Παζάρι διαφθοράς

Δεν θέλω να κρίνω κανένα κόμμα πολιτικά. Θέλω να σταθώ σε ένα γεγονός που είναι υπαρκτό.

Αφορά την συζήτηση για την ένταξη των λεγόμενων "βατοπεδινών" και λοιπών υπόπτων για διαφθορά πολιτικών στο ψηφοδέλτιο.

Αυτό που ως γεγονός είναι υπαρκτό είναι η "διαπραγμάτευση" για την ένταξη τους ως υποψηφίων για την εθνική αντιπροσωπεία.

Προσέξτε δεν προσάπτω κάτι σε ένα κόμμα, αλλά σε όλους. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, βουλευτές, πρωθυπουργός, υπουργοί, λαός συζητάνε για το αν θα μπει στο τάδε ψηφοδέλτιο ο τάδε ή ο δείνα.

Δηλαδή, δεν λέμε αν είναι διεφθαρμένος κάποιος, αλλά λέμε αν θα πάρουν το χρίσμα της υποψηφιότητας οι φερόμενοι ως διεφθαρμένοι.

Μιλάμε δηλαδή για άμβλυνση της αντίστασής μας στην διαφθορά.

Οι πάντες το διαπραγματεύονται, ακόμη κι αυτοί που δεν αποφασίζουν, στην ουσία το διαπραγματεύονται. Εφόσον δεν οργίζονται και μόνο με την συζήτηση, το διαπραγματεύονται. Διαπραγματεύονται την στάση τους, την θέση τους, την πορεία τους. Καλλιεργούν κλίμα οι πάντες, βάσει του οποίου ο υπεύθυνος θα αποφασίσει.

Ο υπεύθυνος προβληματίζεται, "να βάλω αυτόν ή όχι; είναι κραυγαλέα διεφθαρμένος ή λίγο; τι ψηφαλάκια κουβαλάει πίσω του; να δούμε και τι λέει ο κοσμάκης"

Ο δημοσιογράφος ρωτάει, θα τους βάλετε στο ψηφοδέλτιο ή όχι; ο δημοσιογράφος που διαμορφώνει κλίμα, δεν παίρνει θέση φανερά, το κάνει δόλια, δεν κατακρίνει την προοπτική, την ανέχεται ως ενδεχόμενο και το καθιστά ανεκτό.

Ο ανόητος "πιστός" του κόμματος δεν ομιλεί, περιμένει, δέχεται, να δω σου λέει τι θα κάνει το κόμμα για να πάρω θέση μετά.

Η αντιπολίτευση, δεν μιλάει, λέει, άσε να τους βάλουν να έχω να τους κατακρίνω μετά.

Ρε, συνέλθετε, ξυπνήστε.

Αυτό είναι πώρωση.

Είναι ηθική αναλγησία.

Αμοραλισμός.

Δεν μπορεί να παζαρεύουμε την ποσότητα της διαφθοράς, δεν μπορεί.

Τι μαλάκυνση είναι αυτή που πάθαμε;

Κάθε δημοκρατία, έχει την διαφθορά της, αλλά ως συνέπεια, όχι ως προϋπόθεση και προς Θεού, η διαφθορά είναι τιμωρητέα, είναι φευκτέα, δεν μπορεί να είναι διαπραγματεύσιμη, ούτε εμπορεύσιμη.

Δεν μπορούμε να περνάμε από την κολυμπήθρα του Σιλωάμ τους διεφθαρμένους, ούτε τους εν δυνάμει, ούτε τους ενδεχόμενους. Είναι οι Εθνικοί μας Αντιπρόσωποι και πρέπει τίποτε μα τίποτε να μη σπιλώνει την εικόνα τους.

Αμάν, πια.

Ανήλικοι μετανάστες σε απεργία πείνας

47 ανήλικοι φυλακισμένοι μετανάστες βρίσκονται στην 3η μέρα απεργίας πείνας διεκδικώντας την ελευθερία τους.

Το πρωί έγινε μικρή συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από τη φυλακή.

Οι ανήλικοι κρατούμενοι, ακόμη και σύμφωνα με το νόμο, δεν πρέπει να μένουν ούτε μία ώρα σε Κέντρο Κράτησης.

Τις τελευταίες μέρες απελευθερώθηκαν δεκάδες από αυτούς, έπειτα από την πίεση που άσκησε κόσμος με καθημερινές συγκεντρώσεις έξω από τη φυλακή.

Παρόλα αυτά, μετανάστες συνεχίζουν να έρχονται και η πρακτική των αρχών δεν αλλάζει. 

47 ασυνόδευτοι ανήλικοι μετανάστες, κυρίως από το Αφγανιστάν, αλλά και από τη Σομαλία και την Παλαιστίνη, βρίσκονται, από την 1η Σεπτέμβρη, σε απεργία πείνας, ενώ 4 δεν πίνουν ούτε νερό (το οποίο έτσι κι αλλιώς δεν πίνεται - "αν πιείτε από αυτό το νερό, δεν θα θέλετε ποτέ να ξαναπιείτε νερό στη ζωή σας" μας είπε ένας).

Κάποιοι από αυτούς κρατούνται για πάνω από 40 μέρες.

Από το ΕΜΕΤΙΚΟ

Αναρτήθηκε από magnitis στις Παρασκευή, 4 Σεπτέμβριος 2009 4:28 μμ

---

Σχόλιο:

Εγώ θα έλεγα, επειδή έτσι αρμόζει στους Έλληνες, να πάρουμε τα παιδιά και να τα πάμε στου Μαξίμου, χώρο έχει, δεν μένει και κανένας εκεί, και θα βρει χαρά κι ο σεφ του μαγαζιού γιατί βαρέθηκε να μαγειρεύει και να τα πετάνε, μιας και όλο delivery τρώνε.

Ένας άγγελος με σύνδρομο Down

Δανείζομαι την φωτογραφία από το τελευταίο τεύχος τους περιοδικού "Τρίτο Μάτι". 

Σε κάποιον πίνακα του 1515 ενός άγνωστου Φλαμανδού ζωγράφου, απεικονίζεται ένας άγγελος που έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός ατόμου που πάσχει από αυτό το σύνδρομο.

.

 

Η μελέτη παρουσιάστηκε σε έγκριτα ιατρικά περιοδικά, για να αποδειχθεί οτι ενώ η ασθένεια ήταν γνωστή από παλιά, εμείς την ανακαλύψαμε πρόσφατα.

Όπως ίσως ανακαλύψαμε και τον θησαυρό των συναισθημάτων που έχουμε προς τον συνάνθρωπο.

Το λέω αυτό, για να πω με άλλα λόγια ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, στην Έλσα και στον Αντώνη. Ένα ζευγάρι που, εμένα τουλάχιστον, μου διδάσκει τη ζωή. Η συνειδητή απόφασή τους να φέρουν στον κόσμο την Μαίρη, ένα κοριτσάκι με σύνδρομο Ντάουν,  και να μην το σκοτώσουν, τους καταξιώνει και τους κατατάσσει στον χώρο των ανθρώπων.

Η Μαίρη είναι το λουλούδι τους, το οποίο διδάσκει στον αδελφό του, στους γονείς του και σε μας, τι σημαίνει να είναι κανείς άγγελος με σύνδρομο Ντάουν.

πηγή: nostou-algos