Ο κορυφαίος «Μικρός Ευκλείδης» μιας οικογένειας 25 παιδιών

«Αυτό που κατάφερα το αφιερώνω σε όσους με αγαπάνε», λέει ο Μανώλης, που αν και δυσκολεύτηκε, όπως λέει, στον διαγωνισμό «Μικρός Ευκλείδης» της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, κατέκτησε την κορυφή με σκορ 100%.

“Άσπρα, μαύρα, μια χαρά παιδιά είναι όλα
κι αξίζουν ένα χαμόγελο”

Κι αυτό είναι το σημαντικό – ότι ο Μανώλης δεν ξεχώρισε για το χρώμα ή την καταγωγή του.
Ξεχώρισε για κάτι καλό που έκανε»

Καμία ταμπέλα έξω από το σπίτι του Χαμόγελου του Παιδιού στο Μαρούσι. Όπως πρέπει να ’ναι τα σπίτια, δηλαδή. 

Τα κανονικά σπίτια. Με τις κανονικές οικογένειες. Κι ας είναι πολύτεκνες – έστω και με 25 παιδιά. 

Περιμένουμε τον 12χρονο Μανώλη από το σπίτι στα Μελίσσια, ο οποίος ήρθε πρώτος στον διαγωνισμό «Μικρός Ευκλείδης» της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, με σκορ 100%!

Σε λίγο μπαίνει συνοδευόμενος από την «ψυχή» του Χαμόγελου, τον Κώστα Γιαννόπουλο, και τη Γεωργία Παππά, υπεύθυνη των Μελισσίων. 

Η γράφουσα, με τα παιδιά της – η ηλικιακή «γειτνίαση» λειτουργεί υποστηρικτικά. Αν αυτή τη φορά ο Ηλιόπουλος δήλωνε πως «είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα», όπως στην παλιά ελληνική ταινία, θα κυριολεκτούσε.
Ήταν πράγματι μια ατμόσφαιρα χαλαρή, παρεΐστικη, γεμάτη γέλια, αν και με αρκετή δόση συστολής τα λόγια από τον συνεντευξιαζόμενο... 

«Δεν είμαι καλός σε όλα τα μαθήματα», απαντά ο Μανώλης στην κλασική ερώτηση: «Είσαι καλός μαθητής;». 

«Στη Φυσική, δεν είμαι. Ούτε στα Μαθηματικά περίμενα να γράψω τόσο καλά. Η κ. Γωγώ, που είναι δασκάλα 20 χρόνια και με διαβάζει στα Μαθηματικά, με βοήθησε να προετοιμαστώ. Στην αρχή, δεν ήθελα να πάω, όμως μετά σκέφτηκα ότι και η προσπάθεια μετράει. Ήθελα ακόμη να δω αν είμαι ίσος με τα άλλα παιδιά. Δυσκολεύτηκα λίγο, τα προβλήματα είχαν κόλπα – έπρεπε να δουλέψω με τη λογική».
Αν και άγγιξε το τέλειο, ο Μανώλης δεν έμαθε αμέσως για την επιτυχία του: «Δεν μου το είπαν στο σχολείο. Γυρνώντας το μεσημέρι στο σπίτι, τότε μου είπαν όλοι συγχαρητήρια». 

«Το γιορτάσαμε με γλυκάκια», παρεμβαίνει η Γεωργία Παππά χαμογελώντας. 

«Στην αρχή, δεν ήμουν τόσο χαρούμενος, γιατί δεν είχα καταλάβει πόσο σημαντικό είναι», προσθέτει ο νεαρός και συνεχίζει καταγράφοντας την εμπειρία του από την τελετή βράβευσης: «Πήγαμε στο Mετσόβιο. Ήταν μια μεγάλη αίθουσα με πολλές καρέκλες. Φώναζαν κάποια παιδιά από κάθε σχολείο. Όταν ήρθε η σειρά μας –2ο Δημοτικό Μελισσίων– φώναξαν το όνομά μου. Το βραβείο μού το έδωσε ο πρόεδρος της Μαθηματικής Εταιρείας, βγάλαμε και φωτογραφία μαζί. Εμαθα ότι παλιά ήταν και καθηγητής της κυρίας Γωγώς... Εγώ ντρεπόμουν, γιατί ήταν πάρα πολύς κόσμος, όμως σκέφτηκα “τα κατάφερες!”».

Για ποιους νίκησε; «Αυτό που κατάφερα το αφιερώνω σε όσους με αγαπάνε», λέει χαμηλώνοντας το κεφάλι ο μαθητής.

Ποιο είναι όμως το προφίλ του παιδιού που κατέκτησε μια τέτοια διάκριση; 

Πώς κυλάει η καθημερινότητα στο σπίτι του Χαμόγελου του Παιδιού; 

«Επιστρέφοντας από το σχολείο, τρώω, βλέπω λίγη τηλεόραση και μετά διαβάζω. Φροντιστήριο αγγλικών έχω τρεις φορές την εβδομάδα, προπονήσεις στίβου δύο – αν προλάβω και μία ακόμη τις Παρασκευές. Μπορώ και συγκεντρώνομαι στο διάβασμα, γιατί τα μικρότερα παιδιά που κάνουν φασαρία είναι στον πάνω όροφο. Όταν τελειώνουμε, μου αρέσει που παίζουμε ποδόσφαιρο. Καλύτερή μου στιγμή; Όταν πηγαίνουμε στο Allou Fun Park!».

«Πολύ τρέξιμο», παίρνει τον λόγο η κ. Γεωργία, η υπεύθυνη παιδαγωγός στα Μελίσσια: 

«Οι ηλικίες των παιδιών μεταξύ 4,5 και 18. Η μέρα ξεκινάει όπως σε μια τυπική οικογένεια, μόνο που, λόγω αριθμού, το πρωινό ξύπνημα είναι πάρτι: τα μικρά κλαίνε, οι έφηβοι θέλουν να κάνουν μπάνιο πριν από το σχολείο, τα κορίτσια φτιάχνουν τα μαλλιά τους – «Τελειώνετε! Θ’αργήσουμε!», φωνάζουμε οι μεγαλύτεροι. Τα απογεύματα, γεμάτα: όλα τα παιδιά κάνουν δραστηριότητες, αθλήματα, μουσική, πηγαίνουν φροντιστήρια. 

Μας βοηθούν εθελοντές. Στο σπίτι είναι 11 παιδαγωγοί, κοινωνικός λειτουργός, ψυχολόγος, μία εργοθεραπεύτρια, νοσηλεύτρια, καθαρίστρια, μαγείρισσα».
«Είμαστε μια φυσιολογικής δραστηριότητας οικογένεια, με τα μαλώματά μας, τις γκρίνιες μας αλλά και με τα “θέλω” των παιδιών σύμφωνα με τις δυνατότητές μας», επισημαίνει ο κ. Γιαννόπουλος. «Ζούμε απόλυτα ενταγμένοι στην κοινωνία. Στο σχολείο, υποδέχθηκαν με μεγάλη χαρά τα παιδιά μας χωρίς να δώσει κανείς σημασία στο χρώμα τους. Το ημερολόγιο του μικρού Ανδρέα έγραφε πριν από 21-22 χρόνια: “Ασπρα, μαύρα, μια χαρά παιδιά είναι όλα κι αξίζουν ένα χαμόγελο”. Κι αυτό είναι το σημαντικό – ότι ο Μανώλης δεν ξεχώρισε για το χρώμα ή την καταγωγή του. Ξεχώρισε για κάτι καλό που έκανε», καταλήγει.

Όνειρα για το μέλλον
Όσο για το μέλλον; Ανατρέποντας ίσως τα «προγνωστικά», ο βραβευθείς μαθητής προς το παρόν δεν βλέπει τον εαυτό του ως «καθηγητή Μαθηματικών». 

«Είναι νωρίς να σκέφτομαι τις σπουδές. Ονειρεύομαι όμως να γίνω καλός αθλητής! Μου αρέσει το τρέξιμο και θέλω να γίνω σαν τον Γιουσέιν Μπολτ». Φοβίζει τον Μανώλη η κορυφή; Ή, καλύτερα, η δυσκολία να την προσεγγίσει κανείς; «Ο κ. Κώστας λέει πως αν δεν μπορώ να φτάσω κατευθείαν εκεί ψηλά, θα βρω άλλο τρόπο. Θα πάω γύρω γύρω και πάλι θα τη φτάσω».

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΔΟΥ
Πηγή
Αναρτήθηκε από Σωκράτης Δ. Ρωμανίδης

Προβλήματα στη συμπεριφορά των παιδιών, που δεν πρέπει να αγνοήσετε

Στα μάτια των γονέων, το παιδί τους είναι το καλύτερο που υπάρχει στον κόσμο, όμως υπάρχουν στιγμές που παρατηρείτε ορισμένα προβλήματα στη συμπεριφορά του, τόσο μικρά που τις περισσότερες φορές τα προσπερνάτε χωρίς να δώσετε την πρέπουσα σημασία. 

Όσο ασήμαντα κι αν είναι αυτά τα προβλήματα δεν πρέπει για κανένα λόγο να τα αγνοήσετε, καθώς θα δώσετε το μήνυμα στο παιδί ότι μπορεί να τα επαναλάβει χωρίς κανένα κόστος. 

Παρακάτω θα δείτε τα 6 πιο συνηθισμένα προβλήματα 

στη συμπεριφορά των παιδιών:

Σας διακόπτει όταν μιλάτε
Γιατί δεν πρέπει να το αγνοήσετε: 

Το παιδί σας μπορεί να είναι απίστευτα ενθουσιασμένο επειδή έχει κάτι να σας πει ή να σας κάνει μια ερώτηση, αλλά επιτρέποντάς του να εμπλακεί στις συζητήσεις σας, δεν του διδάσκετε πώς να είναι προσεκτικό απέναντι στους άλλους ή πώς να μάθει να περιμένει όταν είστε απασχολημένοι. 

Ως αποτέλεσμα, θα θεωρήσει ότι δικαιούται την προσοχή των άλλων ανθρώπων και δεν θα είναι σε θέση να ανεχθεί την απογοήτευση, υποστηρίζει ο ψυχολόγος Jerry Wyckoff, Ph.D.

Παίζει πολύ επιθετικά
Γιατί δεν πρέπει να το αγνοήσετε: 

Δεν πρέπει να αγνοήσετε τις επιθετικές πράξεις του παιδιού σας κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, όταν για παράδειγμα σπρώχνει τον αδελφό του ή ενοχλεί κάποιο φίλο του. 

Αν δεν το σταματήσετε, η σκληρή συμπεριφορά του μπορεί να γίνει συνήθεια από την ηλικία των 8 ετών. 

Επιπλέον, με αυτό τον τρόπο στέλνετε στο παιδί το μήνυμα ότι είναι αποδεκτό να πληγώνει τους ανθρώπους, αναφέρει η σύμβουλος γονέων Michele Borba, Ed.D.

Κάνει ότι δεν σας ακούει
Γιατί δεν πρέπει να το αγνοήσετε: 

Όταν λέτε στο παιδί σας δύο, τρεις, ακόμα και τέσσερις φορές να κάνει κάτι που δεν θέλει, όπως να μπει στο αυτοκίνητο ή να μαζέψει τα παιχνίδια του, στέλνετε το μήνυμα ότι είναι εντάξει να σας αγνοήσει και ότι εκείνο έχει το πάνω χέρι στη σχέση σας. 

Υπενθυμίζοντας στο παιδί να κάνει κάτι ξανά και ξανά, απλά το εκπαιδεύετε να περιμένει μέχρι την επόμενη υπενθύμιση αντί να σας δώσει προσοχή την πρώτη φορά που θα του πείτε κάτι, τονίζει ο ψυχολόγος Kevin Leman, Ph.D.

Παίρνει πρωτοβουλίες μόνο του
Γιατί δεν πρέπει να το αγνοήσετε: 

Αφήνοντας το παιδί να έχει τον έλεγχο των δραστηριοτήτων που εσείς πρέπει να ρυθμίσετε, δεν του διδάσκετε ότι πρέπει να ακολουθήσει τους κανόνες. 

Μπορεί να είναι χαριτωμένο όταν το 2 ετών παιδάκι σας προσπαθεί να φτάσει τον πάγκο της κουζίνας για να βγάλει τα μπισκότα από το ντουλάπι, αλλά περιμένετε μέχρι να γίνει 8 ετών και να πηγαίνει στο σπίτι του φίλου του τρία στένα παρακάτω χωρίς να σας ζητά την άδεια.

Αρχίζει να αυθαδιάζει
Γιατί δεν πρέπει να το αγνοήσετε: 

Μπορεί να μη σκέφτεστε ότι το παιδί σας θα αρχίσει να αυθαδιάζει προτού μπει στην εφηβεία, αλλά αυτή η συμπεριφορά αρχίζει συχνά όταν τα παιδιά προσχολικής ηλικίας μιμούνται τα μεγαλύτερα παιδιά για να ελέγξουν την αντίδραση των γονιών τους. 

Κάποιοι γονείς το αγνοούν επειδή πιστεύουν ότι είναι μια φάση που θα περάσει, αλλά αν δεν το αντιμετωπίσετε, μπορεί να βρεθείτε με έναν έφηβο που δεν σέβεται τους άλλους και δυσκολεύεται να κάνει φιλίες.

Λέει ψέματα
Γιατί δεν πρέπει να το αγνοήσετε: 

Μπορεί να μην φαίνεται μεγάλο πρόβλημα αν το παιδί σας λέει ότι έστρωσε το κρεβάτι του ενώ δεν το έκανε ή αν υπερηφανεύεται σε ένα φίλο του ότι πήγε στη Walt Disney World ενώ δεν έχει μπει ποτέ σε αεροπλάνο, αλλά είναι σημαντικό να αντιμετωπίσετε κάθε είδους ανειλικρίνεια. 

Το ψέμα μπορεί να γίνει συνήθεια αν το παιδί σας μάθει ότι είναι ένας εύκολος τρόπος να διορθώσει τα πράγματα, να αποφύγει να κάνει κάτι που δεν θέλει ή να γλιτώσει την τιμωρία για κάτι που έχει ήδη κάνει.

infokids