Διάλογοι με την κόρη μου

— Ποιο είναι το χρώμα αυτού του τουτού;

— Μαύγρο!

— Μπράβο! Μαύρο, μαύρο.

— Αυτού του τουτού;

— Πράινο!

— Μπράβο! Πράσινο.

— Πώς το είπαμε αυτό;

— Κλαϊ!

— Μπράβο! Κλαδί.

— Τι είναι αυτό;

— Φεγγάρι!

— Πόσο ψηλά είναι;

Τέντωσε το χεράκι της δείχνοντάς το:

— Πολύ!

Είτε μέσα μας είτε έξω μας, ο ουρανός είναι το μοναδικό μας όριο κόρη μου, αγάπη μου.

Φωτογραφία-κείμενο: Άγγελος Καλοδούκας

Πηγή

Αγοραφοβία στην εφηβεία – Πώς θα την καταλάβετε

 Ο δεκαεξάχρονος Νίκος πήγε σε μια συναυλία με τους φίλους του πριν από δύο μήνες. Ξαφνικά ένιωσε έντονη ταχυκαρδία και εφίδρωση, αισθάνθηκε ότι θα λιποθυμήσει και άρχισε να τρέμει. Μου περιέγραψε αυτά που ένιωθε σαν ένα τσουνάμι αρνητικών αισθημάτων που κλόνιζε την ισορροπία του και τον έκανε να νιώθει εγκλωβισμένος. Από τότε φοβάται να βρίσκεται σε κόσμος μόνος του, μήπως του ξαναπαρουσιαστούν τα συμπτώματα. Η σκέψη αυτή τον απασχολεί διαρκώς και σταδιακά άρχισε να αποφεύγει να κυκλοφορεί μόνος του εφευρίσκοντας διάφορα προσχήματα.

Πρόκειται για ένα επίμονο αίσθημα φόβου ότι το άτομο θα παγιδευτεί σε καταστάσεις ή μέρη από τα οποία δεν θα υπάρχει διέξοδος διαφυγής ούτε βοήθεια από κάπου.

Αυτό μπορεί να οδηγήσει το αγοραφοβικό άτομο στην εμφάνιση των εξής συμπτωμάτων:

Σωματικά συμπτώματα:

• ταχυκαρδία
• υπερβολική εφίδρωση ñ ναυτία
• πόνος στο στήθος
• στομαχικές διαταραχές και ναυτία ñ ζαλάδα και τάση λιποθυμίας
• τρόμος.

Συμπτώματα που αφορούν τον τρόπο ζωής:

• απομόνωση ή αποκοπή από άτομα και δραστηριότητες ñ φόβος για το ενδεχόμενο να είναι κάπου μόνο του, χωρίς κάποιον που θα μπορούσε να το βοηθήσει
• υπερβολική εξάρτηση από τους άλλους
• φόβος για το ενδεχόμενο να χάσει τον έλεγχο μπροστά σε άλλους
• αποφυγή χώρων από τους οποίους θα ήταν δύσκολο να διαφύγει
• άρνηση να αφήσει το σπίτι του.

Πώς γίνεται η διάγνωση
Σύμφωνα με το DSM-5, προκειμένου να διαγνωστεί η αγοραφοβία, θα πρέπει να εμφανίζεται υπερβολικός φόβος ή άγχος, όταν ο έφηβος πρόκειται να έρθει αντιμέτωπος με τουλάχιστον δύο από τις εξής καταστάσεις:

1. Να χρησιμοποιήσει τα μέσα μαζικής μεταφοράς (λεωφορεία, τρένα, πλοία, αεροπλάνα) να βρεθεί σε ανοικτούς χώρους (γέφυρες, αγορές κλπ.) ñ να βρεθεί σε κλειστούς χώρους (καταστήματα, κινηματογράφους, θέατρα) να σταθεί στη σειρά ή να βρεθεί μέσα στο πλήθος ñ να βρεθεί εκτός σπιτιού μόνος να πραγματοποιήσει συνήθεις απλές δραστηριότητες (σχολείο, έξοδος με φίλους κλπ.).
2. Το άτομο φοβάται και αποφεύγει τις παραπάνω καταστάσεις σκεπτόμενο ότι η διαφυγή μπορεί να είναι δύσκολη.
3. Οι αγοραφοβικές αντιδράσεις σχεδόν πάντα προκαλούν φόβο ή άγχος.
4. Οι καταστάσεις που πυροδοτούν την αγοραφοβία αποφεύγονται σθεναρά, καθώς το άτομο απαιτεί την παρουσία ενός προσώπου εμπιστοσύνης ή τις υπομένει με έντονο φόβο και άγχος.
5. Ο φόβος και το άγχος χαρακτηρίζονται υπερβολικά και δυσανάλογα προς τον πραγματικό κίνδυνο που προκαλούν οι καταστάσεις οι οποίες πυροδοτούν την αγοραφοβία.
6. Ο φόβος, το άγχος ή η αποφυγή επιμένουν και διαρκούν τυπικά επί έξι μήνες ή και παραπάνω.
7. Ο φόβος, το άγχος ή η αποφυγή προκαλούν κλινικά σημαντική ενόχληση ή έκπτωση της κοινωνικότητας του εφήβου και της εν γένει λειτουργικότητάς του.
8. Τα συμπτώματα δεν εξηγούνται καλύτερα βάσει των συμπτωμάτων άλλης ψυχικής διαταραχής.

akappatou.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Χειρότερα από τη Μόρια στο Καρά Τεπέ»

Πρόσφυγες στη Λέσβο διαμαρτύρονται για τις συνθήκες διαβίωσής τους στο νέο καταυλισμό στο Καρά Τεπέ όπως καταγράφει ρεπορτάζ του ARD. Χωρίς ηλεκτρικό και θέρμανση θα πρέπει να περάσουν τον χειμώνα.

Δυσάρεστα νέα έρχονται και πάλι από τη Λέσβο. Ο Τόμας Μπόρμαν, ανταποκριτής του πρώτου καναλιού της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ARD, επισκέφθηκε πριν λίγες ημέρες τον νέο προσφυγικό καταυλισμό στο Καρά Τεπέ και κατέγραψε τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων μεταφέροντας αρνητικές εικόνες. Τα φώτα της δημοσιότητας έχουν σβήσει μετά τη μεταφορά χιλιάδων ανθρώπων με τις οικογένειές τους σε αυτόν τον νέο καταυλισμό που είναι προσωρινός. Ωστόσο από τις συνομιλίες του με τους πρόσφυγες γίνεται εμφανής ο φόβος για το πώς θα ξεχειμωνιάσουν μέσα στο κρύο και την υγρασία μέχρις ότου στηθούν τα νέα κοντέινερ κάποια στιγμή του χρόνου

Πρόσφυγες στο Καρά Τεπέ προσεύχονται

«Χειρότερα και  από την κόλαση»

«Κρυώνουμε κάθε νύχτα» λέει ο Φρατζίσκο από την Δημοκρατία του Κονγκό. «Κάνει κρύο, δεν υπάρχει θέρμανση ούτε για τα παιδιά ούτε για μας. Και όταν βρέχει μπαίνει νερό στις σκηνές. Δεν έχουμε κρεβάτια, ούτε ντους. Πλένουμε τα χέρια μας με νερό της θάλασσας κι όταν θέλουμε να πάμε στην τουαλέτα, πηγαίνουμε στους θάμνους. Είναι λυπηρό. Η Μόρια ήταν η κόλαση για μας αλλά εδώ είναι χειρότερα και από την κόλαση». Ένα άλλο παράδειγμα είναι το ηλεκτρικό. Στη Μόρια υπήρχε σε τμήματα του καταυλισμού ένα πρόχειρο αυτοσχέδιο δίκτυο, επικίνδυνο μεν, αλλά υπήρχε ηλεκτρικό. Στο νέο καταυλισμό στο Καρά Τεπέ ένας άλλος πρόσφυγας, ο Ομίντ από το Αφγανιστάν περιγράφει ως εξής την κατάσταση:

«Εγκατέστησαν μια γεννήτρια που λειτουργεί με βενζίνη αλλά συχνά δεν λειτουργεί. Και στις πρίζες επικρατεί κομφούζιο, όλοι θέλουν να φορτώσουν τα κινητά τους ή να βράσουν νερό. Το ηλεκτρικό είναι είδος σε ανεπάρκεια». Μαρτυρίες που προβληματίζουν. Εάν δεν υπάρχει ηλεκτρικό για όλους, φως και θέρμανση, ο χειμώνας προμηνύεται ιδιαίτερα σκληρός. Ο Γκρεγκ Καβαρνός από την οργάνωση «Γιατροί χωρίς Σύνορα» υποστηρίζει ότι ο νέος καταυλισμός αρρωσταίνει τους ανθρώπους. Και έχει επίγνωση του τι λέει γιατί η αίθουσα αναμονής της οργάνωσής του στη Λέσβο είναι γεμάτη από ασθενείς.

Σκηνές καθημερινότητας στον νέο καταυλισμό

«Να μεταφερθούν σε κανονικά σπίτια»

Όταν δεν υπάρχουν τα βασικά και οι πρόσφυγες δεν τρέφονται κανονικά, τότε είναι σαφές ότι θα αρρωστήσουν, ανεξαρτήτως του πόσο υγιείς ήταν πριν. Γι αυτό και ο Γκρεγκ Καβαρνός ζητά να καταργηθεί ο καταυλισμός. Οι 7.500 κάτοικοί του θα μείνουν ούτως ή άλλως στην Ευρώπη. Τα παιδιά δεν έχουν εκεί μέλλον. «Οι άνθρωποι πρέπει να μεταφερθούν σε κανονικά σπίτια» λέει. «Πρέπει να τους προσφέρουμε μαθήματα γλώσσας και ενσωμάτωσης για να αισθανθούν άνετα σε αυτήν την κοινωνία, όπως πρέπει να αισθάνεται κάθε πολίτης σε κάθε χώρα που ζει». 

Προς το παρόν λόγω των περιοριστικών μέτρων έχει απαγορευτεί η έξοδος από τον καταυλισμό. Ο Φρατζίσκο, ο πρόσφυγας από τη Δημοκρατία του Κονγκό, βρίσκονταν ένα χρόνο στη Μόρια και τώρα στο Καρά Τεπέ περιμένει την έκβαση της αίτησης ασύλου που κατέθεσε. «Η ΕΕ θα πρέπει να βρει μια λύση για μας, τελικά είμαστε και άνθρωποι».

Τόμας Μπόρμαν/ARD
Επιμέλεια: Ειρήνη Αναστασοπούλου 

dw.com

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι