Friday 22 January 2016

Τα συναισθήματα και οι φόβοι
των παιδιών χωρισμένων γονιών

Η κυρία Μερσύνη Αρμενάκα, παιδοψυχίατρος με ειδίκευση στη συστημική θεραπεία οικογένειας και ζευγαριών, χαρτογραφεί το ευαίσθητο ψυχικό πεδίο των παιδιών που βιώνουν τον χωρισμό των γονιών τους. 
Τι συνέπειες μπορεί να έχει το διαζύγιο στη ψυχολογία του παιδιού και από ποια ηλικία αυτές γίνονται εμφανείς;
Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι τα μισά σχεδόν παντρεμένα ζευγάρια καταλήγουν σε διαζύγιο.
Πώς επηρεάζει το παιδί το διαζύγιο των γονιών του;
Συχνά οι συνέπειες του διαζυγίου στην ψυχολογία του παιδιού ξεκινούν πολύ πριν χωρίσει οριστικά το ζευγάρι, μέσα από τις συγκρούσεις και τις εντάσεις που εκδηλώνονται στη σχέση του, ενώ μπορεί να συνεχιστούν επί μακρόν και μετά τον τυπικό χωρισμό, μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας. 
Μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά αυτά έχουν τριπλάσια πιθανότητα για ανάπτυξη ψυχοπαθολογίας, σε σχέση με τα άλλα παιδιά και εφήβους. 
Μια πανεθνική διαχρονική έρευνα στην Αμερική με μελέτη μεγάλου δείγματος 7χρονων παιδιών με χωρισμένους γονείς έδειξε ότι το 30% των παιδιών αυτών έκανε ψυχοθεραπεία κατά τη διάρκεια της εφηβείας.

Τι φοβάται ένα παιδί χωρισμένων παιδιών;
Αυτό που χαρακτηρίζει όλα τα παιδιά είναι ο φόβος εγκατάλειψης. Μέχρι την ηλικία των 5 χρόνων πολλά παιδιά νομίζουν ότι αυτά φταίνε για τον χωρισμό των γονιών τους και φοβούνται ότι θα τα εγκαταλείψουν.

Τι άλλο αισθάνονται τα παιδιά των χωρισμένων γονιών;
Πολύ συχνά, εμφανίζουν άγχος αποχωρισμού, ενούρηση και επιθετικές τάσεις. Μπορεί να είναι επιθετικά και νευρικά, πολλές φορές όμως είναι θλιμμένα και έχουν δυσκολίες στον ύπνο. 
Οι επιπτώσεις αυτές διαφοροποιούνται ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. 
Στα μικρά παιδιά κάτω των 3 χρόνων υπάρχουν ελάχιστες μνήμες και οι μετέπειτα επιπτώσεις είναι μάλλον λιγότερες. 
Τα παιδιά σχολικής ηλικίας πενθούν ανοικτά, αισθάνονται προσωπική απόρριψη, εμφανίζουν κακές σχολικές επιδόσεις, παρουσιάζουν σωματικές ενοχλήσεις, καταθλιπτικά στοιχεία, λένε ψέματα, κάνουν μικροκλοπές.
Τα παιδιά χωρισμένων γονιών έχουν πιο έντονη εφηβεία;
Στην εφηβεία όπου η ανάγκη για σταθερότητα είναι μεγάλη και στην περίπτωση που τους λείπει η πατρική φιγούρα έχουν αισθήματα θυμού, προδοσίας, σε αρκετές περιπτώσεις τα παιδιά που έχουν βιώσει τον χωρισμό των γονιών τους επιδίδονται σε έντονη σεξουαλική δραστηριότητα, μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ και ουσιών ενώ και η παραβατική συμπεριφορά είναι συχνή.

Alexpoli

Πηγή: boro.gr

Πλόπι, το ψαράκι

Μια φορά κι ένα καιρό,υπήρχε ένα ψαράκι, ο Πλόπι. Ήταν πολύ μικρό, με πράσινη ουρίτσα και μεγάλα κόκκινα μάτια. Ζούσε μέσα σε ένα μικρό ποταμάκι.
Βαριόταν όμως. Ήθελε να φύγει, να πάει να γνωρίσει κι άλλα μέρη. Έτσι λοιπόν μια μέρα, πήρε τη μεγάλη απόφαση. 

«Θα φύγω πλοπ-πλοπ» είπε στα άλλα ψαράκια που ζούσαν μαζί του. 
«'Θα φύγεις; Και που θα πας; πλοπ-πλοπ» τον ρώτησαν αυτά. 
«'Θα πάω να γνωρίσω κι άλλα μέρη, θα γίνω μεγάλος και τρανός και όταν γυρίσω δεν θα με αναγνωρίσετε! πλοπ-πλοπ». 
Για να δώσει έμφαση σε αυτά που έλεγε, τέντωσε το κεφαλάκι του ψηλά και μισόκλεισε επιδεικτικά τα ματάκια του. 
Πλαφ! και χτυπάει τότε το κεφαλάκι του σε μια μεγάλη πέτρα! 
Άουτς! κάνει και πιάνει με τα μικρά πτερύγιά του το κεφαλάκι του. χαχαχα... άρχισαν τότε τα άλλα ψαράκια να γελούν, κρατώντας την κοιλίτσα τους. 
«Κοιτάξτε έναν μεγάλο και τρανό! πλοπ-πλοπ», άρχισαν να τον κοροϊδεύουν.

Ο Πλόπι ντροπιασμένος άρχισε να κολυμπάει πολύ γρήγορα,για να φύγει, όσο το δυνατόν πιο μακριά. Η ουρίτσα του χτυπούσε με δύναμη το νερό.
''Αχ ! τί ήταν αυτό που έπαθα ο κακόμοιρος; Ακούς εκεί να με κοροϊδεύουν,σκεφτόταν καθώς κολυμπούσε. Θα τους δείξω εγώ ! Άστους στη μοίρα τους, σε εκείνο το μικρό ποταμάκι." 

Ξαφνικά όμως άκουσε ένα μεγάλο θόρυβο.Τα νερά του ποταμιού άρχισαν να τρέχουν πολύ γρήγορα και τον τραβούσαν μαζί του. Ο Πλόπι στριφογύριζε σαν σβούρα ! 
''Μα τι γίνεται'' σκέφτηκε. Ο καημενούλης, βλέπετε, δεν είχε ξαναδεί καταρράχτη. Και τότε,άρχισε να πέφτει προς τα κάτω.
Η καρδούλα του κόντεψε να σπάσει από την αγωνία. 
Ξαφνικά, ακούγεται ένα δυνατό πλαφ! και πέφτει με δύναμη στο νερό.
Σιγά-σιγά η φόρα του νερού άρχισε να γίνεται κανονική κι έτσι παίρνοντας θάρρος ο Πλόπι, έβγαλε το κεφαλάκι του έξω από το νερό, για να δει τί του είχε συμβεί.
Και τότε γούρλωσαν τα δυο μεγάλα κόκκινα ματάκια του.
''Θεέ μου ,από εκεί πάνω έπεσα; Που να με έβλεπαν τα άλλα ψαράκια που με κορόιδευαν! Κοίταξε να δεις, τί βουτιά έκανα! είμαι ο μεγαλύτερος βουτηχτής του ποταμιού ! 
Όλος καμάρι για το κατόρθωμά του, βούτηξε πάλι στο νερό και άρχισε να κολυμπάει.
Μα τί είναι αυτό μπροστά μου; Ά, είμαι πολύ τυχερός ! Σήμερα κανένας δεν μου μοιάζει ! Τί ωραίο σκουληκάκι είναι αυτό και έχω μιά πείνα !
Ανοίγει λαίμαργα το στοματάκι του και αρπάζει το σκουληκάκι. Μόλις όμως το έφαγε,άρχισε να νιώθει πολύ περίεργα. 
Η κοιλίτσα του τον πονούσε πάρα - πολύ, ήταν λες, σαν να προσπαθούσε το σκουληκάκι να βγει έξω απ' αυτήν. Ξαφνικά τότε βρέθηκε με δύναμη έξω από το νερό και η ουρίτσα του χτυπούσε σαν τρελή στον αέρα.
Άρχισε να πλησιάζει κοντά στην ακτή. 
Δυό μεγάλα χέρια τον άρπαξαν, τον έβγαλαν από το αγκίστρι και τον έριξαν μέσα σε ένα μεγάλο καλάθι, μαζί με κάτι άλλα ψάρια.
Ο Πλόπι προσπαθούσε να πάρει ανάσα, δεν μπορούσε όμως, δεν ήξερε ο καημένος πως τα ψάρια δεν αναπνέουν έξω από το νερό. Κρύος ιδρώτας άρχισε να τρέχει από το κεφαλάκι του....
Προσπαθούσε να πηδήξει έξω από το καλάθι ,αλλά δεν τα κατάφερνε. Σιγά-σιγά άρχισε να χάνει την δύναμή του και έκλεισε τα ματάκια του για να κοιμηθεί, ένιωθε πολύ κουρασμένος.

Σκεφτόταν το ποταμάκι του, τα άλλα ψαράκια. Τί καλά που ήταν εκεί ! Τί τα ήθελε τα μεγαλεία και τα ταξίδια; Ορίστε που βρίσκεται τώρα ! Μέσα σε ένα καλάθι του ψαρά ! Αχ και να μπορούσε...''. 
"Εεεε, ξύπνα υπναρά, πλοπ-λποπ, όλο το πρωί κοιμάσαι !
Πότε θα πάμε να παίξουμε ; Άντε σήκω!'' 
Ο Πλόπι ανοίγει τρομαγμένος τα μεγάλα κόκκινα ματάκια του,
''πού βρίσκομαι; πού είναι το καλάθι; πλοπ-πλοπ εσύ πως βρέθηκες εδώ;'' 
''Αχ καημένε,κοιμάσαι ακόμα,εγώ πάντως φεύγω'' είπε ο Φλόπι το γκρίζο ψαράκι. 
Ο Πλόπι άρχισε σιγά-σιγά να ξυπνάει. 
Κοιτάει γύρω του ''Μα ναι ! βρίσκομαι στο σπίτι μου ''πλοπ-πλοπ ξεφωνίζει χαρούμενα "όνειρο ήταν !''
Χαρούμενος, δίνει μια με τη μικρή ουρίτσα του και βρίσκεται έξω από τη σπηλιά. Κολύμπησε γρήγορα, για να βρει τους άλλους φίλους του. Θα έπαιζε και τα πιο τρελά παιχνίδια μαζί τους! 
Ήταν στο σπίτι του, στο ποταμάκι του ! 
Το πάθημα,του έγινε μάθημα, έστω και αν αυτό συνέβηκε, στο όνειρό του !

(Ψούνου Χριστίνα Νηπιαγωγός)
mitsos paramythas

Robert De Niro - Ellis:
Το συγκλονιστικό φιλμ μικρού μήκους

Ο βραβευμένος με Oscar Robert De Niro συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον installation artist JR στο φιλμ μικρού μήκους με τίτλο «Ellis», το οποίο πραγματεύεται τις συγκλονιστικές ιστορίες των μεταναστών που κατέφθασαν κατά εκατομμύρια στις αρχές του αιώνα στο γνωστό Ellis Island, προσδοκώντας σε μια καλύτερη ζωή στις ΗΠΑ.

Στο μικρό νησάκι, επί του οποίου βρίσκεται χτισμένο το εντυπωσιακό Άγαλμα της Ελευθερίας, διαδραματίστηκαν άπειρες ιστορίες ανθρώπινου πόνου και ανεκπλήρωτων ελπίδων, αφού ουσιαστικά χρησίμευσε ως το «φίλτρο» για να λάβουν οι μετανάστες την πολυπόθητη άδεια παραμονής και εργασίας του στις ΗΠΑ, ένα όνειρο που απέκτησε μεγάλες διαστάσεις στις αρχές του 20ού αιώνα, όπου η Αμερική φάνταζε σαν τη Γη της Επαγγελίας.

Στο φιλμ μικρού μήκους του JR, ο Robert De Niro ενσαρκώνει έναν από τους εκατομμύρια μετανάστες που βρέθηκαν στο Ellis Island Immigrant Hospital, στο νοσοκομείο που από το 1902 που ξεκίνησε τη λειτουργία του πέρασαν τουλάχιστον 1,2 εκατομμύρια μετανάστες, πολλοί εκ των οποίων δεν κατάφεραν ποτέ να φτάσουν στον προορισμό τους, εξαιτίας των ασθενειών που μάστιζαν τον πληθυσμό της εποχής.
Μέσα στο επιβλητικό και ερειπωμένο πια Ellis Island Immigrant Hospital, o JR χρησιμοποιεί τα installations, που κατασκεύασε από φωτογραφίες πραγματικών μεταναστών της εποχής, ως φυσικό σκηνικό για την πλοκή του φιλμ, με τον Robert De Niro στον ρόλο του αφηγητή της δραματικής ιστορίας εκατομμυρίων ανθρώπων που άφησαν τον τόπο τους για μια καλύτερη ζωή και ένα υποσχόμενο -αν και αβέβαιο- μέλλον.

Το φιλμ παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο The New Yorker Festival στις 4 Οκτωβρίου. 

Μπορείτε να το δείτε με ελληνικούς υποτίτλους.

antikleidi
-----------------
From wars to refugee crisis, from terror attacks to global warming, we are living in a time of radical change.
Will we stand united against violence?
Will we welcome people of different ethnic and religious backgrounds into the countries we now call home?
Our choices define who we are and shape the world we live in. We all come from somewhere, our film ELLIS is a collaboration between French, Italian, German, Tunisian and Moroccan immigrants. When we started this project almost 3 years ago we had no idea how much we would learn. Watch ELLIS today and start a solution-based conversation in your community. —JR

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki