Συμβουλές προς τους γονείς για την ενοικίαση φοιτητικής κατοικίας

#Φοιτητές, #Ενοικίαση, #Κατοικία

.

Με την ευκαιρία της νέας φοιτητικής χρονιάς, ο Σύλλογος Μεσιτών Αθηνών - Αττικής προσφέρει δέκα συμβουλές για την ενοικίαση κατοικίας, προς διευκόλυνση των φοιτητών και των γονέων που αναζητούν σπίτι σε άλλη πόλη.
Σε όλες τις φοιτητουπόλεις της χώρας υπάρχει τόσο επάρκεια διαθέσιμης φοιτητικής κατοικίας, όσο και νόμιμα μεσιτικά γραφεία που ασχολούνται εξειδικευμένα με τη μίσθωσή τους. 

Σε κάθε περίπτωση όμως, ψάχνοντας για σπίτι, οι φοιτητές πρέπει να γνωρίζουν τα εξής:

1. Τα σπίτια στα κέντρα των πόλεων είναι, κατά κανόνα, παλαιότερα και ακριβότερα σε σχέση με αυτά που βρίσκονται στην περιφέρειά τους. 
Συνεπώς, δεν θα πρέπει να περιορίζουν την αναζήτησή τους στο κέντρο, αλλά οπουδήποτε μπορεί να εντοπίσουν διαθέσιμη κατοικία που να καλύπτει τις ανάγκες τους.
2. Να ελέγχουν την τοποθεσία του σπιτιού, τη γειτονιά και τις υπηρεσίες που παρέχει (super market, τράπεζες, τακτική αστική συγκοινωνία, πρόσβαση στην πανεπιστημιούπολη, κλπ)
3. Να ελέγχουν καλά το σπίτι για να διαπιστώσουν τυχόν βλάβες και να τις επισημάνουν στον ιδιοκτήτη, ώστε να τις διορθώσει πριν αρχίσουν να το κατοικούν, για να το παραλάβουν σε καλή και λειτουργική κατάσταση. Να αποφεύγουν να μισθώνουν υπόγεια, σοφίτες ή πολύ παλιές κατοικίες.
4. Η μίσθωση κατοικίας ισχύει τουλάχιστον για τρία χρόνια, ακόμα και αν έχει συμφωνηθεί μικρότερος ή αόριστος χρόνος. 
Μετά την παρέλευση της τριετίας, η μίσθωση μπορεί να λήξει οποτεδήποτε, με απλή καταγγελία του ιδιοκτήτη ή του ενοικιαστή.
5. Στις μισθώσεις κατοικιών το ύψος του μισθώματος διαμορφώνεται ελεύθερα και δεσμεύει και τις δύο πλευρές.
6. Οι φοιτητές ή οι γονείς τους, αφού συμφωνήσουν, υπογράφουν γραπτό μισθωτήριο συμβόλαιο με τον ιδιοκτήτη ή τον πληρεξούσιο δικηγόρο, με ολόκληρο το συμφωνημένο μίσθωμα, το οποίο καταχωρίζεται στο taxisnet από τον ιδιοκτήτη και γίνεται αποδεκτό από τον φοιτητή. 
Δεν πρέπει να αποδέχονται και να υπογράφουν όρους που δεν κατανοούν ή με τους οποίους δεν συμφωνούν απόλυτα. Σε κάθε περίπτωση αμφιβολίας, θα πρέπει να συμβουλεύονται τον δικηγόρο τους.
7. Η καθυστέρηση καταβολής των δαπανών κοινοχρήστων και των λογαριασμών κοινής ωφελείας έχει τα ίδια αποτελέσματα καθυστέρησης του ενοικίου. 
Γι αυτό πρέπει να ζητούν να ενημερώνονται εκ των προτέρων για το ύψος των λογαριασμών αυτών.
8. Για να αποφύγουν κάθε ταλαιπωρία συνιστάται στους ενδιαφερόμενους να καταφεύγουν στα νόμιμα μεσιτικά γραφεία που λειτουργούν σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.
9. Να αποφεύγουν να ανταποκρίνονται σε αγγελίες με χαμηλές τιμές ενοικίων που διαφημίζουν δήθεν μεσιτικές ή διαφημιστικές εταιρείες, που για να τις δει κάποιος απαιτείται να πληρώσει προκαταβολικά. 
Οι νόμιμοι κτηματομεσίτες λαμβάνουν αμοιβή μόνο εάν ολοκληρωθεί η μίσθωση, δηλαδή υπογραφή μισθωτηρίου συμβολαίου.
10. Τέλος, λόγω της οικονομικής ύφεσης, συχνά η πιο συμφέρουσα λύση είναι αντί να μισθώσουν μία κατοικία, να την αγοράσουν είτε με μετρητά είτε και με μικρό δάνειο, όπου αντί ενοικίου θα καταβάλουν μηνιαία τοκοχρεωλυτική δόση σε ένα δικό τους ακίνητο, που μετά το πέρας της φοιτητικής περιόδου θα μπορούν είτε να συνεχίσουν να το μισθώνουν είτε να το πουλήσουν.

infokids

Τι Συμβαίνει Στο Μυαλό Των Νηπίων; What’s Going On Inside A Toddler’s Brain

Νήπια

Σύμφωνα Με Τις Νευροεπιστήμες

What’s Going On Inside A Toddler’s Brain, According To Science

Πολλές φορές τα παιδιά νηπιακής ηλικίας νιώθουμε σαν να μας φέρνουν στα όρια μας και αδυνατούμε να καταλάβουμε τις συμπεριφορές τους. 

«Γιατί παθαίνουν αυτές τις εκρήξεις θυμού; Γιατί μας κοιτάνε και ρίχνουν επιδεικτικά τους μαρκαδόρους κάτω; Γιατί δαγκώνουν το αδερφάκι τους;». 

Είναι μερικά από τα πράγματα που αναρωτιέται ένας ενήλικας που έχει ο ίδιος ή έχει αναλάβει τη διαπαιδαγώγηση παιδιών νηπιακής ηλικίας.

Γράφει η Κρητικού Μαρίνα - Ψυχολόγος Υγείας, Συστημική - Οικογενειακή Σύμβουλος, Συνεργάτης Attachment Parenting Hellas

Ο νευροεπιστήμονας Dean Burnett αναφέρει ότι τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού πραγματοποιούνται όλες οι απαραίτητες συνδέσεις στους νευρώνες του εγκεφάλου του. 

Εμείς οι ενήλικες έχουμε συγκεκριμένα νοητικά σχήματα, βασισμένα στις εμπειρίες που έχουμε ζήσει στη μέχρι τώρα ζωή μας. 

Αυτά τα σχήματα μάς βοηθούν να οργανώνουμε την καθημερινότητα μας και τις διάφορες καταστάσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. 

Τέτοια νοητικά σχήματα δεν υπάρχουν ακόμα στο μυαλό των νηπίων. 

Τα πάντα για τα παιδιά είναι καινούργια και συναρπαστικά. 

Δεν έχουν προηγούμενες εμπειρίες με βάση τις οποίες να μπορούν να κρίνουν. 

Για την ακρίβεια, τα παιδιά ηλικίας κάτω των 7 ετών έχουν έτσι προικιστεί από τη φύση τους, ώστε να μην αποθηκεύουν πολλές αναμνήσεις.

Επιπλέον, μπορεί το σώμα τους να έχει την ικανότητα να μαθαίνει μέσω της επανάληψης (π.χ. μπουσούλημα), όμως δεν σημαίνει ότι συμβαίνει κάτι αντίστοιχο και σε νοητικό επίπεδο (π.χ. δεν μπορούν να κατανοήσουν λογικά γιατί πρέπει να βάζουν παπούτσια). 

Όλες οι συνδέσεις στον εγκέφαλο δεν έχουν ολοκληρωθεί, με αποτέλεσμα όταν κάτι δεν συμβαίνει, όπως τα ίδια το περιμένουν, να μην ξέρουν πώς να το διαχειριστούν και να αντιδρούν με τρόπο που στους ενήλικες φαντάζει περίεργος ή και υπερβολικός. 

Για την ακρίβεια, οι νευρωνικές συνδέσεις είναι πολύ περισσότερες από αυτές των ενηλίκων. 

Στην περίοδο της εφηβείας ξεκινούν να «κλαδεύονται», καθώς ο εγκέφαλος ξεκινά να διαγράφει τις πληροφορίες, που δεν βρίσκει πια βοηθητικές.

Ακόμα, είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ προσπαθούμε να τα «μυήσουμε» στην υγιεινή διατροφή μαγειρεύοντας σπανάκι και μπρόκολο, τα παιδιά δείχνουν να προτιμούν περισσότερο γλυκές γεύσεις, όπως πατάτες ή μακαρόνια. 

Τα νήπια γεύονται διαφορετικά τις τροφές, με αποτέλεσμα οι ίδιες τροφές να τους φαίνονται πιο πικρές ή άνοστες. 

Τέλος, τα νήπια κατακλύζονται από πολλά συναισθήματα ταυτόχρονα, τα οποία τις περισσότερες φορές δυσκολεύονται να διαχειριστούν, με συνέπεια να καταλήγουν σε εκρήξεις θυμού. 

Ρόλος του ενήλικα είναι να βοηθάει το παιδί να διαχειρίζεται αυτά τα συναισθήματα.

Ο εγκέφαλος ενός νηπίου είναι πολύπλοκος και καθημερινά κάνει διεργασίες, οι οποίες μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα να εκδηλώνουν τα νήπια συμπεριφορές που μας φαίνονται παράξενες ή και περιττές. 

Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι τα νήπια δεν συμπεριφέρονται έτσι επίτηδες, ούτε για να μας δοκιμάσουν. 

Δεν θέλουν να μας χαλάσουν το πρόγραμμα, ούτε να μας κάνουν τη ζωή πιο δύσκολη. 

Όσο υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας εμείς οι ενήλικες τι συμβαίνει στο μυαλό ενός νηπίου, τόσο θα μπορούμε πιο εύκολα να ρυθμίσουμε και τα δικά μας συναισθήματα για να μπορέσουμε να αντιδράσουμε όσο πιο σωστά μπορούμε και να βοηθήσουμε πιο αποτελεσματικά τα παιδιά μας.

infokids

Φροντιστήρια... από την κούνια

Παιδεία, Σχολείο, Μαθητές, Παιδιά, Φροντιστήριο,

Με τις ευλογίες της Πολιτείας

Φροντιστήρια εδώ, φροντιστήρια εκεί, φροντιστήρια παραπέρα. Φροντιστήρια από το δημοτικό μέχρι το Λύκειο και το Πανεπιστήμιο. 

Αυτή είναι μια πραγματικότητα, στην ένταση και στην έκτασή της ελληνικό φαινόμενο, που παραμένει ακλόνητη παρ΄ όλες τις κατά καιρούς διακηρύξεις για εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που θα εξαφανίσουν ή θα αμβλύνουν την στρατολόγηση μαθητών και σπουδαστών στη φροντιστηριακή εκπαίδευση. 

Κι αν ο εξεταστικοκεντρικός προσανατολισμός του εκπαιδευτικού μας συστήματος και στα συστήματα πρόσβασης στα ΑΕΙ λιπαίνουν και τροφοδοτούν τις «στρατιές» των φροντιστηρίων που αναδεικνύονται σαν εργαλάβοι των εξετάσεων, άλλες «ανάγκες» ωθούν μαθητές σε μια δεύτερη βάρδια μετά το σχολείο, από το δημοτικό. Ναι από το δημοτικό.

«Καλύπτουμε μία ανάγκη» 

Το φαινόμενο πήρε διαστάσεις, τα τελευταία χρόνια και αφορά παιδιά κυρίως της Δ΄, Ε' και της Στ' τάξης Δημοτικού, των οποίων οι γονείς είτε δεν μπορούν να τα βοηθήσουν να αντεπεξέλθουν στα σχολικά τους μαθήματα είτε έχουν δώσει ειδικό βάρος στην «επιλογή».

«Καλύπτουμε μια ανάγκη» λένε οι φροντιστές. 

«Το μοντέλο της οικογένειας έχει πλέον αλλάξει στην κοινωνία μας. Η μητέρα δεν είναι στο σπίτι, για να είναι πάνω από το παιδί και να το επιβλέπει τα πρώτα δύσκολα χρόνια, για να το διαβάζει και να της λέει τα μαθήματα. 

Αυτό το κενό, αυτή την έλλειψη ερχόμαστε να καλύψουμε εμείς», τονίζουν οι επιχειρηματίες της γνώσης που έχουν ονομάσει τα φροντιστήριά τους «κέντρα μελέτης» ή Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης.

Η στροφή μαθητών του Δημοτικού Σχολείου στα φροντιστήρια, αυτό αυτομάτως σημαίνει και το τέλος της παιδικής ηλικίας. 

Η λογική ότι «αν ετοιμάσουμε καλύτερα τα παιδιά για το Γυμνάσιο», όχι μόνο δεν βοηθάει τους μαθητές, αντίθετα τους στερεί πολύτιμο χρόνο όχι από το παιχνίδι («και αυτό χρειάζεται») αλλά και από άλλες δραστηριότητες, όπως είναι ο αθλητισμός.

Λειτουργούν εκτός νόμου

Τα Κέντρα Μελέτης αυτά, είτε αυτόνομα σε δικά τους κτήρια, είτε ως τμήματα φροντιστηρίων, λειτουργούν αυτή τη στιγμή εκτός νόμου! Άλλωστε δια νόμου (682/77) απαγορεύεται ρητά η ίδρυση και λειτουργία για φροντιστήρια μαθητών δημοτικού.

Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τη λειτουργία τους. 

Δεν καταβάλλουν εισφορές, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα προσόντα επιλογής προσωπικού και εργασιακές σχέσεις για τους εκπαιδευτικούς, δεν τηρούνται προϋποθέσεις ασφάλειας και υγιεινής. Ακόμα χειρότερα, κάποια αναλαμβάνουν τη μεταφορά μαθητών από τα σχολεία τους (!) προς τους συγκεκριμένους χώρους, χωρίς ουδείς να γνωρίζει αν οι οδηγοί διαθέτουν πιστοποίηση ή αν τα οχήματα ελέγχονται από δημόσια αρχή!

Η ασθένεια της μετατροπής του χώρου της Παιδείας σε μια βιομηχανία παραγωγής εξεταζόμενων υποψήφιων που εκπαιδεύονται αποκλειστικά και μόνο σε τεχνικές απομνημόνευσης και ανταπόκρισης σε γραπτές δοκιμασίες έχει ήδη μεταλλάξει μεγάλο τμήμα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ιδίως του Λυκείου), προκαλώντας ασύλληπτη βλάβη παιδαγωγική, ψυχολογική και ηθική σε χιλιάδες μαθητές. 

Δεν πρέπει να επιτραπεί η ασθένεια αυτή να επεκταθεί και στις τρυφερές ηλικίες των παιδιών δημοτικού.

Επιπλέον, είναι αδιανόητο παιδιά ηλικίας 5-12 ετών, με συγκεκριμένες ανάγκες για παιχνίδι, οικογενειακή ζωή, κοινωνικοποίηση, να ενταχθούν σε μια διαδικασία αέναης παραμονής σε τάξη που θα τα εξαντλήσει και θα προκαλέσει εν τέλει την απέχθειά τους για τη μάθηση.

Ένα παράδειγμα

Παραθέτουμε ένα παράδειγμα τέτοιου χώρου Κέντρου Μελέτης στην περιοχή της Καισαριανής, όπου στην ιστοσελίδα του (http://www.diavazoumemazi.gr/) αναφέρεται ευκρινώς ότι πραγματοποιεί παράνομα φροντιστηριακά μαθήματα, ότι αναλαμβάνει τη μεταφορά μαθητών και ότι λειτουργεί και τις σχολικές αργίες (άραγε, με ποιου την έγκριση και με τι όρους εργασίας και αμοιβής για τους εργαζόμενους;).

Υπέκυψε στην ανομία

Μέχρι σήμερα οι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και Κέντρων Ξένων Γλωσσών ήταν υποχρεωμένοι να υπογράφουν Υπεύθυνη Δήλωση ότι δεν διατηρούν τέτοια δομή στο χώρο τους (καθώς απαγορεύεται από το Ν. 682/77 να λειτουργεί φροντιστήριο για παιδιά δημοτικού), ώστε να πάρουν άδεια λειτουργίας.

Δυστυχώς μετά από ισχυρές εργοδοτικές πιέσεις το νέο ΔΣ του ΕΟΠΠΕΠ με ευθύνη της καινούριας Διευθύνουσας Συμβούλου του πήρε απόφαση, όταν είχαν αποχωρήσει οι εκπρόσωποι των εργαζόμενων, να μην είναι πλέον υποχρεωμένοι οι φροντιστηριάρχες να καταθέτουν τέτοια Δήλωση.

Επομένως, ανάβει το πράσινο φως να συνεχίσουν οι χιλιάδες αυτές επιχειρήσεις να λειτουργούν χωρίς κανένα έλεγχο, χωρίς νομοθετικό πλαίσιο, χωρίς οι εργαζόμενοι να δηλώνονται και χωρίς να υπάρχει καμιά εγγύηση για την ασφάλεια και την υγεία εργαζόμενων και μαθητών. 

Αφήνει ασύδοτη τη λειτουργία τους στο ισχυρό λόμπι των φροντιστηριαρχών και των ιδιοκτητών των Κέντρων Ξένων Γλωσσών, χαρίζοντάς τους ταυτόχρονα εκατομμύρια ευρώ από τη φοροδιαφυγή και τη μαύρη εργασία.

Πλέον το πάρτι ανομίας «νομιμοποιείται»...

Χρήστος Κάτσικας

Εφημερίδα των Συντακτών

Θα πάει το Παιδάκι σας στο Νηπιαγωγείο;

Αν το δικό σας παιδί είναι επιθετικό. 

Μπορεί να σας φαίνεται αδιανόητο ότι το “αγγελούδι” σας μπορεί να έχει αυτή τη συμπεριφορά, αλλά έχετε πίστη στα λόγια της νηπιαγωγού και μην αμφισβητείτε τα συμβάντα. Πολλές φορές τα παιδιά αντιδρούν διαφορετικά στο σχολείο σε σχέση με το σπίτι, γιατί είναι τελείως διαφορετικές οι συνθήκες. Συνεργαστείτε!

#Νηπιαγωγείο

Αν σας πει η νηπιαγωγός ότι το παιδί σας θα είχε όφελος, εάν περνούσε από μια περαιτέρω αξιολόγηση, σε κάποιο τομέα των αναπτυξιακών του δεξιοτήτων, αυτό είναι κάτι που δεν λέγεται επιπόλαια. Οι νηπιαγωγοί βλέπουν το παιδί σας όχι μόνο όπως είναι τώρα, αλλά όπως θα είναι στο Δημοτικό Σχολείο. Επιθυμούν να του προσφέρουν οποιαδήποτε βοήθεια το συντομότερο δυνατό, οπότε δείξτε εμπιστοσύνη. Δεν είναι κάτι κακό, κάτι που να σας κάνει να ντρέπεστε. Πολλά παιδιά λαμβάνουν βοήθεια από λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές κλπ. προκειμένου να βοηθηθούν.

Αν υπάρχει κάτι που απασχολεί εσάς ή το παιδί σας, πείτε το. Όχι όμως ενώπιον όλων των γονέων και των παιδιών, την ώρα της αποχώρησης. Επιδιώξετε την κατ' ιδίαν συνάντηση με τη νηπιαγωγό και μιλήστε γι’αυτό που σας απασχολεί. Και η νηπιαγωγός επιθυμεί όπως κι εσείς, το παιδί σας να είναι χαρούμενο και είναι πρόθυμη να δώσει συμβουλές ή λύση σε κάποιο πρόβλημα.

Τα τυποποιημένα κρουασάν, το σοκολατούχο γάλα και τα μπισκότα δεν είναι γεύμα, είναι ένας μικρός μπουφές επιδορπίων!Δώστε προσοχή στις ανακοινώσεις, που υπάρχουν στην είσοδο του σχολείου ή σε σημειώματα μέσα στην τσάντα του παιδιού. Μπορεί να περιέχουν νέα σχετικά με διάφορες δράσεις της τάξης, όπου μπορεί να ζητείται η συμμετοχή σας, κι αν δεν δώσετε προσοχή, τότε τις συνέπειες τις υπομένει άθελα του το ίδιο το παιδί.

Συνέπεια στην ώρα. 

Το παιδί χάνει ένα κομμάτι από την καθημερινή ρουτίνα του σχολείου, αν συνεχώς καθυστερεί και έρχεται σε δύσκολη θέση απέναντι στους συμμαθητές και τη νηπιαγωγό του. Ενώ στην αποχώρηση, είναι δύσκολο να διαχειριστεί τους λόγους για τους οποίους φεύγει πάντα τελευταίο από το σχολείο.

Το άρρωστο παιδί πρέπει να μένει στο σπίτι του. 

Στο σχολείο δεν θα μπορεί να ανταπεξέλθει, αφού δεν θα νιώθει καλά και ταυτόχρονα ενδέχεται να προκαλέσει επιδημία. Οποιαδήποτε μορφή αντιβίωσης ή φαρμακευτικής αγωγής ΔΕΝ θα δοθεί στο σχολείο από τη νηπιαγωγό.

Μην αποκρύπτετε σημαντικές πληροφορίες. 

Μιλήστε στη νηπιαγωγό εμπιστευτικά, για οποιαδήποτε αλλαγή στη ζωή του παιδιού π.χ. διαζύγιο, νέο μωρό, αλλά και οτιδήποτε αφορά το ιατρικό του ιστορικό, προκειμένου να γνωρίσει καλύτερα τις ανάγκες και τις αδυναμίες του και να δουλέψει πάνω σ΄αυτές.

Όχι απουσίες χωρίς σοβαρό λόγο. 

Περιστασιακά μια μέρα εκτός σχολείου δεν είναι και σπουδαία υπόθεση. Αν όμως αυτό γίνεται συχνά τότε το παιδί λαμβάνει ένα εσφαλμένο μήνυμα. Το σχολείο είναι σημαντικό και αυτό επιβεβαιώνεται με την παρουσία. Μια παρουσία που πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη.

Ατυχήματα συμβαίνουν. 

Η νηπιαγωγός κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να μην συμβεί το παραμικρό μέσα στη σχολική μέρα, αλλά υπάρχει η πιθανότητα, λόγω του μεγάλου αριθμού των παιδιών, να μη δει κάτι κάποια στιγμή. Είναι αναπόφευκτο, γι’αυτό δείξετε κατανόηση.

Ενισχύστε τις γνώσεις που μεταφέρει το παιδί από το σχολείο 

με επιπλέον δραστηριότητες, στις οποίες μπορεί να συμμετέχει όλη η οικογένεια. Έτσι το βοηθάτε να εμπεδώσει τις νέες γνώσεις και τελικά να ενισχύσει τη δυναμική της ομάδας στην τάξη.

Παιχνίδια από το σπίτι. 

Τα παιχνίδια αυτά δημιουργούν εντάσεις, διότι τις περισσότερες φορές τα παιδιά δεν θέλουν να τα μοιραστούν με τους άλλους, αλλά από την άλλη, θέλουν να τα παρουσιάσουν σε όλους! Επίσης, κατά έναν περίεργο λόγο, πάντα τα παιχνίδια αυτά καταλήγουν σπασμένα!

Ακολουθήστε τους κανόνες που το παιδί έχει μάθει στο σχολείο, 

και αντικειμενικά ισχύουν, για να τους ακολουθήσει κι αυτό. Με το να αμφισβητείτε τη σημαντικότητά τους, το σχολείο χάνει την αξιοπιστία του και το παιδί βρίσκεται μπροστά σε διλήμματα που δυσκολεύεται να διαχειριστεί.

Δεν μπορούν όλα τα παιδιά να συμπαθήσουν τη δασκάλα τους αμέσως (προφανώς ούτε και εσείς!). 

Χρειάζεται χρόνος για να χτιστεί η εμπιστοσύνη και ο αμοιβαίος σεβασμός. Υποστηρίξτε τη νηπιαγωγό και αποφύγετε τις όποιες ενστάσεις σας μπροστά στο παιδί. Γίνετε το σωστό παράδειγμα στη δημιουργία ισορροπημένων σχέσεων.

Γραφή και ανάγνωση. 

Το παιδί θα αναπτύξει όλες τις κινητικοαισθητικές, αντιληπτικές, μνημονικές, γλωσσικές και μεταγλωσσικές ικανότητες, που το καθιστούν έτοιμο να εκπαιδευτεί αβίαστα και αποτελεσματικά, χωρίς να δυσκολευτεί ή να πιεστεί ή να απογοητευτεί στην εκμάθηση της γραφής και της ανάγνωσης, ένα χρόνο αργότερα στην Α΄ Δημοτικού.

blogs.sch.gr/niparias

alfavita

Πώς νιώθει το παιδί με Μαθησιακές Δυσκολίες

Μαθησιακές δυσκολίες

“Είναι τόσο έξυπνο παιδί, αν μπορούσε να προσπαθήσει λίγο περισσότερο…”, 

ή “Έχει τόσες δυνατότητες, αν δεν τεμπέλιαζε τόσο…”. 

Τις περισσότερες φορές τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και οι γονείς τους, ακούνε αυτές τις φράσεις πολύ συχνά από τους δασκάλους. 

Η ειρωνεία όμως είναι ότι κανείς δεν ξέρει ακριβώς πόσο σκληρά προσπαθεί αυτό το παιδί. 

Σαν αποτέλεσμα το παιδί δημιουργεί μια εσωτερική πεποίθηση που σχετίζεται με την έλλειψη κατανόησης από τους γύρω του – αν συνοψίζαμε την σκέψη του σε μια πρόταση αυτή θα μπορούσε να είναι: 

“Μακάρι να καταλάβαιναν πόσο προσπαθώ”.  

Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Δυσλεξίας αλλά και με έρευνες, τα αρνητικά συναισθήματα της απογοήτευσης και της αποθάρρυνσης που νιώθουν τα παιδιά με δυσλεξία και μαθησιακές δυσκολίες, έχουν ως βάση την αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των άλλων. 

Αυτό ισχύει κυρίως για τα παιδιά που έχουν γονείς με υψηλές απαιτήσεις και χαρακτηριστικά τελειομανίας – τα παιδιά αυτά μεγαλώνουν πιστεύοντας ότι είναι τρομερό να κάνουν λάθη. 

Αλλά η μαθησιακή δυσκολία, σχεδόν εξ ορισμού, σημαίνει ότι αυτά τα παιδιά θα κάνουν πολλά απρόσεκτα λάθη και ίσως και χαζά λάθη (για κάποιους). 

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι το παιδί να αισθάνεται εξαιρετικά απογοητευμένο με τον εαυτό του. 

Πώς νιώθουν τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες; 

Οι μαθησιακές δυσκολίες είναι μια πραγματική πρόκληση και δυστυχώς δεν αφήνουν ανεπηρέαστο τον ψυχικό κόσμο των παιδιών. Τα συναισθήματα που θα βιώσει το παιδί εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες όπως η έγκαιρη διάγνωση, το οικογενειακό, κοινωνικό και σχολικό περιβάλλον. 

Τα πιο κοινά συναισθήματα όμως βάση ερευνών είναι τα παρακάτω:  

Άγχος. 

Σύμφωνα με αναφορές, το άγχος είναι το πιο συχνό συναίσθημα που βιώνουν τα άτομα με δυσλεξία και μαθησιακές δυσκολίες. Τα παιδιά μπορεί να νιώθουν φόβο λόγω της συνεχούς απογοήτευσης και της δυσκολίας στο σχολείο. 

Όλοι μας όταν νιώθουμε άγχος ή φόβο, τείνουμε να αποφεύγουμε αυτήν την κατάσταση που μας το προκαλεί. 

Το παιδί με δυσλεξία δεν αποτελεί εξαίρεση – απλά αρκετά συχνά στη δική του περίπτωση η συμπεριφορά του παρερμηνεύεται. 

Πολλοί γονείς και δάσκαλοι μη μπορώντας να κατανοήσουν αυτή τη συμπεριφορά, τα χαρακτηρίζουν ως τεμπέλικα παιδιά και αδιάφορα. Στην πραγματικότητα όμως η διστακτικότητα των παιδιών αυτών να συμμετέχουν σε σχολικές δραστηριότητες όπως ανάγνωση, μελέτη και καθήκοντα, σχετίζεται με άγχος και τη σύγχυση που νιώθουν παρά με την απάθεια. 

Θυμός. 

Πολλά από τα αρνητικά συναισθήματα που προκαλούνται από τις μαθησιακές δυσκολίες προκύπτουν από το σχολικό και κοινωνικό περιβάλλον. 

Έρευνες έχουν δείξει ότι η απογοήτευση μπορεί να οδηγήσει στο θυμό – κάτι που παρατηρείται αρκετά συχνά στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. 

Ο προφανής στόχος αυτού του θυμού είναι το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί. 

Όμως είναι επίσης αρκετά συχνό φαινόμενο ο θυμός να στρέφεται και στους γονείς του παιδιού – ιδιαίτερα στις μητέρες. 

Ο θυμός μπορεί να εκδηλώνεται με μια συμπεριφορά απάθειας στο σχολείο, και με μια συμπεριφορά ξεσπάσματος με το που επιστρέφει το παιδί στο σπίτι. 

Οι γονείς τις περισσότερες φορές νιώθουν απογοητευμένοι που προσπαθούν απεγνωσμένα να βοηθήσουν το παιδί τους. Καθώς το παιδί μεγαλώνει και οδεύει προς την εφηβεία – την οποία σηματοδοτεί η σταδιακή ανεξαρτησία του ατόμου, μπορεί να νιώσει μεγάλη εσωτερική σύγκρουση διότι έχει μάθει να εξαρτάται έντονα από τους άλλους. 

Το παιδί μπορεί να αρχίσει να χρησιμοποιεί το θυμό ως ένα μέσο για να ξεφύγει από τα άτομα που εξαρτιόταν μέχρι πρότινος. 

Εύθραυστη εικόνα του εαυτού. 

Σύμφωνα με τον Eriksnon, το παιδί θα πρέπει να έχε επιλύσει τις συγκρούσεις που αφορούν την εικόνα του εαυτού του καθώς και τα αισθήματα κατωτερότητας που μπορεί να νιώθει τα πρώτα σχολικά χρόνια. 

Η εικόνα που έχουν τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες για τον εαυτό τους, είναι εξαιρετικά ευάλωτη και εύθραυστη εξαιτίας της απογοήτευσης και του άγχους που νιώθουν. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται το ρόλο τους, την αξία τους και την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους, στο μεγαλύτερο βαθμό μέσα από το σχολικό περιβάλλον. 

Όταν τα παιδιά πετυχαίνουν στο σχολείο, το πιθανότερο είναι ότι θα αναπτύξουν θετικά συναισθήματα για τον εαυτό τους και θετικούς στόχους για τη ζωή τους. Αντίθετα, τα παιδιά που αποτυγχάνουν και απογοητεύονται στο σχολείο τις περισσότερες φορές νιώθουν κατώτερα από τους άλλους και ότι η προσπάθειά τους δεν είναι ποτέ αρκετή. 

Μπορεί να νιώθουν αδύναμα και ανίκανα σε ένα περιβάλλον που δεν μπορούν να ελέγξουν. 

Μελέτες έχουν δείξει ότι όταν οι περισσότεροι άνθρωποι πετυχαίνουν κάτι το αποδίδουν στον εαυτό τους και στην προσωπική τους προσπάθεια, και όταν αποτύχουν σε κάτι τείνουν να πιστεύουν πως προσπαθώντας περισσότερο θα τα καταφέρουν. Στην περίπτωση όμως των μαθησιακών δυσκολιών, η επιτυχία αποδίδεται σε τυχαίους παράγοντες και η αποτυχία στην ανικανότητα του ίδιου του ατόμου. 

Επίσης από έρευνες έχει βρεθεί πως όσο το παιδί πλησιάζει προς την εφηβική ηλικία, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να ανατρέψει την αρνητική εικόνα του εαυτού του σε θετική – ένας από τους λόγους που κρίνεται αναγκαία η έγκαιρη παρέμβαση. 

Καταθλιπτική διάθεση. 

Η καταθλιπτική διάθεση είναι επίσης συχνό συναίσθημα στις μαθησιακές δυσκολίες και στη δυσλεξία. Αν και τα περισσότερα παιδιά δεν έχουν κατάθλιψη με την κλινική σημασία του όρου, αρκετές φορές νιώθουν συναισθήματα θλίψης και πόνου – αντί να εξωτερικεύουν την οργή τους προς τα έξω, την στρέφουν προς τον εαυτό τους. 

Έχουν αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό τους, τείνουν να βλέπουν τον κόσμο αρνητικά χωρίς να απολαμβάνουν τις θετικές εμπειρίες της ζωής και δυσκολεύονται να φανταστούν οτιδήποτε θετικό για το μέλλον. 

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;  

Είναι εξαιρετικά σημαντικό για τα παιδιά να νιώθουν συνεχή ενθάρρυνση και υποστήριξη από το οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον. 

Οι γονείς θα πρέπει να ακούν το παιδί, να το ενθαρρύνουν και να το βοηθούν να εκφράσει τα συναισθήματά του.  Οι γονείς όπως και οι εκπαιδευτικοί, θα πρέπει να επιβραβεύουν την προσπάθεια του παιδιού και όχι μόνο το τελικό αποτέλεσμα. Θα πρέπει να δίνεται έμφαση στην πρόοδο και όχι στους βαθμούς.  

Οι γονείς θα πρέπει επίσης να προσέχουν τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιούν για το παιδί. Εκφράσεις όπως “είσαι τεμπέλης” ή “είσαι αδιάφορος”, μπορούν να κάνουν κακό στην εικόνα που έχει το παιδί για τον εαυτό του.  Είναι εξίσου σημαντικό οι γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά να θέτουν ρεαλιστικούς και πραγματοποιήσιμους στόχους έτσι ώστε να αλλάξουν το φαύλο κύκλο της αποτυχίας.  

Το παιδί θα πρέπει να νιώθει και να βιώνει την επιτυχία σε κάποιο τομέα της ζωής του. Για αυτό είναι σημαντικό οι γονείς να ενθαρρύνουν δραστηριότητες όπου βλέπουν ότι το παιδί τα καταφέρνει όπως αθλήματα, ζωγραφική κ.α.  

Όλοι μας νιώθουμε καλά όταν ξέρουμε ότι μπορούμε να συνεισφέρουμε θετικά και όταν μπορούμε να βοηθήσουμε κάποιον. 

Οι γονείς θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν τέτοιες συμπεριφορές δείχνοντας στο παιδί ότι εκτιμούν τη βοήθεια και τη συνεισφορά του στο σπίτι.  Αποφύγετε κάθε είδους συγκρίσεις είτε προς το θετικό είτε προς το αρνητικό. 

Το παιδί θα πρέπει να ξέρει ότι τον μόνο που έχει να ξεπεράσει είναι τον ίδιο του τον εαυτό.  

Κλείνοντας, αυτό που θα πρέπει να θυμούνται οι γονείς είναι ότι ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ξεχωριστός με το δικό του τρόπο και τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες δεν αποτελούν εξαίρεση. 

Η αγάπη, η αποδοχή και ο σεβασμός είναι τα κλειδιά που θα βοηθήσουν το παιδί να δημιουργήσει μια θετική εικόνα για τον εαυτό του και θα του επιτρέψουν να επιδιώξει και να προσπαθήσει για το καλύτερο!  

parentshelp.gr

tvxs

Μαρία Μουρτζάκη: «... από Οκτώβριο θα κάνω ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ μαθήματα μουσικής σε παιδιά στο χωριό μου.»

Μουσική και παιδιά

Μαρία Μουρτζάκη, είναι από το Αρκαλοχώρι, όπου και ζει με την οικογένειά της, κι έχει σπουδάσει μουσική. Η ίδια δεν είχε τη δυνατότητα να κάνει τις πρώτες σπουδές της στο Αρκαλοχώρι, καθώς δεν υπήρχε σχολή. 

Έτσι αναγκαζόταν να πηγαινοέρχεται στο Ηράκλειο.

Τώρα θέλει να μεταδώσει τις γνώσεις της στα παιδιά της περιοχής, ώστε αυτά να έχουν τη δυνατότητα να προσεγγίσουν τη μουσική χωρίς της δική της ταλαιπωρία. 

Έτσι ξεκινά να κάνει μαθήματα, δωρεάν, στο χωριό και καλεί όποιον ενδιαφέρεται να επικοινωνήσει μαζί της.

Η ανάρτησή της στο facebook

Όλοι οι φίλοι εδώ γνωρίζουν ότι αγαπώ, σπούδασα και ασχολούμαι επαγγελματικά με την μουσική.....
Κατάγομαι από το Αρκαλοχώρι Κρήτης, όπου και πέρασα τα παιδικά μου χρόνια και ζω με την οικογένειά μου ακόμα εδώ.
Από μικρή ήθελα να ασχοληθώ με την μουσική, δεν υπήρχε όμως κάποιο ωδείο στο χωριό και με πολλές θυσίες πηγαινοερχόμουν από το Δημοτικό και για πολλά χρόνια στο Ηράκλειο.

Με πολύ κόπο και έχοντας οικογένεια και παιδί κατάφερα και πήρα Πτυχίο Πιάνου, Ωδικής, Αρμονίας, Αντίστιξης, Πτυχίο και Δίπλωμα Βυζαντινής μουσικής.

Θέλοντας να κάνω κάτι για τα παιδιά στο χωριό μου και γνωρίζοντας τις δυσκολίες που έχουν οι γονείς αυτές τις εποχές θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι από Οκτώβριο θα κάνω ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ μαθήματα μουσικής σε παιδιά στο χωριό μου.
Όποιοι ενδιαφέρονται μπορούν να με βρουν να τους ενημερώσω σχετικά.

candianews

Αλήθειες που καταλαβαίνουν μόνο οι μαμάδες που μεγαλώνουν αγόρια

Το να μεγαλώνεις κορίτσια σημαίνει πολύ ροζ, πολλές πριγκίπισσες και (στις περισσότερες περιπτώσεις) ήσυχο παιχνίδι. 
Το να μεγαλώνεις αγόρια, από την άλλη, σημαίνει περισσότερο μπλε, φασαρία, παρέα με σούπερ ήρωες, ίσως και λίγη περισσότερη βρωμιά. 
Οι απανταχού αγορομάνες θα συμφωνήσουν. 
Όπως θα συμφωνήσουν και στο ότι η σχέση με τους μικρούς τους πρίγκιπες είναι μοναδική, μαζί με τα πράγματα που έμαθαν δίπλα τους…

1. Τα αγόρια χτυπάνε πάντα και παντού
Δεν χρειάζεται να παίξουν μαζί με άλλα παιδιά ή να μπλεχτούν σε καυγά. Το φαρμακείο είναι μονίμως ανοιχτό, ακόμα και όταν παίζουν μόνα τους. Θα δανειστούμε την ατάκα του κωμικού Χατζηπαύλου, ο οποίος σε παράστασή του έλεγε ότι ο λόγος που βγάζουμε υποκοριστικά στα αγόρια είναι γιατί μέχρι να πούμε ολόκληρο το όνομά τους δεν θα ‘χουν γλιτώσει το ατύχημα… δίκιο δεν έχει;

2. Η υπερκινητικότητα στο μεγαλείο της

Ναι, δεν μπορούν να κάτσουν ούτε μια στιγμή ακίνητα. Ναι, πρέπει πάντα να έχουν κάτι να απασχοληθούν. Ναι, ακόμα κι αν δεν έχουν τ' αγαπημένα τους παιχνίδια δίπλα θα βρουν μόνα τους τον τρόπο. Και εδώ «κολλάνε» και οι συνεχείς τραυματισμοί, αφού πολλές φορές τα αυτοσχέδια παιχνίδια που σκαρφίζονται μπορεί να είναι λίγο επικίνδυνα.

3.  Τους αρέσει να κυκλοφορούν... γυμνά
Ένα από τα πιο αγαπημένα τους «χόμπι» είναι να κυκλοφορούν χωρίς ρούχα κι αυτό είναι κάτι που το δείχνουν ανά πάσα ώρα και στιγμή της ημέρας. Ενώ μπορεί να κάνετε μισή ώρα να τα πείσετε να ντυθούν για το σχολείο, το να βγάλουν τα ρούχα τους μόλις γυρίσουν σπίτι είναι το πιο εύκολο πράγμα. Το να τους βάλετε τις πιτζάμες, πάλι, όχι...

4. «Μην πειράζεις άλλο το πουλάκι σου, Γιαννάκη!»
Όλες μα όλες οι μαμάδες, θα συμφωνήσουν ότι η ενασχόληση με το συγκεκριμένο σημείο του σώματός τους, αρχίζει από πολύ μικρή ηλικία- πάρα πολύ μικρή ηλικία. 
Ωστόσο, δεν πρέπει να σας ανησυχεί αυτό –ρωτήστε και τον άντρα σας, ο οποίος θα σας διαβεβαιώσει ότι είναι κάτι φυσιολογικό. Απλώς, καθώς το αγόρι σας μεγαλώνει, αλλάζουν οι εντολές που του δίνετε. 
Το «Μην πειράζεις άλλο το πουλάκι σου, Γιαννάκη» γίνεται «Αμάν, σφεντόνα το  ‘χεις κάνει», το οποίο στη συνέχεια μετατρέπεται σε «Τουλάχιστον μην το κάνεις, όταν είναι κόσμος μπροστά!» και στην εφηβεία… «Πολλή ώρα δεν είσαι κλεισμένος στην τουαλέτα;».

5. Η τουαλέτα είναι θέμα- μεγάλο θέμα!
Δεν μιλάμε για την μετάβαση από την πάνα στο γιογιό, αλλά για την κανονική τουαλέτα όταν πια το αγόρι σας έχει μεγαλώσει. Είναι πολύ πιθανό για αρκετά χρόνια, η τουαλέτα σας να μοιάζει με δημόσιο ουρητήριο λόγω της… αστοχίας (εκ προθέσεως ή εξ αμελείας) από τον γιο ή τους γιους σας. Σε όσες μαμάδες το έχουν ήδη περάσει έχουμε να πούμε ένα μεγάλο «μπράβο» που το άντεξαν. Σε όσες το περνάνε τώρα, μην ανησυχείτε. Θα το συνηθίσετε!

6. Τα πάντα αποκτούν μια ιδιαίτερη μυρωδιά
Και σας το υπογράφουμε- όχι ευωδιαστά! Θα μυρίζει η ντουλάπα, τα σεντόνια, τα παπούτσια τους… κοινώς τα πάντα. Όσο ακόμα είναι μικρά και σας αφήνουν να καθαρίζετε το δωμάτιό τους, έχει καλώς. Στην περίοδο της προεφηβείας και αργότερα της εφηβείας, όμως, θα πρέπει απλώς να μην ακολουθείτε τις εντολές του γιου σας και να μην μπαίνετε στο δωμάτιό του (εξάλλου, είναι και για δικό σας καλό).

7. Καταλαβαίνεις ότι όντως υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στ’ αγόρια και τα κορίτσια

Μελέτες έχουν αποδείξει ότι τα κορίτσια μιλάνε πιο γρήγορα και γενικώς ωριμάζουν σωματικά και πνευματικά πιο γρήγορα από μικρότερη ηλικία. Τα αγόρια έχουν μια περισσότερο σωματική, φυσική αλλά και αυθόρμητη προσέγγιση για το οτιδήποτε, κάτι που τα κάνει ιδιαίτερα με τον δικό τους τρόπο και την παρέα τους εξαιρετικά διασκεδαστική!

8. To φαγητό είναι η έννοια της μαμάς
Μπορεί μικρά να έχουν ιδιοτροπίες, ακόμα και να τρώνε λίγο, όμως, ενώ αναπτύσσονται η φύση και η όρεξή τους θα τους καλεί να φάνε τα πάντα… σε τεράστιες ποσότητες. Το κόλπο του να μαγειρεύεις σκεπτόμενη ότι έχεις τα διπλάσια παιδιά στο σπίτι, θα βοηθήσει. Μιλώντας πάντα εκ πείρας.

Μαρία Κωνσταντοπούλου 
mama365.gr

Οι συνέπειες της έλλειψης Μητρικής Αγάπης Daughters of Unloving Mothers

Μητρική Αγάπη

Daughters of Unloving Mothers: 
7 Common WoundsA lack of confidence and an inability to trust are just the beginning.

💔💔💔

Η μητέρα συνδέθηκε με την πηγή της απόλυτης αγάπης, αυτοθυσίας, ανιδιοτέλειας, προσφοράς. Η μορφή της η ίδια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για εκατομμύρια τραγούδια, ποιήματα, βιβλία. 

Όμως, η πραγματικότητα έχει δείξει ότι πολλές φορές οι ίδιες οι μητέρες όχι μόνο δεν προσφέρουν αγάπη και ασφάλεια, αλλά μπορούν να δημιουργήσουν τεράστιες συναισθηματικές ελλείψεις και πληγές στα ίδια τους τα παιδιά, ειδικά τις κόρες. 

Η έλλειψη μητρικής αγάπης πολλές φορές έχει αρνητικά επακόλουθα στην ψυχή των παιδιών, τα οποία ίσως και να τους οδηγήσουν σε ασταθείς και ανισομερείς σχέσεις και στη διάρκεια της ενήλικης ζωής του. 
Τα παιδιά που μεγάλωσαν με μία μητέρα που μπορεί να τα κατέκρινε και να μην τα αγαπούσε, μπορεί να φτάσουν στο σημείο να θεωρούν και τον ίδιο τον εαυτό τους ανάξιο για εκτίμηση και αγάπη. 
Μπορούμε να αναφέρουμε πολλές από τις αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχή των παιδιών, απόρροια της έλλειψης μητρικής αγάπης:

• Το άτομο μαθαίνει να μην αγαπάει και το ίδιο τον εαυτό του. Μέσα στο μυαλό του παιδιού υπάρχει πάντα η φωνή της μητέρας που το θεωρούσε άσχημο, ανίκανο, ανάξιο. Επειδή ως παιδιά η εντύπωση που θα σχηματίσουμε για τον εαυτό μας οφείλεται κυρίως στο πώς μας βλέπουν οι γονείς μας, ένα παιδί που μεγαλώνει με μία μητέρα που δεν το αγαπάει, μαθαίνει και το ίδιο να πιστεύει ότι δεν του αξίζει η αγάπη.
• Το παιδί που μεγαλώνει με μία μητέρα που δεν το αγαπάει, τις περισσότερες φορές συνάπτει σχέσεις (φιλικές, συναισθηματικές, επαγγελματικές), στις οποίες πολλές φορές αντιμετωπίζεται και ως υποδεέστερο. Επειδή έχει πιστέψει ότι δεν αξίζει εκτίμηση και αγάπη, δεν διεκδικεί την αγάπη και το σεβασμό που του αξίζει, επειδή δεν πιστεύει ότι το δικαιούται.
• Ένα παιδί που έζησε με μία μητέρα που δεν το αγάπησε, τείνει να γίνεται περισσότερο ευαίσθητο στην παραμέληση των άλλων. 
• Αν ένας άνθρωπος μεγάλωσε με μία μητέρα που να μην το αποδέχτηκε και να μην το αγάπησε, μπορεί οι άσχημες ή απορριπτικές συμπεριφορές των άλλων ανθρώπων να ενισχύσουν μέσα την πεποίθηση για την αναξιότητά του.
• Η έλλειψη της μητρικής αγάπης συνδέεται πολλές φορές με το γεγονός ότι το παιδί πλέον ως ενήλικας δεν ανοίγεται με μεγάλη ευκολία στο να δημιουργήσει εύκολα σχέσεις, αντιμετωπίζοντας με βεβαιότητα από την αρχή όλες τις σχέσεις ως μη αξιόπιστες. Αυτό απορρέει από την πεποίθηση ότι το ίδιο θα εγκαταλειφθεί λόγω αναξιότητας.

Αν έχετε περάσει δύσκολα στην παιδική σας ηλικία ή δεν έχετε αγαπηθεί, όσο θα είχατε ανάγκη, τότε είναι καιρός να την αφήσετε πίσω σας. 
Ένα δύσκολο και χωρίς αγάπη παρελθόν δεν πρέπει να μπορεί να αποτρέψει το ευτυχισμένο μέλλον σας. 
Οφείλετε να αγκαλιάσετε τον εαυτό σας και να μην αφήσετε το οτιδήποτε να δηλητηριάζει τη σκέψη και να σας πείθει για την αναξιότητά σας. – ακόμα και αν αυτό αφορά τη μητέρα σας.

Αρθρογράφος: Μαρία Σκαμπαρδώνη
psychologein

Απίστευτη τρυφερότητα, απίστευτες αγκαλιές! Lions hugging a woman

Αγκαλιά, Τρυφερότητα, Αγαπώ τα ζώα, Lions hug

Η απίστευτη αντίδραση λιονταριών, όταν βλέπουν τη γυναίκα που τα μεγάλωσε!

Σαν μικρά κατοικίδια άρχισαν να συμπεριφέρονται δύο μεγαλόσωμα και επιβλητικά λιοντάρια, όταν κατάλαβαν ότι τους επισκέφτηκε η γυναίκα που τα μεγάλωσε, αφού της προσέφεραν μια τεράστια τρυφερή αγκαλιά.

Το συγκινητικό περιστατικό κατέγραψε κάμερα σε ζωολογικό κήπο της Ελβετίας που φιλοξενούνται τα δύο λιοντάρια, από τότε που η γυναίκα κατάλαβε πως μεγάλωσαν αρκετά, ώστε να τα φροντίζει η ίδια.

Σύμφωνα με τη Βρετανική Mirror, η γυναίκα και τα λιοντάρια συναντήθηκαν για πρώτη φορά μετά από εφτά χρόνια.

news247

«Σ' αγαπώ ακόμη και ηττημένο.... Παιδί, που δεν το ετοιμάζεις για την ήττα, δεν θα γίνει ποτέ νικητής»

Καλός πατέρας

Ο π. Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος έγινε γνωστός μέσα σε λίγες ώρες σε όλη τη χώρα, όταν μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook συνεχάρη τον γιο του για την προσπάθεια του στις πανελλήνιες και του είπε ένα μεγάλο «μπράβο» παρότι δεν πέρασε πουθενά.

