Πατέρας είναι μόνο ένας

Σύμφωνα με τα στοιχεία ερευνών, ο Έλληνας μπαμπάς γίνεται όλο και πιο στοργικός, επιδιώκοντας τη συμμετοχή του σε κάθε δραστηριότητα του παιδιού

Πολύτιμοι συνοδοιπόροι, προστατευτικοί, αυστηροί, ήρωες στα μάτια των παιδιών, απόντες, με ή χωρίς τη θέλησή τους, μα πάνω από όλα... παιδιά και οι ίδιοι, οι πατεράδες όλου του κόσμου θέλουν κι αυτοί τη γιορτή τους. Η ιδέα γεννήθηκε έναν αιώνα πριν, όταν η Αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ θέλησε να τιμήσει τον πατέρα της, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου, ο οποίος ανέθρεψε μόνος του τα 6 παιδιά του. Σήμερα, ο σύγχρονος πατέρας είναι περισσότερο επικοινωνιακός, εκδηλωτικός, στοργικός. Δεν περιορίζεται στην κάλυψη των βασικών αναγκών του παιδιού του, αλλά και στη συναισθηματική.
Σύμφωνα με την πρόεδρο του ΚΕΘΙ, Ελενα Ζενάκου, «σε όλες σχεδόν τις ανεπτυγμένες κοινωνίες εμφανίζεται μια νέα κουλτούρα που επιχειρεί να ενδυναμώσει τον ρόλο του πατέρα στο επίπεδο του λόγου, των νομοθετικών ρυθμίσεων και των καθημερινών πρακτικών. Το σημείο αιχμής αυτών των αλλαγών εντοπίζεται σε αυτό που παραδοσιακά προσδιορίζαμε ως «πατρική ευθύνη».
Ο ρόλος του πατέρα υπερβαίνει πλέον την όποια οικονομική δέσμευση, γίνεται πιο σφαιρικός, πιο ολοκληρωμένος, αφορά και τη συναισθηματική στήριξη των παιδιών».

Θυσίες και ανταμοιβή
Αυτό κάνει ακόμη και σε ακραίες περιπτώσεις όταν ο πατέρας είναι πολύτεκνος και μόνος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του επιχειρηματία Βασίλη Λάμπρου, ο οποίος είναι χωρισμένος κι έχει αναλάβει την επιμέλεια των τεσσάρων παιδιών του.
«Η επιλογή ήταν δική μου να τα κρατήσω. Πιστεύω πως τα παιδιά πρέπει να μένουν με τον γονιό με τον οποίο περνάνε όμορφα», μας λέει. «Θέλει θυσίες το μεγάλωμα των παιδιών. Προσωπικά θυσίασα τον ελεύθερο χρόνο μου, τα χόμπι μου, τις δραστηριότητες που με ευχαριστούσαν. Διαίρεσα τη ζωή μου δια πέντε. Και έδωσα περισσότερη ψυχή στα παιδιά μου. Τα φρόντισα, για να μεγαλώσουν σωστά. Με παραμύθι, βόλτα στο δάσος, διακοπές».
Οσο για την ανταμοιβή του: ««Είμαι ένας ευτυχισμένος μπαμπάς. Τα παιδιά δείχνουν μια αγάπη συγκινητική, μοναδική. Αυτή είναι η πληρωμή μου».
Κάπως έτσι η παρουσία του πατέρα γίνεται όλο και πιο έντονη μέσα στο σπίτι. Παρατηρείται μια εντυπωσιακή εμπλοκή των αντρών στις οικογενειακές ευθύνες, οι οποίες όμως περιορίζονται σε ό,τι έχει σχέση με το παιδί. Τα παραπάνω προκύπτουν από μελέτη που πραγματοποίησε το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας σε συνεργασία με τον Σύλλογο για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια, η οποία διενεργήθηκε σε πέντε ακόμη χώρες της ΕΕ.

ΑΙΑΣ ΜΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ
«Η φροντίδα των παιδιών είναι μια γλυκιά κούραση»
Ηθοποιός, πατέρας τριών παιδιών
«Η ζωή με τα παιδιά είναι εκπληκτική. Περνάω την καλύτερη περίοδο της ζωής μου. Αισθάνομαι πως η ζωή έχει μια συνέχεια. Τα παρακολουθώ πώς μεγαλώνουν, πώς μαθαίνουν καινούργια πράγματα. Γυρίζω κουρασμένος από τη δουλειά και ασχολούμαι μαζί τους, τα φροντίζω, τα κάνω μπάνιο. Θέλω να συμμετέχω στη φροντίδα τους και να ξεκουράζω τη γυναίκα μου. Η εξίσου συμμετοχή προσφέρει εξίσου ικανοποίηση. Είναι μια γλυκιά κούραση αυτή. Με γεμίζει να βλέπω ευτυχισμένα τα παιδιά μου. Να έχουν αυτό το υπέροχο χαμόγελο όταν κοιμούνται».

Πόσο έχει αλλάξει ο τρόπος που μεγαλώνουν οι γονείς τα παιδιά τους σε σχέση με την εποχή που μεγαλώσατε εσείς;
«Ακόμη θυμάμαι τον πατέρα μου που μου έφτιαχνε πατάτες τηγανητές με αβγά. Τον θεωρούσα μεγάλο σεφ. Αυτή τη Μεσογειακή οικογένεια πρέπει να υποστηρίξουμε. Που είναι ενωμένη, όλες τις στιγμές. Που όλοι συμμετέχουν σε αυτήν».

Έχετε και έναν γιο 10 ετών. Τον βλέπετε;
«Δεν με αφήνουν να τον δω. Έχω πέντε χρόνια να τον δω. Ζούμε στη χώρα του φανταστικού. Υπάρχει νομικό κενό στην Ελλάδα σε αντίθεση με το εξωτερικό που ψάχνουν πολύ πριν αποφασίσουν για την τύχη ενός παιδιού. Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να βλέπουν και τον πατέρα τους. Εδώ, στερούνται αυτό το δικαίωμα. Είναι τρομερό να μη γνωρίζουν τον φυσικό τους πατέρα. Θα μεγαλώσουν λειψά. Πρέπει κάποια στιγμή να εναρμονιστούμε με τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Δεν καταλαβαίνουν κάποιοι γονείς τι κακό κάνουν στο παιδί τους».

Η αριθμητική των μπαμπάδων
Η ενασχόληση των πατέρων με τη φροντίδα και την περιποίηση των παιδιών μικρής ηλικίας φτάνει το 54,5%, η συμμετοχή τους όσον αφορά τις μετακινήσεις παιδιών αγγίζει το 70%, ενώ μεγαλύτερη ευχαρίστηση για έναν μπαμπά αποτελούν οι εξωτερικές δουλειές, όπως ψώνια, λογαριασμοί σε ποσοστό 91,4%. Οσο για τις εντός σπιτιού εργασίες, μόνο ένα 34,8% συμμετέχει σε αυτές.
Η κυριότερη πηγή άγχους ενός πατέρα είναι τα παιδιά του σε ποσοστό 26,5% και δεύτερη τα οικονομικά και η εργασία (23,2%).
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ένα μεγάλο ποσοστό ανδρών-πατεράδων (87,7%) σκέφτεται τα παιδιά του την ώρα που εργάζεται.
Επίσης το 68,9% δηλώνει πως μεγαλώνοντας ως αγόρι έμαθε να ενεργεί με ευθύνη και δύναμη, ενώ μόνο το 31,1% υποστηρίζει πως μεγάλωσε με αγάπη και στοργή.
Ίσως γι αυτόν τον λόγο το 75,1% στην ερώτηση «τι σημαίνει για σας η λέξη πατέρας;» απαντά «ευθύνη και προστασία» και μόλις το 24,9% «αγάπη και στοργή».
Μάλιστα, το 66,7% θεωρεί ότι είναι καλύτερος πατέρας από τον δικό του, το 30,8% ότι δεν υπάρχει διαφορά και μόνο το 2,6% ότι ο πατέρας του ήταν καλύτερος από αυτόν.
Εντυπωσιακό είναι ότι παρά το γεγονός ότι το 71,4% των πατέρων γνωρίζει τα δικαιώματά του αναφορικά με τις γονικές άδειες, το 31,6% δεν κάνει ποτέ χρήση άδειας εργασίας για τις ανάγκες των παιδιών, το 27% κάνει σπάνια, το 33,2% μερικές φορές ενώ μόλις το 8,2% συχνά.

Εμείς και οι άλλοι
32,2% των Ελλήνων πατεράδων δηλώνει πως παίζει με τα παιδιά του. Το αντίστοιχο ποσοστό των Άγγλων φτάνει το 46%.
16,5% των Ελλήνων πατεράδων (χαμηλό ποσοστό) έχουν επισκεφθεί το σχολείο του παιδιού τους για να ενημερωθούν σχετικά με την πρόοδό του. Το αντίστοιχο ποσοστό των Αμερικανών είναι 49%, ενώ ένα 32% παρακολουθεί τις συναντήσεις γονέων και δασκάλων.
15,3% των Ελλήνων πατεράδων συμμετέχουν στις σχολικές υποχρεώσεις των παιδιών τους, ενώ οι Αμερικανοί διαβάζουν τα παιδιά τους σε ποσοστό 83%.
28,9% των Ελλήνων μπαμπάδων πιστεύει ότι η εργασία δεν επηρεάζει τον ρόλο του πατέρα (έναντι 53,3% 28,9% των Πορτογάλων).
54,5% των Ελλήνων πατεράδων ασχολείται με τη φροντίδα των παιδιών, ενώ οι Πορτογάλοι τα προσέχουν σε ποσοστό 58,7%.

ΜΑΤΙΝΑ ΔΕΜΕΛΗ
Εφημερίδα Έθνος

Διατροφή με ψάρια για... έξυπνα μωρά

Σημαντικές προσωπικότητες της αρχαιότητος, όπως ο Αριστοτέλης, αναφέρεται ότι ήταν ιχθυοφάγοι.

Ο μαθητής του Σωκράτη Αρίστιππος, που του άρεσαν πολύ τα ψάρια, επιτιμήθηκε κάποτε από τον Πλάτωνα, επειδή είχε αγοράσει πολλά. Του απάντησε λοιπόν ότι τα είχε πληρώσει μόνο δύο οβολούς και ο Πλάτων του είπε ότι για τόσο μικρό ποσόν θα τα αγόραζε και ο ίδιος. Λοιπόν, Πλάτωνα, του απάντησε ο Αρίστιππος, δεν είμαι εγώ ιχθυοφάγος αλλά εσύ φιλάργυρος.

Διατροφή με ψάρια για...έξυπνα μωρά

Εξυπνα παιδιά γεννούν οι μητέρες που καταναλώνουν ψάρια στην εγκυμοσύνη.

Τα λιπαρά οξέα που περιέχουν (ω-3) βοηθούν σημαντικά την ανάπτυξη της όρασης, της γνωστικής ικανότητας, της προσοχής, της πληρότητας, του ύπνου και της ευφυϊας στο παιδί μετά τη γέννηση.
Μειώνουν, επίσης, κατά 31% τους πρόωρους τοκετούς πριν από τις 34 εβδομάδες κύησης, επιμηκύνουν τη διάρκεια της κύησης και αυξάνουν ελαφρώς το βάρος γέννησης του νεογνού.
Οι σημαντικές αυτές ανακοινώσεις έγιναν από ξένους ομιλητές κατά τη διάρκεια του 7ου Πανελλήνιου Συμποσίου της Ελληνικής Εταιρείας Παιδιατρικής Γαστρεντερολογίας, Ηπατολογίας και Διατροφής, το οποίο πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο στην Αθήνα.
Ο Γερμανός καθηγητής Παιδιατρικής κ. Μπέρτολντ Κολέτσκο τόνισε ότι, με βάση τα ευρήματα των μελετών, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προχώρησε σε νέες συστάσεις για τη διατροφή των γυναικών στην εγκυμοσύνη, με έμφαση την πρόσληψη των λιπαρών οξέων των ψαριών (ω-3).

Οι συστάσεις αυτές περιλαμβάνουν τα εξής: Η πρόσληψη λίπους κατά την κύηση και τον θηλασμό πρέπει να κυμαίνεται στα ίδια με τα συνιστώμενα στον γενικό πληθυσμό επίπεδα. Οι έγκυες και οι θηλάζουσες μητέρες θα πρέπει να επιδιώκουν μια μέση διατροφική πρόσληψη τουλάχιστον 200 mg λιπαρών οξέων την ημέρα, ώστε να μπορούν να αποθηκεύονται οι αναγκαίες ποσότητες στον εγκέφαλο του βρέφους κατά την περίοδο μετά τη γέννηση.

Οι γυναίκες σε ηλικία τεκνοποίησης θα πρέπει να επιδιώκουν να καταναλώνουν μία με δύο μερίδες θαλασσινών ψαριών την εβδομάδα, συμπεριλαμβανομένων των λιπαρών ψαριών. Η τροφή αυτή επηρεάζει θετικά την ανάπτυξη της οπτικής οξύτητας και της γνωστικής ικανότητας του βρέφους. Τα ψάρια πρέπει να είναι ποικίλα με προτίμηση στα μικρά ψάρια, καθώς έχουν πολύ μικρότερο κίνδυνο από τα μεγάλα να είναι μολυσμένα.

Αρκετές μελέτες υποστηρίζουν ότι η πρόσληψη ψαριών ή άλλων πηγών λιπαρών οξέων μακριάς αλυσίδας ω-3 αποτρέπει την πρόωρη γέννα αυξάνοντας ελαφρώς τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, και επίσης αυξάνει ελαφρώς το βάρος γέννησης του μωρού.

Η πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Παιδιατρικής Γαστρεντερολογίας κ. Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου αναφέρθηκε στις τροφικές αλλεργίες στα παιδιά, με πιο βασική αυτήν στο γάλα της αγελάδας.

Η πιθανότητα να εκδηλωθεί η συγκεκριμένη αλλεργία στα βρέφη και τα νήπια -εξήγησε- είναι 6%. Στην περίπτωση, ωστόσο, που υπάρχει επιβαρημένο οικογενειακό ιστορικό, η πιθανότητα αυτή εκτοξεύεται στο 80%.

Οι παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη της τροφικής αλλεργίας είναι η γενετική προδιάθεση (ιστορικό αλλεργίας σε τουλάχιστον έναν γονέα ή αδελφό) και η πρώιμη εισαγωγή στη διατροφή του βρέφους αλλεργιογόνων με τις τροφές και το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει.

Η κυρία Παπαδοπούλου επεσήμανε ότι τα παιδιά των πόλεων εκδηλώνουν πιο συχνά αλλεργίες. Σε αυτό συμβάλλει ο αυξημένος βαθμός καθαριότητας και η έκθεση του οργανισμού σε ποικίλα οικιακά και εξωοικιακά αεροαλλεργιογόνα (παθητικό κάπνισμα, μόλυνση του περιβάλλοντος).

Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι η ζωή σε φάρμες και κοντά σε στάβλους προστατεύει από την αλλεργία, σε αντίθεση με τη ζωή σε αστικοποιημένες περιοχές.

Πηγή: www.ethnos.gr

Στο σκοτάδι...

Διασχίζοντας το υπόγειο μετρό της άμορφης πόλης και ανεβοκατεβαίνοντας τα κυλιόμενα σκαλοπάτια με την παρέα κάποιου άγνωστου τυφλού, μου δόθηκε η ευκαιρία να πάρω μαζί μου φεύγοντας το ερώτημα που μου έβαλε: 

«Ξέρεις τι σημαίνει να μην μάθεις ποτέ τι είναι χρώμα ; Πως είναι το πράσινο, το κόκκινο, το κίτρινο;»  

Σιώπησα και σκέφτηκα για λίγο και δεν έφταιγε το λίγο που δεν κατάφερα, δεν μπόρεσα να του περιγράψω κανένα χρώμα με λόγια....

Πώς άλλωστε θα μπορούσα;

Έφυγα και του ευχήθηκα καλή συνέχεια

... τίποτα άλλο,

γιατί με είχε προλάβει, λέγοντας πως αν και δεν είχε ποτέ εικόνα, αγαπά τη ζωή...

(κι ας γνώρισε ο άγνωστος φίλος μου μονάχα το μαύρο!)

.
Έστω και μισή σκέφτηκα εγώ, που τα έχω ΟΛΑ....
παραπονιέμαι για το τίποτα...
κι ας έχει χρώμα κάθε μέρα που ξημερώνει...