Από ποια στιγμή της ζωής μας αρχίζουμε να βιώνουμε τον ρατσισμό; (video) -Viral Racismo en México

Μπορεί το χρώμα, η διαφορετικότητα, το μη όμοιο, να μειώσει την αξία, την καλοσύνη, την αρετή απέναντι στον συνάνθρωπο;
.

Το πείραμα που ξεκίνησαν οι Αφροαμερικάνοι ψυχολόγοι Kenneth και Mamie Clark στην Αμερική τη δεκαετία του ’30 αποκαλύπτει πολλά.

 Στο τραπέζι υπήρχαν πάντα δυο ίδιες κούκλες με μόνη διαφορά ότι η μία είναι λευκή και η άλλη μαύρη.
Τα παιδιά καλούνται να απαντήσουν σε κάποιες ερωτήσεις, όπως ποια κούκλα τους αρέσει πιο πολύ, ποια πιστεύουν ότι είναι η καλή και ποια η κακή και ποια πιστεύουν ότι τους μοιάζει.

Ο μεγάλος Ισπανός συγγραφέας και φιλόσοφος, Miguel de Unamuno είχε πει πως: ο ρατσισμός γιατρεύεται ταξιδεύοντας. Ας ταξιδέψουμε κι εμείς στα αθώα λόγια των μικρών παιδιών που συμμετείχαν στο παραπάνω πείραμα αποδεικνύοντας το απίστευτο έγκλημα που συντελείται εις βάρος όλων των παιδιών του κόσμου, όλης της ανθρωπότητας:
Τον βαθιά ριζωμένο ρατσισμό των γονιών, της κοινωνίας, ολόκληρου του συστήματος στερεοτύπων που μας περιβάλλει, περνώντας από γενιά σε γενιά κι ας αναλογιστούμε:
Μπορεί το χρώμα, η διαφορετικότητα, το μη όμοιο, να μειώσει την αξία, την καλοσύνη, την αρετή απέναντι στον συνάνθρωπο;
  
Ο ρατσισμός είναι το πρώτο σκαλοπάτι στην πυραμίδα του μίσους. Ας μην αναγκάσουμε τα παιδιά μας να το ανέβουν....

imommy

Γιατί δεν θυμόμαστε τα πρώτα χρόνια της ζωής μας;

Από διάφορες συζητήσεις ανακαλύπτουμε πως δεν σταματούσαμε τα μπουσουλητά, τα χάχανα και τα παιχνίδια. Πού είναι τα δικά μας επιχειρήματα για εμπειρίες που μας αφορούν, και γιατί δεν μπορούμε να ανακαλέσουμε με τίποτα, βιώματα της βρεφικής και πρώιμης νηπιακής ηλικίας;

 

Just How Much Will Toddlers Remember? The science of memory

 

Βγάζαμε άναρθρους ήχους, ξεσπούσαμε σε γοερά κλάματα, στεκόμασταν στα πόδια μας λίγο πριν πέσουμε και πάλι κάτω, όντας πρώτοι σε σκανταλιές και ανεξίτηλες μουτζούρες σε σπίτια γνωστών αγνώστων. Παρότι πρωταγωνιστές, γιατί δεν θυμόμαστε τίποτε απ' όλα αυτά;
Όσο και αν αρκούμαστε στην αφήγηση μίας πρώτης εμπειρίας, ξέρουμε πως δεν θα ξεπεράσει ποτέ την αίγλη μίας προσωπικής ανάμνησης.

Ποια νοητή γραμμή διαχωρίζει άραγε, τα τρία- τέσσερα πρώτα χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου από τον υπόλοιπο βίο του; Ακόμη και εάν προσπαθήσουμε τώρα να θυμηθούμε κάποιο πρώιμο βίωμα, θα παρατηρήσουμε ότι είναι σχεδόν αδύνατο να το επαναφέρουμε στη μνήμη μας. Το φαινόμενο δεν στηρίζεται, σύμφωνα με τους επιστήμονες, σε πλήρη απουσία της μνήμης, αλλά χαρακτηρίζεται από μία σχετική έλλειψη.

Αυτό σημαίνει πως ένα παιδί σε οποιαδήποτε ηλικία είναι ικανό να αποθηκεύει και να ανακαλεί πληροφορίες, που ενδέχεται να επηρεάσουν σε ασυνείδητο επίπεδο την ενηλικίωσή του, παρόλο που σε μεγάλη ηλικία καμία παλιά ανάμνηση δεν μπορεί να επιστρέψει ως υπαρκτό βίωμα. Πολλοί ονομάζουν το φαινόμενο “παιδική αμνησία”. Παρόλο που έχει πραγματοποιηθεί πλήθος ερευνών πάνω στο θέμα, ποιες θεωρίες γίνονται πιο αποδεκτές.

Ο Sigmund Freud ήταν ο πρώτος υποστηρικτής αυτής της ονομασίας, καθώς είχε παρατηρήσει πως ως ενήλικες δεν θυμόμαστε γεγονότα που συνέβησαν κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής μας.

Εκείνο που ουσιαστικά πίστευε ήταν πως οι μνήμες των πρώτων ετών καταστέλλονται επειδή είναι τραυματικές. Η θέση του ωστόσο, αφήνει ανεξήγητο το γιατί δεν θυμόμαστε τουλάχιστον μέρος από τις ευχάριστες εμπειρίες μας. Παρότι θεωρείται παρωχημένη και αρκετά αμφιλεγόμενη, η φροϋδική ερμηνεία αποτέλεσε την πρώτη ολοκληρωμένη επιστημονική απόπειρα επί του θέματος.

Υποστηρίζεται ότι οι πρώτες μνήμες ξεθωριάζουν από την ηλικία των επτά ετών. Πολλοί είναι οι ερευνητές που θεωρούν ότι τα μωρά δεν έχουν επαρκώς ανεπτυγμένο το νευρικό τους σύστημα, ώστε να έχουν αυτοβιογραφική μνήμη. Το μυαλό του νηπίου δεν είναι αρκετά ώριμο διανοητικά σύμφωνα με αυτή την θέση, για να μπορεί να ανακαλεί πρώιμες μνήμες. Τα μέρη του εγκεφάλου που σχετίζονται με την αυτοβιογραφική συνειδητή μνήμη, όπως ο Ιππόκαμπος και ο Προμετωπιαίος Λωβός, δεν είναι επαρκώς ανεπτυγμένα πριν το 3ο ή 4ο έτος.

Πέρα από την βιολογική επεξήγηση, η ελλιπής γλωσσική ανάπτυξη των νηπίων είναι ένας ακόμη λόγος που εξηγεί την παιδική αμνησία. Ένα παιδί, σύμφωνα με αυτή την άποψη, δεν διαθέτει την κατάλληλη γλωσσική ικανότητα να κωδικοποιήσει αυτοβιογραφικές μνήμες με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να τις αποκωδικοποιήσει μετέπειτα ως ενήλικας. Άλλωστε, σύμφωνα με έρευνες, από το 5ο έτος και μετά η ομιλία του παιδιού πλησιάζει την ομιλία των ενηλίκων. Ένα ιδιαίτερα πρωτότυπο πείραμα πάνω σε αυτή την λογική, πραγματοποιήθηκε από τις ερευνήτριες Simcock & Hayne στο Πανεπιστήμιο του Otago το 2002.

Οι μελετητές δημιούργησαν ένα εντυπωσιακό και αξιομνημόνευτο παιχνίδι για νήπια ηλικίας, μέχρι τριών ετών. Μία μαγική μηχανή συρρίκνωσης αντικειμένων ήταν το μεγάλο μηχάνημα με εντυπωσιακούς μοχλούς και κουμπιά που τα παιδιά έπρεπε να μάθουν να χρησιμοποιούν. Το ενδιαφέρον είναι πως...

Stange Fruit - «Παράξενο Φρούτο» μια βραβευμένη μικρού μήκους ταινία για τον ρατσισμό

Η ειρηνική καθημερινότητα του πατέρα και του γιου διακόπτεται από μια συνάντηση με ένα άγνωστο αγόρι, διαφορετικού χρώματος.

Μια αλληγορία για το φαινόμενο του ρατσισμού ως επίκτητη πολιτιστική επιδημία, η ιστορία ασχολείται με το ζήτημα της προσωπικής συνείδησης του καθενός μας, σε σχέση με την εκπαίδευση που έχουμε λάβει μέσα από την οικογένεια και το περιβάλλον μας.

Μπορούμε πραγματικά να επιμείνουμε στο προσωπικό μας σύστημα πεποιθήσεων, όταν αυτό που πρέπει να πιστέψουμε, μας υπαγορεύεται;

Η ταινία παρουσιάζει το πόσο εύκολα μπορούμε να αποκτήσουμε το φόβο και το μίσος για τους αλλοδαπούς, καθώς και το πόσο εύκολα μπορεί να γίνουμε οι ίδιοι   «ξένοι» για τους «άλλους».

 

περισσότερα στο Αντικλείδι

Οι πρώτες βοήθειες για τα εγκαύματα

Με την συνεργασία του δερματολόγου
Κώστα Καρκαβίτσα
.
Γρήγορες κινήσεις για να προστατέψετε το δέρμα του παιδιού σας.
     
Τα εγκαύματα ταλαιπωρούν περίπου 83.000 παιδιά κάθε χρόνο.
Τα παιδιά κάτω των πέντε ετών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο γιατί δεν καταλαβαίνουν τις συνέπειες της φωτιάς και της θερμότητας και αρπάζουν αυθόρμητα ένα ζεστό αντικείμενο χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι μπορεί να πονέσουν. 

Burns and scalds: first aid in pictures

Επίσης το δέρμα τους είναι πολύ πιο λεπτό από το δέρμα των ενηλίκων και αυτό σημαίνει ότι μπορούν να υποστούν πολύ πιο σοβαρά εγκαύματα πιο γρήγορα και σε πιο χαμηλές θερμοκρασίες. Μπορείτε να αποφύγετε τα εγκαύματα (τα οποία προκαλούνται από ζεστά αντικείμενα, φλόγες ή από ζεστά υγρά), με το να παίρνετε μερικές εύκολες προφυλάξεις.  
Αν συμβεί κάποιος τραυματισμός, ακολουθείστε τις παρακάτω συμβουλές. 
.

παγώστε το έγκαυμα, όχι το παιδί

Εγκαύματα πρώτου βαθμού

Σημάδια:

Το δέρμα είναι κόκκινο ή ανοιχτό ροζ αλλά δεν είναι «σκασμένο» και δεν υπάρχουν φουσκάλες.

Τι να κάνετε:

Πλύνετε την  περιοχή με κρύο νερό για τουλάχιστον πέντε λεπτά για να το ανακουφίσετε από το αίσθημα του καψίματος. Για να μειώσετε τον πόνο, τοποθετήστε πετσέτες βρεγμένες με κρύο νερό (ακόμα και μια παγοκύστη είναι επαρκής για ένα μικρό τραύμα, αλλά αποφύγετε να την τοποθετήσετε απευθείας πάνω στο δέρμα). Η ακεταμινοφίνη επίσης βοηθάει. Χρησιμοποιείστε μια ελαφριά ενυδατική κρέμα κατά προτίμηση με αλόη για να ηρεμήσει το δέρμα του.

Τι γίνεται:

Τα μικρά εγκαύματα  καταστρέφουν μόνο το εξωτερικό στρώμα του δέρματος, το οποίο και θεραπεύεται μόνο του μέσα σε μια εβδομάδα περίπου. Μερικοί γιατροί προτείνουν να πάτε το παιδί σας στον γιατρό αν το έγκαυμα είναι σε κλειδώσεις, όπως για παράδειγμα στον αγκώνα. (Υπάρχει μια μικρή πιθανότητα αυτή η ουλή να επηρεάσει τη λειτουργία της κλείδωσης).

Εγκαύματα δευτέρου βαθμού

Σημάδια:

Το δέρμα είναι κόκκινο, μαλακό πρησμένο και με φουσκάλες.

Τι να κάνετε:

Να πλύνετε το έγκαυμα με κρύο νερό, να του βάλετε βρεγμένες -με κρύο νερό-  κομπρέσες και να καλύψετε την πληγή χαλαρά με ένα καθαρό πανί μέχρι να πάτε το παιδί σας στον γιατρό (αυτό πρέπει να γίνει αμέσως). Ο γιατρός θα καθαρίσει την πληγή, θα του βάλει κρέμα με αντιβίωση και θα τυλίξει την περιοχή με γάζα. Να αλλάζετε τη γάζα δύο φορές την ημέρα.

Τι γίνεται:

Τα εγκαύματα δεύτερου βαθμού εισβάλλουν πιο βαθειά στο δέρμα και μπορούν εύκολα να μολυνθούν. Μην προσπαθήσετε να σπάσετε τις φουσκάλες (είναι κάτι που θα το κάνει μόνο ο γιατρός σας). Αυτό το είδος εγκαύματος θα χρειαστεί αρκετές εβδομάδες για να θεραπευτεί.

Εγκαύματα τρίτου βαθμού

Σημάδια:

Το δέρμα  είναι άσπρο και ζαρωμένο ή μαύρο.

Τι να κάνετε:

Να καλέσετε το 166. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας αναπνέει και κάντε του τεχνιτή αναπνοή αν είναι απαραίτητο. Αφαιρέστε τα καμένα ρούχα αν δεν είναι κολλημένα πάνω στο παιδί (αφήστε οτιδήποτε είναι κολλημένο πάνω στο δέρμα του). Μην βάλετε κρύο νερό ή πάγο. Οι τραυματιοφορείς θα σας ζητήσουν να περιγράψετε πώς κάηκε το παιδί και θα σας πουν τι να κάνετε.

Τι γίνεται:

Όλα τα εγκαύματα τρίτου βαθμού πρέπει να περιθάλπονται από ειδικούς, καθώς δεν θεραπεύονται μόνα τους, όπως αυτά του πρώτου και δεύτερου βαθμού, και μπορεί να χρειαστούν και μεταμόσχευση δέρματος. Μερικές φορές τα παιδιά δεν αισθάνονται καθόλου πόνο, επειδή το κάψιμο φτάνει κάτω από το δέρμα, φτάνει στον ιστό κάτω από την επιδερμίδα και κάνει ζημιά στα νεύρα.

imommy