Έχετε ΔΕΠΥ; Ούτε ανεπαρκής είστε, ούτε ελλιπής “I’ve Got ADHD, and I Don’t Need to Be Fixed”

Άρθρο του δρος Dale Archer

Ήρθε η ώρα να διαλυθεί η εσφαλμένη αντίληψη ότι η ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας) αποτελεί ένα πρόβλημα που έχει ανάγκη από επίλυση. 

Ακόμα και ο ορισμός περιλαμβάνει 2 αρνητικές λέξεις (ελλειμματική και διαταραχή), γεγονός που υποδηλώνει ότι όποιος έχει τα τυπικά χαρακτηριστικά της είναι ανεπαρκής και ελλιπής.

“I’ve Got ADHD, and I Don’t Need to Be Fixed”

Αυτός ο υπερφορτωμένος ορισμός όμως είναι τελείως εσφαλμένος. Για μένα, η ΔΕΠΥ δεν είναι κάτι εντελώς αρνητικό. Ως ψυχίατρος, έχω δει εκατοντάδες λειτουργικούς και επιτυχημένους ασθενείς με το συγκεκριμένο σύνδρομο. Στην πραγματικότητα, πάσχω κι εγώ από ΔΕΠΥ και δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς. Ωστόσο, αν αξιοποιηθεί και κατανοηθεί, μπορεί να αποτελέσει ένα τεράστιο πλεονέκτημα.

Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τα άτομα πουν πάσχουν από ΔΕΠΥ διαδραματίζουν έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην κοινωνία μας ως καινοτόμοι, εξερευνητές, ηγέτες και ριψοκίνδυνοι. Φυσικά, δεν διαθέτουν όλα και στο ίδιο ποσοστό τα ίδια χαρακτηριστικά. Αλλά τώρα είναι ανάγκη περισσότερο από ποτέ να αλλάξουμε τα πράγματα και να αμφισβητήσουμε την καθιερωμένη αντίληψη.

Παρακάτω περιγράφω τους σημαντικότερους λόγους για να νιώθετε υπερήφανοι σε περίπτωση που έχετε το συγκεκριμένο σύνδρομο:

1. Ασχολείστε με πολλά πράγματα ταυτοχρόνως
Στις κλινικές παρατηρήσεις μου τα τελευταία 27 χρόνια, κατάλαβα από πρώτο χέρι ότι τα άτομα με ΔΕΠΥ ασχολούνται με πολύ περισσότερα πράγματα απ’ ό,τι ο μέσος άνθρωπος ο οποίος συνήθως καταβάλλεται και νιώθει πιεσμένος. Αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα τεράστιο πλεονέκτημα στον σημερινό χώρο εργασίας.

2. Είστε δημιουργικός στοχαστής
Είναι γνωστό ότι ο εγκέφαλος των ατόμων με ΔΕΠΥ ακολουθεί έναν μη-γραμμικό τρόπο σκέψης και πηγαίνει από τη μία σκέψη στην επόμενη με τρομερή ταχύτητα έχοντας εξαιρετικά πρωτότυπες και δημιουργικές ιδέες. Για τους περισσότερους ανθρώπους είναι δύσκολο να κάνουν το ίδιο, αλλά είναι απόλυτα λογικό για τα άτομα με ΔΕΠΥ. Παρά το γεγονός ότι αυτή η διανοητική ευελιξία μπορεί επίσης να μεταφραστεί σε απόσπαση της προσοχής, όταν αντιμετωπιστεί κατάλληλα παράγει εξαιρετικές ιδέες που μπορούν να αλλάξουν το σύστημα ενός κλάδου.

3. Έχετε την ικανότητα να δράτε γρήγορα
Αυτή η τάση να ενεργείτε παρορμητικά και μερικές φορές με λίγη σκέψη, συχνά δεν είναι αποδεκτή. Οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται αυτή την απρόβλεπτη αντίδραση και θεωρείται ότι έχει καταστροφικές συνέπειες. Όταν όμως χρησιμοποιείται σωστά και λειτουργικά μπορεί να αποφέρει τεράστια οφέλη. Η ικανότητα να δρουν γρήγορα χωρίς να σκέφτονται υπερβολικά, επιτρέπει στους επιχειρηματίες και τους ηγέτες επιχειρήσεων να παίρνουν γρήγορα αποφάσεις και να αξιοποιούν ευκαιρίες που σε άλλη περίπτωση θα είχαν χαθεί.

4. Έχετε υψηλά επίπεδα ενέργειας
Αυτό δεν αποτελεί καμία έκπληξη: όσοι έχουμε ΔΕΠΥ συνήθως διαθέτουμε πολλή ενέργεια. Ενώ αυτό το χαρακτηριστικό που συχνά χαρακτηρίζεται ως υπερκινητικότητα μπορεί να προκαλέσει αναστάτωση μέσα στο περιβάλλον μιας σχολικής τάξης, δεν πρέπει να αποτελεί πρόβλημα. Η νευρικότητα και η έλλειψη προσοχής είναι συχνά απλώς το αποτέλεσμα της πλήξης εξαιτίας της ρουτίνας. Αυτό δεν είναι κάτι κακό, εκτός κι αν επιμείνουμε να κάνουμε υποχρεωτική τη δημιουργία μιας δομημένης ζωή για όλους ανεξαιρέτως.

5. Παραμένετε ήρεμοι όταν βρίσκεστε υπό πίεση
Τα άτομα με ΔΕΠΥ παραμένουν εξαιρετικά ψύχραιμα σε μια δύσκολη κατάσταση. Σε τέτοιες περιπτώσεις βρίσκονται στο στοιχείο τους. Οι καταστάσεις υψηλού στρες μεταφέρουν την ντοπαμίνη στον εγκέφαλο κι αυτός είναι ο λόγος που όσοι έχουν ΔΕΠΥ συνήθως γίνονται καλοί πυροσβέστες και γιατροί στα επείγοντα περιστατικά, όπως επίσης έμποροι και επιχειρηματίες. Ο κόσμος φαίνεται να αποκτά πιο αργούς ρυθμούς καθώς συγκεντρώνονται, παραμένουν ψύχραιμοι, ευφυείς και αποτελεσματικοί. Γι’ αυτό συχνά συμβουλεύω τους ασθενείς με ΔΕΠΥ να ορίσουν στον εαυτό τους μια ψευδή προθεσμία για να προσαρμόζονται σε καταστάσεις πίεσης και να συγκεντρώνονται.

6. Είστε αθλητές από τη φύση σας
Με τόσα πολλά μετάλλια και ρεκόρ από αθλητές και Ολυμπιονίκες που έχουν διαγνωστεί με τη συγκεκριμένη πάθηση, θα έπρεπε να υπάρχει μια «Αίθουσα της Δόξας» για αθλητές με ΔΕΠΥ. Για παράδειγμα, ο Michael Phelps έπασχε από σοβαρή μορφή ΔΕΠΥ όταν ήταν στο σχολείο. Η κολύμβηση έγινε η σωτηρία του. Μια συναρπαστική μελέτη έδειξε ότι διάσημοι παίκτες του μπέιζμπολ έχουν διπλάσια συχνότητα εμφάνισης ΔΕΠΥ από τον γενικό πληθυσμό. Ο αθλητισμός βοηθά να βελτιωθεί η υπερκινητικότητα επιτρέποντας σε όσους επιδίδονται στον αθλητισμό να συγκεντρώνονται και να αποδίδουν καλύτερα σε πολλούς άλλους τομείς της ζωής τους.

7. Είστε η ψυχή της παρέας
Τα άτομα με ΔΕΠΥ συνήθως έχουν περιέργεια και ενθουσιάζονται όταν γνωρίζουν καινούριους ανθρώπους. Η λαχτάρα τους για περιπέτεια και διασκέδαση παρασύρει και τους άλλους. Τους αρέσει ιδιαιτέρως να βγαίνουν έξω και να πηγαίνουν από το θέμα στο άλλο.

8. Σας αρέσει η περιπέτεια
Η ανάληψη ρίσκου αποτελεί επίσης συνηθισμένο χαρακτηριστικό των ατόμων με ΔΕΠΥ. Ένας άλλος τρόπος για να το θέσω είναι ότι αποτελούν εξερευνητές της ζωής, ανυπομονούν να δουν καινούρια μέρη και να δοκιμάσουν καινούρια πράγματα.

9. Έχετε την ικανότητα να ανακάμπτετε γρήγορα
Όπως είναι φυσικό, η παρορμητικότητα και η ανάληψη ρίσκου μπορούν να οδηγήσουν στην αποτυχία. Τα άτομα με ΔΕΠΥ όμως, συνήθως έχουν μια περίεργη ικανότητα να ανακάμπτουν. Αυτό επιβεβαιώθηκε από μια μικρή αλλά σημαντική μελέτη όσον αφορά την ευελιξία των φοιτητών κολεγίου, η οποία έδειξε ότι τα άτομα με ΔΕΠΥ ήταν συντριπτικά πιο προσαρμοστικά και ανθεκτικά. Ανεξαρτήτως από το πόσα πολλά εμπόδια, απογοητεύσεις και καταστροφές έχουμε να αντιμετωπίσουμε, διαθέτουμε μια διαρκή αισιοδοξία και ικανότητα να ανακάμπτουμε ξανά και ξανά.

enallaktikidrasi

Προσφυγόπουλα στο Αιγαίο....

Τη σοκαριστική φωτογραφία ενός ακόμη παιδιού νεκρού στην παραλία ανέβασε στο λογαριασμό του στο twitter το τουρκικό πρακτορείο Dogan. Ένα παιδί, νεκρό, στην άμμο. Φορά ακόμη το μπουφάν και τα ρούχα του. Όπως ο Αϊλάν τον περασμένο Σεπτέμβριο.

-----------------------

τραγικές λεπτομέρειες και ανατριχιαστικό video εδώ

Έτσι κάνουν οι γονείς τα παιδιά τους κακομαθημένα

Το να αποδίδει κανείς έναν κακό χαρακτηρισμό σε ένα μικρό παιδί δεν μπορεί παρά να σημαίνει ότι οι γονείς –και όχι το ίδιο παιδί- έχουν ακολουθήσει κάποιο λάθος δρόμο. 

Ένα παιδί κακότροπο και «κακομαθημένο», δεν είναι ένα παιδί που έχει επιλέξει να θέλει διαρκώς την προσοχή των γύρω του, να κλαίει όταν θέλει να αποκτήσει κάτι ή να συμπεριφέρεται με αγένεια. Είναι, στις περισσότερες περιπτώσεις, ένα παιδί που έχει οδηγηθεί σε λάθος συμπεριφορές μέσα από τις πρακτικές των γονιών του.

Οι γονείς με τη σειρά τους, μπορεί να έχουν δεκάδες καλούς λόγους να γίνονται υπερπροσατευτικοί και υπερβολικά δοτικοί. Ένας γονιός που χωρίς να το θέλει έχει επιλέξει κακές για την ανατροφή του παιδιού παιδαγωγικές μεθόδους, δεν είναι κάποιου είδους τέρας που πρέπει να φυλακιστεί –είναι απλά ένας άνθρωπος που από αγάπη ή άγνοια κάνει λάθη.

Σκοπός, λοιπόν, του παρόντος άρθρου δεν είναι ούτε να κουνήσει το δάχτυλο στους ανθρώπους που με κόπο, αγωνία και θυσίες μεγαλώνουν τα παιδιά τους όσο καλύτερα μπορούν, ούτε να δημιουργήσει τύψεις. Είναι απλώς μια προσπάθεια να σημειωθούν τα λάθη εκείνα που προκαλούν προβλήματα στη συμπεριφορά των παιδιών κάνοντάς τα «κακομαθημένα». Γιατί είναι υποχρέωση κάθε γονιού να εντοπίζει, να αναγνωρίζει και να… ξεφορτώνεται τα ελαττώματά του για χάρη των παιδιών του.

Πώς λοιπόν οι γονείς μεγαλώνουν παιδιά «κακομαθημένα»;

Το «όχι» σημαίνει «ναι»
Δεν υπάρχει ειδικός που να μην συμφωνεί: η συνέπεια είναι εξαιρετικά σημαντική για να γίνει ένα παιδί υπάκουο. Αν το «όχι» που βγαίνει απ’ το στόμα σας δεν έχει ζυγιστεί καλά και καταλήξει να γίνει «ναι», τότε το μήνυμα που περνάει στο παιδί είναι ότι τα όρια είναι ανύπαρκτα και ότι δεν χρειάζεται να παίρνει τα λόγια σας τοις μετρητοίς.

«Δεν πειράζει, παιδί είναι»
Μήπως οι «κακές» πράξεις του παιδιού -όσο κακές μπορεί να είναι οι πράξεις ενός παιδιού- μένουν «ατιμώρητες»; Δεν αναφερόμαστε φυσικά σε σκληρές τιμωρίες και τυραννικές μεθόδους, αλλά κάθε παιδί πρέπει να έχει στοιχειωδώς στο μυαλό του ότι οι πράξεις του έχουν συνέπειες, ούτως ώστε να γίνει υπεύθυνο και ευγενικό. Διαφορετικά, το παιδί θα μεγαλώσει έχοντας την εντύπωση ότι όλα επιτρέπονται και ότι, αν κάτι πάει στραβά, η μαμά και ο μπαμπάς θα αναλάβουν την ευθύνη.

«Δωροδοκία»: Η εύκολη λύση
Δεν είναι δυστυχώς καθόλου σπάνια η πρακτική: το παιδί κλαίει, γκρινιάζει, ζητά επίμονα κάτι ή είναι απλά δυσαρεστημένο με μια επιλογή της μαμάς ή του μπαμπά και τότε έρχεται η λύση από τα ράφια των παιχνιδάδικων. Το να προσφέρεις σε ένα παιδί ένα παιχνίδι ή ένα γλυκό για να σταματήσει να γκρινιάζει μεταφράζεται στο μυαλό του ως εξής: «Κάθε φορά που κλαις, θα σου παίρνω ένα δώρο.». Για ποιο λόγο να σταματήσει να κλαίει –κορόιδο είναι;

Ενοχικοί γονείς και «κακομαθημένα» παιδιά
Η δυναμική των σύγχρονων οικογενειών έχει αλλάξει, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις εργάζονται και οι δύο γονείς, περνώντας έτσι λιγότερο χρόνο απ’ όσο θα ήθελαν με το μωρό τους. Τι γίνεται λοιπόν, όταν καθημερινά έχεις λιγότερες από δυο-τρεις ώρες να διαθέσεις στο παιδί σου; Είναι εξαιρετικά εύκολο να πέσει κανείς στην παγίδα «σου κάνω όλα τα χατίρια, γιατί δεν σε χορταίνω». Περισσότερα δωράκια, λιγότερες νουθεσίες, η πειθαρχία σε δεύτερο πλάνο, χαλαρά όρια… Είναι εντελώς ανθρώπινο να θέλει κανείς να κάνει το παιδί του μόνο να γελά, όμως ο γονιός που δεν στενοχωρεί το παιδί του είναι ένας γονιός που μάλλον δεν κάνει πολύ καλά τη δουλειά του.

Η φροντίδα είναι υποχρέωση, η υπερπροστασία υπερβολή
Είναι αυτονόητο χρέος και υποχρέωση κάθε γονιού θα δίνει όλη του την αγάπη, τη στοργή και τη φροντίδα στα παιδιά του. Η φροντίδα όμως απέχει έτη φωτός από την υπερπροστασία και, ας το παραδεχτούμε, ο κόσμος είναι γεμάτος μαμάδες και μπαμπάδες που δεν αφήνουν τα παιδιά τους σε ησυχία από την πολλή τους αγάπη. Κάνοντας τις εργασίες του, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του, έχοντας συνεχώς το παιδί μέσα σε μια προστατευτική φούσκα, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι δεν θα μπορέσει να συμβιβαστεί με το ενδεχόμενο της αποτυχίας και των μικρών απογοητεύσεων.

Παραδίνονται άνευ όρων στην γκρίνια
Μια στο τόσο, ακόμη και ο πιο συνεπής και πειθαρχημένος γονιός λυγίζει στην γκρίνια και τα παράπονα του τρίχρονου παιδιού του και το αφήνει να κάνει ό,τι στο καλό θέλει να κάνει προκειμένου να σταματήσει το κλάμα. Σε όλους έχει συμβεί και κανείς δεν μπορεί να σας κατηγορήσει. Μήπως όμως συμβαίνει συχνά να μην έχετε αρκετή ενέργεια για να αντιμετωπίσετε με την υπομονή και τη σταθερότητα που απαιτείται τα ξεσπάσματα του παιδιού; Η κούραση και ψυχική εξάντληση μπορούν εύκολα να οδηγήσουν τον γονιό να «χαλαρώσει» κάπως το πλέγμα των παιδαγωγικών αρχών που έχει αποφασίσει να υιοθετήσει. Αν όμως παραδίνεστε και σηκώνετε τα χέρια ψηλά κάθε φορά που το παιδί σας «στριμώχνει» τότε αργά ή γρήγορα θα αντιληφθεί ότι μπορεί να σας κάνει ό,τι θέλει.

Θέλουν να δώσουν στα παιδιά τους όσα δεν είχαν οι ίδιοι
Από τη λίστα των τρόπων-λόγων που οι γονείς κακομαθαίνουν τα παιδιά τους, δεν θα μπορούσε να λείπει η τάση των γονιών να δώσουν στο παιδί τους όσα οι ίδιοι στερήθηκαν. Άνθρωποι που μεγάλωσαν με στερήσεις και που τα παιδικά τους χρόνια δεν περιελάμβαναν αφθονία παιχνιδιών και επιλογών, τώρα μεγαλώνουν τα δικά τους παιδιά και θέλουν να τους προσφέρουν τα διπλά και τα τριπλά απ’ αυτά που οι ίδιοι λαχταρούσαν. Είναι ακόμη μια αιτία που δεν μπορεί παρά να κερδίσει την κατανόηση του καθενός, αλλά που οδηγεί σε μια πρακτική «εξαργύρωσης» της αγάπης, που είναι ξεκάθαρα λανθασμένη.

mama365

Από της ερήμου ο Πρόδρομος ήλθε του βαπτίσαι τον Κύριον. - Ερουρέμ, ερουρέμ, έρου, ρέρου, ρερουρέμ, χαίρε Πρόδρομε.

Από της ερήμου ο Πρόδρομος ήλθε του βαπτίσαι τον Κύριον.
Ερουρέμ, ερουρέμ, έρου,ρέρου, ρερουρέμ, χαίρε Πρόδρομε.

Βασιλέα πάντων εβάπτισε εις τον Ιορδάνην ο Πρόδρομος.
Ερουρέμ, ερουρέμ, έρου, ρέρου, ρερουρέμ, χαίρε Πρόδρομε.

Γηγενείς σκιρτάτε και χαίρεσθε, τάξεις των Αγγέλων ευφραίνεσθε.
Ερουρέμ, ερουρέμ, έρου, ρέρου, ρερουρέμ, χαίρε Πρόδρομε.

Δέξου Ιορδάνη τον Κτίστην σου πριν αναχαιτίσεις τα ύδατα.
Ερουρέμ, ερουρέμ, έρου, ρέρου, ρερουρέμ, χαίρε Πρόδρομε.

Εις τον Ιορδάνην βαπτίζεται υπό Ιωάννου ο Κύριος.
Ερουρέμ, ερουρέμ, έρου, ρέρου, ρερουρέμ, χαίρε Πρόδρομε.