Αγαπητοί εθελοντές
Η ΕΕΜΠΣΚ στο πρόγραμμα δράσεών της για τη διετία 2006-2007 στοχεύει:
Σε μεταφράσεις βιβλίων και εκπαιδευτικού υλικού ή VIDEO από τα αγγλικά σχετικά με τη σεξουαλική κακοποίηση. Τα έσοδα από τις πωλήσεις θα χρησιμοποιηθούν για σκοπούς της εταιρίας. Όποιοι/ες από εσάς μπορείτε και ενδιαφέρεστε να μεταφράσετε χωρία από τα βιβλία, ή το υλικό επικοινωνήστε μαζί μας. Θα σας στείλουμε το σχετικό κεφάλαιο με φαξ ή scanned email και θα μπορείτε να μας στείλετε τη μετάφραση με email σε word μέσα σε διάστημα 2 μηνών περίπου. Μην ανησυχείτε αν δε γνωρίζετε κάποιους όρους-οι μεταφράσεις θα ελεγχθούν και θα διορθωθούν από τον/ην επιμελητή έκδοσης. Το όνομά σας θα μπει, εάν το επιθυμείτε, στη μεταφραστική ομάδα όταν εκδοθεί το βιβλίο ή το υλικό.
Ενδιαφερόμαστε επίσης για εθελοντική εργασία:
Στον τομέα της προβολής (διαφημιστική εκστρατεία, διανομή υλικού ευαισθητοποίησης, κ.α.)
Στην διοργάνωση ομιλιών (εύρεση σχολείων, πολιτιστικών κέντρων δήμων, αθλητικών συλλόγων ή άλλων φορέων για την παρουσίαση των θεμάτων μας)
Στη διοργάνωση πολιτιστικών - καλλιτεχνικών - αθλητικών εκδηλώσεων με στόχο την ανέγερση πόρων και την προώθηση των στόχων της Εταιρίας.
Στην υποβολή προγραμμάτων για ανάπτυξη Τηλεφωνικής Γραμμής και Κέντρου Αντιμετώπισης.
Αν ενδιαφέρεστε παρακαλούμε συμπληρώστε και αποστείλατε ηλεκτρονικά την αίτηση και θα επικοινωνήσουμε μαζί σας για απευθείας συνάντηση.
Αίτηση εθελοντικής εργασίας
[Word - Μέγεθος αρχείου 32Kb]
Ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον.
ΠΗΓΗ: Ομπρέλα
Εταιρία Μελέτης και Πρόληψης της Σεξουαλικής Κακοποίησης
Monday, 1 September 2008
Τυφλό σχολειό για μαθητή
Σε ηλικία 2,5 ετών ο Στράτος Εγγλέζος στερήθηκε την όρασή του. Σήμερα στα
15 του χρόνια κι ενώ δίνει σε όλους μαθήματα κουράγιου και ανθρωπιάς, το
ελληνικό κράτος... αδυνατεί να διαθέσει το ποσό των 6,5 χιλιάδων ευρώ για
να προμηθευτεί το σχολείο του ένα ειδικό για τυφλούς σύστημα
εκπαίδευσης!
Η ατροφία του οπτικού του νεύρου στέρησε στον Στράτο, όταν ήταν 2,5 χρόνων, την όρασή του. Ο πυροσβέστης πατέρας του και η νηπιαγωγός μάνα του δέχτηκαν το χτύπημα της μοίρας μεν, αλλά πεισμάτωσαν. «Ο Στράτος έχασε την όρασή του σε ποσοστό 99%. Μόνον αντίληψη του φωτός έχει και κάποιες σκιές μπορεί να δει. Οταν έφτασε σε ηλικία που έπρεπε να πάει σχολείο, αποφασίσαμε να φύγουμε από το νησί και να εγκατασταθούμε στη Θεσσαλονίκη, όπου υπήρχε σχολείο στο οποίο μπορούσαν να παρακολουθήσουν μαθήματα και τυφλοί μαθητές, προκειμένου να μη στερηθεί το σχολείο», λέει ο πατέρας του, Βασίλης Εγγλέζος.
Εμειναν εκεί για 10 χρόνια από το 1999 και μόλις πριν από λίγες ημέρες επέστρεψαν για να εγκατασταθούν ξανά στο νησί. Μένουν στα Πάμφιλα, ένα προάστιο βόρεια της Μυτιλήνης όπου έχουν νοικιάσει μια μονοκατοικία, και έγραψαν τον Στράτο στο Λύκειο Παμφίλων. «Θέλουμε να κοινωνικοποιηθεί στο πλαίσιο της τοπικής κοινωνίας που ζούμε», λέει η μητέρα του, Ταξιαρχούλα Εγγλέζου.
Στο Λύκειο Παμφίλων δεν υπάρχει ο κατάλληλος εξοπλισμός, όπως και σε όλα τα σχολεία του Νομού Λέσβου, όπου υπάρχουν τέσσερις περιπτώσεις τυφλών παιδιών. Κόστος αυτού του εξοπλισμού; Γύρω στα 6.500 ευρώ, τα οποία για να βρεθούν όλοι οι φορείς της εκπαίδευσης και οι αυτοδιοικητικοί μπήκαν σε έναν απίστευτο κυκεώνα γραφειοκρατίας, ενώ ποιος τελικά θα χρηματοδοτήσει την αγορά του συστήματος... δεν έχει ακόμα βρεθεί.
«Η πολιτεία δυστυχώς κινείται πολύ αργά στα ζητήματα αυτά», λέει καταλήγοντας ο πατέρας του μικρού Στράτου.
Ο 15χρονος έχει την τύχη να έχει δύο γονείς που τον υπεραγαπούν και φροντίζουν να μην του λείπει τίποτα, όπως και τα άλλα δύο αδέλφια του. Το ότι είναι τυφλός δεν τον εμποδίζει να έχει ήδη πάρει πτυχίο ECDL στους υπολογιστές, να μαθαίνει αγγλικά και γαλλικά, να παίζει αρμόνιο εδώ και δέκα χρόνια, να έχει βραβευτεί για τις δημιουργίες του στην κεραμική και στην καλαθοπλεκτική, να παίζει τζούντο και τον τελευταίο καιρό να μαθαίνει και παραδοσιακούς χορούς. Σε αυτό το παιδί το πραγματικά «τυφλό» κράτος σπεύδει βραδέως (αν σπεύδει) να του εξασφαλίσει τα απαραίτητα για να συνεχίσει να ζει με αξιοπρέπεια.
opateras
Η ατροφία του οπτικού του νεύρου στέρησε στον Στράτο, όταν ήταν 2,5 χρόνων, την όρασή του. Ο πυροσβέστης πατέρας του και η νηπιαγωγός μάνα του δέχτηκαν το χτύπημα της μοίρας μεν, αλλά πεισμάτωσαν. «Ο Στράτος έχασε την όρασή του σε ποσοστό 99%. Μόνον αντίληψη του φωτός έχει και κάποιες σκιές μπορεί να δει. Οταν έφτασε σε ηλικία που έπρεπε να πάει σχολείο, αποφασίσαμε να φύγουμε από το νησί και να εγκατασταθούμε στη Θεσσαλονίκη, όπου υπήρχε σχολείο στο οποίο μπορούσαν να παρακολουθήσουν μαθήματα και τυφλοί μαθητές, προκειμένου να μη στερηθεί το σχολείο», λέει ο πατέρας του, Βασίλης Εγγλέζος.
Εμειναν εκεί για 10 χρόνια από το 1999 και μόλις πριν από λίγες ημέρες επέστρεψαν για να εγκατασταθούν ξανά στο νησί. Μένουν στα Πάμφιλα, ένα προάστιο βόρεια της Μυτιλήνης όπου έχουν νοικιάσει μια μονοκατοικία, και έγραψαν τον Στράτο στο Λύκειο Παμφίλων. «Θέλουμε να κοινωνικοποιηθεί στο πλαίσιο της τοπικής κοινωνίας που ζούμε», λέει η μητέρα του, Ταξιαρχούλα Εγγλέζου.
Στο Λύκειο Παμφίλων δεν υπάρχει ο κατάλληλος εξοπλισμός, όπως και σε όλα τα σχολεία του Νομού Λέσβου, όπου υπάρχουν τέσσερις περιπτώσεις τυφλών παιδιών. Κόστος αυτού του εξοπλισμού; Γύρω στα 6.500 ευρώ, τα οποία για να βρεθούν όλοι οι φορείς της εκπαίδευσης και οι αυτοδιοικητικοί μπήκαν σε έναν απίστευτο κυκεώνα γραφειοκρατίας, ενώ ποιος τελικά θα χρηματοδοτήσει την αγορά του συστήματος... δεν έχει ακόμα βρεθεί.
«Η πολιτεία δυστυχώς κινείται πολύ αργά στα ζητήματα αυτά», λέει καταλήγοντας ο πατέρας του μικρού Στράτου.
Ο 15χρονος έχει την τύχη να έχει δύο γονείς που τον υπεραγαπούν και φροντίζουν να μην του λείπει τίποτα, όπως και τα άλλα δύο αδέλφια του. Το ότι είναι τυφλός δεν τον εμποδίζει να έχει ήδη πάρει πτυχίο ECDL στους υπολογιστές, να μαθαίνει αγγλικά και γαλλικά, να παίζει αρμόνιο εδώ και δέκα χρόνια, να έχει βραβευτεί για τις δημιουργίες του στην κεραμική και στην καλαθοπλεκτική, να παίζει τζούντο και τον τελευταίο καιρό να μαθαίνει και παραδοσιακούς χορούς. Σε αυτό το παιδί το πραγματικά «τυφλό» κράτος σπεύδει βραδέως (αν σπεύδει) να του εξασφαλίσει τα απαραίτητα για να συνεχίσει να ζει με αξιοπρέπεια.
Του ΣΤΡΑΤΗ ΜΠΑΛΑΣΚΑ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ
το ελληνικο κρατος δεν εχει για να ασχοληθει και με τους ανθρωπους με
αναπηριες .........
μας θυμουνται μονο σε γιορτες και φιεστες και τοτε μονο σαν ντεκορ και οχι για την ουσια .....
ας μην τους κανουμε αλλο τη χαρη
ας δωσουν απο τα λεφτα που πηραν απο τη MHZENS
δεν ειναι τιποτα ..........
μας θυμουνται μονο σε γιορτες και φιεστες και τοτε μονο σαν ντεκορ και οχι για την ουσια .....
ας μην τους κανουμε αλλο τη χαρη
ας δωσουν απο τα λεφτα που πηραν απο τη MHZENS
δεν ειναι τιποτα ..........
opateras
Ρωγμές...
Σ' έναν τοίχο που φαινόταν λείος, ανακαλύπτουμε μια μέρα μια ρωγμή. Παρατηρούμε καλά, αγγίζουμε, κι ο τοίχος που φαινόταν ακέραιος αποκαλύπτεται γεμάτος απειλητικές ρωγμές που όσο πάνε ανοίγουν. Οι νέοι, όμως, ξέρουν να «μυρίζονται» αυτά τα ρήγματα... Γι' αυτό ας μη χύνουμε δάκρυα όταν διαπιστώνουμε ότι η γλώσσα των νέων έχει αλλοιωθεί σε βαθμό που δεν έχουν πια δυνατότητα να δημιουργήσουν σχέσεις και να επικοινωνήσουν με «κανέναν»...
Μανώλης Μεσσήνης
Μανώλης Μεσσήνης
Subscribe to:
Posts (Atom)