Τα παιδιά ώρες - ώρες είναι πολύ άτακτα.
«Είσαι κακό παιδί. Δεν σ' αγαπώ», αντιδρά μέσα στα νεύρα της η μητέρα. Μια παρόρμηση της στιγμής που μπορεί να πληγώσει ανεπανόρθωτα τον ευαίσθητο ψυχισμό του παιδιού. Γιατί το παιδάκι πιστεύει ό,τι του λέει η μαμά του. Αποτελεί γι' αυτό το πρότυπο του, αισθάνεται λοιπόν ότι γκρεμίζεται όλος του ο κόσμος, αφού δεν αξίζει πια την αγάπη της.
Όταν η μαμά αποσύρει την αγάπη της, έστω και λεκτικά, δημιουργεί στο ευάλωτο παιδάκι αισθήματα ανασφάλειας και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Λάθος όμως είναι και η παρακάτω προτροπή που ακολουθούν πολλές μητέρες: «Αν μ' αγαπάς, θα φας όλο σου το φαγάκι». Σας αγαπά και θέλει να σας κάνει ευτυχισμένη, εσείς όμως δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιείτε την-αγάπη ως μέσο συναισθηματικού εκβιασμού.
Η αγάπη δεν χρειάζεται επιβεβαίωση, δεν αποσύρεται, δεν δανείζεται, δεν μετριέται. Απλώς, υπάρχει.
Μερικές μαμάδες πάνω στα νεύρα τους καταφεύγουν σε φωνές και επιπλήξεις. Αυτός ο τρόπος τιμωρίας ταράζει ψυχολογικά το παιδάκι, η ένταση αυτή το τραυματίζει ψυχικά και οι φωνές μένουν χαραγμένες στη μνήμη. Έτσι υψώνει γύρω του έναν τοίχο που εμποδίζει οποιαδήποτε δίοδο επικοινωνίας και συνεργασίας. Πέρα από τη θεωρία, όμως, όταν αισθάνεστε ότι οι σκανδαλιές του ζωηρού μπόμπιρα σας βγάζουν από τα ρούχα σας, αν έχετε αρχίσει να ξεπερνάτε τα όρια της ηρεμίας και της υπομονής, ακολουθήστε την παλιά καλή συμβουλή: πάρτε μια βαθιά ανάσα, μετρήστε από μέσα σας μέχρι το δέκα και επανεκτιμήστε την κατάσταση με μεγαλύτερη ηρεμία.
Μερικές μητέρες στην προσπάθειά τους να συνετίσουν το ζωηρό παιδάκι τους καταφεύγουν στη στέρηση προνομίων -ένα σωφρονιστικό μέσο αμφιλεγόμενης αποτελεσματικότητας: «Αν δεν φας το κρέας, δεν θα σου αγοράσω παγωτό», «Αν δεν κοιμηθείς το μεσημέρι, δεν θα πας στην παιδική χαρά». Οι περιορισμοί αυτοί δεν πρέπει να διαρκούν μεγάλο χρονικό διάστημα. Μια μικρή αποχή από πράγματα που του αρέσουν είναι αρκετή.
Δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε συχνά τις στερήσεις, ποτέ για ασήμαντα πράγματα και πριν εξηγήσετε ακριβώς στο παιδάκι τις προθέσεις σας. Ο σκοπός είναι να συνειδητοποιήσει ότι δεν το κάνετε για να πονέσει, αλλά για να καταλάβει πού έχει κάνει λάθος.
Η πιο σωστή αντιμετώπιση του άτακτου πιτσιρικά είναι να του δώσετε να καταλάβει τις λογικές συνέπειες των πράξεών του. Σε μια ηλικία που το μικρούλι σας συνειδητοποιεί τη σχέση αιτίου και αποτελέσματος, θα καταλάβει ότι ο περιορισμός που του επιβάλλετε δεν είναι μέσο εκδίκησης για την κακή πράξη αλλά μια δίκαιη συμπεριφορά.
Αν και δεν πρέπει να μάθει τη δωροδοκία, μια μικρή ανταμοιβή της καλής του πράξης, όταν γίνεται σπάνια, δεν βλάπτει την προσωπικότητα του παιδιού. Αν το παιδάκι σας σας συνοδεύσει στο κομμωτήριο, μια πράξη που ξεφεύγει από τις συνήθεις υποχρεώσεις του, εκ των υστέρων και εκεί που δεν το περιμένει, αγοράστε του το αγαπημένο του παγωτό και εξηγήστε του πόσο εκτιμάτε αυτό που έκανε.
Η διαπαιδαγώγηση του παιδιού σας είναι πολύ πιο σημαντική υπόθεση από το αν ήπιε όλο του το γαλατάκι, αν άδειασε το πιάτο με το φαγητό ή αν κοιμήθηκε καλά. Και οι βάσεις της ξεκινούν από την επικοινωνία που έχετε με το παιδί σας.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/r29vz2xl/avvxsehdwdo32relji6egodftnoxefh0ohiniptpaggpi6slbps1axnjjsupo7v6o38yjy13eeqarthx_15eztyeqjzvf7dgs96uv7pnsuu26efnetjdlw8rhaxvkg9ckccpgnux8uugk110isjw2_tr9unvefedjimc9nhnwrckdvmi0gqrj-faummvmhtg5pv1/s1600/hamomilaki.viber.png")
Posts
