Thursday 20 December 2018

Η ιδιωτικότητα στην εφηβεία
Respecting your child’s privacy

Όσο το παιδί μεγαλώνει και μπαίνει στην εφηβεία, χρειάζεται περισσότερη ιδιωτικότητα και προσωπικό χώρο. 
Τώρα αρχίζει και αντιλαμβάνεται περισσότερο την ταυτότητά του και έρχεται αντιμέτωπος με νέες προκλήσεις. 
Και χρειάζεται υπευθυνότητα και ανεξαρτησία προκειμένου να τις διαχειριστεί. 
Αν ένα παιδί περνά πολλές ώρες στο δωμάτιό του ή δεν θέλει ποτέ να μιλάει, μπορεί να είναι ενδείξεις άγχους ή κατάθλιψης.
Πολλές φορές, ένας έφηβος δεν είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τον ενήλικο κόσμο. Χρειάζεται ακόμα την απόλυτη στήριξη από εσάς, την επαφή αλλά και την ενθάρρυνση. 
Πρέπει όμως να το κάνετε με διακριτικότητα και να του δίνετε χώρο και χρόνο για να κάνει αυτά που θέλει χωρίς εσάς. 
Μπορείτε να το ρωτήσετε ώστε να είστε ενήμερη για το πού πηγαίνει και με ποιον θα βγει, αλλά φροντίστε να χτυπάτε πάντα πριν μπείτε στο δωμάτιό του, να μην ψάχνετε τα πράγματά του και να θέσετε μαζί τους κανόνες για το πώς θα λειτουργούν τα πράγματα εντός αλλά και εκτός σπιτιού.
Πώς θα έχετε την κατάσταση υπό έλεγχο. 
Το βασικότερο από όλα είναι να κερδίσετε την εμπιστοσύνη του και να μην την παραβιάζετε. 
Συζητήστε και ενημερωθείτε για αυτά που παρακολουθεί στην τηλεόραση και τα social media, μιλήστε για τους κανόνες και ζητήστε του να σας ενημερώνει όταν επιστρέφει σπίτι και εσείς απουσιάζετε. 
Φροντίστε να του δίνετε την αμέριστη προσοχή σας όταν σας μιλάει και να τρώτε όλοι μαζί σαν οικογένεια ώστε να συζητάτε αυτά που συμβαίνουν στην καθημερινότητά σας. 
Μην παρεμβαίνετε στη ζωή του και μην κάνετε ανακριτικές ερωτήσεις.

Εάν το παιδί σπάσει την εμπιστοσύνη σας, αφαιρέστε του ένα προνόμιο, όπως είναι η τηλεόραση ή το να μην πάει σε κάποιο πάρτι. Αν κάνει κάτι πολύ σοβαρότερο, απαγορεύστε του την αγαπημένη του δραστηριότητα ή καθημερινά προνόμια για ένα διάστημα. 

Οι γονείς που είναι σε επαφή με τα παιδιά και με το τι κάνουν στην καθημερινότητά τους, έχουν παιδιά που δεν εμπλέκονται σε παραβατικές συμπεριφορές, έχουν λιγότερες πιθανότητες να κάνουν χρήση ουσιών ή σεξ από πολύ νωρίς, τα πηγαίνουν καλύτερα στο σχολείο και έχουν υψηλή αυτοπεποίθηση.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Αγοράστε στα παιδιά απλά παραδοσιακά παιχνίδια
(όχι ψηφιακά) για δώρα και παίξτε μαζί τους

Γιατί είναι προτιμότερο τα Χριστούγεννα να αγοράσετε στα παιδιά παραδοσιακά παιχνίδια και όχι ψηφιακά για δώρα.
Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή αφιερωμένη στα παιδιά, καθώς ζουν έντονα τις γιορτινές ημέρες με φίλους και οικογένεια. 
Τα παιδιά περιμένουν πως και πως δώρα από τους γονείς και τους νονούς. 
Μάλιστα, είναι προτιμότερο να επιλέξουν παραδοσιακό παιγνίδι έναντι του ψηφιακού, καθώς σύμφωνα με έρευνες βοηθούν τη σωστή ανάπτυξη των μικρών παιδιών. 
Γι' αυτό, τώρα που πλησιάζει η περίοδος των γιορτών, οι γονείς έχουν κάθε λόγο να κάνουν και πιο παραδοσιακές επιλογές, αντί να αγοράσουν μόνο το τελευταίο φαντεζί ηλεκτρονικό «γκάτζετ» για το παιδάκι τους, σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής. 
Οι Αμερικανοί παιδίατροι, σε σύστασή τους που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Pediatrics" της Ακαδημίας τους, επισημαίνουν ότι τα παλιά καλά παιγνίδια, όπως κούκλες, τρενάκια, αυτοκινητάκια, χνουδωτά ζωάκια, τουβλάκια, μπογιές, βιβλία, επιτραπέζια παιγνίδια (όπως η αθάνατη «Μονόπολη»), παζλ κ.α. 
δίνουν συνήθως στα μικρά παιδιά περισσότερη ελευθερία να χρησιμοποιήσουν τη φαντασία τους, να ενισχύσουν τη δημιουργικότητά τους, να εξασκήσουν τις ικανότητές τους στην επίλυση προβλημάτων και να μάθουν να αλληλεπιδρούν με τους άλλους γύρω τους. 
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει παρατηρηθεί διεθνώς μια σημαντική αλλαγή στις αντιλήψεις των γονιών για τα παιγνίδια των παιδιών τους, θεωρώντας αναγκαίο να τους δώσουν από πολύ νωρίς το «βάπτισμα» της σύγχρονης τεχνολογίας. 
Αυτό έχει ως συνέπεια να κερδίζουν συνεχώς έδαφος τα ηλεκτρονικά παιγνίδια και τα εικονικά, χωρίς δηλαδή φυσική υπόσταση, από βιντεοπαιγνίδια σε κινητές συσκευές έως ψηφιακά ζωάκια που λένε ιστορίες (αντί για τους ίδιους τους γονείς…) 
Παρόλο που συχνά αυτά τα παιγνίδια διαφημίζονται ως εκπαιδευτικά και πολλοί γονείς το βλέπουν έτσι, όπως ανέφερε ο αναπληρωτής καθηγητής παιδιατρικής 'Αλαν Μέντελσον του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, στην πραγματικότητα 
«αυτό που τα παιδιά χρειάζονται είναι περισσότερο ποιοτικό χρόνο και αλληλεπίδραση με τους γονείς τους μέσα από τα παιγνίδια». 
Εν ολίγοις, μια ψηφιακή αρκούδα που λέει ιστορίες, δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη μαμά ή τον μπαμπά. 
«Αυτό δεν σημαίνει ότι ο χρόνος μπροστά σε μια οθόνη, εφόσον γίνεται με μέτρο, είναι επιβλαβής. Όμως δεν πρέπει να αντικαθιστά τις αλληλεπιδράσεις των γονιών με τα παιδιά» όπως είπε ο Μέντελσον. 
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συμβουλεύει να μη γίνεται καμία χρήση οθόνης (άρα και κανένα σχετικό παιγνίδι) για μωρά και παιδάκια έως 18 μηνών, πολύ περιορισμένη χρήση για τις ηλικίες 18 έως 24 μηνών και χρήση όχι πάνω από μία ώρα τη μέρα για παιδιά δύο έως πέντε ετών (η μία ώρα αφορά το συνολικό χρόνο θέασης μπροστά σε τηλεόραση, τάμπλετ, κινητό τηλέφωνο, λάπτοπ κ.α.). 

Σύμφωνα με τον ελληνικής καταγωγής δρα Δημήτρη Χρηστάκη, διευθυντή του Κέντρου για την Υγεία, Συμπεριφορά και Ανάπτυξη του Παιδιού στο Ινστιτούτο Ερευνών για τα Παιδιά στο Σιάτλ, οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη βέβαιοι (ούτε ομοφωνούν) για τις καλές ή κακές επιπτώσεις των ηλεκτρονικών συσκευών, εφαρμογών και παιγνιδιών στην ανάπτυξη των παιδιών. 
Όπως δήλωσε, 
«το πρόβλημα με όλες αυτές τις συσκευές, είναι ότι έχουν σχεδιασθεί για να απαιτούν την προσοχή του χρήστη. Είναι δύσκολο να μοιραστείς κάτι, όταν τις χρησιμοποιείς», 
ενώ επιπλέον συχνά είναι πολύπλοκες για ένα παιδάκι. 
«Το απλό είναι καλύτερο» τόνισε ο κ. Χρηστάκης και πρόσθεσε ότι, όπως έχουν δείξει μελέτες, ακόμη και τα παραδοσιακά τουβλάκια επιτρέπουν στα μικρά παιδιά να αναπτύσσουν καλύτερα τις γλωσσικές ικανότητές τους. 
Βέβαια, διευκρίνισε, στην πραγματικότητα το όφελος δεν προέρχεται από τα ίδια τα τουβλάκια, αλλά από την αλληλεπίδραση με τα άλλα παιδιά και με τους γονείς στην ώρα του παιγνιδιού. 
Επίσης αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο το παιδάκι, αλλά και οι γονείς του πρέπει να αφήσουν στην άκρη τις ηλεκτρονικές συσκευές τους. Δύσκολα πράγματα… 

Του γιου του βασιλιά

Νύχτα ατέλειωτη, σκοτάδι μαύρο στάζοντας,
σε κείνο το χαμόσπιτο-σπηλιά, μέσα στη στάνη,
μια νέα γυναίκα έρχεται, το βήμα αργοβαστάζοντας
κι ένα παιδάκι ξένο στον αδιάφορο τον κόσμο φτάνει.
Πέτρα και χώμα, αρνιά και βόδια μόνοι σύντροφοι
μάρτυρες έκπληκτοι στο μέγα των καιρών το θαύμα·
μονάχα η πλάση νιώθει, κι ευθύς, τρέμει σύγκορμη
ακούγοντας του θεϊκού μωρού το πρώτο κλάμα.

Άνθρωποι στο κλουβί του «θέλω» και του «έχω» τους,
ξένοι προς ξένους, μόνη του ‘δωσαν εκείνη εκεί τη στάνη
του γιου του βασιλιά τα ξυλιασμένα ποδαράκια του,
καμιά, καμιά ψυχή δε νοιάστηκε πώς να ζεστάνει...

Μόνο σαν άγγελοι χιλιάδες γύρω του μαζεύτηκαν
άστρα, βοσκοί, και οι τρανοί απ’ την ανατολή οι βασιλιάδες,
απορημένοι οι άνθρωποι, ρωτήσαν, ξαναρώτησαν·
σκληρή η καρδιά τους, φύγαν με κλειστές του νου τις χαραμάδες.

(© Ε.Τ.)
Ελένη Τσαλίκη (από τη συλλογή Κάθε μέρα, κάθε μήνα, μια ολόκληρη χρονιά)

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki