Κυρίες μου, μήπως γιορτάζετε αύριο και δεν το γνωρίζετε;

Οι άγιες 40 Παρθενομάρτυρες με τα σπάνια ονόματα

Αδαμαντίνη, Αθηνά, Ακριβή, Αντιγόνη, Αριβοία, Ασπασία, Αφροδίτη, 

Διώνη, Δωδώνη, 

Ελπινίκη, Ερασμία, Ερατώ, Ερμηνεία, Ευτέρπη, 

Θάλεια, Θεανώ, Θεανόη, Θεόνυμφη, Θεοφάνη, Ισμήνη (;), 

Καλλιρρόη, Καλλίστη, Κλειώ, Κλεονίκη, Κλεοπάτρα, Κοραλλία, 

Λάμπρω, 

Μαργαρίτα, Μαριάνθη, Μελπομένη, Μόσχω, 

Ουρανία, 

Πανδώρα, Πηνελόπη, Πολύμνια, Πολυνίκη, 

Σαπφώ, Τερψιχόρη, Τρωάς, 

Χάϊδω και Χαρίκλεια 

Πολλές γυναίκες γιορτάζουν σήμερα, αλλά δεν το γνωρίζουν…

☦☦☦☦☦☦☦

Οι Άγιες αυτές γυναίκες έζησαν την εποχή του βασιλέως Λικινίου στην Αδριανούπολη της Θράκης....

............

περισσότερα εδώ

Μαρία Μοντεσσόρι (Maria Montessori): Έτσι θα γίνετε Καλύτεροι Γονείς - Helps You Become the Perfect Parent

Οι εντολές της Μαρίας Μοντεσσόρι, 

για να γίνουμε καλύτεροι γονείς

1. Τα παιδιά μαθαίνουν από το περιβάλλον τους.
2. Όταν ένα παιδί δέχεται συχνά κριτική, μαθαίνει να κατακρίνει τους άλλους.
3. Όταν ένα παιδί επαινείται συχνά, μαθαίνει να εκτιμά τους άλλους.
4. Όταν ένα παιδί αντιμετωπίζεται εχθρικά, θα μάθει να τσακώνεται.
5. Αν είστε ειλικρινείς με το παιδί σας, θα μάθει τη σημασία της ευθύτητας.
6. Αν κοροϊδεύετε συχνά το παιδί σας, θα γίνει ντροπαλό.
7. Όταν ένα παιδί νιώθει ασφαλές, μαθαίνει να εμπιστεύεται τους ανθρώπους.
8. Αν κάνετε συχνά το παιδί σας να νιώθει ντροπή, θα μάθει να νιώθει πάντα ενοχές.
9. Αν σε ένα παιδί δίνεται συχνά ενθάρρυνση, θα μάθει να έχει υψηλή αυτοπεποίθηση.
10. Αν είμαστε δεκτικοί με ένα παιδί, θα μάθει να έχει υπομονή.
11. Αν είμαστε υποστηρικτικοί με το παιδί, θα είναι σίγουρο για τον εαυτό του.
12. Αν ένα παιδί ζει σε ένα περιβάλλον φιλίας και νιώθει ότι οι άλλοι το χρειάζονται, θα μάθει πώς να βρίσκει την αγάπη.
13. Ποτέ μη μιλάτε άσχημα για ένα παιδί, είτε σας ακούει είτε όχι.
14. Επικεντρωθείτε στο να θρέφετε το καλό που υπάρχει μέσα σε κάθε παιδί. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα υπάρχει χώρος για το κακό.
15. Πάντα να το ακούτε και πάντα να απαντάτε στις ερωτήσεις του παιδιού ή σε αυτά που σας ζητά, όταν έρχεται σε εσάς.
16. Να σέβεστε το παιδί, ακόμα κι όταν κάνει ένα λάθος. Έτσι θα μπορέσει πιο γρήγορα να το διορθώσει.
17. Πάντα να είστε έτοιμοι να βοηθήσετε ένα παιδί που σας το ζητά, και να κάνετε στην άκρη, όταν έχει βρει ό,τι χρειάζεται.
18. Να βοηθάτε ένα παιδί να αποκτά ικανότητες από μικρό. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν εξασφαλίσετε ότι ο κόσμος που το περιβάλλει είναι γεμάτος με τρυφερότητα, ειρήνη και αγάπη.
19. Πάντα να δείχνετε τους καλούς σας τρόπους στο παιδί. Δείξτε του πώς να γίνει όσο καλύτερο γίνεται.
Πηγή
ideopigi

19 Commandments From Maria Montessori 

to Help You Become the Perfect Parent

Maria Montessori is one of the small number of pedagogues who helped revolutionize how we think about raising children during the 20th century. She was well known for formulating short but memorable commandments for parents. They are all essentially straightforward, but nevertheless contain a huge amount of wisdom.

We at Bright Side recommend reading 

the following at least once a year.

👪👪👪

Children learn from what surrounds them.
If a child is often criticized, they learn how to condemn others.
If a child is often praised, they learn how to evaluate others.
If a child is shown hostility, they will learn to fight.
If you are honest with a child, they learn the meaning of fairness.
If a child is too often derided, they become shy.
If a child feels safe, they learn to trust people.
If a child is too often made to feel shame, they will learn to always feel guilty.
If a child is given frequent encouragement, they will have high self-esteem.
If a child is condescended to, they will learn patience.
If a child is given support, they will be confident.
If a child lives in an atmoshpere of friendship and feels that others need it, they will learn how to find love.
Never speak badly of a child, in their presence or otherwise.
Concentrate on nurturing the good in a child. That way, there will be no place left in them for the bad.
Always listen to and answer a child’s questions or requests should they approach you.
Respect a child even when they make a mistake. They will be able to correct their error soon enough.
Always be ready to help a child who requires assistance, and to stand aside when they’ve found everything they need.
Help a child to master things early. This can be done by making sure the world around them is filled with affection, peace, and love.
Always display the best manners to a child. Show them how to be the best they can be.

brightside
Το Χαμομηλάκι

«Μα ξέρεις τι πέρασα εγώ; Ξέρεις πόσο πόνεσα;» / Καληνύχτα...

Φαντάσματα του παρελθόντος
    Σίγουρα έχουν περάσει από τη ζωή σου άνθρωποι οι οποίοι σε έχουνε πληγώσει. Άνθρωποι που σε πρόδωσαν, άνθρωποι που στα δύσκολα σε εγκατέλειψαν, άνθρωποι που αλλιώς τους περίμενες και στο τέλος αλλιώς σου βγήκαν.
    Δεν είναι όμως αυτό δικαιολογία για να είσαι σκληρός, απότομος, δεν είναι δικαιολογία, για να βγάζεις απωθημένα σε όλους αυτούς που σήμερα έχεις γύρω σου, οι οποίοι δεν σου φταίξανε σε κάτι.

«Μα ξέρεις τι πέρασα εγώ; Ξέρεις πόσο πόνεσα;»

Ξέρω. Όλοι λίγο πολύ, ξέρουμε. Όλοι λίγο ή πολύ, έχουμε πονέσει από ανθρώπους. 

    Μην νομίζεις ότι είσαι κάτι ιδιαίτερο, καμμιά πρωτοτυπία.
Με το να μένεις κολλημένος στα παλιά, κακό στον εαυτό σου κάνεις. Και ας έχεις χίλια δίκια με το μέρος σου.

    Κοίταξε μπροστά. Κοίταξε γύρω σου. Έχεις ανθρώπους. 

Ανθρώπους που σε αγαπούν. 

Ανθρώπους που σε θέλουν στη ζωή τους. 

Ανθρώπους που εσύ, με τη στάση σου απομακρύνεις…
Ανθρώπους, οι οποίοι δεν είναι υπεύθυνοι, για τα φαντάσματα του δικού σου παρελθόντος.

πηγή

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Αίσωπος: Ο πίθηκος που έγινε βασιλιάς / Aesop's Fables - The Monkey As King

Μια φορά κι έναν καιρό, το γέρικο λιοντάρι, που ήταν ο βασιλιάς της ζούγκλας πέθανε και τα ζώα συγκεντρώθηκαν για να διαλέξουν τον καινούργιο βασιλιά τους.

Μα δεν ήταν καθόλου εύκολο, γιατί όλα τα ζώα ήθελαν να πάρουν τη θέση του βασιλιά.

- Ακούστε! είπε η τίγρη. Πέθανε το λιοντάρι, μα τη θέση του μπορώ να την πάρω εγώ. Είμαι δυνατή και έξυπνη και μου ταιριάζει να γίνω βασιλιάς σας.

- Μπα; έκανε ο ελέφαντας. Εγώ πρέπει να γίνω βασιλιάς σας, γιατί είμαι το πιο μεγάλο ζώο της γης!

- Μπορεί να είσαι μεγάλο, αλλά δεν μπορείς να τρέξεις όπως τρέχω εγώ, του είπε ο ρινόκερος.

- Σταματήστε να καυγαδίζετε! πήρε το λόγο η καμηλοπάρδαλη. Μπορεί εσείς να είσαστε δυνατά και άγρια, μα εγώ είμαι το πιο ευγενικό ζώο της ζούγκλας. Εμένα πρέπει να κάνετε βασιλιά σας!

- Να γίνω εγώ βασιλιάς! είπε ο γορίλας και άφησε μια κραυγή που ακούστηκε σε όλη τη ζούγκλα.

- Η κορώνα ταιριάζει σε μένα! είπε και ο ιπποπόταμος.

Όλα τα ζώα, από τα μικρά ως τα πιο μεγάλα, από τα πιο ήσυχα ως τα πιο άγρια, ήθελαν να πάρουν τη θέση του βασιλιά και γινόταν μεγάλος καυγάς και φασαρία.

- Ακούστε τι θα γίνει, πρότεινε ο λύκος. Να φορέσουμε όλα την κορώνα και σε κείνον που θα ταιριάζει περισσότερο, θα γίνει ο βασιλιάς μας.  Όλα συμφώνησαν και άρχισαν να δοκιμάζουν την κορώνα.

Και συμφώνησαν ότι ταίριαζε στο κεφάλι ενός πιθήκου. Έτσι τον έκαναν βασιλιά τους.
Κι ο πίθηκος από τη χαρά του. άρχισε να παίζει με την κορώνα, κάνοντας τ' άλλα ζώα να γελούν.

Όμως στην αλεπού κακοφάνηκε που έγινε ο πίθηκος βασιλιάς και για να τον γελοιοποιήσει μπροστά στα άλλα ζώα, του είπε:

- Ξέρω ένα μέρος όπου υπάρχει ένας θησαυρός. Πάμε να σου τον δείξω;

Ο πίθηκος την ακολούθησε πρόθυμα και η πονηρή αλεπού τον πήγε κατευθείαν σε μια παγίδα όπου είχαν φτιάξει οι άνθρωποι για τα ζώα.

Κι όταν ο πίθηκος έπεσε στην παγίδα, φώναξε η πονηρή Μαριώ στα ζώα που έτρεξαν να δουν:

- Να ποιον διαλέξαμε για βασιλιά μας! Έναν κουτό!

- Και τώρα τι θα κάνουμε; ρώτησε ένα ελάφι.

- Τίποτα, είπε η αλεπού. Δε θα φορέσει κανένα μας την κορώνα για να μη ζηλεύουν τα άλλα.

Και από την ημέρα εκείνη τα ζώα του μεγάλου δάσους έζησαν χωρίς βασιλιά.

antikleidi

Μήπως είστε διαφορετικοί γονείς για το κάθε παιδί σας; / Are You a Different Parent to Each Child?

Οι περισσότεροι γονείς προσπαθούμε πραγματικά να είμαστε όσο το δυνατόν πιο δίκαιοι απέναντι στα παιδιά μας. 

Θεωρητικά, ο στόχος μας είναι να συμπεριφερόμαστε το ίδιο σε όλα ή έστω να μην κάνουμε αδικίες. 

Είναι όμως αυτό εφικτό; Πιθανότατα όχι. 

Are You a Different Parent to Each Child?

Αν το σκεφτούμε καλύτερα, άλλωστε, δεν συμπεριφερόμαστε σε όλους τους ανθρώπους το ίδιο και αυτό είναι λογικό, αφού κάθε άτομο έχει διαφορετικά ταπεραμέντο, προσωπικότητα και ανάγκες. Επομένως, γιατί έχουμε τέτοιες μη ρεαλιστικές προσδοκίες όσον αφορά στα παιδιά μας;

Είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι, είμαστε διαφορετικοί γονείς για το κάθε παιδί μας και αυτό δεν είναι κάτι αρνητικό, ούτε σημαίνει ότι είμαστε απαραίτητα άδικοι. 

Η σειρά γέννησης των παιδιών μας είναι ένας παράγοντας που επηρεάζει σημαντικά το πώς τους συμπεριφερόμαστε.

Σειρά γέννησης και ανατροφή
Ορισμένες διαφορές στην ανατροφή προκύπτουν φυσικά με βάση τη σειρά γέννησης των παιδιών. 

Για παράδειγμα, τα πρωτότοκα παιδιά τείνουν να είναι ένα… πείραμα για τους νέους γονείς. 

Έτσι, με το πρώτο παιδί είναι πιθανό να είμαστε ενθουσιώδεις, νευρικοί και κάπως υπερπροστατευτικοί. Εξάλλου, τότε μαθαίνουμε πώς να είμαστε γονείς και προσπαθούμε να μην κάνουμε λάθη.

Όταν έχουμε μόνο το πρώτο παιδί, τείνουμε να έχουμε και πολύ περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Έτσι, μπορεί να αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο με το να διαβάζουμε στο πρωτότοκο παιδί, να παίζουμε μαζί του ή με το να καλλιεργούμε τα ενδιαφέροντά του. Και όλη αυτή η προσοχή δημιουργεί ένα διαφορετικό υπόβαθρο για το πρωτότοκο παιδί. 

Για παράδειγμα, τα παιδιά που γεννιούνται πρώτα τείνουν να είναι επιτυχημένα στο σχολείο, να έχουν ηγετικές ικανότητες και να είναι εξαιρετικά υπεύθυνα.

Ως γονείς, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η σειρά γέννησης των παιδιών μας επηρεάζει αναπόφευκτα την ανατροφή τους και να κάνουμε μερικές προσαρμογές. 

Για παράδειγμα, μπορεί να έχουμε υψηλότερες προσδοκίες για το μεγαλύτερο παιδί και να του δίνουμε περισσότερες ευθύνες, ενώ το μικρότερο μπορεί να μην έχει καμία ευθύνη.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σχετικά με τις διαφορές. 

Δεν θέλουμε το πρωτότοκο παιδί να πιστεύει ότι πρέπει να είναι τέλειο και δεν θέλουμε το μικρό μας να γίνει ανεύθυνο στο μέλλον.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Βλασταράκια από χόρτα έτρωγε και μέλι άγριο. Ένα τρίχινο κουρέλι φορούσε. - Ποιος;;;

Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος!!

Ένα πολύ ωραίο video 
για μικρά και μεγάλα χαμομηλάκια :)

Άγιος: Σημαίνει τον καθαρό, τον ευσεβή, τον απαλλαγμένο από αμαρτίες, τον ιερό, στον οποίο οφείλουμε τιμή και σεβασμό.
Ετυμολογικά προέρχεται από το ρήμα άζω - άζομαι που σημαίνει τιμώ, σέβομαι.
άγιος, -αγία, -άγιον: αρχαία ελληνική,

1. που έχει σχέση με το Θεό,
2. που έχει ζήσει τη ζωή του σύμφωνα με τις οδηγίες της θρησκείας του,
3. που είναι πολύ καλός και ήρεμος

Ποιος παίρνει αυτό τον τίτλο; Ποιος θεωρείται Άγιος;
Κατά την γνώμη μου, σύμφωνα με την αρχαία ελληνική λέξη, αυτός που σέβεται τις αξίες, που δεν προδίδει τα πιστεύω του, αυτός που αγωνίζεται γι αυτά που πιστεύει. Αυτός που δεν παρεκκλίνει του στόχου.

Τα έβαλε με την διεφθαρμένη εξουσία.
Στηλίτευσε με πάθος όλους τους επίορκους.

Αυτό έκανε ο Ιωάννης. Σε όλη του την ζωή προσπάθησε να είναι στην ευθεία οδό. Να κάνει το σωστό, να μην παραβεί τις αξίες του. Στον ίδιο στόχο παρακινούσε όλους τους συνανθρώπους του. Αυτή ήταν η ζωή του. Προσπαθούσε με όλη την δύναμη της ψυχής του να οδηγήσει τους συνανθρώπους του στη Σωτηρία. Στη Γαλήνη και ηρεμία της ψυχής του. Με τον μοναδικό τρόπο που είναι εφικτό αυτό. Κάνοντας το σωστό και το άριστο.

Και δεν ήταν μόνο λόγια ο Ιωάννης, ήταν και έργα.
Τα έβαλε με την διεφθαρμένη εξουσία. Στηλίτευσε με πάθος όλους τους επίορκους.
Κατήγγειλε την ανώτατη εξουσία, τους βασιλείς. Τους κατήγγειλε με πάθος και ένταση, ακόμη και όταν τον φυλάκισαν.
Έγινε η τύπτουσα συνείδηση κάθε άρχοντα και αρχόντισσας, ακόμη και όταν τον απείλησαν με θάνατο.
Και δεν λιποψύχησε ακόμα και όταν πήγε ο δήμιος μπροστά του για να τον αποκεφαλίσει.

Κι αυτό, το έκανε για τους άλλους. Δεν το έκανε για τον εαυτό του.
Αυτός, ήταν ο απόλυτος ασκητής. Ακρίδες (βλαστάρια χόρτων) και άγριο μέλι έτρωγε. Ένα κουρέλι φορούσε για ένδυμα.
Ο Ιωάννης θυσιάστηκε για όλους εμάς. Θυσιάστηκε με πλήρη επίγνωση και με ελεύθερη βούληση. Έδωσε τη ζωή του ως τελευταίο χτύπημα στην Εξουσία.
Αυτός που αξιώθηκε να "δει" ότι ήρθε η ώρα για τον Σωτηρία του κόσμου. Και Προ-είπε, προφήτευσε το επικείμενο. Την έναρξη του έργου του Χριστού.
Είναι αυτός που άνοιξε τον Δρόμο, για αυτό και τον Είπαν Πρόδρομο.

Το χαμομηλάκι

Πρώτη ανάρτηση: Σάββατο, 7 Ιανουαρίου 2012

Οι φωνές κάνουν το παιδί σας να πιστεύει πως είναι κακό

Η ανυπακοή, η επιθετικότητα, η άρνηση να ακούσουν είναι μερικά από τα στάνταρ πράγματα που κάνουν τα παιδιά και εκνευρίζουν τους γονείς. Κάποια παιδιά φέρονται έτσι κατά καιρούς και κάποια άλλα σε καθημερινή βάση αλλά τα περισσότερα, με συχνότητα κάπου στο ενδιάμεσο.

Όλα τα παιδιά έχουν τις καλές και τις κακές τους μέρες, όπως και όλοι οι γονείς. Η διαφορά είναι ότι τα παιδιά, δικαιολογείται να «παραφέρονται».
Πέρα όμως από τα συνηθισμένα, υπάρχουν και πιο «ακραίες» συμπεριφορές που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα και που δυστυχώς μαθαίνονται, όπως η μυθομανία, οι βρισιές και οι χαρακτηρισμοί. Αυτές οι συμπεριφορές είναι που οι γονείς συνήθως αδυνατούν να διαχειριστούν, με αποτέλεσμα να βγαίνουν εκτός εαυτού.
Πάνω εκεί λοιπόν, στη διαχείριση των συμπεριφορών, είναι που «μπαίνουν» οι φωνές.
Οι φωνές είναι ένας τρόπος των γονιών να πειθαρχήσουν το παιδί, πιστεύοντας ότι έτσι θα το κάνουν να συνετιστεί και να σταματήσει να αντιμιλάει / γκρινιάζει / πετάει τα παιχνίδια του.
Αλήθεια όμως, σταματάει; Καμιά φορά ναι. Ένα παιδί που οι γονείς του, του φωνάζουν συνέχεια, το πιθανότερο είναι να τους αγνοήσει. Ένα παιδί όμως που σπάνια του φωνάζουν, θα σταματήσει χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει πως οι φωνές είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος πειθαρχίας. Οι φωνές δεν είναι πειθαρχία αλλά τιμωρία!
Η πειθαρχία είναι ήρεμη και διακριτική, έχει ώριμο τόνο στη φωνή και μαθαίνει στα παιδιά την αξία της επικοινωνίας. Όταν ένας γονέας προσπαθεί να συνετίσει το παιδί του, ουσιαστικά του μαθαίνει για ποιο λόγο η συμπεριφορά του είναι κακή και όχι ότι απλώς είναι κακή. Εάν θέλετε να συνετίσετε το παιδί, μην του φωνάζετε. Μην το κατσαδιάζετε, μην το επιπλήττετε και μην το προσβάλλετε. Το παιδί δεν γεννιέται για να νιώθει ντροπιασμένο και υποτιμημένο και οι φωνές το κάνουν να αισθάνεται όλα αυτά τα πράγματα. Οι φωνές κάνουν το καλό παιδί να πιστεύει πως είναι κακό!
Οι φωνές μπορούν το παιδί να το φοβίσουν και να το «τραυματίσουν».
Οι μακροχρόνιες συνέπειες των φωνών προς το παιδί, είναι η χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση, έλλειψη αυτοελέγχου και υπερβολική παρόρμηση, επιθετικότητα και θυμός, έλλειψη υπομονής και ψυχολογικά προβλήματα. Επιπλέον , οι γονείς που φωνάζουν στα παιδιά τους, αυξάνουν τις πιθανότητες αυτά να φωνάζουν στα δικά τους παιδιά. Εάν φωνάζετε συχνά στο παιδί σας, ουσιαστικά αυτό που του μαθαίνετε είναι να φωνάζει και όχι να σταματήσει να φέρεται άσχημα.
Σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι να σας πεί ότι είστε κακός γονιός αλλά να σας βοηθήσει να κατανοήσετε την-πολλές φορές- ανεπανόρθωτη ψυχική βλάβη που προκαλούν οι φωνές στο παιδί και πως υπάρχουν άλλοι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να το συνετίσετε.
Σας φώναζαν όταν ήσασταν μικροί; Τότε για αυτό πιθανόν να είστε εσείς τώρα αυτός/ή που φωνάζει στο παιδί του/της. Σκεφτείτε όμως: Πως νιώθατε εσείς, όταν σας φώναζαν ή σας προσέβαλλαν αντίστοιχα;
Το να φωνάζουμε στα παιδιά είναι μια κακιά συνήθεια: Σταματήστε τη!

katohika

Οι Φωνές των Γονιών στους Εφήβους προκαλούν Προβλήματα και Καταλύουν τον Σεβασμό.

Ένας έφηβος νιώθει πιο υπεύθυνος, όταν τον διορθώνει κάποιος που σέβεται και θαυμάζει.

Σύμφωνα με μελέτη, η λεκτική βία -και όχι μόνον η σωματική- προς τους εφήβους, αυξάνει τον κίνδυνο οι νέοι να εμφανίσουν κατάθλιψη, επιθετικότητα και άλλα προβλήματα συμπεριφοράς. 

Όπως επισημαίνουν οι Αμερικανοί ψυχολόγοι, μπορεί οι γονείς να μην δέρνουν πια τα παιδιά τους (τουλάχιστον όχι συχνά), όμως είναι λάθος η αντίληψή τους ότι αν βάλουν τις φωνές, θα πετύχουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Μάλλον το αντίθετο θα συμβεί, σύμφωνα με την παρακάτω έρευνα.

Συγκεκριμένα, οι ερευνητές των πανεπιστημίων του Πίτσμπουργκ και του Μίσιγκαν, μελέτησαν για δύο χρόνια τις επιπτώσεις που είχαν οι φωνές σε παιδιά στην αρχή της εφηβείας (ηλικία 13- 14 ετών) σε περίπου 1.000 οικογένειες, σχεδόν οι μισές από τις οποίες παραδέχτηκαν ότι κατέφευγαν στη λεκτική βία για λόγους πειθαρχίας.

Όσο συχνότερα τα παιδιά δέχονταν το έντονο κατσάδιασμα των γονιών τους, τόσο περισσότερο εμφάνιζαν ψυχολογικά και άλλα προβλήματα συμπεριφοράς στη συνέχεια της εφηβείας (αδιαφορία στο σχολείο, καταφυγή στα ψέματα, κλοπές, εκρήξεις θυμού, συμπλοκές με άλλα παιδιά κλπ).

Σύμφωνα με τους Αμερικανούς ψυχολόγους η λεκτική βία, έστω κι αν γίνεται για καλό σκοπό εκ μέρους των γονιών, συχνά ανοίγει έναν φαύλο κύκλο αντιδράσεων από το παιδί, περισσότερων φωνών από τους γονείς κ.ο.κ., με συχνή κατάληξη τα πράγματα να γίνουν χειρότερα για όλους. 

«Τα ευρήματά μας εξηγούν γιατί μερικοί γονείς αισθάνονται πως όσο δυνατά κι αν φωνάξουν, τα παιδιά τους στην εφηβεία δεν τους ακούν.Τα σκληρά λόγια φαίνονται αναποτελεσματικά στο να διορθώσουν τα προβλήματα συμπεριφοράς των νέων, στην πραγματικότητα ενισχύουν αυτές τις συμπεριφορές», δήλωσε ο Μινγκ-Τε Γουάνγκ. 

«Οι γονείς που θέλουν να αλλάξουν τη συμπεριφορά των παιδιών τους, θα ήταν καλύτερο να επικοινωνήσουν μαζί τους σε ισότιμο επίπεδο και να εξηγήσουν το σκεπτικό τους και τις ανησυχίες τους» πρόσθεσε.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, ως λεκτική βία μπορεί να θεωρηθεί οποιαδήποτε ψυχολογική πίεση με θυμωμένα ή προσβλητικά λόγια προκειμένου το παιδί να νιώσει συναισθηματικά πληγωμένο, σε μια προσπάθεια να διορθωθεί ή να ελεγχθεί η συμπεριφορά του. 

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται οι δυνατές φωνές, τα ουρλιαχτά, οι βλαστήμιες, οι κατάρες, καθώς και οι πιο απλοί χαρακτηρισμοί των γονιών προς τα παιδιά, του τύπου «είσαι βλάκας» ή «τεμπέλης».

Η επίπτωση στα παιδιά, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι άσχετη με το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο της οικογένειας. Επίσης, η λεκτική βία έχει επιπτώσεις στα παιδιά, ακόμα κι αν οι γονείς εκδηλώνουν παράλληλα τη συναισθηματική υποστήριξή τους και τη φροντίδα τους, καθώς οι έφηβοι είναι πιθανό να ερμηνεύσουν τις φωνές των γονιών τους ως απόρριψη ή περιφρόνηση, με συνέπεια να αναπτύξουν μια εχθρική στάση απέναντι στη σχέση τους με τους γονείς τους, αλλά και μια αρνητική εικόνα για τον ίδιο τον εαυτό τους. 

Όπως είπε ο Μινγκ-Τε Γουάνγκ, «είναι λάθος η εντύπωση ότι εφόσον υπάρχει ένας στενός δεσμός γονιών- παιδιού, ο έφηβος θα καταλάβει ότι «το κάνουν επειδή με αγαπούν».

Η εφηβεία είναι μια πολύ ευαίσθητη περίοδος, όταν τα παιδιά προσπαθούν να αναπτύξουν την ταυτότητα του εαυτού τους. Όταν τους φωνάζετε, αυτό πλήττει την αυτο-εικόνα τους. Τα κάνει να νιώθουν πως δεν είναι ικανά, ότι είναι άχρηστα και ανάξια».

Ο καθηγητής παιδοψυχιατρικής Τίμοθι Βέρντουιν του Ιατρικού Kέντρου Langone του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης επισήμανε ότι είναι προτιμότερο οι γονείς να επεμβαίνουν στα παιδιά τους (π.χ. θα δεις λιγότερη τηλεόραση), χωρίς να χρησιμοποιούν επικριτικά, τιμωρητικά και προσβλητικά λόγια. 

«Ένας έφηβος αισθάνεται πιο υπεύθυνος για τη συμπεριφορά του, όταν τον διορθώνει κάποιος (π.χ. ο γονιός του), τον οποίο σέβεται και θαυμάζει. Αντίθετα, οτιδήποτε κάνετε που επιτιμά και ντροπιάζει ένα παιδί, αυτό υποσκάπτει τη δύναμη που έχετε ως γονείς».

Το διαβάσαμε εδώ
themamagers
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Αίσωπος - Η αλεπού με την κομμένη ουρά

Μια αλεπού τριγύριζε μέσα στο δάσος πεινασμένη… Είχε τρεις μέρες να φάει και τα μάτια της γυάλιζαν από την πείνα…

Αν πεις για τα σάλια της, δεν μπορούσε να τα κρατήσει μέσα στο στόμα της, καθώς η γλώσσα της κρεμόταν δυο πιθαμές.

Αλλά να ένας λαγός που η φουντωτή ουρά του ξεπρόβαλε μέσα από τους θάμνους! Ορμάει δίχως να σκεφτεί στον αναπάντεχο μεζέ. Μα… χραααπ! Μέσα στη χαρά της που θα γλίτωνε από την απελπισμένη πείνα δεν πρόσεξε το δόκανο ενός κυνηγού. Ευτυχώς που πιάστηκε μόνο η φουντωτή ουρά της, λάφυρο για τον άτυχο κυνηγό. Όσο για τον λαγό, έγινε καπνός μόλις άκουσε το βογκητό της αλεπούς.

Τώρα δεν έφτανε που ήταν πεινασμένη, ήτανε και κολοβή, το ρεζίλι δηλαδή των αλεπούδων… Μπροστά της έβλεπε όλες τις φίλες της αλεπούδες να σκάνε στα γέλια με το πάθημά της και να κουνάνε τις ουρές τους περήφανες και καμαρωτές… Ε, όχι!

- Κορίτσια, κορίτσια, ελάτε, μαζευτείτε κι έχω φοβερά νέα να σας πω! Ελάτε στο ξέφωτο για να δείτε την καινούρια μόδα για τη γούνα μας…

Η αλεπού μας καμώθηκε πως διαφημίζει καινούρια αλεπουδοεμφάνιση πιο άνετη, πιο δροσερή, πιο ανάλαφρη.

- Βλέπετε εμένα; Είμαι ξαλαφρωμένη, τρέχω πιο γρήγορα, δε λαχανιάζω και σίγουρα δε σκέφτομαι πια πώς να προφυλάξω την ουρά μου! Τέρμα λοιπόν στις αλεπουδοουρές, μέσα στη μόδα και μεις

Έγινε ένα σούσουρο και οι αλεπούδες την κοιτούσαν μ΄ απορία και προσπαθούσαν να βρουν δίκιο στα λόγια της.

- Μα εσένα σε συμφέρει αυτή η εμφάνιση, για να μη φαίνεσαι πως είσαι κολοβή. Θέλεις και μεις να κόψουμε τις ουρές μας για να μη φανεί το δικό σου κουσούρι. Ακούς εκεί! Πάμε κορίτσια και μην ακούτε τις αηδίες που μας λέει. Το συμφέρον της κοιτάει. Είμαστε αλεπούδες κι έχουμε τις ωραιότερες φουντωτές ουρές!

Η αλεπού μας κοκκίνισε, πρασίνισε και δεν είχε και ουρά να βάλει μες στα σκέλια της. Έφυγε ταπεινωμένη και ντροπιασμένη, γιατί όλοι κατάλαβαν πως δεν συμβούλευε τους άλλους επειδή πραγματικά ενδιαφερόταν για το καλό τους, αλλά γιατί ήθελε να εξυπηρετήσει το δικό της προσωπικό συμφέρον

- Πόσο πρέπει να προσέχουμε από κάποιους σαν κι αυτή και τις συμβουλές τους, λέγανε μετά οι αλεπούδες στα παιδάκια τους.

Πραγματικά υπάρχουν πολλοί που τα ελαττώματά τους τα παρουσιάζουν προτερήματα, για να καλύψουν την ασχήμια τους. Και αντί να αισθάνονται ντροπή, προσπαθούν να μας πείσουν να συμπεριφερθούμε και μεις λανθασμένα, για να κρύψουν τη δική τους κακή στάση και συμπεριφορά .

Απόδοση: Δ.Σ.

pemptousia

Ο Αίσωπος

Οι Μύθοι του Αισώπου έχουν μια ιδιαίτερη χάρη, μια θαυμαστή απλότητα και άφταστη διδακτικότητα! Είναι παρμένοι από την καθημερινή ζωή και την φύση. Ο Αίσωπος έχει μια μοναδική δυνατότητα να δίνει στα ζώα ανθρώπινες ιδιότητες, ψυχή και λαλιά, σε τέτοιο βαθμό που να θεωρείς ότι αυτή ήταν κάποτε η πραγματικότητα και όλα αυτά που διηγείται έχουν συμβεί.

