Η «Μέθοδος Σάντουιτς»: πώς θα πειθαρχήσετε ένα Ανυπάκουο Παιδί χωρίς φωνές

Λίγο πολύ, όλοι οι γονείς έχουμε φτάσει στο «αμήν» με κάποια τερτίπια των παιδιών μας. 
Υπάρχουν φορές που μας βασανίζουν τόσο πολύ με το πείσμα τους που χάνουμε την ψυχραιμία μας με αποτέλεσμα να τους φωνάζουμε - χειροτερεύοντας όμως την κατάσταση.

Αν έχετε κουραστεί και θέλετε να βρείτε μια λύση που θα είναι ευνοϊκή και για τις δύο πλευρές, τότε καλό είναι να διαβάσετε προσεκτικά το παρακάτω κείμενο - καθώς η μέθοδος σάντουιτς θα σας βοηθήσει να πειθαρχήσετε το παιδί δείχνοντας του αγάπη.

Όπως έχουν παρατηρήσει αρκετοί παιδοψυχολόγοι οι δύο παγίδες που πέφτουν οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) οι γονείς, όταν το παιδί τους ξεπερνάει τα όρια, είναι ο τρόπος χειρισμού: 
άλλες φορές το μαλώνουν έντονα, ενώ άλλες φοβούνται ότι αν του κάνουν την παραμικρή παρατήρηση θα το πληγώσουν.

Και όμως υπάρχει τρόπος να είμαστε ταυτόχρονα και αυστηροί και να δείχνουμε στο παιδί την αγάπη μας.

Δοκιμάστε μια θετική προσέγγιση πριν του πείτε τι κάνει λάθος

Ένα από τα πιο συνηθισμένα λάθη των γονιών όταν συνετίζουν το παιδί, είναι να αρχίζουν την συζήτηση απαριθμώντας τα σφάλματά του ή να του λένε την γνωστή σε όλους φράση «αφού εσύ είσαι καλό παιδί γιατί το κάνεις αυτό;». 

Αν πρόκειται να μιλήσετε για την συμπεριφορά του παιδιού είναι καλύτερο να το προσεγγίσετε θετικά. 

Μιλήστε για ένα συγκεκριμένο πλεονέκτημα του χαρακτήρα του, έτσι ώστε να μην νιώσει ότι το μειώνετε και στην συνέχεια προχωρήστε τη συζήτηση εκεί που θέλετε.

Ρωτήστε το παιδί γιατί συμπεριφέρθηκε με αυτόν τον τρόπο…

…και εξηγήστε του αναλυτικά τι είναι αυτό που σας ενόχλησε. 

Φροντίστε να είστε συγκεκριμένοι σε αυτό που λέτε έτσι ώστε να βοηθήσετε το παιδί να καταλάβει τη διαφορά μεταξύ λάθους και σωστού. 

Γενικές φράσεις του τύπου «μην συμπεριφερθείς ξανά έτσι» ή «μην με στενοχωρείς» φέρουν το αντίθετο αποτέλεσμα καθώς δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα - ίσα ίσα που μπερδεύουν ακόμα περισσότερο το παιδί.

Ζητήστε του τη γνώμη του

Ακόμη και αν το παιδί είναι μικρό ηλικιακά είναι σημαντικό να του δείξετε ότι σας ενδιαφέρει η γνώμη του. 

Πέρα από αυτό όμως είναι εξίσου απαραίτητο και για εσάς να δείτε τι έχει καταλάβει από όσα του είπατε. 

Ρωτήστε το μικρό σας αν κατανοεί τι σας ενόχλησε ή γιατί είναι λάθος η συμπεριφορά του. Στην περίπτωση που το παιδί είναι αρκετά μεγάλο και θέλει να διαφωνήσει μαζί σας, διατηρήστε την ψυχραιμία σας, μην το διακόψετε και συζητήστε ξανά μαζί του.

Δείξτε του ότι δεν είστε απογοητευμένοι μαζί του

Όπως είναι σημαντικό για ένα παιδί να καταλάβει που έκανε λάθος, εξίσου σημαντικό είναι να μην νιώσει ότι σας έχει απογοητεύσει. Τα παιδιά παίρνουν κάποια πράγματα πολύ πιο βαριά και υπάρχει η πιθανότητα να θεωρήσουν ότι δεν τα αγαπάτε. Φροντίστε να διώξετε αυτό το σενάριο από το μυαλό τους, δείχνοντας έμπρακτα την αγάπη σας καθημερινά.

mama365
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Οι μικρές αγάπες, που μας οδηγούν στην μεγάλη Αγάπη!!

Να χαίρεσθε όσα μας περιβάλλουν. Όλα μας διδάσκουν και μας οδηγούν στον Θεό. Όλα γύρω μας είναι σταλαγματιές της αγάπης του Θεού. Και τα έμψυχα και τα άψυχα και τα φυτά και τα ζώα και τα πουλιά και τα βουνά και η θάλασσα και το ηλιοβασίλεμα και ο έναστρος ουρανός. Είναι οι μικρές αγάπες, μέσα απ’ τις οποίες φθάνομε στη μεγάλη Αγάπη, τον Χριστό. 

Τα λουλούδια, για παράδειγμα, έχουν την χάρη τους, μας διδάσκουν με το άρωμά τους, με το μεγαλείο τους. Μας μιλούν για την αγάπη του Θεού. Σκορπούν το άρωμά τους, την ομορφιά τους σε αμαρτωλούς και δικαίους.

https://www.youtube.com/watch?v=53Gzq7ruBQ0

Για να γίνει κανείς Χριστιανός, πρέπει να έχει ποιητική ψυχή, πρέπει να γίνει ποιητής. 

«Χοντρές» ψυχές κοντά Του ο Χριστός δεν θέλει. 

Ο Χριστιανός, έστω και μόνο όταν αγαπάει, είναι ποιητής, είναι μες στην ποίηση. Την αγάπη ποιητικές καρδιές την ενστερνίζονται, τη βάζουν μέσα στην καρδιά τους, την αγκαλιάζουν, την νιώθουν βαθιά.

Να εκμεταλλεύεσθε τις ωραίες στιγμές. Οι ωραίες στιγμές προδιαθέτουν την ψυχή σε προσευχή, την καθιστούν λεπτή, ευγενική, ποιητική. Ξυπνήστε το πρωί, να δείτε το βασιλιά ήλιο να βγαίνει ολοπόρφυρος απ’ το πέλαγος. Όταν σας ενθουσιάζει ένα ωραίο τοπίο, ένα εκκλησάκι, κάτι ωραίο, να μη μένετε εκεί, να πηγαίνετε πέραν αυτού, να προχωρείτε σε δοξολογία για όλα τα ωραία, για να ζείτε τον μόνον Ωραίον. 

Όλα είναι άγια, και η θάλασσα και το μπάνιο και το φαγητό. Όλα να τα χαίρεσθε. Όλα μας πλουτίζουν, όλα μας οδηγούν στην μεγάλη Αγάπη, όλα μας οδηγούν στον Χριστό.

Να παρατηρείτε όσα έφτιαξε ο άνθρωπος, τα σπίτια, τα κτίρια, μεγάλα ή μικρά, τις πόλεις, τα χωριά, τους ανθρώπους, τον πολιτισμό τους. Να ρωτάτε, να ολοκληρώνετε τις γνώσεις σας για το καθετί, να μη στέκεστε αδιάφοροι. Αυτό σας βοηθάει σε βαθύτερη μελέτη των θαυμασίων του Θεού. Γίνονται όλα ευκαιρίες να συνδεόμαστε με όλα και με όλους. Γίνονται αιτίες ευχαριστίας και δεήσεως στον Κύριο του παντός. Να ζείτε μέσα σε όλα, στη φύση, στα πάντα. 

Η φύση είναι το μυστικό Ευαγγέλιο. Όταν, όμως, δεν έχει κανείς εσωτερική Χάρη, δεν τον ωφελεί η φύση. Η φύση μας ξυπνάει, αλλά δεν μπορεί να μας πάει στον Παράδεισο.

Ο πνευματέμφορος, αυτός που έχει το Πνεύμα του Θεού, προσέχει όπου περνάει, είναι όλο μάτια, όλο όσφρηση. Όλες του οι αισθήσεις ζούνε, αλλά ζούνε με το Πνεύμα του Θεού. Είναι αλλιώτικος. Όλα τα βλέπει κι όλα τ’ ακούει· βλέπει τα πουλιά, την πέτρα, την πεταλούδα…. Περνάει από κάπου, αισθάνεται το καθετί, ένα άρωμα, για παράδειγμα. Ζει μέσα σε όλα· στις πεταλούδες, στις μέλισσες κ.λπ. Η Xάρις τον κάνει να είναι προσεκτικός. Θέλει να είναι μαζί με όλα.

https://www.youtube.com/watch?v=XdlIbNrki5o

Α, τι να σας πω! Αυτό το έζησα, όταν με επισκέφθηκε η Θεία Χάρις στο Άγιον Όρος. Θυμάμαι τ’ αηδόνι να ξελαρυγγιάζεται μες στα δέντρα με τα φτερά του κατά πίσω, για να έχει δύναμη. Πω, πω, πω! Να είχα ένα ποτηράκι με νερό, να του έδινα να πίνει κάθε τόσο, να ξεδιψάει… Γιατί να ξελαρυγγιάζεται τ’ αηδόνι, γιατί; Όμως κι αυτό το χαίρεται το κελάηδημά του, το αισθάνεται, γι’ αυτό ξελαρυγγιάζεται.
Μ’ ενέπνεαν πολύ τα πουλάκια στο δάσος. Να πάτε καμιά μέρα στα Καλλίσια ν’ ακούσετε τ’ αηδόνια. Πέτρινη καρδιά να έχεις, θα συγκινηθείς. Πώς να μην αισθανθείς ότι είσαι μαζί με όλα; Να εμβαθύνετε στο σκοπό τους. Ο σκοπός είναι βαλμένος απ’ τον Πλάστη τους. Η σκοπιμότητα της δημιουργίας δείχνει το μεγαλείο του Θεού και την πρόνοιά Του. Σ’ εμάς τους ανθρώπους εκφράζεται διαφορετικά η σκοπιμότητα του Θεού. Έχομε την ελευθερία, τη λογική.
Έκανα μια μέρα ένα σχέδιο για εδώ. Να κάνω μια δεξαμενή ανάμεσα στα πεύκα και να βάλω ένα ντεπόζιτο με δύο κυβικά νερό μέσα και να είναι αυτόματη, για να δίνει νερό. Τότε θα έλθουν τ’ αηδόνια, που θέλουν πολύ το νερό και τις σκνίπες και τις μυίγες…

Κάποτε, τότε που ζούσα στα Καλλίσια, γύριζα στο μοναστήρι μετά από αρρώστια κι η κυρα-Μαρία, η τσοπάνισσα, ήλθε να με πάρει με το γαϊδουράκι. Στο δρόμο την ρώτησα:
– Κυρα-Μαρία, πως πάνε οι ομορφιές, τα λιβάδια, τα χρώματα, οι πεταλούδες, τ’ αρώματα, τ’ αηδόνια;
– Τίποτα, μου λέει, δεν υπάρχει τίποτα.
– Ναι; της λέω. Μάιος μήνας και δεν υπάρχει τίποτα;
– Τίποτα! μου απαντάει.
Σε λίγο συναντάμε όλ’ αυτά, λουλούδια, ευωδιές, πεταλούδες.
– Ε, κυρα-Μαρία, τώρα τι λέεις;
– Α, δεν τα είχα προσέξει!
Προχωρώντας εφθάσαμε στα Πλατάνια. Τ’ αηδόνια χαλούσαν τον κόσμο.
– Κυρα-Μαρία, μου είπες ψέματα!
– Όχι, μου λέει. Δεν τα είχα προσέξει καθόλου!
Κι εγώ στην αρχή ήμουν «χοντρός», δεν καταλάβαινα. Μετά ο Θεός μού έδωσε την Χάρη. Τότε όλα άλλαξαν. Αυτό έγινε, αφού άρχισα την υπακοή.
Θυμάμαι τ’ απολιθωμένα δέντρα, τους κορμούς, που είδαμε στη Μυτιλήνη. Υπάρχουν δεκαπέντε εκατομμύρια χρόνια. Μ’ εντυπωσιάσανε τόσο πολύ! Κι αυτό είναι προσευχή, να βλέπεις τ’ απολιθώματα και να δοξάζεις τα μεγαλεία του Θεού.

Από το βιβλίο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, «ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ» Εκδ. Ι. Μ. Χρυσοπηγής, Χανιά , Κρήτη, 2003.

πηγές: εδώ και εδώ
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Το παιδί και ο κουρέας

Ένα νεαρό αγόρι μπαίνει σε ένα κουρείο και ο κουρέας ψιθυρίζει στον πελάτη: 
«Αυτό είναι το πιο χαζό παιδί στον κόσμο. Δες». 
Ο κουρέας τότε βάζει ένα δολάριο στο ένα χέρι και κάτι ψιλά στο άλλο. 
«Διάλεξε όποιο θες», λέει στο παιδί. 
Το παιδί παίρνει τα ψιλά και φεύγει. 

«Τι σου είπα;», λέει ο κουρέας, «το παιδί δεν θα μάθει ποτέ». 
Αργότερα, ο πελάτης συναντά το παιδί στον δρόμο, να τρώει παγωτό. 
«Να σε ρωτήσω, νεαρέ, γιατί δεν πήρες το δολάριο;», ρώτησε ο πελάτης. 
«Τη μέρα που θα πάρω το δολάριο, το παιχνίδι θα τελειώσει», λέει το παιδί.

athensmagazine.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι