Υποδεχτείτε τα μωράκια που γεννιούνται χειμώνα

Ένα μωράκι που είχε μάθει να αναπτύσσεται στη ζεστή κοιλίτσα της μητέρας του (σε μια θερμοκρασία 37° C περίπου), ξαφνικά όχι μόνο έρχεται αντιμέτωπο με διαφορετικές “κλιματολογικές συνθήκες”, αλλά πρέπει και να αναπνέει σε πιο “παγωμένο” αέρα.

Αν και ο χειμώνας στην Ελλάδα είναι ηπιότερος σε σύγκριση με το παρελθόν (ενώ το καλοκαίρι έχει γίνει πλέον τροπικό, με αφόρητη ζέστη και έντονη υγρασία), πολλές μητέρες ανησυχούν. 

Κι όμως, δε θα έπρεπε, γιατί την περίοδο του χειμώνα, το παιδί έχει περισσότερες ευκολίες όσον αφορά τις περιβαλλοντολογικές συνθήκες, αντίθετα με το καλοκαίρι που ιδρώνει περισσότερο. 
Εκείνο που παίζει μεγαλύτερο ρόλο, τονίζουν οι παιδίατροι, είναι η μόλυνση της ατμόσφαιρας των πόλεων η οποία και είναι αιτία πολλών προβλημάτων. Για παράδειγμα 1 στα 3 παιδιά της πόλης έχει άσθμα, ενώ στην ύπαιθρο το ποσοστό αυτό είναι 1 στα 14! Επειδή όμως το καλοκαίρι πολλές οικογένειες μετακομίζουν στην επαρχία για διακοπές και τα παιδιά αρρωσταίνουν λιγότερο, μας έχει δημιουργηθεί η λανθασμένη εντύπωση, ότι ο χειμώνας είναι επικίνδυνος.

Πάντως όποια εποχή και αν γεννηθεί ένα παιδί, ο οργανισμός του βρίσκεται σε ένα περιβάλλον πολύ διαφορετικό και οπωσδήποτε λιγότερο φιλόξενο από εκείνο στο οποίο ήταν συνηθισμένο να ζει. Το φως, οι θόρυβοι, ο αέρας και η θερμοκρασία είναι καινούρια πράγματα για εκείνο. Και φυσικά όλα αυτά τα πρωτόγνωρα πιέζουν όλα τα όργανά του να ενεργοποιήσουν τις καινούριες λειτουργίες τους.

Το χρονικό διάστημα που χρειάζεται ένα νεογέννητο για να προσαρμοστεί στην καινούρια ζωή ονομάζεται “νεογνική περίοδος” και περιλαμβάνει την πρώτη και δεύτερη εβδομάδα της ζωής του. Σ’ αυτό το δύσκολο χρονικό διάστημα προσαρμογής το μωράκι σας είναι πιθανό να αντιμετωπίσει κάποια αναπνευστικά και εντερικά προβλήματα. 
Αν μάλιστα οι πρώτοι μήνες της ζωής του είναι χειμωνιάτικοι, τότε έχει μια πιθανότητα παραπάνω. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε, ότι ένα μωράκι που είχε μάθει να αναπτύσσεται στη ζεστή κοιλίτσα της μητέρας του ξαφνικά όχι μόνο έρχεται αντιμέτωπο με διαφορετικές “κλιματολογικές συνθήκες”, αλλά πρέπει και να αναπνέει σε πιο “παγωμένο” αέρα. Όμως μην ανησυχείτε! Λίγη παραπάνω προσοχή και το μωρό σας γρήγορα θα προσαρμοστεί στην αλλαγή.

Υποδεχτείτε το στο σπίτι

Οι θείες και οι μεγαλύτερες μαμάδες που τηρούσαν τα έθιμα, υποστηρίζουν ότι το μωράκι δεν πρέπει να βγει από το σπίτι αν δεν περάσουν 40 ημέρες. Όμως στην πραγματικότητα -αν εξαιρέσουμε περιόδους κακοκαιρίας- τα μωρά που γεννιούνται τους κρύους μήνες του χειμώνα δεν επιτρέπεται να βγουν από τη θαλπωρή του σπιτιού τους τουλάχιστον για τις 14 πρώτες ημέρες, επειδή είναι ευάλωτα στις αλλαγές του κλίματος. Η μόνη εξαίρεση αυτού του απαράβατου κανόνα, είναι φυσικά η αναγκαστική μεταφορά του μωρού από το μαιευτήριο στο σπίτι.

Και τώρα που το φέρατε σπίτι τι πρέπει να φροντίσετε; 

Αρχικά το χώρο του, που σε ιδανική περίπτωση, θα πρέπει να είναι ανατολικός και πολύ φωτεινός, γιατί τα μωρά έχουν ανάγκη από το φυσικό φως για να αναπτυχθούν σωστά. Επίσης, φροντίστε ώστε η θερμοκρασία του δωματίου να διατηρείται σταθερή, γύρω στους 18 με 25° C.

Προσέξτε τα ρούχα και τα σκεπάσματα του μωρού. Όχι να έχουμε 20° C στο περιβάλλον και ντύνοντάς το να φτάνουμε στους 40° C! Επίσης να αερίζετε πολλές φορές το 24ωρο το δωμάτιο και να βγάζετε το μωράκι συχνά έξω.

Ετοιμάστε τα ρούχα του προσέχοντας να είναι άνετα και ζεστά. Και για να μην ερεθίζουν το τόσο απαλό δερματάκι του, προτιμήστε ρούχα από βαμβακερά υφάσματα χωρίς συνθετικές ίνες. Η απαλή φανέλα, τα μάλλινα και το βαμβακερό βελούδο είναι τα πλέον κατάλληλα υφάσματα. Όσον αφορά όμως τα μάλλινα να είστε προσεκτικές. Μπορεί να είναι ζεστά, αλλά καμιά φορά όταν φοριούνται κατάσαρκα δημιουργούν προβλήματα στο δέρμα του μωρού. Αποφύγετε να το ντύνετε υπερβολικά ζεστά και ειδικά την ώρα του ύπνου. Προτιμήστε βαμβακερές ολόσωμες φορμίτσες, που θα κρατούν καλυμμένο και ζεστό όλο το σώμα του μωρού, ακόμα και τα ποδαράκια του.
Εκτός από τα ρούχα του, την ίδια προσοχή πρέπει να δείξετε και στην κουβερτούλα του, που πρέπει οπωσδήποτε να είναι βαμβακερή. Τα συνθετικά υφάσματα απαγορεύονται. 
yeskid

Οι γονείς είναι καθοριστικοί για το επάγγελμα των παιδιών

Ένα μοντέλο που «συμβιβάζει» τη διαμάχη μεταξύ κληρονομικότητας και ανατροφής παρουσίασε το Πανεπιστήμιο του Τέξας

ΛΟΝΔΙΝΟ 

Εάν νομίζατε ότι εσείς επιλέξατε το επάγγελμά σας κάνετε μεγάλο λάθος! Νέες επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι οι γονείς ευθύνονται για την καριέρα μας πολύ περισσότερο απ΄ όσο νομίζουμε.
Ενώ στο παρελθόν οι μισοί επιστήμονες υποστήριζαν ότι η καριέρα μας είναι προδιαγεγραμμένη γενετικά και οι άλλοι μισοί ότι η κινητήριος δύναμη γι΄ αυτό που θα γίνουμε όταν μεγαλώσουμε βρίσκεται στην ανατροφή μας, μια νέα μελέτη προσπαθεί να γεφυρώσει τις δύο αυτές απόψεις.  

Σύμφωνα λοιπόν με τα πορίσματά της, τη μεγαλύτερη επίδραση στην απόφασή μας για το επάγγελμα που θα ακολουθήσουμε την ασκούν οι γονείς μας.
«Το μοντέλο αυτό μας βοηθάει να λύσουμε τη διαμάχη μεταξύ της κληρονομικότητας και της ανατροφής» υποστηρίζει ο ψυχολόγος Τζορτζ Χόλντεν, του Πανεπιστημίου Southern Μethodist στο Ντάλας του Τέξας, το οποίο εκπόνησε την έρευνα. 

Ο κ. Χόλντεν υποστηρίζει ότι οι γονείς επηρεάζουν τα παιδιά τους κατά τέσσερις τρόπους:
1. Καθοδηγούν τα παιδιά τους σε δρόμους που βασίζονται είτε στις δικές τους προτιμήσεις είτε σε αυτό που πιστεύουν ότι ταιριάζει στα χαρακτηριστικά και στις ικανότητές τους.
2. Φροντίζουν για την πρόοδο των παιδιών τους με την ηθική ενθάρρυνση και την παροχή υλικών βοηθημάτων, όπως βιβλία, εξοπλισμό και συμμετοχή σε συγκεκριμένες δραστηριότητες.
3. Προωθούν συγκεκριμένους στόχους για τα παιδιά τους, ενώ τα κρατούν μακριά από πορείες που οι ίδιοι θεωρούν ακατάλληλες γι΄ αυτά. 

4. Τέλος αντιδρούν δυναμικά σε αποφάσεις των παιδιών τους με τις οποίες δεν συμφωνούν.

Ο κ. Χόλντεν υποστηρίζει επίσης ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι με τους οποίους οι γονείς επηρεάζουν την πορεία των παιδιών τους διαμορφώνοντας τις επιθυμητές συμπεριφορές ή τροποποιώντας την ταχύτητα της εξέλιξής τους με τον έλεγχο του είδους και του αριθμού των εμπειριών τους. Τα παιδιά αντιδρούν με διαφορετικούς τρόπους σε αυτή την πίεση των γονιών. Άλλα αποδέχονται αυτό που τους λένε, άλλα το διαπραγματεύονται, ενώ υπάρχουν και εκείνα που το απορρίπτουν.
«Ορισμένοι παράγοντες που επίσης μπορούν να επηρεάσουν την πορεία των παιδιών είναι η κουλτούρα της οικογένειας, το εισόδημά της και η περιουσία της, όπως επίσης και η ποιότητα της σχέσης γονέα- παιδιού» υποστηρίζει ο κ. Χόλντεν. «Αυτό το μοντέλο του γονέα μάς βοηθάει να καταλάβουμε ότι η ουσιαστική άσκηση της ιδιότητας του γονέα περιλαμβάνει την καθοδήγηση των παιδιών κατά τρόπο που να αναπτύσσουν θετική πορεία».  

tovima