Saturday 13 February 2010

Ανθρώπινα δικαιώματα: Το Δικαίωμα σε ασφαλή τόπο

Άρθρο 14 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
 
"Αν φοβόμαστε μια κακή μεταχείριση στη χώρα μας, έχουμε όλοι το δικαίωμα να μεταβούμε σε μια άλλη χώρα για να είμαστε ασφαλείς."
 
Ένα τηλεοπτικό κοινωνικό μήνυμα της Νεολαίας 
Υπέρ των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων.  


http://www.youthforhumanrights.org
Σκοπός της νεολαίας είναι η δημιουργία αποτελεσματικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τα ανθρώπινα δικαιώματα. 

Το Καλό είναι διακριτικό

Επειδή την εποχή που ζούμε η ανθρωπιά και η αλληλοβοήθεια είναι είδος προς εξαφάνιση θα ήθελα να σας εξιστορήσω κάτι που έζησα σήμερα το βράδυ στο μετρό....
Βρίσκομαι στον σταθμό Ευαγγελισμό και δίπλα μου στέκεται ένας κύριος γύρω στα 38-40...

Καθώς έρχεται το τραίνο ο κόσμος είναι τόσο πολύς και μέσα στο τραίνο αλλά και στην αποβάθρα έτσι που με αναγκάζει να μπω όχι από την ίδια πόρτα που μπήκε αυτός αλλά από την διπλανή...
Κάποια στιγμή κι ενώ φτάνουμε στο Μοναστηράκι όπου και κατεβαίνω ακούω κάποια φωνή να λέει: 
--Κυρία, κυρία εσείς με το μαύρο παλτό!!!-. Γυρνάω και βλέπω τον κύριο που σας ανέφερα προηγουμένως να με κοιτάει... Σε μένα μιλάτε;;; Του λέω... Ναι κυρία μου σε εσάς μου λέει αυτός... δεν δίνω σημασία καθώς σκέφτομαι ότι μάλλον μου την πέφτει και ακούγεται κι η αναγγελία από τα μεγάφωνα... επόμενη στάση Μοναστηράκι...!!!
Το τραίνο σταματάει, βγαίνω έξω και ακούω τον κύριο να φωνάζει πάλι ,κυρία μισό λεπτό παρακαλώ... σταματάω, γυρνάω προς τα πίσω και βλέπω τον κύριο -σημειωτέον πρέπει να σας πω ότι πρόκειται για έναν ψηλό αρρενωπό άνδρα με σκληρά και αυστηρά χαρακτηριστικά- να έρχεται προς το μέρος μου κρατώντας δυο ανήλικους -γύρω στα 16-17 μου φάνηκαν- και να μου λέει πάλι... κυρία μου μισό λεπτό... Ορίστε, τι θέλετε του λέω προσπαθώντας να καταλάβω τι γίνεται... Αυτό είναι το πορτοφόλι σας;;; μου λέει και βλέπω στα χέρια του το πορτοφόλι μου... Παθαίνω την πλάκα μου καθώς, ναι, ήταν το πορτοφόλι μου το οποίο είχα μέσα στη τσάντα μου με όλα τα δημόσια έγγραφά μου μέσα και τα τελευταία μου 650 Ευρώ για να περάσω τον μήνα μου...
Ναι του λέω με φωνή που έτρεμε από την λαχτάρα μου... που το βρήκατε;;;;
Σας το πήραν τα παιδιά από δω μου λέει... Κοιτάξτε παρακαλώ, σας λείπει κάτι;;; Ανοίγω το πορτοφόλι και ήταν όλα στη θέση τους... Όχι του λέω, είναι όλα εδώ... Εντάξει μου λέει, περιμένετε μισό λεπτό παρακαλώ και τραβάει τους νεαρούς λίγο ποιο πέρα.. Αρχίζει να τους μιλάει σε πολύ έντονο ύφος, τόσο που κι οι δυο πιτσιρικάδες βάζουν τα κλάματα... Επιστρέφουν πάλι προς το μέρος μου και με ρωτάει ενώ οι δυο πιτσιρικάδες κλαίνε και λένε στον κύριο να τους αφήσει,κυρία θέλετε να τους κάνετε μήνυση;;;
Στην αρχή σαστίζω και κοιτάω τον κύριο σαν χαζή... Εσείς τι λέτε του λέω;;; Εγώ δεν θα τους έκανα μου λέει, είναι ανήλικοι και πεινάνε, αλλά ότι θέλετε εσείς, εσάς προσπάθησαν να κλέψουν... Όχι του λέω αφήστε τους... τους παίρνει πάλι πιο δίπλα και ακούω να τους λέει... μη σας ξαναδώ μέσα στο Μετρό, συγχρόνως βγάζει από την τσέπη του 20Ευρώ και τους τα δίνει... παθαίνω την πλάκα μου για πολλοστή φορά, πηγαίνετε τώρα στη κυρία ζητήστε της συγγνώμη κι ευχαριστήστε την που δεν σας έκανε μήνυση... Οι πιτσιρικάδες με κόκκινα τα μάτια από το κλάμα έρχονται προς το μέρος μου και κάνουν αυτό που τους είπε... Τώρα φύγετε.. τους λέει πάλι με αυστηρό ύφος κι αφού λένε ευχαριστώ και σε αυτόν εξαφανίζονται... Εντάξει κυρία πάλι καλά που τους είδα μου λέει χαμογελώντας αυτή τη φορά ο άγνωστος άντρας... Χίλια ευχαριστώ του λέω ανεβαίνοντας μαζί του τις σκάλες του σταθμού.. Δεν χρειάζεται κυρία μου μου λέει, υποχρέωση μου... 
Μα γιατί τους δώσατε χρήματα τον ρωτάω;;; Μου είπαν πως πεινάγανε και μάλλον λέγανε αλήθεια μου απαντάει.. Τουλάχιστον να σας δώσω αυτά τα χρήματα του λέω, όχι μου λέει σας παρακαλώ... αυτό είναι δικό μου θέμα... και συνεχίζουμε να ανεβαίνουμε τις σκάλες, τότε του λέω... Δεν @#$#%#@$# κι αυτοί του Μετρό, μόνο έλεγχο εισιτηρίων ξέρουν να κάνουν -καθώς αυτή την εβδομάδα μου έχουν κάνει ίσα με δέκα φορές- τους πορτοφολάδες δεν τους βλέπουν;;;  
Τότε ο "σωτήρας" μου σκάει στα γέλια και με κάνει να αναρωτιέμαι... Τι βλακεία είπα;;; Μα γιατί γελάτε τον ρωτάω... Γιατί μόλις με στείλατε στο διάολο μου λέει και συνεχίζει να γελάει... τον κοιτάω με απορία...Τότε βγάζει από την τσέπη του μια υπηρεσιακή ταυτότητα και βλέπω το σήμα του μετρό και από πάνω με κεφαλαία γράμματα "ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΙ ΕΛΕΓΧΟΥ"... 
Τότε καταλαβαίνω ότι ο άνθρωπος είναι υπάλληλος του Μετρό και καταλαβαίνω τη γκάφα μου... Μου εξηγεί ότι δεν είναι σε υπηρεσία και τυχαία βρέθηκε εκεί και με βοήθησε... Επίσης μου είπε ότι ο έλεγχος εισιτηρίων είναι μια δουλειά που κάνει κι ο ίδιος... Τον καληνύχτισα του είπα άλλη μια φορά ευχαριστώ και πήραμε διαφορετικές κατευθύνσεις βγαίνοντας από τον σταθμό...
Το περιστατικό αυτό με έκανε να αναθεωρήσω πολλά από αυτά που πίστευα μέχρι τώρα κι εύχομαι να υπάρχουν κι άλλοι υπάλληλοι σαν κι αυτόν όχι μόνο στο Μετρό... ΠΑΝΤΟΥ!!!
Συγχαρητήρια!!!!!!!!!!!!!!

Σχολείο Μεταναστών στο Δήμο Υμηττού

Η νέα Δημοτική Αρχή, με την ουσιαστική συνεργασία της Επιτροπής Αλληλεγγύης Μεταναστών του Δήμου μας, δείχνοντας την ευαισθησία της απέναντι σε μια από τις πλέον ευπαθείς ομάδες των συμπολιτών μας, προέβη στην ίδρυση ενός σχολείου για τους μετανάστες. 

Grecja dziękuję (Ελλάδα σε ευχαριστούμε)
.
Για πρώτη φορά στο Δήμο Υμηττού, τόσο οι μετανάστες που κατοικούν στην πόλη μας όσο και αυτοί των όμορων δήμων, εφόσον το επιθυμούν, έχουν τη δυνατότητα να διδαχθούν την ελληνική γλώσσα ως δεύτερη γλώσσα για δικούς του λόγους ο καθένας.
Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε η πολυπληθής και πολυεθνική συμμετοχή των μεταναστών μας στις κατατακτήριες εξετάσεις για να τοποθετηθούν σε τμήματα, ανάλογα με την ελληνομάθειά τους. 
Ήδη στο πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου άρχισε να λειτουργεί ένα τμήμα τρίτου επιπέδου ενώ το δεύτερο δεκαήμερο του ίδιου μήνα άρχισε να λειτουργεί ένα τμήμα δεύτερου επιπέδου. 
Η λειτουργία των εν λόγω τμημάτων εντάσσεται στο πρόγραμμα του ΥΠ.Ε.Π.Θ.: «Η Ελληνική ως Δεύτερη Ξένη Γλώσσα» και διενεργείται στην Παπαστράτιο Σχολή δύο απογεύματα την εβδομάδα. 
Μέσα στο τρίτο δεκαήμερο του Μαρτίου λειτουργεί, σε εθελοντική βάση, ένα τρίτο τμήμα για αρχάριους και για όσους δεν πρόλαβαν τις εξετάσεις ώστε να προετοιμαστούν για τις εξετάσεις που θα γίνουν του χρόνου.
Βασικός στόχος αυτού του προγράμματος του Δήμου μας, που ταυτόχρονα αποτελεί και βασικό σκοπό της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Μεταναστών, είναι να νοιώσουν οι μετανάστες συμπολίτες μας το ειλικρινές ενδιαφέρον της νέας Δημοτικής Αρχής για τα προβλήματα και τις ανάγκες τους. 
Να πιστέψουν πως νοιαζόμαστε αληθινά και είμαστε αλληλέγγυοι/ες στα προβλήματά τους, έμπρακτα και όχι με λόγια.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki