Πως να προσεγγίσουμε τα παιδιά μας, όταν οι σχέσεις μας μαζί τους έχουν προβλήματα

Τα παιδιά (μας) τα αγαπάμε.
Τα παιδιά (μας) θέλουμε να είναι ευτυχισμένα.
Θα κάναμε τα πάντα για τα παιδιά (μας).
Κι όμως ακόμα κι έτσι είναι αρκετές φορές που ερχόμαστε σε αδιέξοδο. Οι σχέσεις διαταράσσονται, στο προσκήνιο εμφανίζεται ο θυμός και τότε…

Ας ξεκινήσουμε αναγνωρίζοντας ότι η παραπάνω κατάσταση, αν και ποτέ δεν είναι ευχάριστη, είναι συχνή και μάλλον φυσιολογική. Ποτέ η ζωή μας δεν μπορεί να είναι μέλι – γάλα, κατά συνέπεια ούτε και οι σχέσεις μας.
 
Πρώτο βήμα για την επανάκαμψη στην ομαλότητα είναι η αποδοχή του «προβλήματος». 

Να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματά μας γύρω από αυτό – και το ίδιο να κάνουμε και για τα παιδιά.
 
Δεύτερο βήμα είναι να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας αυτό που νοιώθουμε – σε μια συνθήκη όσο το δυνατόν πιο ισότιμη. 

Δηλαδή και εμείς να εξηγήσουμε στο παιδί τι νοιώθουμε και σε εκείνο να δώσουμε το χώρο για να εκφράσει τι σκέφτεται και πως νοιώθει.
 
Τρίτο βήμα. Ποτέ να μην παραλείπουμε να αναφερόμαστε στο «πόσο πολύ τα αγαπάμε», 

ακόμα κι όταν μας θυμώνουν, ακόμα κι όταν μας πληγώνουν, (εξάλλου ποτέ δεν πρόκειται να πάψουμε να τα αγαπάμε, οπότε γιατί να το κρύψουμε;).
 
Τέταρτο βήμα. Μια κοινή δραστηριότητα μετά από ένα καβγά(δακι) 

ξαναδίνει στην ομάδα / οικογένεια / σχέση την αίσθηση της σταθερότητας και της συνέχειας – το μήνυμα δηλαδή ότι «είμαστε εδώ, είμαστε μαζί, ακόμα κι όταν διαφωνούμε, ακόμα κι όταν θυμώνουμε». Κάτι τέτοιο προστατεύει τα παιδιά από μια αδιόρατη, μη λεκτική απειλή, αλλά ανακουφίζει εξίσου και τους γονείς, η επιστροφή στην οικογενειακή κανονικότητα.

Τα προβλήματα είναι αναπόφευκτα… έτσι είναι η ζωή.
Ας τα αντιμετωπίσουμε!

Γιάννης Ξηντάρας
Ψυχολόγος

Μην συγκρίνετε τα παιδιά με τους φίλους τους!

Τα παιδιά σας είναι το παν, ανησυχείτε διαρκώς για τη πρόοδο τους και επιθυμείτε το καλύτερο για αυτά. 

Πόσες φορές δεν αναρωτηθήκατε μπροστά στο παιδί "Γιατί το τάδε παιδί πήρε έπαινο στο σχολείο ενώ εσύ όχι;" και πόσες άλλες φορές δεν το συγκρίνατε με τις επιδόσεις στα αθλήματα ενός παιδιού του φιλικού σας περιβάλλοντος; 

 Η απάντηση σε ένα μεγάλο ποσοστό των περιπτώσεων θα είναι θετική καθώς είναι γεγονός ότι οι μαμάδες αγχώνονται πολύ για το πώς είναι τα παιδιά τους σε σύγκριση με άλλα παιδιά.

Κι αν οι συγκρίσεις είναι στην ημερήσια διάταξη των συζητήσεων σας με τα παιδιά τότε καλό θα ήταν να αναθεωρήσετε το συντομότερο δυνατόν. 
Μη ξεχνάτε ότι ούτε και σε εσάς θα σας άρεσε να συγκρίνουν τις επιδόσεις σας με τις επιδόσεις άλλων και μάλιστα για να σας υπογραμμίσουν ότι δεν τα καταφέρνετε τόσο καλά όσο οι άλλοι. 

Με την επαναλαμβανόμενη κριτική και την άμεση σύγκριση με άλλα παιδιά, το δικό σας παιδί δεν θα βελτιώσει τη συμπεριφορά του, θα βλέπει ανταγωνιστικά τα παιδιά με τα οποία το συγκρίνεται και το κυριότερο είναι ότι θα χάσει την εμπιστοσύνη που έχει στον εαυτό του.

Έξυπνες τεχνικές για να μετριάσετε την "τάσεις σύγκρισης"

* Όταν κάθεστε με τις φίλες σας στο πάρκο και αρχίζετε τις συγκρίσεις, αυτοσυγκρατηθείτε!
* Χαρείτε το παιδί που έχετε!
* Βοηθήστε το παιδί σας να αναπτύξει τις μοναδικές του ικανότητες. Παιδιά που μεγαλώνουν γνωρίζοντας τα δυνατά τους σημεία γίνονται ενήλικες με αυτοπεποίθηση

infokids.gr