Ο Αίσωπος γεννήθηκε στην περιοχή της Φρυγίας το 600 περίπου π.Χ. και πέθανε στα 564 π.Χ. Ήταν μαυριδερός κι άσχημος και δούλευε σε κάποιον κτηματία σαν δούλος - βοσκός. Μια μέρα, που είδε τον επιστάτη να χτυπάει άδικα έναν δούλο, έτρεξε να τον βοηθήσει κι έτσι ο επιστάτης για να τον εκδικηθεί τον κατηγόρησε στο αφεντικό - κτηματία - που τον πήγε στην αγορά της Εφέσσου να τον πουλήσει!

Εκεί, τον αγόρασε ο σοφός Ξάνθος από την Σάμο, που εκτίμησε το έξυπνο βλέμα του και τον πήρε μαζί του σαν δούλο. Μαζί του, ο Αίσωπος, άρχισε να ταξιδεύει και να γνωρίζει τον κόσμο. Κάποτε έφθασαν και στην περιοχή των Δελφών όπου επισκέφθηκαν το περίφημο Μαντείο.

Ο Αίσωπος ειρωνεύτηκε τους ιερείς του Μαντείου ότι μαντεύουν για να πλουτίζουν και τους κατοίκους των Δελφών ότι αντί να καλλιεργούν τα κτήματά τους και να φροντίζουν τα ζώα τους ζούσαν από τα αφιερώματα των προσκυνητών του Μαντείου. Αυτό του το θράσος εξόργισε τους ιερείς του Μαντείου οι οποίοι τον παγίδευσαν, βάζοντας ένα χρυσό ποτήρι στις αποσκευές του, και κατόπιν τον κατηγόρησαν για κλέφτη κι ιερόσυλο!

Έτσι τον δίκασαν άδικα και τον καταδίκασαν σε θάνατο, ρίχνοντας τον από τις κορυφές των Φαιδρυάδων, κάποια απόκρημνα βράχια. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Απόλλωνας τιμώρησε την αδικία τους στέλνοντας στους κατοίκους των Δελφών μεγάλη πείνα και λιμό, που θέρισαν πολλούς κατοίκους. Αυτοί τότε για να εξιλεωθούν, έστησαν μια μαρμάρινη στήλη προς τιμήν του Αισώπου.

Λέγεται ότι ο Αίσωπος είπε τους μύθους του αυτούς όχι μόνο στη διάρκεια της ζωής του αλλά και με σκοπό να υποστηρίξει την αθωότητά του στο δικαστήριο. Μέσα από τους μύθους του διακρίνεται το ευρύ, παρατηρητικό του πνεύμα κι η ικανότητά του να διδάσκει με μικρές απλές ιστορίες, που πάντα έχουν στο τέλος κάποιο ηθικό δίδαγμα.

Ο Αίσωπος συνήθιζε με την παρατηρητικότητα και την βαθειά σοφία του να πλάθει τέτοιες ιστορίες και να τις λέει γύρω του.

Με τον καιρό απέκτησε μεγάλη φήμη κι όλοι έτρεχαν κοντά του να ακούσουν κάποιο μύθο του σχετικά με κάποιο πρόβλημα που τους απασχολούσε.

Σιγά - σιγά οι μύθοι του άρχισαν να μεταδίδονται από στόμα σε στόμα μεταξύ των ανθρώπων, μέχρι την ελληνιστική εποχή οπότε συγκεντρώθηκαν και παρουσιάστηκαν σαν ένα βιβλίο, αιώνες αργότερα.

Η Αξιοπρέπεια είναι Αξία, δεν έχει να κάνει με λεφτά

Αρκεί μια στιγμή για να γίνεις ήρωας, αλλά χρειάζεται ολόκληρη ζωή για να γίνεις αξιοπρεπής άνθρωπος.

Κάτι έχουμε μπερδέψει....

Αν έχω λεφτά να αγοράζω τα πάντα, λέμε ότι ζω αξιοπρεπώς. ΛΑΘΟΣ!!!! 

Το θέμα με την αξιοπρέπεια πάει αλλιώς: 
ΤΙΠΟΤΑ να μην έχω δεν θα λυγίσω!! Δεν θα με κάνει καμία έλλειψη να παραιτηθώ. 
Ακόμα κι αν ψοφήσω από πείνα, θα φύγω με το κεφάλι ψηλά!!
Να μην σε πτοεί τίποτα, να βρίσκεις στις πιο δύσκολες συνθήκες άκρη, να στέκεις με ψηλά το ηθικό στα σύχρηστα, αυτό είναι αξιοπρέπεια!

(Εμείς θα αντέξουμε, αυτοί θα πέσουν.)

Αναρτήθηκε από Στεφανία Λυγερού

Η Κοινωνική Φοβία: Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται;

Η “Κοινωνική Φοβία” αναφέρεται στην έντονη δυσκολία του ατόμου να παρευρεθεί ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους, γιατί φοβάται πως γίνεται αντικείμενο παρατήρησης και αρνητικής κριτικής από τους γύρω του. Δεν ταυτίζεται σαν όρος με την “Ντροπαλότητα”, γιατί αφενός ο Ντροπαλός άνθρωπος δεν βιώνει τόσο έντονο άγχος σε επίπεδο εμφάνισης ψυχοσωματικών συμπτωμάτων (π.χ. τάση για εμετό, εφίδρωση, ταχυπαλμίες) και αφετέρου το Ντροπαλό άτομο δεν θα αποφύγει την κοινωνική περίσταση, στην οποία ενδεχομένως να γίνει το κέντρο της προσοχής. Ο άνθρωπος, που υποφέρει από “Κοινωνική Φοβία” είναι σίγουρο, ότι δεν θα επιλέξει με τίποτα να συμμετέχει σε όποια συνθήκη του δίνει το ερέθισμα της προσωπικής του έκθεσης.

Πώς προκαλείται η “Κοινωνική Φοβία”;

Ο συγκεκριμένος Φόβος είτε μπορεί να έχει δημιουργηθεί μέσω κάποιου Τραυματικού Γεγονότος, είτε μπορεί να είναι αποτέλεσμα μάθησης και μίμησης συγκεκριμένου σημαντικού Προτύπου (π.χ Γονέας).

Ποια είναι τα συμπτώματα της “Κοινωνικής Φοβίας”;

• Έντονο άγχος
• Θλίψη
• Κοινωνική Απομόνωση
• Χαμηλή Αυτοεκτίμηση
• Αρνητικές Σκέψεις για τον ίδιο
• Ναυτία
• Ταχυκαρδία
• Συχνουρία
• Κόμπος στον λαιμό και δυσφορία
• Έντονη εφίδρωση
• Δυνατές κράμπες στο στομάχι

Πως αντιμετωπίζεται η “Κοινωνική Φοβία”;

Αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με την Ψυχοθεραπεία, γιατί μέσω αυτής της διαδικασίας υπάρχει η δυνατότητα το άτομο, που υποφέρει, να γνωρίσει την κατάσταση που του έχει προκαλέσει την λανθασμένη εικόνα για τον εαυτό του. Ο θεραπευόμενος με την βοήθεια του Ειδικού μπορεί να αναδομήσει τις Δυσλειτουργικές Σκέψεις, που συντηρούν τη συγκεκριμένη Φοβία και υποστηρίζεται εμπράκτως στην αντιμετώπιση της κατάστασης, που φοβάται.

Πως μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου;

Εξέτασε το κατά πόσο οι σκέψεις, που κάνεις, είναι ρεαλιστικές.

Κατέγραψε το τι περνάει από το μυαλό σου, ότι μπορείς να πάθεις ερχόμενος σε επαφή με τις συνθήκες, που σου προκαλούν Φόβο.

Προσπάθησε να τροποποιήσεις την συμπεριφορά σου, όταν αισθανθείς το έντονο Άγχος. Για παράδειγμα: Όταν βρεθείς σε έναν χώρο με πολλά άτομα και αρχίζεις να αγχώνεσαι, σκέψου αρχικά τι είναι αυτό που ρεαλιστικά φοβάσαι πως θα σου συμβεί εκείνη την στιγμή. Εάν είναι, που περνάει από το μυαλό σου, ότι δεν έχεις να πεις κάτι με τους παρευρισκομένους, γιατί δεν έχεις την δεξιότητα να ξεκινήσεις την κουβέντα, για αλλαγή κάνε ακριβώς το αντίθετο. Προσπάθησε να πιάσεις την κουβέντα με κάποιον λέγοντας στον εαυτό σου, ότι δεν σε νοιάζει το αποτέλεσμα, αλλά η προσπάθεια. Καθησύχασε τον εαυτό σου, ότι κάνεις ένα τεστ, για να αποδείξεις σε εσένα τι ισχύει στην πραγματικότητα.

