Οι ευγενέστερες ψυχές έχουν υποφέρει το σκοτεινότερο παρελθόν

Έχουμε, οι περισσότεροι, συνειδητοποιήσει ότι οι άνθρωποι δεν ζούνε όλοι την ίδια ζωή- κάποιοι έχουν πιο ευτυχισμένο παρελθόν ή παρόν, ενώ άλλοι υποφέρουν περισσότερο. 
Βέβαια, όλοι περνάμε από δοκιμασίες στη ζωή, με κάποιο τρόπο. Και πάντα θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα εμπόδιο που θα καθορίσει τις επερχόμενες εμπειρίες μας και το ποιοι θα γίνουμε.
Έχετε ποτέ παρατηρήσει ότι ο άνθρωπος που χαμογελά περισσότερο είναι και ο πιο θλιμμένος κατά βάθος; 
Εκείνοι που θεραπεύουν πληγωμένες καρδιές, είναι και οι ευγενέστεροι άνθρωποι που θα συναντήσετε. Αυτοί είναι που απεχθάνονται να βλέπουν τους άλλους να πονούν, επειδή γνωρίζουν πώς είναι να μην αγαπιέσαι, να είσαι θλιμμένος, πληγωμένος και μόνος. Και είναι αυτοί που κάνουν ό,τι μπορούν, ώστε κανείς άλλος να μη νιώσει τον ίδιο πόνο που νιώθουν εκείνοι κάθε μέρα.

Όταν έχεις ζήσει μια επώδυνη ζωή, βρίσκεις τη χαρά στο να είσαι καλός άνθρωπος. Μαθαίνεις να δίνεις αγάπη και συμπόνοια, αυτά δηλαδή που κι εσύ λαχταρούσες πάντα.

Μεγάλωσα σε ένα σκληρό περιβάλλον. Δεν έχω πολλές χαρούμενες αναμνήσεις. Η ζωή μου ήταν πάντα ένα συναισθηματικό γαϊτανάκι. Έχω πληγωθεί σωματικά, συναισθηματικά και ψυχικά, κι όμως στέκομαι ακόμα όρθια. 
Έχω πάει στην κόλαση και επέστρεψα παρά τις δυσκολίες, και όσο μεγαλώνω, συνειδητοποιώ ότι απλά θέλω οι άνθρωποι να νιώθουν καλά. 
Θέλω να βιώσουν μια διαφορετική πραγματικότητα από αυτή στην οποία εγώ μεγάλωσα. 
Θέλω να χαμογελώ στους ανθρώπους καθώς με προσπερνούν και θέλω να κάνω τη διαφορά. Συνειδητοποίησα ότι το να δείχνω καλοσύνη κάνει τους άλλους να νιώθουν όμορφα, αλλά και εμένα την ίδια.
Εμείς μάθαμε να βλέπουμε το φως στον κόσμο, επειδή έχουμε επίσης δει το σκοτάδι. 
Ένας καλόκαρδος άνθρωπος έχει τη δύναμη να φωτίζει ένα σκοτεινό δωμάτιο, επειδή εκμεταλλεύεται τη θετικότητα για να δημιουργήσει φως. 
Γεννηθήκαμε σε σκοτεινές εποχές και ζήσαμε υπό δύσκολες συνθήκες, αλλά πάντα βρίσκαμε διέξοδο. Υποφέραμε σε κάποιες από τις τρομακτικότερες στιγμές που κάποιος μπορεί να φανταστεί. Όταν είσαι πληγωμένος σε όλη σου τη ζωή, δεν θες τίποτε άλλο πια πέρα από χαρά και ευτυχία. Οι ευγενικές ψυχές είναι εκείνες που έχουν βασανιστεί πολύ και γι’ αυτό έχουν διαφορετική οπτική για τη ζωή.

Οι ευγενέστεροι άνθρωποι έχουν δει κάθε προσωπείο της ζωής, γνωρίζουν τη τέχνη της μεταμόρφωσης της αρνητικότητας σε θετικότητα.

Οι ευγενέστερες ψυχές έχουν νιώσει την καρδιά τους να ξεριζώνεται πολλές φορές. Καταλαβαίνουν πώς πραγματικά είναι η θλίψη, η απογοήτευση, η απώλεια και η αποτυχία, επειδή έχει συμβεί σε αυτούς σε ένα πολύ βαθύ επίπεδο. Αυτό τους διευκολύνει στο να ακούνε εκείνους που υποφέρουν από μια παρόμοια εμπειρία και να στο να κατανοούν πώς νιώθουν. 
Και είναι κάτι που δεν θέλουν οι άλλοι να νιώσουν, ειδικά αν νοιάζονται βαθιά για εκείνους.
Άνθρωποι σαν κι εμένα που χρειάστηκε να ξεπεράσουν συναισθηματικά εμπόδια έχουν μάθει να είναι δυνατότεροι και ανθεκτικότεροι. Μέσω της κακής μας τύχης, των επιβαρυντικών καταστάσεων, της φτώχειας, της καταστροφής, των οικογενειακών προβλημάτων, βλέπουμε τον αγώνα ως μια διαδικασία μάθησης. Έχουμε μάθει να επιβιώνουμε και να προοδεύουμε, ενάντια σε κάθε πρόβλεψη. Κάθε αποτυχία μας έδωσε μια νέα αχτίδα ελπίδας για να ξεκινήσουμε από την αρχή.

Οι ευγενέστεροι άνθρωποι δε γεννιούνται έτσι- έχουν διαμορφωθεί έτσι μέσω των επιλογών που έκαναν κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών. Έχουν αντέξει τις δυσκολότερες καταιγίδες χωρίς να πνιγούν, γι’ αυτούς, όλα είναι πιθανά.

Είναι εύκολο να είναι κανείς μίζερος, αρνητικός και να τα παρατάει. Η αντοχή και η καλοσύνη, παρά όλες τις κακουχίες και δυσκολίες στη ζωή απαιτεί δύναμη. 
Η επιλογή είναι δική μας, όσον αφορά στην επιβίωση ή στην ήττα μας. Μπορείτε να παραδοθείτε ή να πολεμήσετε, αλλά ο τρόπος που χειριζόμαστε τις δοκιμασίες είναι αυτός που μας κάνει πικρόχολους ή γλυκούς ανθρώπους και εκείνοι που επιβιώνουν είναι οι γλυκύτεροι και ευγενέστεροι άνθρωποι, αλλά και οι δυνατότεροι.
Άρθρο της Mitzi J Hernandez

Εναλλακτική Δράση

Το Χαμομηλάκι

Ένα απλό άγγιγμα, είναι σημάδι της δύναμης του ανθρώπου να εκφράσει τα συναισθήματά του

Photo: Depositphotos

Είναι οξύμωρο, αλλά στη σημερινή εποχή όχι μόνο η υπερβολική χρήση της τεχνολογίας δεν μας έφερε κοντά, αλλά τουναντίον, μας έχει ψυχράνει και απομακρύνει από τις ζεστές και τρυφερές σχέσεις με τους άλλους. 

Είναι λυπηρό, αλλά πλέον δεν αγγιζόμαστε καθόλου ούτε αγκαλιάζουμε ο ένας τον άλλον. Οι κοινωνικές νόρμες έρχονται επιπροσθέτως και απομακρύνουν τον άνθρωπο από τον άλλο, στιγματίζοντας με αρνητικό τρόπο κάθε έκφραση οικειότητας και αγάπης.

Το άγγιγμα, η αγκαλιά δεν είναι απλές στιγμιαίες πράξεις, χωρίς νόημα και σκοπό. 

Είναι ένδειξη αγάπης, πηγή ενθάρρυνσης και ενδυνάμωσης, αλλά και ενέργειες που ενισχύουν στον άνθρωπο που τις δέχεται το αίσθημα της αυτοπεποίθησης και της προστασίας. 

Με το άγγιγμα, ακόμα και το πιο απλό, κάνουμε μία εξομολόγηση της αγάπης μας χωρίς να την εκφράσουμε με λέξεις.

Με ένα άγγιγμα μπορούμε να βοηθήσουμε έναν άνθρωπο να απεγκλωβιστεί από μία στοιβάδα αρνητικών συναισθημάτων και να αισθανθεί δυνατός ώστε να τα αντιμετωπίσει. 

Με το να αγκαλιάζουμε κάποιον, του δίνουμε να καταλάβει πόσο πολύτιμος είναι για μας και πόσο πολύ τον υπολογίζουμε. Ένας απλό άγγιγμα είναι ικανό να δημιουργήσει σε έναν άνθρωπο αίσθημα ευφορίας και να τον κάνει να αισθανθεί αγαπητός και άξιος.

Η αγκαλιά διαδραματίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στο χτίσιμο της αυτοπεποίθησης, για αυτό πρέπει τα παιδιά να τις δέχονται από νωρίς. 

Οι γονείς – ειδικά η μητέρα- πρέπει να σκέφτεται αν αγκάλιασε αρκετά το παιδί της την ημέρα που πέρασε. Το παιδί όταν εισπράττει αγκαλιά, επιβεβαιώνεται για την αξία του και αισθάνεται προστατευμένο.

Η αγκαλιά μειώνει την αρτηριακή πίεση, καταπολεμά την κατάθλιψη και την κακή διάθεση, προστατεύει την καρδιά και φέρνει τους παλμούς σε φυσιολογική κατάσταση. 

Τα πλείστα οφέλη στη σωματική και ψυχική υγεία, μας δείχνουν πόσο κακό κάνουμε και την υποτιμάμε τόσο πολύ.

Το απλό άγγιγμα, όπως το χτύπημα στον ώμο, και αυτό δείχνει την προσπάθεια να ενθαρρύνουμε και να ενισχύσουμε το πεσμένο ηθικό ενός συνανθρώπου μας. 

Η κοινωνία μας έχει κάνει να πιστέψουμε λανθασμένα πως είναι σημάδι αδυναμίας να δείχνουμε τα αισθήματά μας; η αλήθεια είναι πως όχι μόνο δεν είναι, αλλά δείχνει και τη δύναμη που έχει ο άνθρωπος να εκφράσει τον αληθινό εαυτό του.

Καμία οικονομική κρίση δεν είναι –και δεν πρέπει να είναι- ικανή να μας στερήσει την προσφορά στους άλλους. Και η αγκαλιά όχι μόνο δεν είναι κάτι λίγο και μικρό, αλλά ευεργετεί τον άνθρωπο που τη δέχεται όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Ας μην έχουμε κρίση και στα συναισθήματά μας.

Μαρία Σκαμπαρδώνη
Εναλλακτική Δράση

Το Χαμομηλάκι