Αυτά τα υπέροχα πράγματα μου έμαθε η πατρότητα!

Ο αμερικανός συγγραφέας Tom Matlack μοιράζεται μαζί μας τι έμαθε από τότε που έγινε μπαμπάς.

1. Η πατρική αγάπη είναι η μόνη ολοκληρωμένη αγάπη στη ζωή. Μπορεί να φερθώ αυστηρά αλλά τα παιδιά πάντα ξέρουν ότι με τίποτα στον κόσμο δε θα σταματήσω να τα αγαπάω.
2. Πάντα πίστευα ότι η πατρότητα είναι κάτι που μαθαίνεται. Τελικά είναι ένα μάθημα ζωής στο οποίο οποιαδήποτε στιγμή μπορείς να πιαστείς αδιάβαστος.
3. Τα παιδιά σε μαθαίνουν πώς να διαχειρίζεσαι το στρες, αλλά και τα απροσδόκητα γεγονότα. Αν δεν προσέξεις στην αλλαγή της πάνας, το μωρό μπορεί να πέσει κάτω ή να φας μια ξαφνική κλοτσιά στο μάτι. Αν φρικάρεις θα φρικάρουν, αν φωνάξεις θα φωνάξουν.
4. Η στιγμή που ένα παιδί αποκοιμιέται στην αγκαλιά σου μοιάζει σαν να αγγίζεις τον παράδεισο.
5. Πάθος είναι η απάντηση σε όλα τα προβλήματα. Αν το παιδί σου παθιάζεται με κάτι, τότε βρίσκεται σε καλό δρόμο.
6. Δε μπορείς ποτέ να εξασφαλίσεις την απόλυτη ασφάλεια για το παιδί σου. Ούτε το ότι κάποια στιγμή κάποιος θα το βλάψει. Μπορείς όμως να του μάθεις πως ο κόσμος δεν είναι πάντα ασφαλής, φιλικός ή τέλειος.
7. Υπάρχουν κάποιες υπερβατικές στιγμές στην πατρότητα. Όταν λέει το πρώτο του μπα-μπα, ή όταν σου δίνει το πρώτο του φιλάκι...Αυτές είναι στιγμές που σε κάνουν να νιώθεις ότι η ζωή αξίζει πολλά.
8. Το να είσαι μπαμπάς είναι μια μάχη καθημερινή. Και εκτός από τις υπερβατικές στιγμές, υπάρχουν και πολλές άλλες με δύσκολα προγράμματα, θυσίες και ευθύνες.
9. Η πατρότητα σε μαθαίνει τι είναι προτεραιότητα. Πριν από αυτήν κολυμπούσες σε έναν ωκεανό από φιλοσοφικές αναζητήσεις…Τώρα ξέρεις πως πρώτα έρχονται τα παιδιά, μετά η δουλειά, μετά οι φίλοι…Η διαπίστωση αυτή κάποιες φορές σε τρομάζει, αλλά είναι αλήθεια.
10. Έχω μάθει πως τα παλιά τα χρόνια οι μπαμπάδες δεν αγκάλιαζαν τα παιδιά τους. Πολύ χαίρομαι που δε ζω στα χρόνια εκείνα. Αγκάλιασε τα σφιχτά, μέχρι να αρχίσουν να ζητάνε βοήθεια
11. Κάθε πατέρας έχει νιώσει ηλίθιος, άθελα του. Πόσα πράγματα έχασα επειδή ήμουν απών και πόσα δε μου είπε επειδή δεν το ρώτησα ποτέ!
12. Ο ύπνος είναι ο καλύτερος σου φίλος από τότε που έγινες πατέρας. Γι’ αυτό όποια στιγμή μπορείς, πάρε έναν υπνάκο.
13.Αν το παιδί σου δε μπορεί να κοιμηθεί απλώς αγκάλιασε το και ακούμπα το χέρι σου στο κεφάλι του. Αυτό μέχρι τα 8. Μετά μίλα του.
14. Ακόμη κι όταν τα παιδιά μου δεν είναι δίπλα μου, προσπαθώ να τα φέρνω πάντα στο μυαλό μου. Άλλωστε εκείνα μου έμαθαν να είμαι ο καλός άνθρωπος που είμαι τώρα. Και που ποτέ πριν δεν φαντάστηκα ότι μπορώ να γίνω.
15. Γέλα και γέλα τους. Τα παιδιά κάνουν πολλά χαζά πράγματα. Όλα τα παιδιά. Το χιούμορ είναι το μεγαλύτερο όπλο για να τα αντιμετωπίσεις

Από: Ελένη Χαδιαράκου
imommy.gr

Όσα ο κάθε δάσκαλος θέλει να μας πει

Της Έλενας Λαζαρίδου
Πόσες φορές σημειώθηκαν συγκρούσεις και «μαλλιοτραβήγματα» μεταξύ γονέων και δασκάλων! Παράπονα, διαφωνίες, διαμαρτυρίες, με τα μικρά από κάτω να περιμένουν την ετυμηγορία για το αν θα φάνε τιμωρία ή αν θα δείρουν τον δάσκαλο (που δυστυχώς δεν είναι απλά χιούμορ)! 

Τι εννοεί ο δάσκαλος, όταν μας λέει...

Δεν μπορώ βέβαια να πω ότι κάποιοι έχουν πάντα δίκιο και οι άλλοι πάντα άδικο. Είμαστε όλοι άνθρωποι που θέλουμε, ο καθένας από την πλευρά του, το καλό των παιδιών..
Ακολουθούν όμως κάποιες συμβουλές-παρακλήσεις προς τους γονείς των μαθητών μας που κάθε δάσκαλος θα ήθελε να ζητήσει:

* Γνωρίστε το παιδί σας. 
Μάθετε τα όριά του, τη συμπεριφορά του, τις αδυναμίες, τις αντιδράσεις, τις ανάγκες του και ενημερώστε σχετικά τον δάσκαλό του. Έτσι, θα είναι πιο εύκολο να κατανοήσετε έναν πιθανό «καβγά» μεταξύ του παιδιού σας και του δασκάλου του, ένα παράπονο του δασκάλου από εκείνο ή μια ενδεχομένως «άδικη» αντιμετώπιση του δασκάλου προς εκείνο.

* Η συμπεριφορά και η στάση σας κάθε στιγμή μπροστά στο παιδί πρέπει να είναι σωστή, ευπρεπής και ώριμη. 
Αν το παιδί σας υιοθετήσει μια λανθασμένη συμπεριφορά (π.χ. αθυροστομία), θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο για τον δάσκαλο να την αλλάξει, εφόσον είναι αποδεκτή από το κύριο πρότυπο που έχει στη ζωή του, εσάς.

* Μην κάνετε το λάθος να γράφετε εσείς τις ασκήσεις του παιδιού σας αν εκείνο βαριέται ή δεν τα καταφέρνει. 
Όχι μόνο δεν το βοηθάτε αλλά του δημιουργείτε την πεποίθηση ότι δεν χρειάζεται να κοπιάσει για τίποτα και ότι θα τα βρίσκει όλα έτοιμα από εσάς. Ταυτόχρονα, ο δάσκαλος παίρνει το μήνυμα πως ο μαθητής του έχει κατανοήσει πλήρως το μάθημα και δε χρειάζεται περαιτέρω εξήγηση.

* Μην προσπαθείτε να αλλάξετε τον τρόπο με τον οποίο ο δάσκαλος δίδαξε κάτι προτείνοντας στο παιδί σας κάτι δικό σας. 
Ίσως να μην είναι επιστημονικά σωστό ή μπορεί να το μπερδέψετε ακόμα περισσότερο. Ζητήστε από τον δάσκαλο να του υποδείξει έναν πιο εύκολο τρόπο και ρωτήστε τον πώς μπορείτε εσείς να το βοηθήσετε.

* Μη δικαιολογείτε συνεχώς ανεπίτρεπτες συμπεριφορές του παιδιού σας στον δάσκαλό του (π.χ. για το ότι έρχεται συχνά αδιάβαστος ή για το ότι χτυπάει τους συμμαθητές του). 
Μην του δίνετε την ιδέα ότι θα μπορεί για μια ζωή να βρίσκει δικαιολογίες. Δώστε του την ευκαιρία να αναλάβει τις ευθύνες του. Εξάλλου, ούτε εσείς ούτε ο δάσκαλος είστε χαζοί, γνωρίζετε και οι δύο τι συμβαίνει. Παραδεχτείτε το λοιπόν και προσπαθήστε από κοινού να το σταματήσετε.

* Μην αντιδράτε και μην επιτίθεστε στον δάσκαλο αν σας ενημερώσει για κάποιο πρόβλημα στη γνωστική ή νοητική κατάσταση του παιδιού σας. 
Σε καμιά περίπτωση δεν έχει σκοπό να προσβάλλει ή να κοροϊδέψει τον μαθητή του. Σας ενημερώνει για την κατάσταση ώστε σε συνεργασία με εσάς να του παρασχεθεί η καλύτερη δυνατή εκπαίδευση και φροντίδα.

* Σε περίπτωση που το παιδί σας εκφράσει παράπονα για τον δάσκαλό του, βρείτε τον ίδιο και ζητήστε να σας εξηγήσει τι ακριβώς έγινε. 
Μην κατηγορήσετε τον δάσκαλο μπροστά στο παιδί, μη μιλήσετε άσχημα για εκείνον και μην αποδώσετε όλο το δίκιο στο παιδί. Το μόνο που θα πετύχετε είναι να αποβάλλει κάθε ίχνος σεβασμού απέναντι στον δάσκαλό του και να μην τον παρακολουθήσει ξανά σε καμία από τις επόμενες παραδόσεις του, πράγμα που φυσικά θα αποβεί εις βάρος του.

* Τέλος, να έχετε πάντα στο μυαλό σας ότι οι δάσκαλοι είναι άνθρωποι που σπούδασαν αυτό που κάνουν και επομένως μπορείτε να τους εμπιστευτείτε. 
Μην παρεμβαίνετε στη δουλειά τους και μην τους κάνετε υποδείξεις για αυτήν. Μιλήστε τους για τα προβλήματα των παιδιών σας και ακούστε τις συμβουλές τους. Νοιάζονται και αγαπούν τα παιδιά σας και κάνουν πάντα το καλύτερο για αυτά. Δε σας θέλουν έξω από την εκπαιδευτική διαδικασία αλλά χρειάζονται τη συνεργασία σας. Δείξτε τους τον σεβασμό που τους αξίζει αφού, μετά από εσάς, είναι τα επόμενα πρόσωπα που θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στη ζωή των παιδιών σας.

protaodaskalos
iPaideia.gr