Μην τροφοδοτείς το ήδη υπάρχον Άγχος με Άγχος για αυτό που σου συμβαίνει. Δεν είναι κάτι, που δεν ξεπερνιέται και δεν αιτιολογείται. Πολλά άτομα αντιμετωπίζουν την αντίστοιχη Φοβία.

Αποδέξου για αρχή την δυσκολία σου, για να προχωρήσεις στη συνέχεια σε αναζήτηση βοήθειας. Δεν είναι ένδειξη Αδυναμίας αυτό, αλλά ίσα ίσα είναι ένδειξη Δύναμης και κουράγιου να το αντιμετωπίσεις, όσο δυνατό κι αν το αισθάνεσαι μέσα σου.

Γράφει: Η Μαρία Αθανασιάδου

schooltime.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Η Ζωή δεν πρέπει να είναι Τέλεια για να είναι Όμορφη

Ξέρετε ποια μπορεί να είναι η μεγαλύτερη δυστυχία ενός ανθρώπου; Το να κυνηγάει συνεχώς την τελειότητα σε όλα στη ζωή του. 

Το να θέλει.

Το να θέλει μία “μπάρμπι” εμφάνιση χωρίς το παραμικρό ψεγάδι. 

Το να ψάχνει τον τέλειο σύντροφο και όχι τον έρωτα και την πιο τέλεια δουλειά και όχι αυτήν, στην οποία έχει ταλέντο ή αγαπά.

Γενικά, το κυνήγι για την τέλεια ζωή είναι, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, η μεγαλύτερη αιτία της δυστυχίας μας και της ανικανότητάς μας να προσαρμοστούμε στην πραγματικότητα και να αποδεχτούμε τον εαυτό μας. 

Η ζωή δεν είναι ποτέ τέλεια και όσο πιο γρήγορα συμφιλιωθούμε με αυτή την πραγματικότητα, τόσο πιο ευτυχισμένοι θα μπορέσουμε να είμαστε. Η ζωή μετριέται σε στιγμές. Υπάρχουν και ευτυχισμένες στιγμές που κρίνουν στο τέλος αν είχαμε μια ευτυχισμένη στο σύνολό της ζωή.

Πόσο χρόνο μας παίρνει να σηκωθούμε ξανά κάθε φορά που πέφτουμε για τον χ ή ψ λόγο; 

Οι εξωτερικοί παράγοντες και οι καταστάσεις που βιώνουμε δεν καθορίζουν το πόσο καλά είμαστε στο σύνολο, εκτός αν δεν μάθουμε στον εαυτό μας να αφήνεται στις μιζέριες και τις δυστυχίες. 

Το να θλιβόμαστε για κάτι άσχημο που μας συνέβη χωρίς να το αφήνουμε να επηρεάζει όλες μας τις σχέσεις με τους ανθρώπους, τη δουλειά και το μέλλον μας είναι αυτό που καθορίζει το πόσο καλά είμαστε. Κι αυτό για να γίνει, χρειάζεται να κτίσουμε μία δυνατή προσωπικότητα κι ένα δυνατό μυαλό που να μην κατρακυλά στα σκοτάδια με την πρώτη απώλεια, απόρριψη ή αποτυχία.

Κι αν κάνουμε λάθη, ας μάθουμε να συγχωρούμε τον εαυτό μας. Πρώτα τον εαυτό μας και μετά τους άλλους. 

Γιατί τέλειοι χαρακτήρες δεν υπάρχουν. 

Ούτε τέλειες προσωπικότητες. 

Αυτοί που βλέπουμε στο γυαλί, αυτοί που θαυμάζουμε δεν είναι ούτε στο ελάχιστο τέλειοι. Προβάλλουν μόνο τις πιο τέλειες στιγμές τους για να γίνονται ζηλευτοί. Γιατί αυτό θέλει να βλέπει το δυστυχισμένο μάτι που σκρολάρει συνεχώς στα social media.

Ποτέ δε θα είμαστε τέλεια ευτυχισμένοι, όμως πόσο βαρετό είναι το “τέλειο” τελικά; 

Τέλειες σχέσεις υπάρχουν μόνο στις ταινίες – και όχι σε όλες. 

Τέλεια πρόσωπα και σώματα υπάρχουν μόνο στα κοινωνικά δίκτυα μετά από φίλτρα και επεξεργασία. 

Τέλειες δουλειές δεν υπάρχουν σίγουρα, ούτε τέλειες οικογένειες. Περισσότερο τρελές είναι οι οικογένειές μας παρά νορμάλ, κι αυτό το γουστάρουμε, όσο κι αν σπάνε τα νεύρα μας κάποτε.

Ακόμη και το να ζεις τις στιγμές θλίψης σου στο έπακρο σημαίνει ότι πραγματικά ζεις. Σημασία έχει ότι μπορείς και νιώθεις σωστά, ότι δεν περνάνε όλα από δίπλα σου απαρατήρητα. 

Γιατί αν περνάνε, τότε έχεις σοβαρό πρόβλημα κι είσαι ήδη νεκρός. Πόσο “τέλεια” πέφτουμε για έναν έρωτα; 

Πόσο πιο “τέλεια” σηκωνόμαστε ξανά.

Η ζωή είναι σαν ένα καρδιογράφημα. Έχει τα πάνω και τα κάτω της, τα έντονα σκιρτίσματά της και τις στιγμές του απόλυτου τίποτα. Είναι, όμως, η ζωή μας και όπως κι αν είναι, πρέπει να καταλάβουμε ότι εμείς κρατάμε το τιμόνι για να την οδηγούμε εκεί που θέλουμε κι όχι οι άλλοι, ούτε και οι καταστάσεις που βιώνουμε. 

Εμείς και μόνο. Και μπορεί να μην είμαστε τέλειοι, ας μάθουμε όμως ν’ αγαπάμε τέλεια τους άλλους, τη φύση και τα ζώα και να συγχωρούμε, κι ίσως έτσι να φτάσουμε λίγο πιο κοντά στην ευτυχία μας.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Πρωτάκια εν τάξει: Προετοιμάστε τα για το σχολείο

Τσάντες, μολύβια, γόμες, πολύχρωμα τετράδια, όλα έτοιμα. Παρ’ όλα αυτά, το «πρωτάκι» σας, το παιδί που για πρώτη φορά θα περάσει την αυλόπορτα του «μεγάλου» σχολείου, του Δημοτικού, χρειάζεται λίγη «δουλειά» ακόμα. 

Για να είστε σίγουροι ότι η σχέση που σε λίγο θα ξεκινήσει ανάμεσα σε αυτό και το νέο του σχολείο θα είναι μια από τις πιο ουσιαστικές στη ζωή του, αρχίστε να εφαρμόζετε λίγες μέρες πριν την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, ένα πρόγραμμα αρκετά τροποποιημένο από το καλοκαιρινό. 

Ο στόχος είναι το παιδί να φτάσει στο σχολείο του χωρίς δυσάρεστα συναισθήματα, φόβο και άγχος, αλλά με τις πιο τρυφερές και γλυκές σκέψεις.

Για το λόγο αυτό, εμείς ρωτήσαμε την παιδοψυχολόγο, κ. Λίνα Μητσάκου, για το πώς θα προετοιμάσετε το παιδί λίγο πριν τον Αγιασμό.
• Ξεκινήστε από σήμερα. Πάρτε μπογιές και μπλοκ ιχνογραφίας και ζωγραφίστε το σχολείο του. Με ζωντανά και ελκυστικά χρώματα, παιδάκια και πολλά πολλά χαμόγελα. Το παιδί θα λάβει αμέσως το μήνυμα ότι το νέο του σχολείο θα είναι ένας τόπος χαρούμενος και φιλικός.

• Βάλτε στο τραπέζι ξανά πιάτα μεσογειακής διατροφής, που όσο να ’ναι ξεχάστηκαν στις διακοπές, αφού συχνά τρώγατε έξω, με μια προτίμηση μάλιστα στα τηγανητά. Εντάξτε ξανά στο πρόγραμμα τα λαδερά, το ψητό ψάρι, τα όσπρια και φυσικά το δεκατιανό με φρούτο, που θα τους προσφέρουν βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία και αντιοξειδωτικές ουσίες, για γερό ανοσοποιητικό και καλή απόδοση στο σχολείο. Επίσης, περιορίστε το κρέας στη μία φορά την εβδομάδα.

• Αρκετές μέρες πριν ανοίξουν τα σχολεία, δώστε προσοχή στο θέμα του ύπνου. Τέρμα η χαλαρότητα των διακοπών και οι «μεγάλες» ώρες που είχαν συνηθίσει να πέφτουν στο κρεβάτι. Υπολογίστε ότι ένα παιδί χρειάζεται 9-10 ώρες ύπνου και την τελευταία εβδομάδα εφαρμόστε με αυστηρότητα το νέο πρόγραμμα προσέλευσης στο υπνοδωμάτιο. Ένα ζεστό μπάνιο θα τα χαλαρώσει, ενώ οι τηλεοράσεις πρέπει ξανά να απομακρυνθούν από το χώρο όπου κοιμούνται τα παιδιά.

• Λίγες μέρες πριν, φτιάξτε πρόγραμμα μέσα στο οποίο θα εντάξετε την  προετοιμασία και αγορά των σχολικών ειδών, εγγραφή σε δραστηριότητες, ξεφύλλισμα κάποιων βιβλίων ενδεχομένως. Φυσικά, θα υπάρχει χώρος για παιχνίδι, αλλά σαφώς πιο περιορισμένα για να καταλάβει το παιδί ότι πλέον αλλάζουν οι προτεραιότητες.

• Βοηθήστε το πρωτάκι σας να εγκλιματιστεί και να συμφιλιωθεί με την ιδέα της νέας πραγματικότητας. Μιλήστε του γλαφυρά και με ενθουσιασμό για το καινούργιο ξεκίνημα και κάντε το να νιώσει εμπιστοσύνη για το περιβάλλον στο οποίο θα βρεθεί.

• Τονίστε του πως θα μπορεί σταδιακά μόνος του να γράφει, ενώ θα του φανεί καταπληκτικό όταν θα ανοίγει το βιβλίο με τα αγαπημένα του παραμύθια και θα μπορεί να τα διαβάζει.

• Εάν υπάρχει μικρότερο αδερφάκι, εξηγήστε του ότι αυτό ως μεγαλύτερος θα μπορεί πλέον να αναλάβει την καθοδήγησή του, αφού θα πηγαίνει σχολείο.

• Εντοπίστε τη διαφορετικότητα του Νηπιαγωγείου από το Δημοτικό. Χωρίς φυσικά να του στερήσετε την παιδικότητα λέγοντάς του «Τώρα μεγάλωσες, πας Δημοτικό Σχολείο». 

Πρέπει να μείνει παιδί, αλλά με νέες εικόνες και γνώσεις.

• Ευγένεια-Σεβασμός-Επικοινωνία. Αναλύστε τις έννοιες όσο πιο απλά γίνεται. Θα το βοηθήσουν να προχωρήσει σωστά στη ζωή του. Μιλήστε του για την πειθαρχία, το σεβασμό και τον καινούργιο δάσκαλο/α.

• Τέλος, μια χαρούμενη φατσούλα να του λέει «καλώς όρισες» θα το κάνει να νιώσει όμορφα και γαλήνια σε αυτόν το νέο δρόμο που μόλις ξεκινάει.

infokids

Αίσωπος: Αετός και Σκαθάρι - The Eagle and the Stag Beetle

Αυτός ο μύθος ειπώθηκε από τον Αίσωπο, πριν από πολλούς αιώνες.

... και τα έσπρωξε όλα στον γκρεμό
για να σπάσουν.

Η υπεροψία των πλούσιων και ισχυρών που νομίζουν ότι η δύναμή τους και μόνο αρκεί για να υποτάξει τον φτωχό και τον αδύνατο εξακολουθεί να ματώνει αθώους και από τις δύο πλευρές.

    Ένας αετός κυνηγούσε κάποτε έναν λαγό με τόσο μεγάλη ταχύτητα και επιδεξιότητα που όλα έδειχναν ότι το άτυχο ζώο δεν θα αργούσε να πέσει στα νύχια του. Κατατρομαγμένος, απελπισμένος και κουρασμένος από το τρέξιμο ο λαγός συνάντησε ξαφνικά στον δρόμο του ένα μικροσκοπικό σκαθάρι και προσπέφτοντας στα πόδια του είπε:
“Σε παρακαλώ, προστάτεψέ με από τον αετό και… βοήθησέ με να γλιτώσω τη ζωή μου.”

    Το σκαθάρι λυπήθηκε τον λαγό, του έδωσε θάρρος και υποσχέθηκε ότι θα του συμπαρασταθεί. Πράγματι, όταν ο αετός πλησίασε το θήραμά του το σκαθάρι μπήκε ανάμεσα σε αυτόν και το λαγό και του φώναξε:
“Αυτό το πλάσμα είναι υπό την προστασία μου. Άσε το να ζήσει και ψάξε κάπου αλλού για την τροφή σου.”

    Ο αετός όμως ακούγοντας τα γενναία λόγια του σκαθαριού και βλέποντας το μικρό μέγεθός του, γέλασε αυτάρεσκα, έκανε μια χαψιά το λαγό και πέταξε μακριά, αδιαφορώντας για τις διαμαρτυρίες του μικροσκοπικού εντόμου.

    Το σκαθάρι, όμως, πήρε πολύ βαριά αυτή την προσβολή. Ανέβηκε λοιπόν στην απόκρημνη φωλιά όπου προστάτευε τα αυγά του αετός και τα έσπρωξε όλα στον γκρεμό για να σπάσουν.

    Από τότε ο αετός δεν κατάφερε να ξαναποκτήσει παιδιά γιατί, όσο καλά και αν προστάτευε τη φωλιά του, κάθε φορά που γεννούσε αυγά και απομακρυνόταν για να βρει τροφή, το σκαθάρι ανέβαινε πετώντας μέχρι εκεί και του τα έσπαγε όλα.
    Απελπισμένος, ο αετός απευθύνθηκε στο Δία του οποίου ήταν το σύμβολο και ζήτησε την προστασία του. Ο Δίας λοιπόν πήρε τα αυγά του αετού στην αγκαλιά του και υποσχέθηκε να τα προστατεύει μέχρι αυτά να εκκολαφθούν και να προσέχουν πλέον μόνα τους τον εαυτό τους.

    Το σκαθάρι δεν πτοήθηκε ούτε από τον νέο γιγαντιαίο και ισχυρό προστάτη των αυγών. Μάζεψε μια μικρή μπάλα κοπριά, πέταξε μέχρι τον Όλυμπο και την έριξε πάνω στο μπράτσο του Δία. Εκνευρισμένος τότε εκείνος έπιασε τον βόλο αυτής της βρωμιάς με το άλλο του χέρι και τον πέταξε μακριά. Πάνω στη βιασύνη του όμως, ξέχασε τα αυγά του αετού που κρατούσε και αυτά έπεσαν κάτω, σπάζοντας για άλλη μια φορά.

Γιώργος Επιτήδειος

Ο ΖΩΗΡΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ!

Ο μύθος στην αρχαία μας γλώσσα

Ἀετὸς καὶ κάνθαρος

Ἀετὸς λαγωὸν ἐδίωκεν. ὁ δὲ ἐν ἐρημίᾳ τῶν βοηθησόντων ὑπάρχων, ὅν μόνον ὁ καιρὸς παρέσχε, κάνθαρον ἰδών, τοῦτον ἱκέτευεν. ὁ δὲ παραθαρσύνας αὐτόν, ὡς ἐγγὺς ἐλθόντα τὸν ἀετὸν ἐθεάσατο, παρεκάλει μὴ ἀπάγειν αὐτοῦ τον ἱκέτην. κἀκεῖνος ὑπεριδὼν τὴν μικρότητα ἐν ὄψει τοῦ κανθάρου τὸν λαγωὸν κατεθοινήσατο. ὁ δὲ ἀπ' ἐκείνου μνησικακῶν διετέλει παρατηρούμενος τοῦ ἀετοῦ τὰς καλιὰς καί, εἴ ποτε ἐκεῖνος ἔτικτε, μετάρσιος αἰρόμενος ἐκύλιε τὰ ὠὰ καὶ κατέασσε, μέχρις οὗ πανταχόθεν ἐλαυνόμενος ὁ ἀετὸς ἐπὶ τὸν Δία κατέφυγεν ( ἔστι δὲ τοῦ θεοῦ ἱερὸς ὁ ὄρνις ) καὶ αὐτοῦ ἐδεήθη τόπον αὐτῷ πρὸς νεοττοποιίαν ἀσφαλῆ παρασχεῖν. τοῦ δὲ Διὸς ἐν τοῖς ἐαυτοῦ κόλποις τίκτειν ἐπιτρέψαντος αὐτῷ, ὁ κάνθαρος τοῦτου ἑωρακώς, κόπρου σφαῖραν ποιήσας ἀνέπτη καὶ γενόμενος κατὰ τοὺς τοῦ Διὸς κόλπους ἐνταῦθα καθῆκεν. ὁ δὲ Ζεὺς ἀποσείσασθαι τὴν κόπρον βουλόμενος, ὡς διανέστη ἔλαθεν τὰ ὠὰ ἀποῤῥίψας. ἀπ' ἐκείνου τέ φασι περὶ ὃν καιρὸν οἱ κάνθαροι γίνονται μὴ νεοττεύειν τοὺς ἀετούς.

Ὁ λόγος διδάσκει μηδενὸς καταφρονεῖν, λογιζομένους ὅτι οὐδεὶς οὕτως ἐστὶν ἀδύνατος ὡς προπηλακισθεὶς μὴ δύνασθαί ποτε ἑαυτὸν ἐκδικῆσαι.

The Eagle and the Stag Beetle

Για να αποδεσµευτείς, πρέπει πρώτα να καταλάβεις ότι είσαι δέσµιος!

Το «Σπήλαιο» του Πλάτωνα

    Μιλάµε συχνά για την ελευθερία, έχουµε αντιληφθεί την µέγιστη αξία της, δυστυχώς όµως παραµένουµε στις θεωρίες, όπως ένας θεατής καθηλωµένος στην πολυθρόνα του θεάτρου… 

Όταν πρωτοδιάβασα την «Αλληγορία του Σπηλαίου» του Πλάτωνα (ένα από τα πιο συγκλονιστικά κείµενα όλων των εποχών!), είπα µέσα µου: «Είναι αδύνατον να έχουν σπηλιές στην Ελλάδα, διότι οι άνθρωποι είναι φωτισµένοι εκεί!»
    Τώρα αρχίζω και προβληµατίζοµαι το πόσο βαθιά ζούµε στη σπηλιά µας! 
Για όσους δεν γνωρίζουν την αλληγορία  αυτή, παραθέτω εν συντοµία τις απατηλές παραστάσεις: 
    Διηγείται πως σε ένα σπήλαιο, κάτω από τη γη, βρίσκονται άνθρωποι αλυσοδεμένοι µε τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν να δουν µόνο τον απέναντί τους τοίχο. 

Δεν μπορούν να κοιτάξουν ούτε πίσω, ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Πίσω τους ωστόσο είναι αναµµένη µια φωτιά. 

Έτσι, οτιδήποτε εκδηλώνεται πίσω από την πλάτη τους αναπαριστάνεται ως σκιά στον απέναντι τους τοίχο.

    Επειδή οι άνθρωποι αυτοί σε ολόκληρη τη ζωή τους τα µόνα πράγµατα που έχουν δει είναι οι σκιές των πραγµάτων, έχουν την εντύπωση ότι οι σκιές που βλέπουν πάνω στον τοίχο είναι τα ίδια τα πράγµατα. 
    Εάν όµως κάποιος από τους αλυσσοδεµένους ανθρώπους του σπηλαίου κατορθώσει να ελευθερωθεί, να βγει από τη σπηλιά και να ανέβει πάνω στη γη και, κάτω από το φως του ήλιου πλέον, δει τα πράγµατα, θα καταλάβει την πλάνη στην οποία ζούσε όσο ήταν µέσα στη σπηλιά. 
    Θα αντιληφθεί τότε ότι οι σύντροφοι του, που εξακολουθούν να βρίσκονται αλυσοδεµένοι στο σπήλαιο, ακόµη ζουν βυθισµένοι µέσα στις ψευδαισθήσεις. Κατά τον Πλάτωνα, ο απελεύθερος δεσµώτης είναι ο φιλόσοφος, ο οποίος βλέπει τα ίδια τα όντα, τις ιδέες, και όχι τα είδωλά τους.
    Οι αλυσοδεµένοι σύντροφοί του είναι οι κοινοί άνθρωποι που, έχοντας εθισθεί στις απατηλές παραστάσεις των αισθητών πραγµάτων, ζουν, χωρίς να το ξέρουν, µέσα στο ψέµα. 
Για τον Πλάτωνα, πάντα υπάρχει η δυνατότητα απεµπλοκής των αλυσοδεµένων ανθρώπων από τις πλάνες τους. 
Για να το πετύχουν αυτό, χρειάζεται να αποδεσµευτούν από τις αλυσσίδες τους. Αυτές συµβολίζουν τις αισθήσεις τους, που τους υποχρεώνουν να παρατηρούν µόνο τα απατηλά είδωλα των ιδεών των αληθινών όντων. Αντί για τις αισθήσεις τους όµως θα πρέπει να εµπιστευτούν το νου τους.

Και σκεφτόµουν τη σηµερινή κατάσταση… 
Ζούµε παρακολουθώντας “τις σκιές” που µας προβάλουν µέσω των ΜΜΕ (µε όλα τα µέσα…) οι εξουσιάζοντες το λαό, που µάλλον µας θέλουν αλυσοδεμένους! Και δεν εννοώ µόνο τους πολιτικούς, αλλά και τους θρησκευτικούς ηγέτες και τους “διανοούµενους” αυτής της εποχής. 
Η αλληγορία του σπηλαίου είναι ακριβώς η προσπάθεια τεκµηρίωσης του σηµερινού συστήµατος!!!… 
Πιο επίκαιρο από ποτέ!… 
Είµαστε αλυσοδεµένοι µε τον φόβο που µας καλλιεργούν, εξακολουθούµε να βλέπουµε τα µη πραγµατικά σχήµατα των σκιών χωρίς όρους και έννοιες.

Εξάλλου, ο υπαρκτός κόσµος για µας περιορίζεται τις περισσότερες φορές στους φυλακισµένους συντρόφους, που προσπαθούν να ερµηνεύσουν τις σκιές ως το µέγιστο αγαθό!

Ζωή χωρίς ελευθερία είναι σαν το σώµα χωρίς νου!… Σηµασία δεν έχει η ποσότητα (πόσα χρόνια θα ζήσεις), αλλά η ποιότητα της ζωής σου. Κατά τον Πλάτωνα, το ζητούµενο είναι η εναρµόνιση των τριών “τµηµάτων” της ψυχής: το λογιστικό (αφορά τις λογικές λειτουργίες του ανθρώπου), το θυµοειδές (δηλαδή το χώρο της ηθικής, των συναισθηµάτων, των ιδεολογιών, του θάρρους, της αρετής, της ελπίδας, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης κτλ.) και το επιθυµητικό. Μαζί µε την ενδυνάµωση της πίστης…

Βασικός κανόνας: για να αποδεσµευθείς πρέπει πρώτα να καταλάβεις ότι είσαι δέσµιος! Η µοναδική αλήθεια είναι η Αγάπη, και όχι η γνώση! Κοίτα γύρω σου και δες τι σε ενώνει µε τους άλλους, βάλτε µαζί κοινούς στόχους και µάθε να αγαπάς τον εαυτό σου όπως είναι. 
Ίσως ερωτευθείς κάποια στιγµή και τότε θα βρεις την δύναµη να απελευθερωθείς! Θυµηθείτε τι κάνατε ή τι κάνετε όταν είστε ερωτευµένοι… Πώς βρήκατε τη δύναµη, την ηθική, το θάρρος και τις αρετές να δείξετε τον καλύτερο σας εαυτό. 

Παραπονιόµαστε για την κοινωνία µας λες δεν είµαστε µέλη αυτής…

Άρα, όταν συνειδοποιήσεις ότι είσαι ενεργό µέλος και ζεις στην ίδια σπηλιά µε τους άλλους, αγάπα και οι άλλοι θα σε ακολουθήσουν! 
Σε ένα κόσµο που δεν καλλιεργεί την αγάπη δώσε εσύ το παράδειγμα. Έτσι θα µάθουν και οι άλλοι… Η Αγάπη είναι η δύναμή σου, η ελευθερία είναι οι ρίζες σου και το θάρρος το αληθινό φως για όλους µας! (δεν είµαι ούτε φιλόσοφος, ούτε απελευθερωτής δεσµώτης, απλώς προσπαθώ να είµαι άνθρωπος µε την απόλυτη έννοια: “άνω-θρώσκω” – κοιτάω προς τα πάνω!

π. Σιλουανός Βισάν
enallaktikidrasi