Τι εκφράζουν τα παιδιά μέσα από τη ζωγραφική;

Μουτζούρες και γραμμές. 
Αυτά είναι τα πρώτα που κάνει ένα παιδί μόλις πρωτοπάρει στο χέρι του μολύβι για να “ζωγραφίσει” στο χαρτί. 
Αργότερα βάζει χρώμα και έπειτα αναπαριστά όλο και πιο ρεαλιστικά μια εικόνα. 
.
Ποια ανάγκη σπρώχνει τα παιδιά παγκοσμίως ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, κουλτούρας και πολιτισμού να ζωγραφίζουν; Υπάρχουν κάποια “κρυφά” μηνύματα που θέλουν να μας δώσουν; 

Μια απλή μουτζούρα ή ένα ακατανόητο σχήμα λειτουργεί σαν μια γλώσσα για τα παιδιά. 
 Είναι μια γλώσσα που επικοινωνεί σε εμάς την οργή, το θυμό, τη ζήλια, την αδιαφορία, την ανάγκη για προσοχή αλλά και τις γνωστικές εμπειρίες που έχουν όσο γνωρίζουν το κόσμο γύρω τους. Σε ένα κόσμο φτιαγμένο από “μεγάλους” ένα παιδί ταυτίζεται με το ρόλο που παίρνει μέσα από τις ζωγραφιές του. Όσο εμείς τις κοιτάμε και νιώθουμε χαμένοι στη μετάφραση αυτές ανοίγουν μια πόρτα στα συναισθήματα των μικρών μας ζωγράφων.

“Ο Π είναι 8 χρονών και στις πρώτες μας συναντήσεις του ζήτησα να ζωγραφίσει την οικογένεια του. Είναι μοναχοπαίδι, ζει με τη μητέρα του και το πατέρα του ενώ στην ίδια πολυκατοικία μένει και ο πατέρας της μητέρας.
Η ζωγραφιά του Π για την οικογένεια του έδειχνε τα εξής: 
ένα όρθιο κόκκινο παραλληλόγραμμο που απεικόνιζε τη πολυκατοικία, τον πατέρα να βρίσκεται στο πιο πάνω μέρος του κτίσματος, στη σκεπή, τη μητέρα μέσα στο διαμέρισμα και τον ίδιο στο δωμάτιο του. Όταν ρώτησα τι είχε ζωγραφίσει και τι έκανε ο καθένας τους στη ζωγραφιά είπε: “Ο πατέρας μου κάνει δουλειές με τα εργαλεία του, η μητέρα μου μαγειρεύει στη κουζίνα και εγώ κοιμάμαι στο κρεβάτι μου.” Ο Π είναι ένα παιδί κλειστό και ιδιαίτερα ντροπαλό. Η αυτοεκτίμηση του είναι χαμηλή και αντιμετωπίζει μαθησιακά προβλήματα από το Νηπιαγωγείο τα οποία επιδείνωσαν την εικόνα που έχει για τον εαυτό του.”

Η σχεδίαση ή αλλιώς ιχνογράφηση είναι μια εξελικτική διεργασία που ακολουθεί τη ψυχοκινητική εξέλιξη του παιδιού. Η εξέλιξη της μουτζούρας συμβαίνει με τον έλεγχο που αποκτά το παιδί στη κίνηση του και στο συντονισμό χεριού – ματιού. Αυτό σημαίνει ότι η ικανότητα του ανθρώπου να δημιουργεί μια εικόνα πάνω σε χαρτί περνά απο στάδια που το ένα διαδέχεται το άλλο. Τα στάδια αυτά ακολουθούν μια “τυπική” πορεία κατά το μεγάλωμα του παιδιού και το πέρασμα του στις διάφορες ηλικίες.

Μια απλή αναφορά σε αυτή την διαδοχική πορεία είναι:

Απο 1,5 μέχρι 2,5 χρονών

Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία ξεκινούν να μουτζουρώνουν. Αυτές οι μουτζούρες δεν είναι ασυνάρτητες αλλά γίνονται με όλο και πιο συντονισμένη ρυθμική κίνηση. Σε αυτό το διάστημα τα παιδιά θέλουν να καλύψουν όποια επιφάνεια βρουν και επενεργούν όλες οι αισθήσεις τους σε αυτή την εικαστική δραστηριότητα.

Απο 2,5 χρονών

Σε αυτή την ηλικία το παιδί ανακαλύπτει στα αφηρημένα σχέδια που κάνει τυχαία σχήματα που μοιάζουν με αυτά που το περιβάλλουν. Μπορεί να είναι αντικείμενα, ζώα, άνθρωποι και οτιδήποτε άλλο που αποτελεί καθημερινό ερέθισμα για το παιδί. Έτσι πολλές φορές θα έχετε προσέξει το παιδί σας να ζωγραφίζει και να λέει όλο έκπληξη: “Ααα ένα δέντρο” ή “Κοίτα μια βάρκα”.

Απο 5 μέχρι 8 χρονών

Εδώ το παιδί καθορίζει το χώρο που θα λάβει μέρος η αναπαράσταση του. Τραβάει μια ίσια γραμμή στο κάτω μέρος για το έδαφος και μια ίσια γραμμή στο πάνω μέρος για τον ουρανό, τα υπόλοιπα αναπαράγονται στο ενδιάμεσο κομμάτι του χαρτιού.

Στα 9 τους χρόνια

Το παιδί καταργεί αυτή την απόσταση μεταξύ γης και ουρανού. Σε αυτό το στάδιο τα παιδιά νιώθουν ανικανοποίητα με τα σχέδια τους γιατί αυτό που επιδιώκουν να φτιάξουν δεν μπορούν να το καταφέρουν.

Απο 15 μέχρι 18 χρονών

Τα παιδιά σε αυτό το στάδιο της εφηβείας “πειθαρχούν” στο γεωμετρικό σχέδιο.

Η ερμηνεία του σχεδίου.

Η ερμηνεία του παιδικού ιχνογραφήματος είναι μια διαδικασία που γίνεται από ανθρώπους που είναι εκπαιδευμένοι να “διαβάζουν” τα νοήματα που αποτυπώνει ένα παιδί όσο ζωγραφίζει. Αυτά μπορεί να αφορούν στη ψυχολογική διάθεση στην οποία βρίσκεται, σε ένα έντονο ή καινούργιο συναίσθημα που νιώθει, σε έναν φόβο που το ταλαιπωρεί ή σε μια ξαφνική αλλαγή της καθημερινότητας του.

Τα κυριότερα στοιχεία στα οποία δίνουμε προσοχή είναι τα χρώματα: ποια κυριαρχούν στο σχέδιο ή ακόμα και την απουσία χρώματος, τις γραμμές: αν είναι ισχνές, δυνατές, κάθετες ή οριζόντιες, τη θέση που έχει το ιχνογράφημα στην επιφάνεια του χαρτιού: αν είναι τοποθετημένο πάνω, κάτω αριστερά ή δεξιά, το περιεχόμενο: σε κάθε θέμα περιλαμβάνονται σύμβολα που κάποιος ειδικός μπορεί να αποκωδικοποιήσει ώστε να καταλάβει την συγκινησιακή κατάσταση του παιδιού-ζωγράφου.

Το παιδί και η οικογένεια του στο σχέδιο.

“Η Γ είναι 9 χρονών και πηγαίνει στη Δ' Δημοτικού. Όταν της ζητήθηκε να ζωγραφίσει την οικογένεια της έφτιαξε: σε οριζόντια γραμμή, με έναν μαύρο μαρκαδόρο 16 ανθρωπάκια που αντιπροσώπευαν όλες τις συγγενικές σχέσεις. Στη μέση υπήρχε μια πολυκατοικία που χώριζε τα ανθρωπάκια στη μέση. Όλοι είχαν μια πολύ απλοϊκή μορφή που περιοριζόταν σε κεφάλι, χέρια, πόδια. Οι μοναδικές μορφές που είχαν λαιμό, πλάτες και ώμους ήταν αυτή με την αδερφή της. Η πιο μικρή φιγούρα στο σχέδιο ήταν η δική της και η πιο μεγάλη η αδερφή της. Η ίδια βρισκόταν ανάμεσα στην αδερφή της και τη μαμά της. 

Η Γ μένει με τη μητέρα και την αδερφή της. Οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν πολύ μικρή. Στο διπλανό διαμέρισμα μένουν οι γονείς της μητέρας που συμμετέχουν πολύ στην αγωγή του παιδιού. Η εβδομάδα της Γ χωρίζεται σε τριά σπίτια: της μητέρας, του πατέρα και της γιαγιάς με του παππού. Επίσης αρκετές φορές η θεία τη βοηθάει στο διάβασμα της. Υπάρχει λοιπόν ένα διευρυμένο σύστημα φροντίδας αλλά ίσως και μια δυσκολία να ταυτιστεί το παιδί με κάποια άτομα περισσότερο εκτός από την αδερφή της”

Έχει ιδιαίτερη σημασία όταν ένα παιδί ζωγραφίζει την οικογένεια του. Σε αυτό το σχέδιο μπορούμε να δούμε τις σχέσεις του παιδιού με τα μέλη της οικογένειας αλλά και με τον εαυτό του. Με το μηχανισμό της προβολής σε μια παιδική ζωγραφιά μπορούμε να αναγνωρίσουμε αντιλήψεις και συναισθήματα που τα παιδιά αδυνατούν να εκφράσουν λεκτικά. Έτσι όταν ζητάμε από ένα παιδί να ζωγραφίσει την οικογένεια του θα προσέξουμε:

• Με ποια σειρά ζωγραφίζει τα άτομα της οικογένειας του.
• Αν ζωγραφίζει τον εαυτό του μέσα στην οικογένεια ή αν απουσιάζει από αυτή.
• Που τοποθετεί τον εαυτό του. Ένα παιδί που τοποθετεί τον εαυτό του πιο κοντά σε ένα συγκεκριμένο άτομο μπορεί να εκφράζει την επιθυμία του για αυτό ή να αποζητά περισσότερο προσοχή από αυτό. Επίσης αν βάζει τον εαυτό του ανάμεσα στους γονείς τότε ίσως να σημαίνει ότι το παιδί αντιλαμβάνεται την αγάπη και των δυο γονιών εξίσου.
• Ποιο άτομο δείχνει να κυριαρχεί στο σχέδιο. Το άτομο που φαίνεται να είναι μεγαλύτερο από τα άλλα μέλη μπορεί να σημαίνει ότι σε αυτό επενδύει συναισθηματικά περισσότερο ή ταυτίζεται πιο πολύ.
• Πολλές φορές αν το παιδί θέλει να υποβιβάσει ένα μέλος της, το κάνει πολύ μικρό ή το παραλείπει. Για παράδειγμα αν ο ερχομός ενός μικρού αδερφού του έχει προξενήσει άγχος υπάρχει πιθανότητα στο σχέδιο του να φανεί κάνοντας το μικρό αδερφάκι πολύ μικρό.

Υπάρχουν πολλά περισσότερα στοιχεία που αποκωδικοποιούνται σε μια παιδική ζωγραφιά. Είναι σημαντικό να γίνει μόνο από ειδικούς που έχουν τη κατάρτιση να ερμηνεύσουν τα σύμβολα αυτά. Οι ζωγραφιές μπορεί να αποτελούν πηγές άντλησης πληροφοριών για τη ψυχοσύνθεση του παιδιού αλλά είναι ανεύθυνο να βγουν συμπεράσματα μόνο από αυτές.

Οι γονείς το μόνο που οφείλουν να κάνουν για τα παιδιά τους είναι να τα βοηθούν να εκφράζονται με κάθε ευκαιρία. Είναι εξέχουσας σημασίας να χαρίζουν στο παιδί όσο το δυνατόν περισσότερες εμπειρίες εικαστικών δραστηριοτήτων. Να ενθαρρύνουν το παιδί τους να ζωγραφίζει και να το φέρνουν σε επαφή με όλο και περισσότερα υλικά. Δεν χρειάζεται να ανησυχούν για το περιεχόμενο της ζωγραφιάς του και καλό είναι να αποφεύγουν παρατηρήσεις και παρεμβάσεις για τη “τελειοποίηση” της τεχνικής! Η διακριτική συντροφιά των γονιών στους πειραματισμούς των παιδιών είναι το μόνο απαραίτητο συστατικό για την ενεργοποίηση των στενών συναισθηματικών τους δεσμών.

*τα προσωπικά στοιχεία των περιστατικών που εμφανίζονται παραπάνω έχουν αλλάξει για λόγους τήρησης του επαγγελματικού απορρήτου.

Άσπα Μητρακάκη
Ειδική Παιδαγωγός - Κοινωνική Ανθρωπολόγος
ειδικευμένη στην αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολίων/δυσλεξίας http://dyslexiaathome.blogspot.gr 

Αναρτήθηκε από Ψυχολογία Παιδιού

σχετικά:

Καθρέφτης της ψυχής οι ζωγραφιές των παιδιών | To χαμομηλάκι

02 Απρ 2012

Όλες αυτές οι πολύχρωμες ζωγραφιές των παιδιών, που με τόσο καμάρι τοποθετούν σε περίοπτη θέση οι γονείς, έχουν... φωνή και λένε πολλά, αρκεί να ξέρει κάποιος να τις... ακούσει. Το παιδικό σχέδιο είναι η «κρυφή γλώσσα» ...

Η Παιδική Ζωγραφιά και η αξιολόγησή της | To χαμομηλάκι

06 Ιουν 2012

Kαι αυτό γιατί οι ζωγραφιές των παιδιών εκπέμπουν ανεπανάληπτη αθωότητα και πλούσια φαντασία και μας κάνουν να βλέπουμε τον κόσμο με μια χρωματιστή και χαρούμενη ματιά. Άλλωστε, η ζωγραφική είναι ο βασικός τρόπος ...

«Ερμηνεύοντας την παιδική ζωγραφιά» | To χαμομηλάκι

12 Σεπ 2010

Βλέποντας ένα παιδί να ζωγραφίζει και ακούγοντας τις ερμηνείες που δίνει για τις ζωγραφιές του, είναι σαν να διαβάζουμε την ψυχή του, επειδή μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για τη ζωή του, τους προβληματισμούς του ...

http://hamomilaki.blogspot.com/

Εξηγήστε τη ζωγραφική των παιδιών σας ανα ηλικία | To χαμομηλάκι

28 Νοε 2012

Το παιδί, όσο πιο μικρό είναι, τόσο περισσότερο διασκεδαστικό βρίσκει το να ζωγραφίζει. Εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, οπότε μιλάμε για παιδιά με ξεχωριστό ταλέντο, τα στάδια της παιδικής ζωγραφιάς χωρίζονται ως εξής.

Μιλάτε στα παιδιά σας πολύ και καθαρά

Μιλώντας άμεσα στα μικρά παιδιά,
ενισχύονται οι γλωσσικές τους δεξιότητες

.

Ακριβώς όπως τα μικρά παιδιά χρειάζονται θρεπτικές τροφές για να “χτίσουν” το σώμα τους, έτσι χρειάζονται και “τροφή” για το μυαλό τους. Μία έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Stanford έδειξε ότι οι γονείς μιλώντας περισσότερο στα παιδιά τους, μπορούν να τα βοηθήσουν να μάθουν να επεξεργάζονται τη γλώσσα πιο γρήγορα, γεγονός που επιταχύνει την ανάπτυξη λεξιλογίου.

Είναι γνωστό ότι η κοινωνικοοικονομική κατάσταση (SES) παίζει ρόλο στην ανάπτυξη της γλώσσας. Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Psychological Science, έδειξε ότι τα παιδιά που προέρχονται οικογένειες χαμηλότερου κοινωνικοοικονομικού επιπέδου, είχαν φτωχότερο λεξιλόγιο και χαμηλότερες βαθμολογίες γλωσσομάθειας, συγκριτικά με τα παιδιά των υψηλότερων κοινωνικοοικονομικών στρωμάτων.

Οι ειδικοί συμβουλεύουν τους γονείς να μιλούν όσο περισσότερο γίνεται στα παιδιά τους, καθώς έτσι μπορούν να γαλουχήσουν την πρώιμη ανάπτυξη του εγκεφάλου και να οικοδομήσουν ένα ισχυρό θεμέλιο για την εκμάθηση της γλώσσας.

Οι ερευνητές ζήτησαν από τις μητέρες 29 παιδιών ηλικίας 19 μηνών, να καταγράψουν τα παιδιά τους στην καθημερινότητά τους στο σπίτι. Κάθε παιδί ήταν εφοδιασμένο με ένα ειδικό μπλουζάκι που περιείχε μια μικρή συσκευή εγγραφής ήχου που συνέλαβε όλους τους ήχους που το παιδί άκουγε κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Οι καταγραφές αναλύθηκαν από ένα ειδικό λογισμικό και μετά από 5 μήνες παρακολούθησης, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που άκουγαν περισσότερες ομιλίες στο σπίτι είχαν πλουσιότερο λεξιλόγιο σε ηλικία 24 μηνών , σε σύγκριση με τα παιδιά που είχαν ακούσει λιγότερες λέξεις.

"Η απλή έκθεση των παιδιών σε ομιλίες τρίτων ή ομιλίες από την τηλεόραση, δεν είναι αρκετή για να οδηγήσει την πρώιμη ανάπτυξη λεξιλογίου. Τα μικρά παιδιά μαθαίνουν τη γλώσσα καλύτερα, όταν αλληλεπιδρούν με τους γύρω τους", επεσήμαναν οι επικεφαλής της μελέτης.

Πρωτότυπο

news.gr/ygeia

Μουσική διαμαρτυρία των μαθητών της Πτολεμαΐδας

Διαμαρτυρίες με ροκ διάθεση
προς τον υπουργό Παιδείας από μαθητές της Πτολεμαΐδας 

.

Με ροκ... διάθεση νεαροί μαθητές διαμαρτυρήθηκαν στην Πτολεμαΐδα για την έλλειψη καθηγητών και το δικαίωμα τους στην εκπαίδευση.

Χωρίς φωνές, χωρίς εντάσεις αλλά μόνο με τα μουσικά τους όργανα στο πεζόδρομο της πόλης τους έστειλαν το δικό τους μήνυμα.

Άραγε στο Υπουργείο πώς να έλαβαν υπόψη τους την συγκεκριμένη μουσική - αξιοπρεπέστατη διαμαρτυρία... Δείτε το βίντεο που ακολουθεί από το kozani.tv το οποίο έφτιαξε και επιμελήθηκε ο Σωκράτης Μουτίδης...

Δείτε το θέμα και εδώ

Αναρτήθηκε από lefteris

Τρομάζει το πόσο εύκολα γράφεις ένα παιδί στο Ληξιαρχείο

Εξαιρετικά προβληματικό και απαρχαιωμένο, χαρακτηρίζει σε ανακοίνωσή του ο δήμος Αθηναίων το νομικό καθεστώς, που διέπει τη διαδικασία δήλωσης γεννήσεων, με αφορμή την υπόθεση του μικρού κοριτσιού που εντοπίστηκε σε καταυλισμό στη Λάρισα, χωρίς να έχει σχέση το γονιδιακό του αποτύπωμα με τους φερόμενους ως γονείς του Ρομά, και τη ληξιαρχική πράξη γέννησης του είχε εκδοθεί από τον δήμο Αθηναίων.

Όπως δηλώνει η δημοτική Αρχή, «με την εφαρμογή του νόμου 344/76, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, για τη σύνταξη ληξιαρχικής πράξης γέννησης δεν απαιτείται πιστοποιητικό γέννησης από μαιευτήριο, αλλά αρκεί η δήλωση ενός γονέα και δύο επιπλέον μαρτύρων, που ήταν παρόντες κατά τη γέννηση του παιδιού. 
Ληξιαρχική πράξη γέννησης εκδίδεται από τον δήμο, στον οποίο ο γονέας δήλωσε ότι έλαβε χώρα το γεγονός. Αν και ο νόμος επιβάλλει τη δήλωση της γέννησης εντός 10 ημερών, εντούτοις προβλέπει ότι οι γονείς μπορούν να δηλώσουν τη γέννηση του παιδιού, ακόμη έως και την ενηλικίωσή του, με καταβολή χρηματικού προστίμου».
περισσότερα στην πηγή: top7news

Προσαρμοστικότητα! Το «προσόν» των ευτυχισμένων παιδιών!

Από: Ελένη Χαδιαράκου

Αναμφίβολα η προσαρμοστικότητα αποτελεί μια από τις σημαντικότερες δεξιότητες για να αντιμετωπίσει το παιδί μας αποτελεσματικά όλες τις δύσκολες καταστάσεις στη ζωή!  

Δεν είναι δυνατόν να προστατέψουμε τα παιδιά μας από τις αναποδιές της ζωής, αλλά μπορούμε να το μάθουμε να προσαρμόζεται στις καταστάσεις, αλλάζοντας τον τρόπο που σκέφτεται. Η σχολική σύμβουλος Jenna Bilmes στο βιβλίο της Beyond Behavior Management: The Six Life Skills Children Need μας δείχνει τα βήματα για να βοηθήσουμε το παιδί μας να αποκτήσει την πολύτιμη δεξιότητα της ευελιξίας.

Είναι όλα τα παιδιά το ίδιο προσαρμοστικά; Εννοείται πως όχι. Κάποια παιδιά χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να νιώσουν άνετα σε νέα μέρη ή καταστάσεις ή  ανθρώπους. Τα παιδιά αυτά δύσκολα ανέχονται  αλλαγές στη ρουτίνα τους και νιώθουν άβολα όταν εντάσσονται σε νέες δραστηριότητες και ασχολίες. Ακόμα και έτσι όμως, τα παιδιά που αργούν να προσαρμοστούν, τις περισσότερες φορές στο τέλος τα καταφέρνουν!

Έρευνες δείχνουν πως τα παιδιά που αργούν να προσαρμοστούν, τα πηγαίνουν πολύ καλά με τις προβλέψιμες καταστάσεις και με τις ρουτίνες τους, είναι λιγότερο πιθανό να εμπλακούν σε επικίνδυνες καταστάσεις και επηρεάζονται λιγότερο από την επιρροή των συνομηλίκων τους. Απλά χρειάζονται περισσότερο χρόνο!

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν παιδιά που είναι πολύ πιο ευέλικτα και δε φαίνονται να δυσκολεύονται όταν έρχονται αντιμέτωπα με νέες καταστάσεις και πράγματα, ή όταν γίνονται αλλαγές στο πρόγραμμά τους. Μπορεί να πηγαίνουν ομαλά από τη μία δραστηριότητα στην άλλη και να απολαμβάνουν τις αλλαγές! Αν και αυτά τα παιδιά είναι πιο εύκολα για τους γονείς, μπορεί να αντιδρούν πιο γρήγορα και να είναι παρορμητικά, με αποτέλεσμα να χρειάζονται ενθάρρυνση για να σκέφτονται πριν ενεργήσουν!

Τι μπορούμε να κάνουμε για να τα βοηθήσουμε το παιδί να αποκτήσει προσαρμοστικότητα:

Μιλήστε του για την αλλαγή
Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να τα βοηθήσουμε να εκτιμούν με ρεαλιστικό τρόπο τα θετικά και τα αρνητικά μιας κατάστασης που φέρνει αλλαγές. Η αλλαγή στη θετική της εκδοχή, μπορεί να βοηθήσει την αύξηση της εμπειρίας και να φέρει ανανέωση. Η αλλαγή που συνοδεύεται με εμπόδια, σημαίνει πως κάποιος πρέπει να ενεργήσει με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να αλλάξει τη ζωή του προς το καλύτερο.

Βοηθήστε το να εκφράσει τα συναισθήματά του
Οι γονείς αρχικά πρέπει να παρατηρήσουν το πώς αντιδρά το παιδί στην προοπτική της αλλαγής. Όταν το παιδί αντιμετωπίζει μια καινούρια κατάσταση, είναι σημαντικό οι γονείς να το ενθαρρύνουν να μιλήσει για αυτά που νιώθει. Αν το παιδί δυσκολεύεται να περιγράψει τα συναισθήματά του, μπορούν να χρησιμοποιήσουν παραδείγματα, ιστορίες ή βιβλία όπου ο πρωταγωνιστής βιώνει μια παρόμοια κατάσταση.

Δείξτε κατανόηση
Επίσης σημαντικό είναι, να προσπαθήσουν οι γονείς να ανακαλύψουν το πώς αντιλαμβάνεται το παιδί την κατάσταση. Τα συναισθήματα που βιώνει το παιδί, συνδέονται άμεσα με την κατανόηση του τι συμβαίνει. Αν για παράδειγμα το παιδί πρόκειται να αλλάξει σχολείο και έχει πείσει τον εαυτό του ότι τα άλλα παιδιά δε θα το κάνουν παρέα, είναι λογικό να αισθάνεται λύπη και φόβο.

Διδάξτε του την αισιοδοξία!
Οι  γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να οραματιστεί ένα θετικό αποτέλεσμα και να το ενθαρρύνουν να σκεφτεί όλες τις υπέροχες δυνατότητες που μπορεί να φέρει μία αλλαγή. Η αισιοδοξία στη σκέψη είναι κάτι που μπορούν να καλλιεργήσουν οι γονείς στα παιδιά μέσα από το δικό τους παράδειγμα και στάση απέναντι στις αλλαγές και στις δυσκολίες!

Ενισχύστε την αυτοπεποίθηση του
Η πίστη του παιδιού στις δικές του δυνατότητες σχετίζεται με την αυτοπεποίθηση. Ενισχύστε την αυτοπεποίθησή του εστιάζοντας στα καλύτερα στοιχεία του, και αφήστε το να τα κατανοήσει και το ίδιο. Επιβραβεύστε το με ειλικρίνεια, αλλά μην το πιέζετε να κάνει παραπάνω πράγματα από αυτά που μπορεί να διαχειριστεί.  

Δώστε του συναισθηματική ασφάλεια
Η ανάπτυξη στενών δεσμών τόσο με την οικογένεια όσο και άλλους ανθρώπους δημιουργεί την αίσθηση της ασφάλειας.Δημιουργήστε το αίσθημα της συναισθηματικής ασφάλειας στο σπίτι σας και επιτρέψτε την έκφραση όλων των συναισθημάτων, έτσι ώστε το παιδί να αισθάνεται άνετα αν βιώσει ένα αρνητικό συναίσθημα σε μια δύσκολη κατάσταση.  

Διδάξτε του την ηθική
Τα παιδιά χρειάζεται να αναπτύξουν ένα στέρεο, προσωπικό σύστημα αξιών και αρχών για να ξεχωρίζουν το σωστό από το λάθος, να διαμορφώσουν μια θετική συμπεριφορά προς τους άλλους αλλά και να νοιάζονται για αυτούς. Για να ενδυναμώσετε το χαρακτήρα του παιδιού, προσδιορίστε με ποιους τρόπους η κάθε συμπεριφορά επηρεάζει τους άλλους, βοηθήστε το παιδί σας να αναγνωρίσει τον εαυτό του ως ένα άτομο που νοιάζεται για τους άλλους και βασικά αποφύγετε τα στερεότυπα ή τις μισαλλόδοξες πεποιθήσεις.

imommy

Παιχνίδια ομαδικά για ένα αξέχαστο παιδικό πάρτυ στο σπίτι

Είναι τα γενέθλια του παιδιού σας σε δυο μήνες και ήδη σας παρακαλάει να του κάνετε πάρτυ. Εσείς δεν θέλετε να δεσμευτείτε δίνοντας κάποια υπόσχεση και απαντάτε το γνωστό “Θα δούμε”. Σας προτείνουμε να σκεφτείτε σοβαρά την περίπτωση να κάνετε το πάρτυ στο σπίτι. 

Ομαδικά παιχνίδια και για παιδικό πάρτι

«Περνά, περνά η μέλισσα με τα μελισσόπουλα
και με τα παιδόπουλα, παιδόπουλα»

 

Μπορείτε να κάνετε ένα πάρτυ μόνο για παιδιά, αν το σπίτι είναι μικρό και δεν θα χωρούσαν μαζί και οι μαμάδες. Ζητήστε βοήθεια από ένα – δυο καλούς φίλους για να είστε σίγουροι ότι θα καταφέρετε να τα προσέχετε. Τα παιδιά στις μεγαλύτερες ηλικίες μπορούν να συμμετέχουν σε ομαδικά παιχνίδια και γενικά είναι συνεργάσιμα. Σας δίνουμε εδώ κάποιες ιδέες για το πως να απασχολήσετε δημιουργικά και διασκεδαστικά τους μικρούς σας καλεσμένους, τις οποίες ακολουθήσαμε με επιτυχία κι εμείς στο δικό μας πάρτυ.

.

Παίξτε παιχνίδια:

.

Ο Γάϊδαρος χωρίς ουρά
 

Σε κάθε οικογένεια υπάρχει κάποιο μέλος με καλλιτεχνική φλέβα. Στη δική μας είναι ο πατέρας μου από τον οποίο ζητήσαμε να μας ζωγραφίσει σε ένα χαρτόνι μεγέθους 60 επί 60 εκατοστά περίπου έναν γάϊδαρο χωρίς ουρά. Σε ένα άλλο χαρτόνι ζωγράφισε τόσες ουρές όσες θα ήταν τα παιδιά, τις οποίες μετά τις κόψαμε και βάλαμε χαρτοταινία διπλής όψης στην πίσω μεριά. Τα παιδιά σε αυτό το παιχνίδι προσπαθούν με τη σειρά, έχοντας τα μάτια κλειστά με ένα μαντήλι, να κολλήσουν όσο γίνεται πιο κοντά την ουρά στον γάϊδαρο. Νικητής είναι φυσικά αυτός που καταφέρνει να την κολλήσει στο σωστό σημείο.

Το μπαλόνι

Το κάθε παιδί παίρνει ένα ξεφούσκωτο μπαλόνι και μόλις δωθεί το σύνθημα ξεκινάνε να το φουσκώνουν. Νικητής εδώ είναι αυτός που φουσκώνει το μπαλόνι τόσο πολύ που στο τέλος να το σκάσει! Δεν είναι τόσο εύκολο για τους μικρούς να ξεκινήσουν το φούσκωμα, φυσούν δυνατά, προσπαθούν, κοκκινίζουν από το ζόρισμα και τελικά ξεκαρδίζονται στα γέλια τόσο με τον εαυτό τους όσο και με τους άλλους.

Η κουλούρα

Φροντίστε να έχετε αγοράσει από το φούρνο ένα κουλούρι. Απαραίτητο είναι να έχετε επίσης ένα σχοινί. Κρατάει ένας τη μια πλευρά του σχοινιού ψηλά, αν χρειαστεί ανεβείτε σε μια καρέκλα, τοποθετείτε την κουλούρα και κρατάει ο άλλος με το χέρι την άλλη πλευρά του σχοινιού. Τα παιδιά κάθονται στο πάτωμα με τα χέρια σταυρωμένα πίσω τους. Δίνετε το σύνθημα κι αρχίζετε να κουνάτε το σχοινί με την κουλούρα αριστερά – δεξιά. Τα παιδιά προσπαθούν να το φτάσουν με το στόμα και νικητής είναι αυτός που στο τέλος θα το δαγκώσει.

Διαγωνισμός χορού

Ένας διαγωνισμός χορού με κριτική επιτροπή τα ίδια τα παιδιά είναι πολύ διασκεδαστικός στις ηλικίες του Δημοτικού. Οριοθετείτε ένα σημείο ως πίστα χορού, βάζετε μουσική και αρχίζουν οι διαγωνιζόμενοι να χορεύουν είτε ο καθένας μόνος του είτε σε γκρουπ 2-3 ατόμων, αν είναι λίγο πιο ντροπαλοί. Στο τέλος του τραγουδιού σημειώνουν οι υπόλοιποι τη βαθμολογία τους σε ένα χαρτί. Αφού χορέψουν όλοι καταμετρώνται οι ψήφοι και βγαίνει ο νικητής.

Tips

Φροντίστε να έχετε μια σφυρίχτρα. Θα σας βοηθήσει να επαναφέρετε την τάξη όποτε χρειάζεται ή όποτε θέλετε την προσοχή τους για να εξηγήσετε για παράδειγμα τους κανόνες ενός παιχνιδιού.

Στολίστε με μπαλόνια. Τα παιδιά τα λατρεύουν. Νομίζω ότι και μόνο μπαλόνια αν είχαμε στο πάρτυ μας θα μπορούσαν και 3 ώρες να παίζουν με αυτά και στο τέλος να είναι το ίδιο ευχαριστημένα!

Μην ξεχάσετε από ένα μικρό δωράκι για τους νικητές των παιχνιδιών. Δεν είναι ανάγκη να πάρετε κάτι ακριβό, αφού και μόνο ο τίτλος του νικητή θα τους δώσει μεγάλη χαρά. Στο τέλος φτιάξτε πουγκάκια με καραμέλες και γλυφιτζούρια ως δώρο για όλα τα παιδιά, μην φύγει κανείς παραπονεμένος.

Πάντως, ακόμη κι αν δεν θελήσετε να κάνετε στο παιδικό πάρτυ σας όλα αυτά τα παιχνίδια, να θυμάστε ότι για τα παιδιά είναι αρκετό που θα βρίσκονται παρέα με συνομίληκους συμμαθητές τους και όλο και κάτι θα σκαρφιστούν για να παίξουν και να περάσουν καλά.

 

Your Turn!

Αν έχετε να προσθέσετε κάτι ακόμη ή απλά να μοιραστείτε τη δική σας εμπειρία, αφήστε το προσωπικό σας σχόλιο!

Eleftheria Bogioglou