Παιγνιοθεραπεία: Το παιχνίδι στην προετοιμασία του παιδιού για τη ζωή

Η Παιγνιοθεραπεία είναι μια ψυχοθεραπευτική προσέγγιση που βασίζεται στη φυσική ανάγκη των παιδιών για παιχνίδι. Δίνει έμφαση στη λειτουργία και στον ρόλο που διαδραματίζει το παιχνίδι στην προετοιμασία του παιδιού για τη ζωή. Το παιχνίδι είναι το φυσικό μέσο επικοινωνίας και έκφρασης με το οποίο τα παιδιά μαθαίνουν να εξερευνούν τον κόσμο τους. Στην Παιγνιοθεραπεία τα παιδιά χρησιμοποιούν το παιχνίδι με βάση τον δικό τους ρυθμό και τις δικές τους ανάγκες, για να εκφράσουν συμβολικά τις ανησυχίες, τις επιθυμίες και τους φόβους τους. Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στο παιδί να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του, να τα αποδεχθεί και να τα κατανοήσει.

Το παιχνίδι αποτελεί τον πρωτεύον μέσο έκφρασης, ενώ ο διάλογος και η ομιλία είναι δευτερεύοντα. το παιχνίδι αποτελεί τη φυσική μορφή επικοινωνίας για το παιδί και το θεραπευτικό παιχνίδι μπορεί να του παράσχει τα μέσα για να εξερευνήσει βαθιά συναισθήματα και φόβους χωρίς την ανάγκη να συζητήσει ανοιχτά για αυτά ή να τα αντιμετωπίσει άμεσα. Μέσα στο ασφαλές πλαίσιο του δωματίου παιχνιδιού, το παιδί μπορεί να φέρει θέματα και προβλήματα που το απασχολούν, να τα επεξεργαστεί, να δοκιμάσει τρόπους προσέγγισής τους και να βρει νέα σημεία ισορροπίας εντός του.

Απευθύνεται κυρίως σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στις ζωές τους, τις οποίες προσπαθούν να κατανοήσουν και επιλύσουν.
Οι δυσκολίες αυτές –ενδεικτικά- μπορεί να είναι:

• bullying (σχολικός εκφοβισμός από/προς άλλα παιδιά)
• προβλήματα στις φιλικές σχέσεις του παιδιού
• κλείσιμο στον εαυτό τους και δυσκολίες στον κοινωνικό περίγυρο
• ασθένεια ή/και παρατεταμένη νοσηλεία
• διαζύγιο, αποχωρισμός ατόμου
• διαχείριση πένθους (απώλεια προσώπου ή δυσκολία προσαρμογής σε νέα συνθήκη)
• τραυματική εμπειρία (σωματική, συναισθηματική ή σεξουαλική κακοποίηση)
• δυσκολίες ή προβλήματα στον ύπνο
• υψηλά επίπεδα άγχους και φοβίες

Στόχο της Παιγνιοθεραπείας αποτελεί η σύνδεση και η επικοινωνία του παιδιού με το θεραπευτή με σκοπό να φέρει στο φως υποσυνείδητες ανάγκες, ώστε το παιδί να αναπτυχθεί και να φτάσει σε ένα ταιριαστό για την ηλικία του συναισθηματικό επίπεδο. Στην ατομική Παιγνιοθεραπεία οι συνεδρίες γίνονται κάθε εβδομάδα σε σταθερή ώρα, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο με τον κατάλληλο εξοπλισμό. Την ώρα αυτή το παιδί είναι ελεύθερο να παίξει όπως εκείνο επιλέξει και ο ρόλος του θεραπευτή είναι να το συνοδέψει σε αυτή του την πορεία με αποδοχή, συναισθηματική κατανόηση και ασφάλεια.

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται στην Παιγνιοθεραπεία είναι: η ζωγραφική, ο πηλός, οι μαριονέτες, οι θεραπευτικές ιστορίες, η μουσική, το παιχνίδι στην άμμο, οι μάσκες, τα παιχνίδια ρόλων, η κίνηση. Συχνά, η εμπειρία των σταθερών κανόνων είναι από μόνη της θεραπευτική. Το αίσθημα της ασφάλειας μειώνει το άγχος και έτσι η διασπαστική ή υπερκινητική συμπεριφορά μειώνονται.

Special Jars

Όταν ξεκινήσει, το παιδί παίρνει ένα βάζο με το όνομά του, που έχει ζωγραφιστεί για εκείνο. Εκεί τοποθετεί έναν βολβό στο τέλος κάθε συνεδρίας Παιγνιοθεραπείας. Με τον τρόπο αυτό γνωρίζει πόσες φορές έχει συναντηθεί με τον θεραπευτή και πόσες ακόμη απομένουν. Έτσι έχει το αίσθημα του ελέγχου πάνω στην διαδικασία και μπορεί να προετοιμαστεί για τον τερματισμό της.

Στην παιγνιοθεραπεία ο θεραπευτής επιλέγει κάποιες δραστηριότητες που απευθύνονται στις ανάγκες της ομάδας ή του παιδιού, καθώς πέρα από την ατομική έχουμε και ομαδική παιγνιοθεραπεία. Σε μια ομάδα παιδιών με χρόνιο νόσημα, ο θεραπευτής θα μπορούσε να εισάγει παιχνίδια που αφορούν την φροντίδα του εαυτού, το αίσθημα της διαφορετικότητας, ή τα συναισθήματα απέναντι στους γιατρούς. Ο αριθμός των συνεδριών είναι συνήθως μικρότερος από αυτό της ατομικής Παιγνιοθεραπείας.

Every child is an artist.  The problem is how to remain an artist once we grow up. 
~Pablo Picasso

Ανακτήθηκε υλικό από την ηλεκτρονική πηγή: Play-therapy.gr (Τελευταία Πρόσβαση 3/5/2021)

ΠΑΙΓΝΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ: ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥΣ, Ρ. ΤΑΤΙΑΝΑ

Από: Αρέλια Ντούφο

maxmag.gr

Η ελονοσία (malaria) θα σκοτώσει περισσότερους ανθρώπους απ’ όσους ο κορωνοϊός (covid-19)

Η ελονοσία θα σκοτώσει περισσότερους ανθρώπους φέτος στην υποσαχάρια Αφρική απ’ όσους η πανδημία του κορωνοϊού, σύμφωνα με τον ΠΟΥ.

Malaria Will Kill More People Than COVID-19 in Sub-Saharan Africa This Year: WHO
Οι θάνατοι εξαιτίας της ελονοσίας, οι οποίοι θα οφείλονται εν πολλοίς στην υπερφόρτωση των συστημάτων υγείας εξαιτίας της πανδημίας του νέου κορωνοϊού, θα ξεπεράσουν στα κράτη της υποσαχάριας Αφρικής αυτούς που θα προκαλέσει η ίδια η COVID-19 φέτος, προειδοποίησε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

Πάνω από 409.000 άνθρωποι σε παγκόσμιο επίπεδο — οι περισσότεροι βρέφη και μικρά παιδιά στις πιο φτωχές περιοχές του κόσμου — πέθαναν το 2019 εξαιτίας της ασθένειας, η οποία μεταδίδεται από τα κουνούπια, ανέφερε ο Οργανισμός σε έκθεσή του για τη διεθνή προσπάθεια εξάλειψης της ασθένειας.

Φέτος, ο αριθμός των θυμάτων αναμένεται ότι θα είναι υψηλότερος, εξαιτίας όμως της πανδημίας του νέου κορωνοϊού, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

«Η εκτίμησή μας είναι ότι ανάλογα με τον βαθμό δυσχερειών και ελλείψεων στις υπηρεσίες υγείας (...) οι πλεονάζοντες θάνατοι εξαιτίας της ελονοσίας μπορεί να κυμανθούν από τους 20.000 ως τους 100.000 στην υποσαχάρια Αφρική», τόνισε ο Πέδρο Αλόνσο, διευθυντής του προγράμματος του ΠΟΥ για την αντιμετώπιση της ελονοσίας. 

«Οι περισσότεροι από τους ασθενείς που θα πεθάνουν θα είναι μικρά παιδιά», συμπλήρωσε.

«Είναι πολύ πιθανό η πλεονάζουσα θνητότητα της ελονοσίας να είναι υψηλότερη από τη θνητότητα της COVID-19 καθ' εαυτού», πρόσθεσε το ίδιο στέλεχος του οργανισμού, που αποτελεί μέρος του συστήματος του ΟΗΕ.

Πάνω από 220 εκατ. κρούσματα ελονοσίας

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, το 2019 καταγράφηκαν 229 εκατομμύρια κρούσματα ελονοσίας, αριθμός που παραμένει σχετικά σταθερός τα τελευταία 4 χρόνια. Παρά τις άνευ προηγουμένου προκλήσεις που εγείρει η πανδημία του νέου κορωνοϊού, πολλές χώρες δίνουν σκληρή μάχη και αντιμετωπίζουν την ασθένεια, κατά τον Οργανισμό.

Το 2019 τέσσερις χώρες κατέγραψαν σχεδόν τα μισά κρούσματα στον πλανήτη: 

η Νιγηρία (27%), 

η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (12%), 

η Ουγκάντα (5%) και η 

Μοζαμβίκη (4%).

Όμως «η μακροπρόθεσμη επιτυχία ως προς τον στόχο ο κόσμος να απαλλαγεί από την ελονοσία μέσα σε μια γενιά απέχει πολύ από το να είναι εγγυημένη», σημείωσε ο ΠΟΥ. 

Ορισμένες από τις χώρες της Αφρικής που πλήττονται περισσότερο δυσκολεύονται να σημειώσουν ουσιαστική πρόοδο από το 2016 και μετά.

Πάντως στην έκθεση υπογραμμίζεται πως από το 2000, 21 χώρες κατάφεραν να εξαλείψουν την ελονοσία, ενώ η Ινδία καταγράφει τα πιο θεαματικά αποτελέσματα την τελευταία διετία, με μεγάλη πτώση των μολύνσεων (–18%) και των θανάτων (–20%). 

Ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η πρόοδος σε έξι χώρες που αρδεύονται από τον Μεκόνγκ στη νοτιοανατολική Ασία, που βρίσκονται σε καλό δρόμο για την επίτευξη του στόχου να εξαλείψουν την ασθένεια ως το 2030. Ήδη, κατάφεραν να μειώσουν τον αριθμό των κρουσμάτων κατά 90% μεταξύ του 2000 και 2019.

πηγή

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Ἀνέστη Χριστός! - Ἡ δοκιμασία τοῦ λογικοῦ

του Φώτη Κόντογλου

Ἡ λέξη Ἀνάσταση δὲν χωρᾶ μέσα στὰ βιβλία τῆς γνώσης μας... Γιατὶ «ἡ γνώση τούτου τοῦ κόσμου, δὲ μπορεῖ νὰ γνωρίσει ἄλλο τίποτα, παρεκτὸς ἀπὸ ἕνα πλῆθος λογισμούς, ὄχι ὅμως ἐκεῖνο ποὺ γνωρίζεται μὲ τὴν ἁπλότητα τῆς διάνοιας».

Οἱ πολλοὶ ἄνθρωποι εἶναι ἄπιστοι. Οἱ ἴδιοι οἱ μαθητάδες τοῦ Χριστοῦ δὲν δίνανε πίστη στὰ λόγια τοῦ δασκάλου τους ὅποτε τοὺς ἔλεγε πὼς θ᾿ ἀναστηθῆ, μ᾿ ὅλο τὸ σεβασμὸ καὶ τὴν ἀφοσίωση ποὺ εἶχαν σ᾿ Αὐτὸν καὶ τὴν ἐμπιστοσύνη στὰ λόγια του. 

Καὶ σὰν πήγανε οἱ Μυροφόρες τὴν αὐγὴ στὸ μνῆμα τοῦ Χριστοῦ, κ᾿ εἴδανε τοὺς δυὸ ἀγγέλους ποὺ τὶς μιλήσανε, λέγοντας σ᾿ αὐτὲς πὼς ἀναστήθηκε, τρέξανε νὰ ποῦμε τὴ χαροποιὰ τὴν εἴδηση στοὺς μαθητές, ἐκεῖνοι δὲν πιστέψανε τὰ λόγια τους, ἔχοντας τὴν ἰδέα πὼς ἤτανε φαντασίες: «Καὶ ἐφάνησαν ἐνώπιον αὐτῶν ὡσεὶ λῆρος (τρέλα) τὰ ῥήματα αὐτῶν, καὶ ἠπίστουν αὐταῖς»...

Βλέπεις καταπάνω σὲ πόση ἀπιστία ἀγωνίσθηκε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός; Καὶ στοὺς ἴδιους τοὺς μαθητάδες του. Εἶδες μὲ πόση μακροθυμία τὰ ὑπόμεινε ὅλα; ... Καὶ μ᾿ ὅλα αὐτὰ, ἴσαμε σήμερα οἱ περισσότεροι ἀπὸ μᾶς εἴμαστε χωρισμένοι ἀπὸ τὸν Χριστὸ μ᾿ ἕνα τοῖχο παγωμένον, τὸν τοῖχο τῆς ἀπιστίας. Ἐκεῖνος ἀνοίγει τὴν ἀγκάλη του καὶ μᾶς καλεῖ κ᾿ ἐμεῖς τὸν ἀρνιόμαστε. Μᾶς δείχνει τὰ τρυπημένα χέρια του καὶ τὰ πόδια του, κ᾿ ἐμεῖς λέμε πὼς δὲν τὰ βλέπουμε. Ἐμεῖς ψάχνουμε νὰ βροῦμε στηρίγματα στὴν ἀπιστία μας γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουμε τὸν ἐγωϊσμό μας, ποὺ τὸν λέμε Φιλοσοφία καὶ Ἐπιστήμη.
..................
περισσότερα εδώ:
hamomilaki
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι