Sunday, 9 January 2011

Έγκυος έσβησε φωτιά και έσωσε τα εννιά παιδιά της!!

Έβαλε σε κίνδυνο την ζωή της και τη ζωή του εμβρύου που κυοφορούσε, για να σώσει τα υπόλοιπα εννέα ανήλικα παιδιά της.
Ο λόγος για μια 30χρονη μάνα- ηρωίδα, που πριν από μερικές ημέρες, το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης, είδε το σπίτι της που βρίσκεται στην Βάλμη Πηνείας να καίγεται.

Η γυναίκα, χωρίς να χάσει καθόλου την ψυχραιμία της βγήκε στην αυλή, πήρε το λάστιχο και άρχισε να ρίχνει νερό στο σπίτι μέσα στοοποίο βρίσκονταν τα εννέα αγγελούδια της.
Σύμφωνα με το iliatora.gr στην υπεράνθρωπη προσπάθειά της είχε «συμμάχους» τους συγχωριανούς της, με την βοήθεια των οποίων κατάφερε να θέσει υπό έλεγχο την φωτιά. 
Από τις φλόγες τα παιδιά βγήκαν σώα και αβλαβή. Την ώρα εκείνη ο σύζυγός της δεν βρίσκονταν στο σπίτι, ωστόσο ειδοποιήθηκε και όταν έφτασε δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που είχε συμβεί. 
Μητέρα και παιδιά χαίρουν άκρας υγείας.

Μάνα-ηρωίδα έσωσε τα εννέα της παιδιά

Έγκυος έσβησε φωτιά και έσωσε τα 9 παιδιά της!

Έγκυος έσβησε φωτιά & έσωσε τα 9 παιδιά της!
Χάρη στην υπερπροσπάθεια της εγκυμονούσας μητέρας και των συγχωριανών της, που έσβησαν τις φλόγες που είχαν τυλίξει το υπνοδωμάτιο, σώθηκαν τα ανήλικα παιδιά 13μελούς οικογένειας...

... στην Βάλμη Πηνείας, από τη φωτιά που  ξέσπασε το απόγευμα της Τετάρτης, παραμονή των Θεοφανίων.
Πλέον, η οικογένεια αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα, αφού είναι αναγκασμένη να μοιράζεται το σαλόνι και την κουζίνα του σπιτιού, ενώ αυτό που ζητούν από τους αρμόδιους είναι η παραχώρηση μιας λυόμενης κατοικίας, μέχρι να γίνουν οι απαραίτητες επισκευές.

Πρόκειται για το σπίτι της  οικογένειας του 39χρονου Κωνσταντίνου Διαμαντόπουλου και της 30χρονης συζύγου  του Μαίρης, η οποία  διανύει τον 6ο μήνα κύησης και οι οποίοι έχουν 9 ανήλικα παιδιά, το μεγαλύτερο ηλικίας 12 ετών και το μικρότερο 1 έτους. Στο σπίτι δε, διαμένουν και οι ηλικιωμένοι γονείς του κ. Διαμαντόπουλου.
Από το παράθυρο για να σβήσει τη φωτιά…

Ήταν λίγο μετά τις 4 το απόγευμα της Τετάρτης, όταν από το υπνοδωμάτιο  του ζευγαριού  άρχισαν να βγαίνουν πυκνοί καπνοί. Οι καπνοί έγιναν αντιληπτοί από τον ανιψιό του κ. Διαμαντόπουλου, που βρίσκονταν στο σπίτι, ενώ τα παιδιά της οικογένειας βρίσκονταν στην κουζίνα, εκτός του αγοριού 1 έτους, που ήταν στην κούνια του.

Στο σπίτι επικράτησε πανικός. Η 30χρονη  μητέρα βρήκε τη δύναμη, παρά την κατάστασή της, και από την αυλή πήρε το λάστιχο από την βρύση, ανέβηκε στο παράθυρο του δωματίου, μπήκε μέσα και άρχισε να σβήνει τη φωτιά.

Παράλληλα, οι συγχωριανοί της, ήρθαν με λάστιχα και κουβάδες, ενώ άλλοι έβγαζαν  τα ανήλικα παιδιά από το σπίτι και τους ηλικιωμένους, οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας.

Την ώρα εκείνη ο κ. Διαμαντόπουλος δεν βρίσκονταν σπίτι, ωστόσο ειδοποιήθηκε και  όταν έφτασε δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που  είχε συμβεί. Μέσα στην όλη αυτή κατάσταση, υπήρχε η χαρά ότι τελικά κανένα από τα παιδιά δεν έπαθε το παραμικρό.

Έκκληση για βοήθεια…

Τα  αντικείμενα του  σπιτιού και τα είδη ρουχισμού καταστράφηκαν  και η οικογένεια του κ. Διαμαντόπουλου, πλέον δεν διαθέτει τον απαιτούμενο  χώρο για να μπορέσει να ζήσει και μάλιστα τη στιγμή που υπάρχουν 9 ανήλικα παιδιά και σε λίγους μήνες θα έρθει στη ζωή και ένα ακόμη παιδί. Όπως διαπιστώθηκε η φωτιά προήλθε από την τηλεόραση, που βρίσκονταν στο δωμάτιο, πιθανόν από βραχυκύκλωμα.

Το  σπίτι είχε «χτυπηθεί» και από τον καταστροφικό σεισμό του 2008 και είχε χαρακτηριστεί μη κατοικήσιμο. Από τότε η οικογένεια, όπως τονίζει και ο αδελφός του κ. Κων/νου, κ. Γεώργιος Διαμαντόπουλος, έχει ζητήσει ένα κοντέϊνερ, αλλά ακόμη δεν τους έχει παραχωρηθεί, με αποτέλεσμα να διαμένουν ακόμη στο υπό ανακατασκευή σπίτι τους.

Πάντως, η οικογένεια επικοινώνησε με τον μέχρι πρότινος δήμαρχο Πηνείας  και νυν αντιδήμαρχο Ήλιδας Βασίλη Παπαδόπουλο, ο οποίος διαβεβαίωσε  ότι θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για να βοηθηθεί η οικογένεια.

Χθες  το πρωί η κα Μαίρη Διαμαντοπούλου πήγε με τον σύζυγό της στο νοσοκομείο Αμαλιάδας, για να μάθουν για την κατάσταση του εμβρύου, αφού από το γεγονός η ίδια ταράχτηκε πολύ. Εκτός του ότι έμαθαν ότι δεν υπάρχει το παραμικρό πρόβλημα, τους γνωστοποιήθηκε και το φύλο του μωρού, ένα κοριτσάκι, το οποίο θα φέρει στον «κόσμο» η 30χρονη σε 3 περίπου μήνες.

(ρεπορτάζ του Παναγιώτη Πεντάζου, για την εφημερίδα ΠΡΩΤΗ)

Ηλεία Τώρα

Δυσλεξία στο σχολείο - Εξέταση και βαθμοί

Απευθύνομαι σε δασκάλους και καθηγητές...
Πλησιάζει η ώρα της βαθμολογίας των παιδιών για το πρώτο τρίμηνο ( πρώτο τετράμηνο στα Λύκεια) και γράφω μερικές συμβουλές όσον αφορά τη βαθμολογία των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες.
Ο ρόλος του εκπαιδευτικού στην αποδοχή, κατανόηση ,στον σεβασμό της διαφορετικότητας του παιδιού, θα τονώσει την αυτοπεποίθησή του και τον ψυχισμό του και θα το βοηθήσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του σχολείου αλλά κυρίως της ζωής του.
  • Τα παιδιά πρέπει να βαθμολογούνται για την προσπάθεια και όχι μόνο για το αποτέλεσμα.
  • Προσπαθήστε με τη βαθμολογία να ενθαρρύνετε τα παιδιά, να βρείτε δηλαδή τη χρυσή τομή. Ένα βαθμό που ούτε θα είναι υπερβολικός αλλά ούτε και απογοητευτικός.
  • Να έχετε στο νου σας ότι ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες χρειάζεται τουλάχιστον το διπλάσιο χρόνο για να κάνει μια άσκηση ή να μάθει ένα μάθημα π.χ. ιστορίας.
  • Προσπαθήστε να βαθμολογήσετε την προσπάθεια, τη συμμετοχή, το ενδιαφέρον του παιδιού.
  • Να εξετάζετε πάντα προφορικά τους μαθητές που έχουν χαρτί μαθησιακών δυσκολιών, όπως προστάζει και ο νόμος. Το γραπτό διαγώνισμα να λαμβάνεται υπόψιν μόνο αν έχει κάτι θετικό να συνεισφέρει στην προφορική εξέταση.
  • Προσπαθήστε να δείτε τις γνώσεις του παιδιού, με μικρές και σύντομες ερωτήσεις.
  • Αν το παιδί δεν μπορεί να απαντήσει μια ερώτηση, κάντε την ξανά με πιο απλά και διαφορετικά λόγια.
  • Το πιο σημαντικό είναι να κάνετε τα παιδιά να αγαπήσουν τα μαθήματα, ειδικά αυτά στα οποία δυσκολεύονται περισσότερο.
  • Επίσης σημαντικό είναι να μην κάνετε τα παιδιά να απογοητευθούν και να απορρίψουν ακόμα και μαθήματα που μέχρι τώρα αγαπούσαν.
  • Να ξέρετε ότι καθημερινά ο μαθητής με δυσλεξία βιώνει αρκετές απογοητεύσεις, ξέρει και νοιώθει ότι όσο κι αν προσπαθεί δεν θα μπορέσει να γίνει ο άριστος μαθητής.
  • Αγκαλιάστε αυτά τα παιδιά, δώστε τους ώθηση να πάνε όλα και πιο ψηλά!
  • Η επιβράβευση κάνει θαύματα!
πηγή: http://paidagwgos.blogspot.gr/

Ένας έφηβος τα λέει έξω από τα δόντια: Village vS ... Town

Καταρχάς καλή χρονιά σε όλους!

Μετά από δυσκολίες με την σύνδεση , κ με την έλλειψη χρόνου λόγο διακοπών, είπα να ξαναγράψω κάτι!

Μένω σε χωριό, κ σαν έφηβος θέλω να πάω να μείνω σε μία πόλη , θεωρώντας ότι θα είναι καλύτερα από πολλές απόψεις! Είπα να γράψω εδώ, για να δω κ τις δικές απόψεις περί υπέρ κ κατά του κάθε τόπου κατοικίας!!
Δεν έχω ζήσει ποτέ σε πόλη για μεγάλο χρονικό διάστημα... οπότε τα παρακάτω είναι κατά πως βλέπω εγώ κάθε τόπο!

Το να ζεις σε ένα χωριό έχει κ τα μειονεκτήματα του αλλά κ κάποια (ας πούμε) πλεονεκτήματα! Πρώτο κ κύριο θέμα είναι η επιβίωση! Η πλειοψηφία των πολιτών εδώ ασχολούνται κυρίως με την γεωργία κ την κτηνοτροφία, ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν κάποια ταβέρνα η άλλου είδους μαγαζί, κ ακόμα πιο λίγοι αυτοί που έχουν "δουλεία γραφείου", οπότε ο αγώνας για επιβίωση είναι αρκετά δύσκολος!!! Βέβαια αυτό αφορά τους ενηλίκους αλλά οκ είναι σοβαρό θέμα! (ευτυχώς οι γονείς μ ανήκουν στις "δουλείες γραφείου" οπότε δεν έχω νιώσει στο πετσί μου τον αγώνα επιβίωσης)

Ας πάμε στα των εφήβων τώρα:
Σχολείο. Είμαστε ελάχιστα άτομα σε κάθε τάξη! Οκ, θα μου πεις αυτό είναι καλό είναι σαν φροντιστήριο , από την μία άποψη ναι, αλλά όταν είσαι ΜΟΝΟ 2 άτομα στην κατεύθυνση κ το ένα από αυτά δεν ασχολείται καν, δεν υπάρχει ανταγωνισμός, για να σ δώσει το ερέθισμα να προσπαθήσεις παραπάνω! Όταν η καθηγήτρια λέει, εγώ θα είμαι ο ανταγωνισμός σου, σκέφτεσαι "υπάρχει πρόβλημα"! Πέρα από αυτό, η εκπαίδευση σε ένα χωριό μπορεί να παρομοιαστεί με ένα στενό δρομάκι! Καθώς οι ευκαιρίες για να μάθεις ξένες γλώσσες κ πληροφορική είναι ελάχιστες! (πάλι καλά να λέω εδώ (Ριζώματα) υπάρχουν.. αλλά σε άλλα χωριά οι ευκαιρίες είναι μηδαμινές) Να μην αναφερθώ για τις ευκαιρίες για "καλλιτεχνική" πρόοδο, γιατί απλά δεν υπάρχουν κ φαντάζομαι κ σε κανένα άλλο χωριό!
Όλα αυτά τα μειονεκτήματα, βέβαια, μπορούν να συρρικνωθούν αν το χωριό βρίσκεται κοντά σε μια πόλη! Να ένα ακόμα θεματάκι του χωριού μου! Οι συγκοινωνίες! Για την κοντινότερη πόλη( Βέροια) υπάρχουν μόνο 2 λεωφορεία την ημέρα(!) κ όχι κ σε τόσο εξυπηρετικές ώρες!

Κ συνεχίζω, με ένα φλέγον θέμα (χαχα) "κουτσομπολιό". Σπάζοντας κάθε ρεκόρ , ξεπερνώντας ακόμα κ το πρακτορείο Ρόιτερ, τα νέα κ γενικά όλα τα κουτσομπολιά αυτού του χωριού μεταδίδονται τόσο γρήγορα όσο κάθε τι άλλο! Σαν έφηβος θες να κάνεις μια τρέλα, θες να κάνεις μια σχέση, θες θες θες. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην το μάθει όλο το χωριό! 
Όλες οι ηλικιωμένες κ μη γυναικουλίτσες του χωριού, που είτε έχουν χάσει τον άντρα τους είτε όχι, θα ξεχυθούν στους δρόμους να διαλευκάνουν κάθε υπόθεση!! Έχουν εισβάλει ακόμη κ στο σχολείο με την "μορφή" καθαρίστριας! Όσο για την αντίληψη ότι οι άνθρωποι στις μικρές κοινωνίες είναι πιο δεμένοι και υπάρχει κοινωνική αλληλεγγύη δεν ισχύει με τίποτα! Ο καθένας κοιτάει τον εαυτό του!

Μετα πιδάμαι σε ένα άλλο θέμα τώρα, που σίγουρα έχει απασχολήσει όσου έχουν ζήσει σε χωριό έστω κ ελάχιστους μήνες! Οι "δημόσιες σχέσεις". Η συναναστροφή με ανθρώπους με κάποιες διαφορετικές αντιλήψεις, με νέες ιδέες, με άλλους τρόπους Ζωής είναι ελάχιστες! Υπάρχει μια μονοτονία σε όλο το σκηνικό! Οι φίλοι γίνονται ένα πράγμα auto choice (αν κ ποτέ δεν μετανιώνεις π έχεις αυτούς φίλους η γνωριμία 16 ολόκληρων χρόνων σε κάνει να τους ξέρεις από έξω κ ανακατωτά!). Δεν θα μιλήσω για το θέμα των πιο προσωπικών σχέσεων διότι εδώ γίνεται no choice :P κοινώς "το χάσαμε το κορμί πατριώτη".

Διασκέδαση! Ο ναι, εδώ υπάρχει σοβαρό πρόβλημα! Υπάρχει μια ατελείωτη βαρεμάρα σε ότι υπάρχει για να διασκεδάσεις! υπάρχουν φορές που μπορεί να περάσεις πολύ ωραία αλλά πόσο διασκέδαση να υπάρξει αφού κ σε αυτό τον τομέα υπάρχει μια μονοτονία! Τα ίδια κ τα ίδια! 

Ας βάλω ένα στοπ στα μειονεκτήματα γιατί ξέχασα τι άλλο ήθελα να πω!

Πλεονεκτήματα! Θα μπορούσα να αφιερώσω μόνο μια σειρά του κειμένου για αυτά!
" Ρε φιλε ζεις μες την φύση, καθαρός αέρας τι άλλο θες;" θα έλεγαν πολλοί! Ναι μπορείς να το χαρακτηρίσεις ως πλεονέκτημα! αλλά για μας που ζούμε εδώ δεν μας κάνει αίσθηση το όλο θέμα κ ειδικά αν έχεις όλα τα παραπάνω που ανέφερα στο μυαλό σου! Ακόμη, η ελευθερία που υπάρχει είναι ένα ωραίο αίσθημα! Τα παιδιά από πολύ μικρές ηλικίες ξεχύνονται στα πάρκα κ στις πλατείες χωρίς οι γονείς να έχουν την έγνοια μεγάλου κινδύνου! Υπάρχει μια αίσθηση ελευθερίας που πιστεύω δεν υπάρχει στα αστικά κέντρα, φόβοι δεν υπάρχουν  αντίθετα ελυευθερία κινήσεων κ πολύ μεγάλη όρεξη για παιχνίδι! 
Τέλος κ από πλεονεκτήματα! Η τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ άλλα!

Αντίθετα, τώρα, σε μια πόλη υπάρχουν οι επιλογές, οι ευκαιρίες, σε ένα πολύ πιο τεράστιο βαθμό από ένα χωρό! Γνωριμίες, διασυνδέσεις, διασκέδαση, φιλίες, ευκαιρίες εργασίας, κ όλα αυτά που ανέφερα στα μειονεκτήματα του χωριού υπάρχουν! Τελειώνοντας, μειονεκτήματα δεν μπορώ να σκεφτώ να υπάρχουν σε σχέση με ένα χωριό! Λεν καυσαέρια, βρομιά. Δεν νομίζω να υπάρχει τέτοιο θέμα σε επαρχιακές πόλεις όπως Βέροια, Κατερίνη κλπ!!

Η άποψη μου είναι ότι είναι πολύ καλύτερο να ζεις σε μια πόλη από όλες τις απόψεις! Αλλά θέλω να δω και τις δικές σας! Γι' αυτό γράψτε σχόλια όπου θα λέτε τις δικές απόψεις για το θέμα ακόμη κ πλεονεκτήματα κ μειονεκτήματα!

Υ.Γ 1 : Ευτυχώς το χωριό μου είναι αρκετά αναπτυγμένο! Κ δεν μπορώ να ακούω ανθρώπους να λεν ότι όλα τα χωριά είναι δεκαετίες πίσω!
Υ.Γ 2: Προτείνεται μ κανένα blog
Υ.Γ 3: Οι στατιστικές σε εσάς λειτουργούν;

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki