Ας δώσουμε Αγάπη αύριο... είναι εύκολο, πολύ εύκολο...

Το χαμομηλάκι, με όλη του την καρδιά, εύχεται η Ανάσταση του Χριστού μας, να απαλύνει τους πόνους όσων υποφέρουν, και να δίνει κουράγιο και δύναμη σε όσους από κάποια αρρώστια ταλαιπωρούνται....

Και μια πρόταση...

Αύριο το πρωί ή απογευματάκι, που είναι Πάσχα, 

πάρε ένα αυγουλάκι κόκκινο, το πιο όμορφο να πάρεις, 

και πάρε κι ένα τσουρέκι, ένα κουλούρι, 

τύλιξε τα όμορφα και πήγαινε σε ένα νοσοκομείο και πρόσφερέ τα με Αγάπη σε κάποιον άρρωστο, που κανένας δε θα τον επισκεφτεί,

με το «Χριστός Ανέστη», ένα χαμόγελο, και μια ευχούλα για περαστικά...
 

Υπάρχουν πολλές ψυχές μοναχικές στα Νοσοκομεία...

Πόσο θα σου πάρει αυτό; 

Μισή ώρα, μια ώρα; 

Κάντο. 

Η χαρά που θα πάρεις από την αγάπη που θα δώσεις δεν περιγράφεται.
Δώσε αγάπη και θα έρθει κι αυτή που ζητάς.

Κάντο και θα δεις....

Καλή Ανάσταση, πρώτα στις καρδιές μας

Από καρδιάς εύχομαι …

μια ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΠΑΣΧΑΛΙΑ !!!

με υγεία κι ευτυχία κι η Ανάσταση

να φέρει την Άνοιξη στις ψυχές όλων

μας με αγάπη και ανθρωπιά…

από τον Side21, για τα χαμομηλάκια....

Ευχαριστούμε 😃

Φώτισέ μας Κύριε...

Καλή Ανάσταση χαμομηλάκια...

Μας έδωσες πνοή κάνοντάς μας τα τελειότερα δημιουργήματα στη γη
Κι εμείς σε περιφρονούμε και σ’ εκδικούμαστε με τον τρόπο ζωής μας γι’ αυτό

Μας δίδαξες την ΑΓΑΠΗ ,την ευσπλαχνία , το έλεος ,τη συγχώρεση
Κι εμείς ασκούμαστε στο μίσος και αδικούμε το πλησίον μας

Άνοιξες την αγκαλιά σου στα παιδιά και τα προστάτεψες με τη ζεστή σου αύρα
Κι εμείς τα διώχνουμε από κοντά μας με την αμέλεια και την αδιαφορία μας

Μας εξήγησες να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας δίνοντάς τα πνευματικά εφόδια
Κι εμείς τα εφοδιάζουμε με υλικά , μια άχρηστη προσφορά.

Μας δίδαξες την ολιγάρκεια και την ψυχοπνευματική ανάταση
Κι εμείς ζητάμε και δημιουργούμε ψεύτικες ανάγκες

Περπάτησες ξιπόλητος ταπεινώνοντας τη θεϊκή σου υπόσταση
Κι εμείς ξοδεύουμε άκριτα για την ικανοποίηση της απληστίας μας

Θεράπευσες ανήμπορους κι άρρωστους ανθρώπους
Κι εμείς δεν είμαστε ικανοί να σώσουμε τον εαυτό μας

Ανέστησες νεκρούς δίνοντάς μας την ΕΛΠΙΔΑ για την άλλη ζωή
Κι εμείς φροντίζουμε για το πώς θα ταφούμε με καύση ή με ταφή

Είσαι η ΑΛΗΘΕΙΑ μες στον άδικο μας κόσμο
Κι εμείς πλασάρουμε το ψέμα δώθε κείθε

Μας δίδαξες τον ιερό , πνευματικό ΑΓΩΝΑ της ζωής
Κι εμείς γινήκαμε παρατηρητές του καναπέ

Μας απέτρεψες να κρίνουμε τους άλλους
Κι εμείς ρίχνουμε μ’ ευκολία την πέτρα στον πλησίον

Ήρθες να σώσεις τους αμαρτωλούς
Κι εμείς τους καταδικάζουμε μ’ απίστευτη ευκολία

Έδιωξες και κυνήγησες την υποκρισία
Κι εμείς την κάναμε κριτήριο εξουσίας και προόδου

Κυνήγησες το χρήμα , το Μαμμωνά
Κι εμείς τον κάναμε Θεό μας

Μας μίλησες για την αξία της ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
Κι εμείς ‘υιοθετήσαμε’ τον κοινωνικό «εξάψαλμο»

Μας τόνισες την αξία των θείων μυστηρίων
Κι εμείς μετατρέψαμε σε μυστήριο τη ζωή μας

Μας έδειξες το δρόμο της ΑΡΕΤΗΣ
Κι εμείς βαδίζουμε σ’ εκείνον της κακίας

Μας ζήτησες να μοιραζόμαστε τις χαρές και τις λύπες
Κι εμείς από φθόνο γυρίζουμε την πλάτη ο ένας στον άλλο

Μας προέτρεψες να σκεφτόμαστε και να πράττουμε στωικά
Κι εμείς γινόμαστε άσωτοι και χάνουμε το ‘νόστιμον ήμαρ’

Μας δίνεις την ευκαιρία να σώσουμε το συνάνθρωπο
Κι εμείς νοιαζόμαστε μόνο για τις υλικές μας ανάγκες

Ήρθες ως Άνθρωπος και έκλαψες για μας
Κι εμείς γελάμε χλευάζοντάς σε

Μας αγάπησες, πόνεσες, έκλαψες, ταπεινώθηκες, σταυρώθηκες για μας
Κι εμείς ως αντίδωρο σου προσφέραμε τη λησμονιά και το χλευασμό

Θυσιάστηκες για μας, εσύ ο Δημιουργός και Λυτρωτής μας
Κι εμείς σε σταυρώνουμε κάθε μέρα με τη συμπεριφορά μας

Κύριε , φώτισέ μας να κάνουμε πράξη τα όσα μας δίδαξες 

και να αγαπήσουμε , 

να παρηγορήσουμε, να φιλιώσουμε , 

να κλάψουμε για τον συνάνθρωπο, 

να γελάσουμε για την πραγματική ευτυχία, 

να σώσουμε την ψυχή μας 

και να προσευχηθούμε για την σωτηρία όλων μας!!!

Δώσε μας τη ευκαιρία, ΚΥΡΙΕ, να βιώσουμε 

την πραγματική ΑΝΑΣΤΑΣΗ 

και να αισθανθείς κι εσύ, επιτέλους, λίγη χαρά 

απ’ το ‘τελειότερο’ δημιούργημά σου. 

Κάνε τον πόνο μας χαρά και δημιουργία 

για να πάρουμε δύναμη!! 

ΑΜΗΝ!!!

Ευχαριστούμε δάσκαλε ...

Είμαι μία…. Πολυάννα!!! Θέλω να είμαι όργανο της αγάπης!!

Το ποστάκι που ακολουθεί είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο της Marianne Williamson, “A Return to Love”.

Η Πολυάννα είναι το όνομα της νουβέλας της Έλενορ Πόρτερ του 1913 η οποία είναι κλασσικό παιδικό βιβλίο. Η Πολυάννα είναι φανταστικός χαρακτήρας του βιβλίου, ένα κοριτσάκι που καταφέρνει να μοιράσει αισιοδοξία και καλή διάθεση σε όλο τον κόσμο που βρίσκεται γύρω του. 

Μπαίνει σε καταστάσεις όπου όλοι έχουν πολλοί άσχημη διάθεση για πολλά χρόνια. Αυτή όμως επιλέγει να μη βλέπει την κακοήθεια τους. Έχει πίστη σε αυτό το «κάτι» που βρίσκεται πέρα από την φαινομενική κακία. Ασκούσε την δύναμη της συγχώρεσης κι έτσι μέσα σε πολύ λίγο χρόνο, όλοι ήταν χαρούμενοι κι ευγενικοί.

Έχει χαρακτηριστεί ως «σπασικλάκι», ως «αφελής», ως «ονειροπαρμένη» και από διάφορους όχι και τόσο τιμητικούς χαρακτηρισμούς.

Και όμως!! Είναι ένα εκπληκτικό παράδειγμα εργάτριας θαυμάτων.

Γι αυτό δεν απορώ καθόλου που η κουλτούρα αυτού του κόσμου την υποτιμά.

Εγώ, όμως, έχω αποφασίσει να γίνω σαν αυτή!!

Θέλω να είμαι μια Πολυάννα!!

Έχω αποφασίσει να επεκτείνω τον ορίζοντα της αντίληψής μου πέρα από αυτό που μου δείχνουν οι αισθήσεις του σώματος, σε αυτό που η καρδιά μου γνωρίζει ότι είναι η αλήθεια για κάθε άνθρωπο.

Ξέρω τι πρέπει να κάνω.

 

Θα αφήσω το Άγιο Πνεύμα να μεταμορφώσει την αντίληψή μου και θα αφήσω την όραση του Χριστού να βλέπει όλα τα πράγματα για μένα χωρίς να τα κρίνει. Θα αφήσω τα θαύματα της αγάπης να κάνουν την δουλειά τους.

Ξέρω τι δεν θα κάνω.

Δεν θα ανακατευτώ!!

Δεν έχει σημασία πως συμπεριφέρονται οι άλλοι. Έχω πίστη στην αγάπη που γνωρίζω ότι υπάρχει πίσω από τον φόβο του καθενός, και με αυτό τον τρόπο καλώ την αγάπη που βρίσκεται μέσα τους να εκφραστεί.

Δεν θα ανακατευτώ!!

Δεν θα επιτεθώ αλλά ούτε και θα υπερασπιστώ τον εαυτό μου!

Προτιμώ να έχω γαλήνη και χαρά παρά «δίκιο».

Η δύναμή μου βρίσκεται στο να παραμένω μη αντιδραστική. Όταν αντεπιτίθεμαι - και η άμυνα είναι μια μορφή επίθεσης,- ξεκινώ ένα πόλεμο στον οποίο κανένας δεν μπορεί να βγει νικητής.

Αντί γι αυτό, αναζητώ ένα θαύμα. Με αυτή την αναζήτηση, δεν λαμβάνω μέρος στις μάχες της ζωής, παρά ζητώ να ανυψωθώ πάνω από αυτές. Το Άγιο Πνεύμα μου υπενθυμίζει ότι δεν είναι πραγματικές.

Το Άγιο Πνεύμα επίσης μου υπενθυμίζει ότι αντίθετα με το πώς νιώθω όταν χάνομαι μέσα σε συναισθήματα που με βάζουν σε πειρασμό να κρίνω, δεν υπάρχει δίκαιος θυμός.

Στην πραγματικότητα δεν έχει καμιά σημασία το ποιος άρχισε πρώτος. Είτε επιτίθεμαι πρώτος ή αντεπιτίθεμαι, γίνομαι όργανο του θυμού και όχι της αγάπης.

Εγώ, όμως, θέλω να είμαι όργανο της αγάπης!!

Ακόμα και σε πολιτικά και κοινωνικά θέματα, αυτό που ξέρω είναι ότι μια θυμωμένη γενιά ανθρώπων δεν μπορεί να φέρει την ειρήνη. Το κάθε τι που κάνουμε εμποτίζεται με την ενέργεια με την οποία το κάνουμε. Όπως είπε ο Γκάντι, «Εμείς πρέπει να γίνουμε η αλλαγή.»

Όλα τα όπλα των αμυντικών και επιθετικών συστημάτων που έχουν οι χώρες δεν είναι παρά η προβολή των «όπλων» που έχουμε μέσα στο νου μας. Τα μόνα όπλα από τα οποία χρειάζεται να απαλλαγούμε είναι τα όπλα που είναι μέσα στο μυαλό μας. Τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν.

Γι αυτό κι εγώ επιλέγω να είμαι μια Πολυάννα.

Αναρτήθηκε από christina