Μμμμ ...η μανούλα έφτιαξε μπισκοτάκια με ταχίνι, μέλι και βρώμη!

Σας έχω μια πολύ εύκολη συνταγούλα για μπισκότα, 

σούπερ θρεπτικά, δίχως ζάχαρη! 

.

μπισκότα, σούπερ θρεπτικά, δίχως ζάχαρη!

Τη συνταγή τη βρήκα εδώ, αλλά εγώ την διπλασίασα και εκτός των γραμμαρίων που δεν βολεύει όλες, σήμερα την έφτιαξα αλλά μετρούσα σε φλιτζάνια την δοσολογία
Η κάθε μια (διπλή δόση) βγάζει 41-42 μπισκοτάκια.
.
Υλικά:
- 2μιση φλιτζάνια βρώμη (240γρ)
- 2/3 του φλιτζανιού μέλι (240γρ)
- σχεδόν 1 φλιτζάνι ταχίνι (στην κούπα αφήστε μισό πόντο από πάνω) (200γρ)
- 1/4 του φλιτζανιού σουσάμι (ή δυο χούφτες κομματάκια από ξηρούς καρπούς της αρεσκείας σας)
- 2 κουταλάκια κανέλα
* Σημείωση, όταν λέω φλιτζάνια, εννοώ το φλιτζάνι μεζούρα που χρησιμοποιούμε για τις συνταγές, χωρητικότητας 250μλ)
.
Εκτέλεση:
Ανακατεύετε όλα τα υλικά σε ένα μπολ και μετά βάζετε το μείγμα σε μια λαδόκολλα ή σε μεμβράνη και τυλίγετε σε λουκάνικο μήκους 40 εκ. 
Το τοποθετείτε στην κατάψυξη για κανένα 10λεπτο ή τέταρτο και όταν το βγάλετε και αφού ανάψετε τον φούρνο στους 180 βαθμούς να προθερμανθεί, 
κόβετε σε φετούλες πάχους όσο το μικρό σας δαχτυλάκι ή για να σας βγουν 40-42 φετούλες. 
Βγαίνουν λίγο μακρόστενα, οπότε φτιάξτε λίγο το σχήμα με το χέρι και τοποθετήστε  τα σε ταψί όπου έχετε τοποθετήσει αντικολλητικό χαρτί. 
Η συνταγή έλεγε 8-10 λεπτά ψήσιμο αλλά στον δικό μου φούρνο χρειάστηκαν 12 λεπτά για την κάθε λαμαρίνα. 
Βγαίνουν μαλακά, αλλά μετά γίνονται τραγανά

Δοκιμάστε και πείτε μου την γνώμη σας!!!

πηγή: mamalydia

Μιλώντας στα παιδιά για τον ρατσισμό και τη διαφορετικότητα

Οι ψυχολογικές ρίζες του ρατσισμού

Ο φόβος του διαφορετικού και η ασφάλεια της ομοιότητας

.

Talking to Our Children About Racism & Diversity

Ο αλλιώτικος, ο ξένος, εμπεριέχει εξ ορισμού
το διαφορετικό και κατ' επέκταση το επικίνδυνο.

*Από τον αρχαίο θεσμό της φιλοξενίας στον σύγχρονο εφιάλτη της ξενοφοβίας

Από τον Ξένιο Δία που προστάτευε τους ξένους και τον αρχαίο θεσμό της φιλοξενίας, που θεωρούσε το πρόσωπο του ξένου ιερό, έγινε ένα τεράστιο ψυχολογικό άλμα και το κοινωνικό - πολιτισμικό - ψυχολογικό μας εκκρεμές σήμανε την ώρα της ξενοφοβίας, όπως δείχνουν και τα αποτελέσματα της πρόσφατης έρευνας της Κάπα Research. 
.........................
Γενιές ολόκληρες Ελλήνων μεγάλωσαν με στερεότυπες απειλές του τύπου «φάε τη σούπα σου γιατί θα έρθει να σε πάρει ο γύφτος» ή «αν δεν κάτσεις καλά θα σε φάει ο αράπης», με παραδείγματα προς γνώση και συμμόρφωση από πολιτισμικές, κοινωνικές, θρησκευτικές ή άλλες μειονότητες. Στις ημέρες μας αυτές οι απειλές ξεθώριασαν και έχασαν την πειθώ που κάποτε είχαν αλλά αντικαταστάθηκαν από άλλες που αντλούν από διαφορετικές ομάδες. 
Οι σπόροι του ρατσισμού εμφυτεύονται από πολύ νωρίς στην κοινωνική συνείδηση του ατόμου και γίνονται μέρος της ψυχοσύνθεσής του και της στάσης του απέναντι στους άλλους. Γιατί όμως οι άνθρωποι γίνονται ρατσιστές; 
Γιατί κατά τα άλλα καλοί, κοινωνικοί, ανοιχτόκαρδοι και εξυπηρετικοί άνθρωποι γίνονται ξαφνικά εμπνευστές τέτοιων στερεότυπων απειλών και στη συνέχεια γίνονται δύσπιστοι και εχθρικοί απέναντι στους ξένους; 
.
* Μιλώντας στα παιδιά
Ο φόβος του διαφορετικού και του αγνώστου αποτελεί τον καταλύτη μιας ψυχολογικής διαδικασίας που στηρίζεται στην αρχή της ομοιότητας. Οι όμοιοι με εμάς ανήκουν στην ίδια ομάδα και επομένως είναι ακίνδυνοι. Ο αλλιώτικος, ο ξένος, εμπεριέχει εξ ορισμού το διαφορετικό και κατ' επέκταση το επικίνδυνο. Ακόμη και αν ο φόβος της επικινδυνότητας απορριφθεί, ο διαφορετικός τρόπος ζωής και η εμφάνιση είναι αρκετά για να κριθούν κατώτερα από τα δικά μας και επομένως να απορριφθούν. Έτσι δημιουργούνται προκαταλήψεις που υψώνονται σαν φράγμα ανάμεσα στους διαφορετικούς ανθρώπους.
Ζούμε σε μια αυξανόμενα πολιτισμικά πλουραλιστική κοινωνία αλλά οι γονείς και οι δάσκαλοι μιλάνε πολύ λίγο στα παιδιά για τον ρατσισμό. Τα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι η στάση των ενηλίκων «δεν μιλώ για την προκατάληψη, άρα δεν υπάρχει» ουσιαστικά την ενθαρρύνει. 
Σε έναν ιδανικό κόσμο οι γονείς διδάσκουν στα παιδιά τους να έχουν πολιτισμική «αχρωματοψία» αλλά όταν οι γονείς παραμένουν σιωπηλοί κάποιοι άλλοι θα επηρεάσουν τα παιδιά.  
Τα παιδιά νιώθουν άνετα με παιδιά που είναι όμοια με αυτά και η παραμονή στην κοινή ομάδα τούς δημιουργεί ένα αίσθημα ασφαλείας.  
Παραδόξως αυτό δεν ισχύει μόνο για ομοιογενείς ομάδες. Έτσι «δεμένες» ετερογενείς ομάδες σαν αυτές μιας σχολικής τάξης, όπου η έμφαση είναι στη φιλία και όχι στην εθνικότητα, μπορεί να εμπνέουν αίσθηση ασφαλείας. Έρευνες δείχνουν ότι η εχθρότητα απέναντι σε διαφορετικές ομάδες αρχίζει από πολύ νωρίς, από τριών μόλις ετών, και η πολιτισμική ταυτότητα της πλειονότητας αποφασίζει ποιος είναι έξω και ποιος μέσα. 
Ο παράγοντας-κλειδί για την πρόληψη του ρατσισμού είναι η συζήτηση γύρω από αυτόν. Η έλλειψη διαλόγου στο σπίτι και στο σχολείο ενθαρρύνει τα αρνητικά στερεότυπα.   
.
* Ξεκινώντας τη συζήτηση
Ως συντονίστρια ενός ευρύτερου σχολικού προγράμματος για τη μείωση των προκαταλήψεων και του ρατσισμού είχα την τύχη να παρακολουθήσω σε ένα νηπιαγωγείο της Βοστώνης την ακόλουθη σκηνή: 
ένα παιδάκι ρώτησε «κυρία, γιατί υπάρχουν άνθρωποι με διαφορετικό χρώμα;». Αυτή ήταν μια κρίσιμη στιγμή που θα μπορούσε να διαμορφώσει τη στάση αυτού του παιδιού για την υπόλοιπη ζωή του.  
Η δασκάλα ζήτησε από το παιδάκι να βγάλει το μπλοκ ζωγραφικής του και τους μαρκαδόρους του και να ζωγραφίσει μια εικόνα με ένα μόνο χρώμα. Όταν τελείωσε τον ρώτησε αν του άρεσε η ζωγραφιά του. Χωρίς δισταγμό απάντησε όχι γιατί ήθελε να βάλει περισσότερα χρώματα. Η δασκάλα τού εξήγησε ότι αυτό ακριβώς ήθελε και η φύση (ο Θεός), να δημιουργήσει πολλά και διάφορα είδη με αλλιώτικα χρώματα. 
Του θύμισε τα λουλούδια με τα διαφορετικά σχήματα, χρώματα και αρώματα που παρ' όλα αυτά είναι ίδια και τα αποκαλούμε όλα λουλούδια. Μίλησαν και για τους ανθρώπους που είναι ανάλογοι με τους μαρκαδόρους του, όλοι φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό αλλά με άλλο χρώμα. Η απάντηση του φάνηκε ικανοποιητική γιατί δεν επέμεινε αλλά έτρεξε πίσω στις περιπέτειες και ασχολίες του πεντάχρονου κόσμου του.
.
Γονείς ή δάσκαλοι και παιδιά μπορούν να ξεκινήσουν τη συζήτηση για τις προκαταλήψεις, τον ρατσισμό και τον πολιτισμικό πλουραλισμό με τις παρακάτω ερωτήσεις: 
Τι σημαίνει πολιτισμικός πλουραλισμός; 
Γιατί είναι σημαντικός; 
Θέλεις να μάθεις παραπάνω πράγματα για άλλους ανθρώπους; