Όλα στο πιάτο! - On a plate Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας

Μια εκπληκτική μικρή διδακτική ιστορία, σε κόμικ, για τους προνομιούχους και μη της κοινωνίας μας! 

Γιατί πολλές φορές δεν φτάνει η σκληρή δουλειά και το ταλέντο...

Μετάφραση επιμέλεια: 

Βασίλης Μούσκουρης (Μουσικός, μεταφραστής)
http://antikleidi.com/author/mouskouris/
Ένα πολύ πετυχημένο σχόλιο για το συγκεκριμένο κόμικ, έγραψε ο καθηγητής Μάνος Ματσαγγάνης στη σελίδα του στο facebook:

«Όλα όσα προσπαθώ να εξηγήσω στους φοιτητές μου για τη "διαγενεακή μετάδοση της κοινωνικής μειονεξίας" έρχεται αυτός ο άγνωστός μου πιτσιρικάς και τα λέει σε μια σελίδα κόμικς. Respect.»

http://antikleidi.com

by resarose · 6 months ago

imgur

Το Ψηφιακό Μουσείο του Πλάτωνα στη γειτονιά του Digital Museum for the Academy of Plato

Ακαδημία Πλάτωνος: 
Το νέο Ψηφιακό Μουσείο άνοιξε τις πύλες του στο κοινό!

Digital Museum for the Academy of Plato

Το νέο ψηφιακό Μουσείο, αφιερωμένο στον Πλάτωνα και το έργο του, ξεκίνησε τη λειτουργία του. Προσκαλεί τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης να περπατήσουν στους δρόμους που περπάτησε και δίδαξε ο ίδιος ο φιλόσοφος και να μυηθούν στο έργο του, μέσω των ψηφιακών αναπαραστάσεων και των ειδικών κατασκευών που περιλαμβάνει το νέο Μουσείο.

Το μουσείο του Πλάτωνα στη γειτονιά του:
Τι είναι το Ψηφιακό Μουσείο;
Λέγοντας σήμερα «Ακαδημία Πλάτωνος», ο νους μας πάει αφενός στη συγκεκριμένη γειτονιά της Αθήνας και αφετέρου στην Ακαδημία, τη Φιλοσοφική Σχολή του Πλάτωνα. Στόχος της έκθεσης είναι να αποτελέσει μια γέφυρα ανάμεσα στα δύο αυτά θέματα, να συνδέσει, δηλαδή, μια παγκοσμίως γνωστή ιστορία με τον τόπο στον οποίο διαδραματίστηκε.

Μια έκθεση για τον Πλάτωνα θα μπορούσε να βρίσκεται σε οποιοδήποτε μεγάλο μουσείο του κόσμου. Όμως, αυτή η ιστορία ξεκίνησε σε αυτή την πόλη και αυτό αποτελεί κύριο στοιχείο της αφήγησης του Μουσείου.

Μία διαδρομή με ξεναγό τον Πλάτωνα
Η έκθεση είναι μια «βουτιά» στον χρόνο. Ξεκινάει από τη σημερινή αθηναϊκή γειτονιά «Ακαδημία Πλάτωνος». Σε μία διαδρομή, στον εξωτερικό χώρο του κτιρίου, ο χρόνος κυλάει προς τα πίσω και μας οδηγεί στο κατώφλι του Πλάτωνα. 

Ο επισκέπτης ετοιμάζεται να χτυπήσει την πόρτα του.

Στην πρώτη αίθουσα του Μουσείου παρουσιάζεται ο Πλάτωνας ως ιστορικό πρόσωπο, που έδρασε στην Αθήνα του 4ου αιώνα π.Χ. Ταυτοχρόνως, παρουσιάζεται ο τόπος που έδρασε, δηλαδή ο αρχαιολογικός χώρος της «Ακαδημίας Πλάτωνος».
Η δεύτερη αίθουσα αφιερώνεται στο έργο και τις μεθόδους του. Εκεί, δίνεται η ευκαιρία στον επισκέπτη να «φιλοσοφήσει» και να συνειδητοποιήσει κατά πόσο η σκέψη του Πλάτωνα τον αφορά.
Στην τρίτη αίθουσα βλέπουμε τους τρόπους με τους οποίους η μορφή και το έργο του Πλάτωνα ταξίδεψαν μέσα στον χρόνο, ξεκινώντας από τους άμεσους συνεχιστές της Ακαδημίας και φτάνοντας στο σήμερα.
Η έκθεση καταλήγει στο «τώρα» με την έξοδο στη σημερινή γειτονιά. Τι σημαίνει άραγε να ζει κανείς σήμερα στη «γειτονιά του Πλάτωνα»;

Με τη βοήθεια διαδραστικών εκθεμάτων οι επισκέπτες καλούνται να αναλάβουν ενεργό ρόλο στην «εξερεύνηση» του Μουσείου. Για τον λόγο αυτό δημιουργήθηκαν ...
.......................
περισσότερα στις πηγές: 
http://www.culturenow.gr
ourathens

Οι Πρώτες Λεξούλες του Μωρού - Baby's First Words

Κάποια παιδιά λένε «μαμά» πριν κλείσουν καν τους εννέα μήνες, ενώ άλλα μέχρι να σβήσουν και το δεύτερο κεράκι τους προτιμούν απλώς να ακούν. Δέκα απαντήσεις ρίχνουν φως σε αντίστοιχες ερωτήσεις και αιτιολογούν γιατί η ομιλία εξελίσσεται διαφορετικά από παιδί σε παιδί.

Το μωράκι «μπαμπαλίζει» - Οι πρώτες λεξούλες Baby's First Words

1. Πρέπει να μάθω εγώ στο παιδί μου να μιλάει, ή θα μάθει μόνο του;
Ακούγεται απολύτως λογικό: Η μαμά, ο μπαμπάς και το μεγάλο αδερφάκι μιλάνε και το μικρό επαναλαμβάνει. Κι όμως, με την εξέλιξη της ομιλίας τα πράγματα είναι αρκετά πιο περίπλοκα. Η ανάγκη να εκφραστούμε είναι εξίσου σημαντική με εκείνη του να σταθούμε όρθιοι. Διότι τα μικρά παιδιά είναι ικανά μάθησης ακόμη και στις πιο αντίξοες συνθήκες, όπως, για παράδειγμα, όταν οι γονείς τους είναι κωφάλαλοι ή όταν μεγαλώνουν σε συνθήκες όπου δεν τους μιλούν ιδιαίτερα. Τα πρώτα τρία χρόνια της ζωής ενός παιδιού είναι καθοριστικά για τη λεκτική του εξέλιξη. Σε περίπτωση που αυτά τα χρόνια δεν του απευθύνει κανείς το λόγο, είναι βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσει σημαντικά προβλήματα ομιλίας για το υπόλοιπο της ζωής του. Συμπέρασμα: Οι γονείς «οφείλουμε» όχι μόνο να μιλάμε στο μωρό μας, αλλά και να αιτιολογούμε κάποιες πράξεις μας («Τώρα η μαμά θα σε κάνει μπάνιο», «Νύσταξες; Είναι ώρα να πάμε για ύπνο» κ.ο.κ.). Εξίσου σημαντικά είναι τα νανουρίσματα και τα τραγούδια. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να του μιλάμε και να του εξηγούμε ακατάπαυστα τα πάντα πιστεύοντας πως έτσι θα μιλήσει νωρίτερα.

2. Πότε αρχίζει ένα μωρό να μιλάει;
Πριν την ομιλία έρχεται η αντίληψη. Και αυτή ξεκινάει μόλις αναπτυχθεί επαρκώς η ακοή του μωρού, δηλαδή την 25η εβδομάδα κύησης. Ήδη τις τελευταίες εβδομάδες της εγκυμοσύνης τα μωρά μπορούν να διακρίνουν διάφορους ήχους, ενώ από τη στιγμή που γεννιούνται είναι σε θέση να ξεχωρίσουν τη μητρική τους γλώσσα. Πρόσφατη έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Βίρτσμπουργκ, στην οποία συγκρίθηκαν τα πρώτα κλάματα νεογέννητων μωρών γερμανικής και γαλλικής καταγωγής, έδειξε ότι ήδη από τις πρώτες κιόλας φωνούλες τα μωρά επικοινωνούν στη μητρική τους γλώσσα: Τα «γερμανάκια» έκλαιγαν κατεβαίνοντας την κλίμακα στον τόνο, ενώ τα «γαλλάκια» την ανέβαιναν, στοιχείο που χαρακτηρίζει αντίστοιχα την κάθε γλώσσα.

3. Γιατί είναι το όνομά μας τόσο σημαντικό όταν μαθαίνουμε να μιλάμε;
Το όνομα, σύμφωνα με έρευνα αμερικανών επιστημόνων, έχει στο μωρό την επιρροή ενός βράχου ή μιας άγκυρας: Αποτελεί μια σταθερή αξία μέσα στην καταιγίδα της γλώσσας και των λέξεων που το βοηθάει να βρει και πάλι τον προσανατολισμό του. Την ίδια επιρροή έχουν και κάποιες άλλες λέξεις όπως «και», «με» αλλά και τα άρθρα (ο, η, το).

4. Πώς ξέρουμε αν τα μωρά καταλαβαίνουν τι λέμε;
Οι έρευνες σε μικρά παιδιά δεν είναι εύκολη υπόθεση, μιας και τα μωρά δεν είναι σε θέση να μας πουν τι σκέφτονται. Γι αυτό ακριβώς οι επιστήμονες επεξεργάζονται άλλα σημάδια για να τεκμηριώσουν τις μελέτες τους. Για παράδειγμα, παρατηρούν αν τα μωρά στο άκουσμα μιας λέξης ρουφάνε εντονότερα την πιπίλα τους!

5. Γιατί τα τραγούδια αρέσουν τόσο πολύ στα παιδιά;
Τα μωρά ήδη από την εμβρυϊκή τους ζωή έχουν μια εκ φύσεως έλξη για τη μουσική. Τα νεογέννητα μάλιστα είναι σε θέση να αναγνωρίσουν μελωδίες που άκουγαν μέσα από τον κοιλιά της μαμάς τους. Τόσο τα τραγούδια όσο και τα ποιηματάκια αποτελούν για τα μωρά ιδανικά «βοηθήματα», αφού και στις δύο περιπτώσεις ο ρυθμός αλλά και ο τονισμός των λέξεων είναι εντονότερος απ’ ό,τι στην κανονική ομιλία.

6. Ποιες είναι οι συνηθέστερες πρώτες λέξεις;
Η λέξη «μαμά» είναι για πάνω από το 70% των παιδιών η πρώτη που ξεστομίζουν. Ακολουθούν οι λέξεις «μπαμπά», «άτα», «μπάλα», «γιαγιά».

7. Τα παιδιά που μιλάνε νωρίς είναι πιο έξυπνα από αυτά που αργούν να μιλήσουν;
Υπάρχει γενικότερα η αντίληψη ότι τα παιδιά που μιλάνε γρήγορα είναι πιο εύστροφα από αυτά που «τεμπελιάζουν», μιας και μπορούν νωρίτερα να μας πουν τι θέλουν και τι σκέφτονται, και αυτό είναι πράγματι εντυπωσιακό. 

Οι επιστήμονες πάντως έχουν άλλη άποψη. Πιστεύουν πως η ευφυΐα δεν σχετίζεται με την ανάπτυξη της λεκτικής ικανότητας. Απόδειξη: Παιδιά με νοητική στέρηση είναι σε θέση να μιλάνε και να επικοινωνούν. 

Οι αναπτυξιολόγοι σύσσωμοι συμφωνούν πως ναι, η πρώιμη λεκτική ικανότητα μπορεί να είναι ένδειξη για υψηλή ευφυΐα, αυτό όμως δεν σημαίνει πως ένα παιδί που θα αποφασίσει να μιλήσει στα δύο του δεν μπορεί να εξελιχθεί σε έναν μικρό Αϊνστάιν.

8. Γιατί τα κορίτσια μιλάνε πιο γρήγορα απ’ ό,τι τα αγόρια;
Κι όμως, η παραπάνω άποψη δεν είναι μύθος, αλλά αποτέλεσμα στατιστικής. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου έτους της ζωής τους τα κορίτσια μαθαίνουν κατά μέσο όρο 120 λέξεις, ενώ τα αγόρια φτάνουν μόλις τις 90. 

Μέχρι και το νηπιαγωγείο τα κορίτσια είναι πρωταθλήτριες στη «φλυαρία» και επίσης επισκέπτονται τρεις φορές πιο σπάνια το λογοθεραπευτή απ’ ό,τι τα αγόρια. Δεν υπάρχει καμιά σαφής απάντηση γιατί συμβαίνει αυτό, οι ειδικοί όμως τείνουν στο συμπέρασμα πως ορμονικοί παράγοντες είναι η αιτία, που κάνουν τον θηλυκό εγκέφαλο να ωριμάζει γρηγορότερα. 

Συμπέρασμα: Τα κορίτσια επεξεργάζονται νωρίτερα και ευκολότερα τη γλώσσα, ενώ τα αγόρια χρειάζονται ένα συνδυασμό οπτικών και ακουστικών επιρροών για να φτάσουν στο ίδιο επίπεδο.

9. Μπορεί να χάσει ένα παιδί τη διάθεση να μιλάει;
Ναι, όταν παρουσιάζονται διαταραχές στη λεκτική ανάπτυξη. Πρόκειται για ένα συνδυασμό που αποτελείται από περιορισμένο λεξιλόγιο, «κακή» σύνταξη και εκφραστικό πρόβλημα. Τα παιδιά που γεννιούνται με αυτή τη διαταραχή (η οποία εμφανίζεται ανεξαρτήτως βιοτικού και μορφωτικού οικογενειακού επιπέδου) κάνουν θαυμάσια πρόοδο με τη βοήθεια λογοθεραπείας. Υπάρχει και η άλλη πλευρά: Υγιή παιδιά που όμως έχουν φτωχό λεξιλόγιο και δεν μπορούν να εκφραστούν σωστά, γιατί στο σπίτι δεν τους μιλάνε και δεν τους διαβάζουν αρκετά, αφήνοντας αυτό τον σημαντικό ρόλο πολλές φορές στην τηλεόραση. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν βοηθάει η λογοθεραπεία, αλλά μια εκπαιδευτικός που θα ενδιαφερθεί για το παιδί.

10. Τι να κάνω αν το παιδί μου δεν μιλάει «όπως πρέπει»;
Υπάρχουν «σιωπηλά» παιδιά που δεν τους αρέσουν τα πολλά λόγια και ξαφνικά στα δεύτερα τους γενέθλια αρχίζουν να μιλάνε και δεν βάζουν γλώσσα μέσα. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να έχουμε το νου μας ώστε να μην παραβλέψουμε κάποιες σημαντικές ενδείξεις. Το πρώτο έτος: Μήπως το μωρό σας έχει κλείσει τον πέμπτο του μήνα και κλαίει ακόμη μονότονα όπως όταν μόλις είχε γεννηθεί; Είναι ήδη έξι μηνών και δεν βγάζει ακόμη φωνούλες; Και τα δύο μπορεί να οφείλονται σε πρόβλημα ακοής. Λίγο πριν τα δεύτερα γενέθλιά του ο παιδίατρος οφείλει ούτως ή άλλως να ελέγξει: Πόσες λέξεις ξέρει το παιδί; Μπορεί να δημιουργήσει μια πρόταση με τουλάχιστον δύο λέξεις; Όσο νωρίτερα λάβει βοήθεια από ειδικό τόσο καλύτερη θα είναι η εξέλιξή του.

Με τη συνεργασία της Ελισάβετ Κυριακοπούλου - Παθολόγου λόγου και ομιλίας
imommy

Τι λένε οι παιδίατροι για την επαφή των παιδιών με τον ψηφιακό κόσμο;

Νέες οδηγίες από την Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία σχετικά με τον χρόνο που περνούν τα παιδιά μπροστά σε μια οθόνη.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι πάνω από το 30% των παιδιών στις Η.Π.Α. παίζουν για πρώτη φορά με κινητό τηλέφωνο ενώ φορούν ακόμη πάνα, οι παιδίατροι θέλουν να βοηθήσουν τους γονείς να διαχειριστούν αυτόν τον ψηφιακό κόσμο. 

Μέχρι τώρα η οδηγία της Αμερικανικής Παιδιατρικής Ακαδημίας έλεγε ότι τα παιδιά κάτω των δύο ετών δεν πρέπει να έχουν καμία επαφή με κανενός είδους οθόνη, ενώ τα μεγαλύτερα παιδιά δεν πρέπει να περνούν περισσότερες από δύο ώρες την ημέρα μπροστά σε μια οθόνη. Έρχεται όμως σήμερα να δώσει νέες συμβουλές προς τους γονείς, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν πλέον σε έναν αναπόφευκτα ψηφιακό κόσμο.

Το πιο σημαντικό είναι να βοηθήσουμε τα παιδιά να μάθουν τις θετικές πλευρές τις τεχνολογίας. Από και κει και πέρα, είναι στο χέρι του κάθε γονιού να αποφασίσει πότε θα εισάγει την τεχνολογία στη ζωή των παιδιών του και πόση ώρα θα τους επιτρέπει να περνάνε μπροστά σε μια οθόνη.

Αντιμετωπίστε τις ηλεκτρονικές συσκευές όπως κάθε άλλη κατάσταση στη ζωή του παιδιού. 
Θα πρέπει οι ίδιοι κανόνες να ισχύουν και στον πραγματικό και στον εικονικό κόσμο. Θα πρέπει να θέσουμε όρια, τα παιδιά το έχουν ανάγκη και το περιμένουν. Θα πρέπει να γνωρίσουμε τους φίλους τους, και όσους είναι online και όσους δεν είναι. Επίσης, θα πρέπει να γνωρίζουμε σε ποια site μπαίνουν και τι κάνουν.

Δώστε το καλό παράδειγμα. 
Θα πρέπει να μάθουμε στα παιδιά να είναι ευγενικά online και να περιορίσουμε τις ώρες που χρησιμοποιούμε εμείς τις ηλεκτρονικές συσκευές. Για να είμαστε προσηλωμένοι γονείς, θα πρέπει να περνάμε χρόνο με το παιδί μακριά από τις οθόνες.

Κατανοήστε την αξία της επικοινωνίας πρόσωπο με πρόσωπο. 
Η ώρα που μιλάμε με το παιδί είναι ζωτικής σημασίας για τη γλωσσική του ανάπτυξη. Είτε συζητώντας πρόσωπο με πρόσωπο είτε κάνοντας Skype με τον μπαμπά που ταξιδεύει ή με τους παππούδες, ο διάλογος βελτιώνει τις γλωσσικές δεξιότητες των παιδιών.

Στις οικογένειες που παίζουν όλοι μαζί, μαθαίνουν και όλοι μαζί. 
Όταν όλη η οικογένεια χρησιμοποιεί ηλεκτρονικές συσκευές, ενισχύεται η κοινωνική αλληλεπίδραση και η μάθηση. Μπορούμε για παράδειγμα, να παίξουμε με το παιδί ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι. Η άποψη που έχουμε εμείς για τις ηλεκτρονικές συσκευές θα βοηθήσει το παιδί να τους δώσει τη θέση που πρέπει να έχουν στη ζωή του. Επίσης, είναι ένας καλός τρόπος να μάθουμε στο παιδί την έννοια της ευγενούς άμιλλας και της καλής συμπεριφοράς στα ηλεκτρονικά παιχνίδια.

Θέστε όρια και εφαρμόστε συγκεκριμένη ώρα για παιχνίδι. 
Η ώρα που έχει το παιδί για να παίζει ελεύθερα, χωρίς κάποια οργανωμένη δραστηριότητα, κινητοποιεί τη δημιουργικότητά του. Ειδικά για τα μικρότερα παιδάκια, η ώρα για ελεύθερο παιχνίδι θα πρέπει να είναι καθημερινή προτεραιότητα. Όμως, όπως σε όλες τις δραστηριότητες, έτσι και στη χρήση της τεχνολογίας θα πρέπει να θέσουμε κάποια όρια.

Δεν πειράζει αν το παιδί χρησιμοποιεί τα social media. 
Οι σχέσεις που δημιουργούν οι έφηβοι online είναι μέρος της ανάπτυξής τους. Τα social media βοηθούν τους έφηβους να βρουν την ταυτότητά τους. Θα πρέπει όμως να βεβαιωθούμε ότι το παιδί συμπεριφέρεται σωστά και στον πραγματικό αλλά και στον διαδικτυακό κόσμο. Θα πρέπει να δώσουμε στο παιδί να καταλάβει ότι μπορεί να επικοινωνεί μαζί μας και ότι θα είμαστε εκεί αν θέλει να μας ρωτήσει κάτι ή αν ανησυχεί για κάτι.

Ζήστε στιγμές μακριά από την τεχνολογία. 
Είναι καλό την ώρα του φαγητού να σβήνουμε όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές και το βράδυ να μην τις φορτίζουμε στο δωμάτιο του παιδιού. Όλα αυτά βελτιώνουν το χρόνο που περνάμε όλοι μαζί σαν οικογένεια και μας βοηθούν να έχουμε πιο υγιεινές διατροφικές συνήθειες και καλύτερο ύπνο.

Τα παιδιά παραμένουν παιδιά. 
Τα παιδιά θα κάνουν λάθη κατά τη χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών. Εμείς θα πρέπει να διαχειριστούμε αυτά τα λάθη με κατανόηση και να βοηθήσουμε τα παιδιά να μάθουν μέσα από τα λάθη τους. Αν όμως παρατηρήσουμε ανάρμοστη συμπεριφορά του παιδιού, όπως το να στέλνει σεξουαλικά μηνύματα ή να ανεβάζει φωτογραφίες που του κάνουν κακό, θα πρέπει να επέμβουμε.

family in action