«Σήμερα βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων εξετάσεων 2017. Συγχαρητήρια στον τρίτο γιό μου τον Αλέξανδρο!!! Δεν πέρασε Πουθενά!!! Μπράβο που "απέτυχε". Μια χαρά. 

Κι αν πετύχαινε πάλι μπράβο θα του έλεγα γιατί ήθελε πολύ την σχολή της Πληροφορικής. Αλλά και τώρα που δεν τα κατάφερε, είναι όλα όμορφα. Και είμαι το ίδιο περήφανος γι αυτόν, και στην επιτυχία μα ιδιαιτέρως στην αποτυχία του», έγραφε μεταξύ άλλων και σημείωνε πως "οι μεγάλες στιγμές στην ζωή μας συγγενεύουν με μεγάλες ατυχίες και αποτυχίες'.
Τώρα, μετά τις διαστάσεις που πήρε η πρώτη του ανάρτηση, επανήλθε με νέα δημοσίευση.
"Εκείνο που ευτυχώς ελάχιστοι πλην αιχμηρά δεν κατάλαβαν, είναι ότι εγώ με την ανάρτηση μου αυτή, περί αποτυχίας, δεν επαινώ αυτούς που δεν διαβάζουν ή τεμπελιάζουν στην ζωή τους, αλλά εκείνους που προσπαθούν μα βιώνουν την ήττα. 

Και παιδί που δεν το ετοιμάζεις για την ήττα δεν θα γίνει ποτέ νικητής", διευκρινίζει και επικαλείται τη ρήση του Μάικ Τάισον:

"οι σημερινοί ηττημένοι, είναι οι αυριανοί νικητές..... Είμαι νικητής γιατί γεννήθηκα ηττημένος...".

Στη συνέχεια, ο ίδιος προσθέτει: "προσπαθώ να έχω την εσωτερική άνεση, να πω Μπράβο, Συγχαρητήρια, με τον ίδιο τρόπο και χαμόγελο τόσο στην επιτυχία όσο και στην αποτυχία και στην ήττα και στην νίκη. Και τούτο γιατί για μένα είναι απλά άλλοι δρόμοι με κοινό προορισμό".

"Ένα πράγμα είναι λυτρωτικό να καταλάβουμε, ότι όλα είναι δρόμος. Και δεν υπάρχουν καλά και κακά γεγονότα στην ζωή μας, όμορφα και άσχημα, ιερά και βέβηλα, αμαρτωλά και ενάρετα, τα πάντα είναι μαθήματα που μας μαθαίνουν τον δρόμο και την τέχνη της ύπαρξης....", καταλήγει ο ιερέας, σε έναν λόγο που πραγματικά αποτελεί παράδειγμα προς όλους.

Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση του στο Facebook:
Εκείνο που ευτυχώς ελάχιστοι πλην αιχμηρά δεν κατάλαβαν, είναι ότι εγώ με την ανάρτηση μου αυτή, περί αποτυχίας, δεν επαινώ αυτούς που δεν διαβάζουν ή τεμπελιάζουν στην ζωή τους, αλλά εκείνους που προσπαθούν μα βιώνουν την ήττα. 

Και παιδί που δεν το ετοιμάζεις για την ήττα δεν θα γίνει ποτέ νικητής. Γιατί στην πρώτη στραβή που θα έρθει, διότι θα έρθει, θα χάσει τον προσανατολισμό του. 

Πρέπει να μάθουμε να χάνουμε εάν θέλουμε να κερδίσουμε. 

Αυτοί που κάποτε στέφθηκαν νικητές ή επιτυχημένοι, είχαν βιώσει άπειρες φορές την αποτυχία στην ζωή τους. 

Γιατί όπως έλεγε και ο βασανισμένος Τάισον, «οι σημερινοί ηττημένοι, είναι οι αυριανοί νικητές..... Είμαι νικητής γιατί γεννήθηκα ηττημένος...».
Αυτούς είχε παραλήπτες η επιστολή μου, τα παιδιά που απέτυχαν ενώ προσπάθησαν, τους γονείς οι οποίοι σιώπησαν ή απογοητεύθηκαν, και δεν αγκάλιασαν ή δεν φίλησαν εχθές τα παιδιά τους, λέγοντας του «Σ' αγαπώ ακόμη και ηττημένο...»
Τέλος θέλω να πω, ότι ο δικός μου λόγος, που ίσως γι αυτούς που δε με γνωρίζουν, (καλά δεν χάνουν και τίποτε), είναι μόνο υπαρξιακός και βιωματικός. 

Τι σημαίνει αυτό;

Ότι προσπαθώ να έχω την εσωτερική άνεση, να πω "Μπράβο", "Συγχαρητήρια", με τον ίδιο τρόπο και χαμόγελο τόσο στην επιτυχία όσο και στην αποτυχία και στην ήττα και στην νίκη. 

Και τούτο γιατί για μένα είναι απλά άλλοι δρόμοι με κοινό προορισμό. Εάν μπεις σε ένα ποτάμι, είτε ράθυμα είτε ορμητικά, σε ένα μέρος θα σε βγάλει, στην θάλασσα. 

Οπότε το ποιος είναι επιτυχημένος ή αποτυχημένος θα μας το φανερώσει η ροή της ζωής που ο Θεός με μοναδική μαεστρία σταλάζει στα σωθικά και βήματα μας.

Είδα στην ζωή μου πολλούς «επιτυχημένους» να ζουν την απόλυτη τραγωδία και αρκετούς «αποτυχημένους» να ζουν την ευτυχία. 

Είδα πολλούς "αρρώστους" να είναι υγιείς και υγιείς απόλυτα "άρρωστους". "Φυλακισμένους" λεύτερους και "λεύτερους" φυλακισμένους......

Για μένα λοιπόν δεν είναι παράδοξο να καλωσορίζω την «αποτυχία» όπως προσπαθώ με την ίδια χαρά να λέω καλημέρα στον ηλιόλουστο ουρανό ή στον βροχερό, στο γέλιο και το δάκρυ, στην θλίψη και χαρά, γιατί πρέπει να καταλάβουμε ότι στο βάθος είναι τα ίδια πράγματα, εμείς και ο νους μας, τα ερμηνεύει ως καλά ή κακά. Αυτά απλά είναι καθημερινοί δρόμοι εξέλιξης.

Ένα πράγμα είναι λυτρωτικό να καταλάβουμε ότι όλα είναι δρόμος. Και δεν υπάρχουν καλά και κακά γεγονότα στην ζωή μας, όμορφα και άσχημα, ιερά και βέβηλα, αμαρτωλά και ενάρετα, τα πάντα είναι μαθήματα που μας μαθαίνουν τον δρόμο και την τέχνη της ύπαρξης....

Εκείνο που ευτυχώς ελάχιστοι πλην αιχμηρά δεν κατάλαβαν, είναι ότι εγώ με την ανάρτηση μου αυτή, περί αποτυχίας, δεν επαινώ αυτούς που δεν διαβάζουν ή τεμπελιάζουν στην ζωή τους, αλλά εκείνους που προσπαθούν μα βιώνουν την ήττα. 

Και παιδί που δεν το ετοιμάζεις για την ήττα δεν θα γίνει ποτέ νικητής. Γιατί στην πρώτη στραβή που θα έρθει, διότι θα έρθει, θα χάσει τον προσανατολισμό του. 
Πρέπει να μάθουμε να χάνουμε εάν θέλουμε να κερδίσουμε. 

................

περισσότερα εδώ: news247