική ταινία μικρού μήκους (που, δυστυχώς για όλους μας, δεν έχει προβάλει η τηλεόραση), σίγουρα θα συμπεριφερόταν διαφορετικά. 

Διαρκεί μόλις 7 λεπτά και δύο δευτερόλεπτα. Και συνδυάζει δύο εξαιρετικά σημαντικά ζητήματα: εκείνο της αναπηρίας και εκείνο της ζωοφιλίας, για να καταλήξει στο σεβασμό της διαφορετικότητας.

Η μοναδική και άκρως ρεαλιστική ταινία μικρού μήκους, σε σκηνοθεσία Μιχαήλ-Γαβριήλ Ζενέλη και με πρωταγωνιστές τον μικρό Θοδωρή Ασημάκη και τον Μελέτη Γεωργιάδη, δεν αξίζει μόνο επειδή έχει βραβευτεί ως καλύτερη ταινία μικρού μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους και με ειδικό βραβείο στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Πάτρας, ούτε επειδή έλαβε δύο Ειδικές Μνείες (στην Πεσκάρα, Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους, και στη Νάουσα, Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους) και δύο Silber Metal (Φεστιβάλ der Nationen και Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Des Nightkommerziellen Films).

Αξίζει απλώς και μόνο γι’ αυτό που είναι!

ΑΡΓΥΡΩ Κ. ΜΩΡΟΥ