Οι δικοί μου οι δάσκαλοι

Οι δικοί μου οι δάσκαλοι
φορούσαν ένα γκρι ή ένα καφεδί κουστούμι.
Στριμωγμένο συνήθως πάνω τους.
Το παντελόνι τους έκανε γρήγορα γόνατο
και τα μανίκια ήταν φθαρμένα στους αγκώνες.
....................................
Οι δασκάλες μου φούστα μακριά φορούσαν
κι άσπρο πουκαμισάκι με μικρούς γιακάδες
και ήταν «καθώς πρέπει κυρίες»
όπως έλεγε η μάνα μου.

Οι δικοί μου οι δάσκαλοι κρατούσαν βέργα
κι εγώ έπαιζα, μαζί τους και με τη βέργα,
το παιχνίδι της παλάμης
που κρύβεται γρήγορα πίσω στη πλάτη. 

Η δεσποινίς Κατερίνα της Β’
ήθελε να τη φωνάζουμε «κυρία»,
όπως τις άλλες, που είχαν παντρευτεί
Συνέχεια μας ανακάτευε τα μαλλιά
Και μείς νευριάζαμε. 

Ο κύριος Κυριάκος της ΣΤ’ μας έλεγε,
με ύφος σοβαρό, πως τα ρήματα
παίζουν παιχνίδια πολλές φορές,
πως τα επίθετα μπορούν εύκολα
να κοροϊδεύουν
και πως μόνο τα ουσιαστικά
έχουν μια αδιάλειπτη σοβαρότητα .
Έτσι ακριβώς μας έλεγε …αδιάλειπτη. 

Ο κύριος Μανόλης, ο μαθηματικός,
μιλούσε βαριά κρητικά
κι ήταν τα δάχτυλά του πάντα άσπρα
και το σακάκι του γεμάτο σκόνη κιμωλίας.
Έγραφε συνέχεια νούμερα και σύμβολα
Ο πίνακας δε του έφτανε, τον έσβηνε κι έλεγε
«Όποιος εκατάλαβε… εκατάλαβε…
οι άλλοι να πούνε στον κύρη τους,
πως καλιά `ναι, να πάνε, να μάθουνε να βόσκουνε κούβους…
εγώ συνεχίζω…»
Κι εμείς γελούσαμε… 

Και ο κύριος Κωνσταντίνος, ο φιλόλογος,
Α… ο κύριος Κωνσταντίνος…!!!
Με πάντα λαδωμένα και ίσια μαλλιά, χωρίστρα,
«τρελός κανονικά» με τη γλώσσα
ξεκινούσε κάθε μέρα το μάθημα λέγοντας
«…άλλο στέκομαι… κι άλλο αντιστέκομαι,
όλα είναι θέμα προθέσεων…».
Πολλές φορές μιλούσαμε για «διάφορα αλλότρια»,
που μας άρεσαν, εκτός των άλλων,
γιατί τότε ξεχνούσε να εξετάσει.

Οι δικοί μου οι δάσκαλοι
με κράτησαν γερά
και τώρα που γράφω για αυτούς βουρκώνω
έτσι σα να θέλω μ’ αυτό τον τρόπο
να τους δώσω ένα μνημόσυνο χάδι....
 

γ.β.

....................

Γιώργος Βλαχάκης

Έδεσε πισθάγκωνα τα παιδιά του για να τα τιμωρήσει!!

Έγινε πρώτο θέμα συζήτησης στη γειτονιά του στην Κρύα Ιτεών. Πρόκειται για πατέρα δύο μικρών παιδιών ο οποίος για να τα τιμωρήσει... τα έδεσε πισθάγκωνα και τα υποχρέωσε να καθίσουν σε συγκεκριμένο σημείο του σπιτιού για αρκετή ώρα.

Τα παιδάκια φώναζαν και έκλαιγαν ωστόσο ο αδίστακτος πατέρας... ήταν απτόητος. Δεν τα «συγχωρούσε». Η γειτονιά σηκώθηκε στο πόδι από το κλάμα των παιδιών κι έτσι έμαθαν αρκετοί... τι ακριβώς είχε συμβεί. Αλλωστε και ο πατέρας τους... μάλλον δεν ήθελε να κρατήσει κρυφό τον τρόπο που επέλεξε να τιμωρήσει τα παιδιά του για την αταξία που έκαναν. Και ο ίδιος το είπε σε κάποιους γείτονές του. Ενας εξ αυτών έκανε την καταγγελία στον «Κόσμο». Προτίμησε να κρατήσει την ανωνυμία του για ευνόητους λόγους.

Ευτυχώς η τιμωρία των παιδιών έλαβε τέλος μετά από κάποια ώρα. Όμως το γεγονός προκάλεσε αλγεινή εντύπωση σε όλους. Άλλωστε πρόκειται για καθαρή πράξη βασανισμού των παιδιών, σύμφωνα με όλους τους ειδικούς.

Τι λένε οι παιδοψυχολόγοι
Η τιμωρία ίσως είναι απαραίτητη κάποιες φορές και πιθανόν να λειτουργεί ως τρόπος διαπαιδαγώγησης και κοινωνικοποίησης. Όπως τονίζουν οι ειδικοί, υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις για να επιφέρει θετικά αποτελέσματα χωρίς τον παραμικρό κίνδυνο- σωματικό και ψυχικό- για ένα παιδί.

Και φυσικά το ξύλο και το δέσιμο όχι απλά θεωρούνται βάναυσοι τρόποι αλλά απαράδεκτοι που φέρνουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. «Η σωματική τιμωρία είναι απαράδεκτη και οι φωνές είναι μια αυταρχική συμπεριφορά η οποία μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες για την εξέλιξη του παιδιού.

Ειδικά στην εφηβεία πιθανόν να προκαλέσει ένα μεγάλο ξέσπασμα», υποστηρίζουν οι ψυχολόγοι. Προσθέτουν δε ότι «οι γονείς οφείλουν να αποφεύγουν την επίδειξη δύναμης και τον ανταγωνισμό. Για παράδειγμα φωνές και φράσεις, όπως "δεν θα σου περάσει εσένα", είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν το παιδί να διεκδικεί με άσχημο τρόπο και θα απομακρυνθεί».

Όταν ο γονιός απλώνει το χέρι πάνω στο παιδί, χωρίς δεύτερη σκέψη, για να δώσει ένα μικρό αθώο μπατσάκι ή ακόμη και ένα γερό ανεπιθύμητο χαστούκι, το μόνο που καταφέρνει είναι ν' αφήσει ξεκάθαρα σημάδια του στο μάγουλο αλλά και στην ψυχή του παιδιού.

Η βία δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε καμία περίπτωση στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Μην ξεχνάμε επίσης ότι τα παιδιά πολλές φορές έχουν ως πρότυπα είτε εμάς, είτε μεγαλύτερα αδέρφια, είτε ακόμη και ήρωες καρτούν που δυστυχώς στις μέρες μας είναι συνήθως πολύ βίαιοι. Κατ' επέκταση αν εμείς δίνουμε το καλό παράδειγμα και αποτρέπουμε την ταύτιση των παιδιών με τέτοια πρότυπα, τότε θα καταφέρουμε να ελαχιστοποιήσουμε τη βία γενικότερα στην οικογένεια.

dete.gr
goal24

Επιστολή εγκύου προς βουλευτές - Αδυνατεί να πληρώσει τα απολύτως αναγκαία για την εγκυμοσύνη της φάρμακα

Μια συγκλονιστική επιστολή απέστειλε στους βουλευτές του Ηρακλείου Κρήτης μια έγκυος γυναίκα, η οποία αδυνατεί να πληρώσει τα απολύτως αναγκαία για την εγκυμοσύνη της φάρμακα.

Η 28χρονη αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας για το οποίο απαιτείται να παίρνει αντιπηκτικά χάπια, μέχρι να ολοκληρώσει την εγκυμοσύνη της. Η αξία των απαραίτητων φαρμάκων ανέρχεται στα 120 ευρώ και από αυτά δικαιολογούνται μόνο τα 40 ευρώ.
Στην απόγνωση της, σκέφθηκε να απευθυνθεί στους βουλευτές στέλνοντας τους μια επιστολή, θέτοντας το αφοπλιστικό ερώτημα: «Εγώ τι πρέπει να κάνω: να αποβάλω, να πεθάνω ή να ζητιανέψω για να γεννήσω σε ένα μήνα».

Στην επιστολή της αναφέρει:

«Αναγκάζομαι να σας στείλω την συγκεκριμένη επιστολή για να εκφράσω την οργή και αγανάκτηση μου απέναντι σε όλους τους κυβερνώντες, επειδή έκανα το «λάθος» για την Πολιτεία να μείνω έγκυος.

Μόλις χθες πληροφορήθηκα ότι το μωρό που πρόκειται να φέρω στον κόσμο σε περίπου δύο μήνες, έχει έλλειψη αμνιακού υγρού. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει για να προλάβω μία δυσάρεστη κατάσταση να κάνω κάθε ημέρα μία ένεση ηπαρίνης που στοιχίζει 4 ευρώ.
Όπως με ενημέρωσε ο γυναικολόγος μου, σύμφωνα με νόμο που ψηφίστηκε στις 14 Αυγούστου (!) από τη Βουλή των Ελλήνων, στους γυναικολόγους δικαιολογούνται μόλις 40 ευρώ ανά ασθενή τον μήνα.
Αυτό σημαίνει πως μπορώ να πάρω μόλις 10 ενέσεις και μετά είτε να αφήσω το παιδί μου να πεθάνει, είτε να κάνω άμβλωση στον 8ο μήνα της κύησης.

Επιπλέον ο συγκεκριμένος νόμος δίνει τη δυνατότητα στους γυναικολόγους να γράψουν μόνο 15 εξετάσεις σε ασθενείς. Ως ασφαλισμένη του ΔΗΜΟΣΙΟΥ Συστήματος ΠΕΔΥ έχω πληρώσει από την τσέπη μου πάνω από 1.000 ευρώ σε εξετάσεις, χωρίς να συμπεριλαμβάνω σε αυτά κόστη, ασβεστίου, σιδήρου, μαγνησίου και λοιπών συμπληρωμάτων.
Ο γιατρός μου, μου έδειξε τα απειλητικά μηνύματα του Υπουργείου Υγείας, στα οποία τονίζεται ότι εφόσον κάνει το λάθος (!) και γράψει παραπάνω από αυτά που του επιτρέπει η Ελληνική Κυβέρνηση, τότε τα χρήματα θα παρακρατηθούν από τον προσωπικό του λογαριασμό.

Και σας ρωτώ: Ποιος νομοθέτης σε ποια χώρα νομοθετεί να πεθαίνουν παιδιά, χωρίς καν να σκέφτεται το τι συμβαίνει γύρω του; Ποιος βουλευτής συναινεί σ' αυτό το έγκλημα και ποιος Υπουργός βάζει την υπογραφή του;

Αισθάνομαι αηδία και οργή για την κατάσταση και απαιτώ τουλάχιστον από τους βουλευτές του νομού μας (γιατί αυτούς ψηφίσαμε) να μου απαντήσουν κοιτώντας με στα μάτια, αν έχουν συμφωνήσει να πεθάνει το παιδί μου και μαζί μ΄ αυτό κι εγώ!
Σας ευχαριστώ!».

«Μαμά, γιατί δεν με ακούς; Δε θέλω να ξαναπάω σχολείο!!!» - Η απλή απροθυμία για τη σχολική φοίτηση και η σχολική φοβία

Αρκετά συχνά οι γονείς έχουν να αντιμετωπίσουν μια έντονη περιστασιακή απροθυμία του παιδιού τους να πάει στο σχολείο.

 Η συμπεριφορά αυτή συνήθως συνοδεύεται με διαμαρτυρίες οι οποίες μπορεί να μην έχουν παρατεταμένη ένταση και διάρκεια και να εξασθενήσουν σχετικά γρήγορα.

Αντίθετα, σε κάποιες άλλες περιπτώσεις παιδιών, η άρνηση για το σχολείο είναι κατηγορηματική και είναι πιθανό να προκαλέσει πανικό στο παιδί που φοβάται να αποχωριστεί το σπίτι του.
 

Η χαρακτηριστική αυτή επίμονη άρνηση για το σχολείο συναντάται με τον όρο «σχολική φοβία ή σχολειοφοβία» και περιγράφεται από τους ειδικούς ως έντονος και παράλογος φόβος του παιδιού σχετικά με το σχολείο και τη σχολική ζωή.

 

Πως διαχωρίζεται η απλή απροθυμία για τη σχολική φοίτηση από τη σχολική φοβία;
 

Στην περίπτωση της σχολειοφοβίας,

• Χρειάζεται να έχει προηγηθεί επίμονη προσπάθεια των γονέων για μεγάλο χρονικό διάστημα να μεταπείσουν το παιδί χωρίς αποτέλεσμα.
  
• Το παιδί συνήθως ταλαιπωρείται από το άγχος και το φόβο του ή από την ανησυχία να αφήσει το σπίτι του και να πάει σχολείο, γνωστό ως «άγχος αποχωρισμού»
  
• Εμφανίζει σωματικά συμπτώματα άγχους από τα οποία ανακουφίζεται και χαλαρώνει σε μέρες που δεν έχει σχολείο όπως τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες.
  
• Το παιδί ενώ θέλει να πάει σχολείο νιώθει ότι δεν μπορεί εξαιτίας ενός παράλογου φόβου που νιώθει για κάτι που υπάρχει ή συμβαίνει στο σχολείο. Μάλιστα, αυτή θεωρείται η πιο σημαντική διαφορά της σχολικής φοβίας με το λεγόμενο «σκασιαρχείο».
  
• Επανειλημμένη και επίμονη άρνηση για το σχολείο
  
• Δεν εντοπίζεται άλλη παθολογική συμπεριφορά
  
• Αγχώνεται εύκολα με αποτέλεσμα να εκδηλώνει το άγχος αυτό στο σώμα του με συμπτώματα όπως κοιλιακές διαταραχές, ναυτίες κ εμετούς, πονοκεφάλους, διάρροια, πονόλαιμο

Χαρακτηριστικά του παιδιού με σχολική φοβία:

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι όταν το παιδί απουσιάζει συχνά από το κλίμα του σχολείου;
Οι επιπτώσεις της συχνής και παρατεταμένης απουσίας από το σχολείο είναι αρνητικές και έχουν ως αποτέλεσμα:

• Να χάνεται η επαφή του παιδιού με τους φίλους και τους συνομήλικους
  
• Να μην εκτίθεται σε κοινωνικά ερεθίσματα με αποτέλεσμα να επιβραδύνεται η εκπαίδευση του σε κοινωνικές δεξιότητες
  
• Να χάνει μεγάλο μέρος της εκπαιδευτικής ύλης
  
• Να μην μαθαίνει να φέρνει εις πέρας τις σχολικές υποχρεώσεις
  
• Είναι σημαντικό να είναι υπομονετικοί και να δείχνουν κατανόηση για τη δυσκολία του παιδιού τους
  
• Να είναι συνεπείς και σταθεροί στη συμπεριφορά τους
  
• Να βεβαιωθούν ότι τα παράπονα του παιδιού τους είναι αληθινά και να το κρατήσουν σπίτι αν διαπιστώσουν ότι είναι πραγματικά άρρωστο και δεν μπορεί να πάει σχολείο
  
• Αν όχι, τότε θα είναι χρήσιμο να προσπαθήσουν να εντοπίσουν την αιτία ή το ερέθισμα εκείνο που προκαλεί στο παιδί μια υπέρμετρη ανησυχία ή φόβο που έχει συνδεθεί με το σχολείο

Ποια βήματα χρειάζεται να ακολουθήσουν οι γονείς του σχολειοφοβικού παιδιού;

• Ένας αποτελεσματικός τρόπος να το πετύχουν αυτό είναι ακούγοντας προσεκτικά αυτά που τους λέει το παιδί και προσπαθώντας να καταλάβουν τι πραγματικά είναι αυτό που προσπαθεί να τους εξηγήσει.
• Αφού διερευνήσουν τις πηγές του άγχους ή του φόβου του παιδιού, καλό θα είναι να το συζητήσουν μαζί του σε μια προσπάθεια να «απομυθοποιήσουν» αυτό που προκαλεί τόσο άσχημα συναισθήματα.
• Είναι καλό να αποφεύγονται απαξιωτικές ή κοροϊδευτικές λέξεις και φράσεις για αυτό που βιώνει το παιδί που φοβάται.
• Αντί αυτού, οι γονείς θα μπορούσαν να ζητήσουν από το παιδί να εκτεθεί σε αυτό που το φοβίζει και να είναι μαζί του ώστε να νιώθει ασφάλεια και όχι απειλή.
• Με λόγια υποστηρικτικά και με ενθαρρυντική στάση, οι γονείς χρειάζεται να εκπαιδεύσουν το παιδί τους πώς να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τους φόβους του.
• Τέλος, η καλή και ουσιαστική συνεργασία των γονέων και του σχολείου θα διευκολύνει ακόμη περισσότερο την προσπάθεια του παιδιού να απεμπλακεί από τους ενοχλητικούς και παράλογους φόβους του.

thebest