Το νήπιο ξεχωρίζει το καλό από το κακό -- Can Babies Tell Right From Wrong?

Τα μωρά μπορούν να αρχίσουν να κάνουν ηθικές κρίσεις και να ξεχωρίζουν τι είναι καλό και τι είναι κακό, ήδη από την ηλικία των έξι μηνών, σύμφωνα με νέα επιστημονική έρευνα.

Σύμφωνα με τον Μπλουμ, τέτοιου είδους πειράματα έρχονται σε αντίθεση
με τις πεποιθήσεις διάσημων ψυχαναλυτών όπως ο Σίγκμουντ Φρόιντ,
που πίστευαν ότι ο άνθρωπος γεννιέται ως ένα «ανήθικο ζώο»

Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι ίσως τα μωρά γεννιούνται με έμφυτες και «καλωδιωμένες» στον εγκέφαλό τους τις θεμελιώδεις ηθικές αξίες.

Τα ευρήματα της νέας μελέτης ανατρέπουν την κυρίαρχη μέχρι σήμερα αντίληψη ότι οι άνθρωποι ξεκινάνε τη ζωή τους ως μια «άγραφη πλάκα» ηθικής, που διαμορφώνεται στη συνέχεια από τις επιρροές των γονέων και του υπόλοιπου περιβάλλοντος. Η έρευνα έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου Γιέηλ των ΗΠΑ, υπό τον καθηγητή Πολ Μπλουμ, σύμφωνα με τους "Τάιμς του Λονδίνου" και τους "Τάιμς της Ν. Υόρκης". 

Σε ένα από τα πειράματα, νήπια ηλικίας έξι μηνών έως ενός έτους παρακολούθησαν ένα φιλμ με κινούμενα σκίτσα, όπου "πρωταγωνιστούσαν" απλά γεωμετρικά σχήματα.

Μια κόκκινη μπάλα με μάτια προσπαθούσε να ανέβει ένα λόφο, την ίδια στιγμή που ένα κίτρινο τετράγωνο προσπαθεί να τη βοηθήσει σπρώχνοντάς την από πίσω, ενώ αντίθετα ένα πράσινο τρίγωνο εμποδίζει την μπάλα να ανέβει και την υποχρεώνει να γυρίσει πίσω.

Τα παιδιά είδαν αρκετές φορές την ταινία και σε ποσοστό 80%, όταν στη συνέχεια κλήθηκαν να επιλέξουν, έδειξαν την προτίμησή τους στο "καλό" κίτρινο τετράγωνο που βοηθούσε την μπάλα και όχι στο "κακό" πράσινο τρίγωνο που την εμπόδιζε.

Σε ένα δεύτερο πείραμα, ένας σκύλος - παιγνίδι προσπαθεί να ανοίξει ένα κουτί. Ένα αρκουδάκι τον βοηθά, αλλά ένα άλλο τον εμποδίζει. Αφού είδαν κι αυτό το σύντομο φιλμ πολλές φορές, τα παιδάκια στη συντριπτική πλειονότητά τους έδειξαν την προτίμησή τους για το φιλικό αρκουδάκι που βοηθά το σκύλο.

Σύμφωνα με τον Μπλουμ, τέτοιου είδους πειράματα έρχονται σε αντίθεση με τις πεποιθήσεις διάσημων ψυχαναλυτών όπως ο Ζίγκμουντ Φρόιντ, που πίστευαν ότι ο άνθρωπος γεννιέται ως ένα «ανήθικο ζώο», ή ψυχολόγων όπως ο Γουίλιαμ Τζέιμς, που θεωρούσε ότι η νοητική ζωή του νήπιου βρισκόταν σε «μεγάλη σύγχυση». «Υπάρχει πια ένα αυξανόμενο σώμα επιστημονικών στοιχείων που υποστηρίζουν την ιδέα ότι ίσως εκ γενετής υπάρχει κάποια αίσθηση καλού και κακού», τόνισε ο Μπλουμ.

ΣΚΑΪ.Gr 10/05/2010

Φτωχά παιδιά - παιδιά χωρίς μέλλον Child Poverty In England

Τα λένε και δεν ντρέπονται οι κομισσάριοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς, από τα ίδια τα λεγόμενα τους προκύπτει πως, το μέλλον που απεργάζονται για τις επόμενες γενεές είναι η φτώχεια, η ανεργία και η δυστυχία.

Ούγγρος Επίτροπος Λ. Αντόρ ομολόγησε ανερυθρίαστα ότι, το 23% των παιδιών και των νέων, μέχρι 18 ετών, βρίσκεται ήδη αντιμέτωπο με την φτώχεια.

Πρόσφατο παράδειγμα, τα όσα είπε ο Επίτροπος για θέματα Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων και Κοινωνικής Ένταξης, κ. Λ. Αντόρ, που ομολόγησε ανερυθρίαστα ότι, το 23% των παιδιών και των νέων, μέχρι 18 ετών, βρίσκεται ήδη αντιμέτωπο με την φτώχεια.

Κάνοντας το κορόιδο και μη αναφερόμενος, στη πάλαι ποτέ δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι, από το 2000 …επρόκειτο να δώσει τέλος, στην αρνητική τάση της μόνιμης φτώχειας των παιδιών που μεγαλώνουν αντιμετωπίζοντας την ανέχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, ο Ούγγρος Επίτροπος παραδέχθηκε ότι:

---

Child Poverty In England 

---

◆ Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, από τα 100 εκατομμύρια παιδιών και νέων έως 18 ετών, τα 20 εκατομμύρια αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της φτώχειας. Σύμφωνα με την κοινή έκθεση για την κοινωνική προστασία και την κοινωνική ένταξη του 2010, διαπιστώνεται ότι η παιδική φτώχεια παρέμεινε σταθερή ή αυξήθηκε στα περισσότερα κράτη μέλη, με εξαίρεση την Τσεχική Δημοκρατία, την Εσθονία, την Ιρλανδία, τη Λετονία και την Πολωνία, όπου μειώθηκε.

◆ Ειδικά για την Ελλάδα οι κύριοι προσδιοριστικοί παράγοντες του κινδύνου της παιδικής φτώχειας είναι:

η ηλικία των επικεφαλής του νοικοκυριού (τείνουν να είναι νεότεροι σε ηλικία), 

η τρέχουσα κατάστασή τους στην αγορά εργασίας (τείνουν να είναι άνεργοι, οικονομικοί μετανάστες ή άτομα με αναπηρία), 

το εκπαιδευτικό επίπεδο των γονέων (τείνουν να διαθέτουν μόνο πρωτοβάθμια εκπαίδευση), 

ο βαθμός αστικοποίησης (ιδίως αγροτικών νοικοκυριών), οι ανεπαρκείς υποδομές παιδικής φροντίδας (έλλειψη βρεφονηπιακών σταθμών) και 

ο χαμηλός αντίκτυπος των κοινωνικών παροχών.

Χωρίς απαντήσεις για την παιδική φτώχεια, την ανέχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, μιλάμε, πλέον, για μία χαμένη γενιά, στο χάος των αλληλοσυγκρουόμενων πολιτικών και των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης.

Πηγή: Το Ποντίκι

Σύνδρομο κατακράτησης αναπνοής

Κάποιες ίσως το γνωρίζετε και κάποιες όχι. Σας παραθέτω την εμπειρία μου ώστε να γνωστοποιήσω την ύπαρξη του συνδρόμου αυτού αλλά και να σας προετοιμάσω σε περίπτωση που σας συμβεί κάτι ανάλογο που συνέβη σε μένα. Ήταν Σεπτέμβρης. Η Ιωάννα ήταν 10 μηνών. Καθόμασταν στο σαλόνι εγώ ο σύζυγός μου και η μικρή και την βλέπαμε που έπαιζε και έτρεχε πέρα δώθε στο σαλόνι.Μόλις είχε αρχίσει να περπατάει. Εκεί λοιπόν που έπαιζε στραβοπάτησε λίγο και έπεσε στο χαλί ανάσκελα χωρίς όμως να χτυπήσει . Έπεσε στα μαλακά.. ήμασταν μπροστά και την είδαμε. Το θέμα είναι πως άρχισε να κλαίει όχι όμως όπως τις άλλες φορές. Ξεράθηκε στην κυριολεξία!

“Breath Holding Syndrome” in a child

Τρέξαμε να την σηκώσουμε..την πήραμε αγκαλιά και δε έλεγε να πάρει αναπνοή.. είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα και δε συνερχόταν!
Την κρατούσα εγώ και από το φόβο μου και μη ξέροντας τι να κάνω την έδωσα στο μπαμπά της. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα και χωρίς ακόμα να έχει αναπνεύσει το παιδί έσβησε. Και λέω «έσβησε» γιατί περιγράφει με ακρίβεια αυτό που συνέβη.
Τίναξε το κορμί της προς τα πίσω άσπρισε και έκλεισε τα ματάκια του!
Τρελαθήκαμε! Νομίζαμε ότι είχε συμβεί κάτι μοιραίο.Την έβλεπα να τη κρατάει ο μπαμπάς της στα χέρια αναίσθητη εντελώς!
Με όσο κουράγιο διέθετα πήρα αμέσως την παιδίατρο μας. Με το που απάντησε το παιδί άνοιξε τα ματάκια του και άρχισε να συνέρχεται! Της περιέγραψα το περιστατικό όπως ακριβώς έγινε. Μου είπε ότι συμβαίνει σε ένα πολύ μικρό ποσοστό παιδιών αλλά συμβαίνει και λέγεται ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ. Το παιδί έπαθε σοκ από το πέσιμο, από το φόβο του και όχι επειδή πραγματικά είχε χτυπήσει. Από το σοκ λοιπόν κράτησε την αναπνοή του και επειδή αυτή η κατακράτηση αναπνοής κράτησε αρκετή ώρα και λόγω της έλλειψης οξυγόνου στον οργανισμό η μικρή έπαθε αυτό που λέμε "black out" ή «κατέβασε γενικό».
Μετά από το επεισόδιο αυτό της λιποθυμίας ουσιαστικά, η μικρή κοιμήθηκε πολύ βαριά για 1 ώρα, όπως ακριβός μας είπε η γιατρός ότι θα γίνει, και μετά επανήλθε στο φυσιολογικό ύπνο. Μας είπε να την παρακολουθούμε κάθε 2 ώρες το βράδυ για να βλέπουμε ότι όλα είναι καλά.
Την άλλη μέρα ήταν φυσιολογικότατη, έπαιζε πάλι, έτρεχε γέλαγε και εμείς είχαμε ανακουφιστεί... μόνο που από τότε ζούμε μα τον φόβο μήπως ξανά συμβεί και αυτό είναι πολύ ψυχοφθόρο. Βέβαια τώρα ξέρουμε πως θα αντιδράσουμε, μας έδωσε οδηγίες η γιατρός.. αλλά δε θα ήθελα να ξαναδώ το παιδί μου έτσι!
Εχθές την είχαμε αφήσει το απόγευμα για 4 ώρες στη γιαγιά της. Όταν πήγα να την πάρω την είδα χλωμή !

Έτσι όπως την είχα δει και τότε. Είχε πάθει πάλι το ίδιο και μόλις είχε συνέρθει όταν πήγα. Η γιατρός μας είπε ότι το σύνδρομο αυτό συνοδεύει το παιδί μέχρι να πάει 5 ετών! Μέχρι τότε θέλει ψυχραιμία και όχι πανικό. Με έχει διαβεβαιώσει ότι δεν πρόκειται να πάθει κάτι ή να πεθάνει,μόνο θα λιποθυμάει. Εύχομαι να μην το ζήσετε και απλά να γνωρίζεται ότι υπάρχει!

Καλύτερα να γνωρίζεις κάτι παρά να μην ξέρεις τι συμβαίνει και πως να αντιδράσεις. Ήδη στο χθεσινό επεισόδιο που δεν βρισκόμουν και κοντά της αντέδρασα και το δέχτηκα πιο ψύχραιμα..

parents.gr

Η Αθήνα στα όρια ανθρωπιστικής κρίσης

Επανεμφανίζονται «παλιές» ασθένειες, όπως η φυματίωση και η σύφιλη, ενώ καθημερινά καταγράφονται δερματολογικά, ηπατίτιδες και άλλα λοιμώδη νοσήματα, καθώς χιλιάδες πρόσφυγες διαβιούν σε άθλιες συνθήκες δίχως στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής 

Καθημερινά δεκάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας και κάθε προέλευσης σχηματίζουν ουρά από νωρίς το πρωί, στο ανοικτό Πολυϊατρείο των «Γιατρών του Κόσμου» που λειτουργεί στην οδό Σαπφούς, κοντά στην Ομόνοια. Μητέρες από το Πακιστάν με παιδιά που χρειάζονται εμβόλια, γυναίκες από την Αφρική με δύσκολη εγκυμοσύνη, νεαρά άτομα από το Αφγανιστάν ή τη Σομαλία και το Ιράκ που δεν έχουν άλλη πρόσβαση στην περίθαλψη.

Στα όρια μιας πρωτοφανούς ανθρωπιστικής κρίσης βρίσκεται η Αθήνα. Χιλιάδες μετανάστες έχουν συγκεντρωθεί στην πρωτεύουσα και ζουν σε άθλιες συνθήκες με υποτυπώδεις κανόνες υγιεινής, που πολλαπλασιάζουν τα προβλήματα υγείας αλλά και τον κίνδυνο μετάδοσης νοσημάτων. Δερματολογικές παθήσεις, ηπατίτιδες και άλλα λοιμώδη νοσήματα εντοπίζονται χωρίς τη δυνατότητα πλήρους ελέγχου ούτε συνολικής καταγραφής, καθώς αφορούν ένα μετακινούμενο πληθυσμό που δεν έχει πρόσβαση στο σύστημα υγείας.

Ιδιαίτερη ανησυχία όμως προκαλεί η αύξηση στα κρούσματα φυματίωσης, καθώς 800-1.000 είναι μόνο τα νέα περιστατικά φέτος σε όλη την Ελλάδα. Η ασθένεια, που είχε εκλείψει, επανεμφανίστηκε δραματικά τα τελευταία χρόνια και μάλιστα με κρούσματα υπέρ ανθεκτικής φυματίωσης.

Με δεδομένη τη δυσκολία πρόσβασης και το οικονομικό κόστος για τα κύματα των μεταναστών, φάρο ελπίδας αποτελούν τα ανοικτά ιατρεία που οργανώνουν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Ο διπλασιασμός των περιστατικών μάλιστα οδηγεί στην επιστροφή γιατρών από αποστολές στο εξωτερικό για να καλύψουν τις ανάγκες στην Αθήνα, ενώ ειδικά ιατρικά κλιμάκια θα κάνουν εξορμήσεις στις καυτές γειτονιές της πρωτεύουσας.

Έθνος