Αθάνατη Ελληνίδα Μάνα...

 «Βάλε Κάτι Παιδί ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ Κρυώσεις»

 Την Ελληνίδα μάνα δεν την πιάνουν ούτε μνημόνια
ούτε δακρυγόνα!

Βρες μια ατάκα που δεν έχεις ακούσει! 
Κλασικές φράσεις Ελληνίδας μάνας: 

1. Μην βγεις έτσι πάρε μια ζακέτα. 
2. Φάε τίποτα.Πετσί και κόκκαλο έχεις μείνει. 
3. Βάλε κάλτσες,πάλι ξυπόλητος είσαι; 
4. Όταν φτάσεις να με πάρεις τηλέφωνο. 
5. Γιατί θα φας έξω;Δεν έχουμε φαγητό στο σπίτι; 
6. Εγώ στην ηλικία σου είχα δύο παιδιά. 
7. Μην πατάς εδώ,έχω σφουγγαρίσει. 
8. Ίδιος ο πατέρας σου είσαι. 
9. Δε με ενδιαφέρει τι κάνουν τα άλλα παιδιά. 
10. Όλα εγώ πρέπει να τα κάνω εδώ μέσα; 
11. Δε ντρέπεσαι να σε περνάνε οι άλλοι; 
12. Πήγαινε στο φούρνο να πάρεις μια φρατζόλα ψωμί. 
13. Πάρε τηλέφωνο τη θεία σου να πεις χρόνια πολλά. 
14. “Το φαι ειναι ετοιμο”! “Ελαστοτραπεζι λεμεθακρυωσειτο φαγητοναφαμεσαν οικογενειαμιαφορα επιτελους αντεσηκωαπτονυπολογιστηδεφευγειαποκει” 
15. Όταν κανεις κι εσύ παιδιά τότε θα με καταλάβεις! 
16. “να πεθάνω να ησυχάσω.” 
17. (στις 9 το πρωί) ΣΗΚΩΩΩΩΩ 10 και μισή πήγε και ακόμα στο κρεβάτι είσαι! 
18. Πήγαινε να πετάξεις τα σκουπίδια. 
19. Μη πετάς τα πράγματα σου το σαλόνι,πες ότι έρχεται ένας άνθρωπος ξαφνικά να είναι το σπίτι αχούρι; 
20. -Να σου κάνω κάτι να φάς; -Όχι -Καλά εγώ θα σου κάνω και μη φάς! 
21. Μη βγεις έξω λουσμένη. 
22. Θα κάνεις ζημιά! ΚΑΙ θα χτυπήσεις ΚΑΙ θα φας και ξύλο” 
23. Ουέ κ αλίμονό σου… 
24. Μη φωνάζεις, όποιος περνάει από κάτω από το σπίτι τι θα νομίζει; 
25. Πέφτω για ύπνο... μην ακούσω ΚΙΧ! 
26. Εσείς δεν είστε άνθρωποι,είστε γαιδούρια! 
27. Νομίζεις ότι θα έχεις μια ζωή πίσω σου εμένα να τρέχω,να σου μαζεύω τις κάλτσες,να σιδερώνω και να σε πλένω;Αύριο μεθαύριο θα κάνεις οικογένεια! 
28. “Δεν μπορώ να καταλάβω που έχει μοιάσει αυτό το παιδί…” 
29. “Στα ‘λεγα εγώ.Δεν στα’ λεγα? Στα’ λεγα.Όχι για να μη λές ότι δεν στα ‘λεγα”! 
30. Ούτε ένα ποτήρι δεν πας στην κουζίνα..ποιος θα στο μαζέψει;;;; Η δούλααααα σου;; 
31. Άμα φας καμια ανάποδη θα σου πω εγώ! 
32. Έχεις αργήσει και σε παίρνει τηλ και σου λέει πριν το κλείσει: ΚΑΛΑ ΕΛΑ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ. 
33. -μάνα καφέ. -χέρια δεν έχεις; Άντε σε έχουμε καλομάθει.Υπηρέτρια με έχετε κάνει.τι καφέ θέλεις; 
34. Να προσέχεις μη σου ρίξουν τίποτα στο ποτό. 
35. Μαμάααααα δε το βρίσκω! “έτσι και έρθω και το βρω όμως θα στο δώσω να το φας!” 
36. Τι το πέρασες εδώ ξενοδοχείο;;; 
37. Αφήνεις μια μπουκιά. Φάε, είναι η δύναμη σου. 
38. Για να δω τα μάτια σου.Αχ θεέ μου πάλι ήπιε. 
39. Αν δε γυρίσεις μέχρι τις 12 η πόρτα αυτή θα είναι κλειδωμένη! 
40. Όταν κάνεις ανοησία λέει στον πατέρα “η κόρη σου”, όταν κάνεις κάτι καλά “η κόρη μου” 
41. πάλι θα βγεις; όλη μέρα έξω ήσουνα.. 
42. καύσωνας έξω...πάρε ζακέτα θα έχει κρύο το βράδυ. 
43. ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΟΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΟΥ ΒΡΙΣΚΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΘΑ ΤΑ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ! 
44. “διάβασε λίγο βρε παιδί μου.. Ένα δυο χρόνια είναι.. Μετά θα χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο” 
45. “σε πιάτο βάλε την τούρτα, θα΄ρθει κάνας άνθρωπος και θα ντραπώ να κεράσω” 
46. Να δω όταν πεθάνω τι θα κάνετε! 
47. Έφαγες; Αν δεν ήμουν εγώ θα πεθαίνατε όλοι της πείνας. 
48. Στην παραλία: Άμα πνιγείς θα σε σκοτώσω… 
49. “Κάνε ό,τι καταλαβαίνεις”…

 omorfhzwh.gr

Κοινωνικό κραχ - Στα όρια της φτώχειας το 27,7% των Ελλήνων

Περίπου 3 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στα όρια της φτώχειας στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία

Στην Ελλάδα ζουν κοντά στο όριο της φτώχειας 

το 28,7% των παιδιών ως 17 ετών

Ένας ιδιόμορφος «τρίτος κόσμος» γεννιέται στην Ελλάδα

At risk of poverty or social exclusion in the EU27
In 2010, 23% of the population were at risk
of poverty or social exclusion …
and 27% of children aged less than 18

Βρυξέλλες, Βέλγιο

Στο 27,7% του πληθυσμού ή 3,031 εκατομμύρια άτομα αυξήθηκε το 2010 το ποσοστό των Ελλήνων που ζουν στα όρια της φτώχειας και του κοινωνικού αποκελισμού, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας της Eurostat που δημοσιοποιήθηκε την Τετάρτη.

Στην ΕΕ, το 23,4% του πληθυσμού (ή 115 εκατ. άτομα) ζει κοντά στο όριο της φτώχειας.

Τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας καταγράφονται στη Ρουμανία και στη Βουλγαρία (41%), στη Λετονία (38%), στη Λιθουανία (33%), στην Ουγγαρία (30%), στην Πολωνία (27,8%) και στην Ελλάδα (27,7%).

Ειδικότερα, στην Ελλάδα ζουν κοντά στο όριο της φτώχειας το 28,7% των παιδιών ως 17 ετών, το 27,7% του πληθυσμού ηλικίας από 18 ως 64 ετών και το 26,7% των Ελλήνων άνω των 65 ετών.

Τα αντίστοιχα ποσοστά στην ΕΕ είναι 27%, 23,3% και 19,8%.

Τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας στα παιδιά κάτω των 18 ετών, καταγράφονται σε Ρουμανία (48,7%), Βουλγαρία (44,6%), Λετονία (42%), Ουγγαρία (38,7%), Λιθουανία (34,3%), Πολωνία (30,8%), Ισπανία (29,8%), Βρετανία (29,7%), Ιταλία (28,9%) και στην Ελλάδα και την Πορτογαλία (28,7%).

Newsroom ΔΟΛ - in.gr

alfavita

Ο Άγιος Χαράλαμπος Αλήθεια, ποιόν γιορτάζουμε σήμερα;

Χρόνια Πολλά στα χαμομηλάκια που γιορτάζουν σήμερα!!

When he refused to worship the idols,
his persecutors began a planned assault on his body. 
Lukianos unleashed his merciless hatred for Christians.
more...

Με το ζόφο στο νου και με τη θηριωδία στην καρδιά, ο έπαρχος έδωσε εντολή να διαπομπεύσουν τον Άγιο και να τον σύρουν διά μέσου της πόλεως με χαλινάρι. Τέλος, διέταξε τον αποκεφαλισμό του Αγίου, ο οποίος με το μαρτύριό του έλαβε το αμαράντινο στέφανο της δόξας σε ηλικία 103 ετών.

περισσότερα εδώ

Αντίο πατρίδα

Εκείνο το πρωινό που οι καμπάνες χτυπούσαν
και τα παλικάρια είχαν στα χέρια τους
κορίτσια με σημαίες να ανεμίζουν.

Να την ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα. Την Ελληνίδα που φορά το μαύρο μαντήλι για να πενθεί τις χαρές που δεν έζησε και αυτές που έφυγαν ανεπιστρεπτί. Να κουβαλά το ταψί με το ξεροψημένο από φούρνο ψωμί στο κεφάλι ισορροπώντας τα τσακισμένα πόδια της στο καλντερίμι κρατώντας το μέτωπο ψηλά σαν Καρυάτιδα που ακόμα και γερασμένη είναι εκεί για να κρατά τη μετόπη της αξιοπρέπειας.

Να τον ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα. Να χώνει το τσαπί τόσο βαθιά στην γη σκοτώνοντας το χώμα για να σπείρει με τα χέρια του ζωή. Να τον δω να σταματά και να ξαποσταίνει κοιτώντας τον ήλιο που κονταροχτυπιόταν από τα γεννοφάσκια του για το ποιος θα αντέξει πιο πολύ μέχρι να πέσει το σκοτάδι.

Να τα ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα. Τα παιδιά να παίζουν μπάλα στις αλάνες με τα λιτά παντελονάκια τους και ένα κομμάτι ψωμί στο χέρι. Να ματώνουν τα γόνατά τους και να σηκώνονται χωρίς δάκρυα σαν γεννημένοι πολεμιστές έτοιμα για τις μάχες που θα έρχονταν.

Να τους ξαναδώ ήθελα. Τους πικραμένους αυτής της χώρας . Να κάθονται στις ξεχαρβαλωμένες καρέκλες ενός καφενείου κάπου στα σύνορα και να κοιτούν μέσα από τα βρώμικα τζάμια την Ελλάδα να τους αποχαιρετά όπως έκανε κάθε μέρα, κάθε εποχή, κάθε χρόνο κι αυτοί να είναι εκεί να την κοιτούν μόνο για να την βλέπουν να φεύγει.

Να τις ξαναδώ ήθελα. Τις κοπέλες να απλώνουν τις μπουγάδες στον ήλιο με τα ιδρωμένα φορέματά τους και να κοιτούν στον δρόμο για το ταίρι που θα γυρίσει από το μεροκάματο. Να έχουν στην κατσαρόλα φακές και το κρεμμύδι έτοιμο στο πιάτο και σαν βασίλισσες των γκρεμισμένων ελπίδων να σφίγγουν το χέρι του οικοδόμου που κάθεται σκεφτικός στο κουτσό από ένα πόδι τραπέζι.

Να το ξαναδώ ήθελα. Εκείνο το πρωινό που οι καμπάνες χτυπούσαν και τα παλικάρια είχαν στα χέρια τους κορίτσια με σημαίες να ανεμίζουν. Τότε που όλοι ήταν φτωχοί, ακρωτηριασμένοι, προδομένοι, τσακισμένοι και ελλιπείς αλλά με την σιγουριά ότι εκείνη τουλάχιστον την στιγμή ήταν ελεύθεροι.

Να σε ξαναδώ ήθελα. Να ανεβαίνεις στα βουνά αρματωμένος γνωρίζοντας ότι ίσως να ήταν η τελευταία σου ανάβαση και να το χαίρεσαι. Να είσαι ευτυχής που ζούσες για να πεθάνεις για μένα. Για σένα. Για όλα αυτά που ήθελα να ξαναδώ. 

simplemangreek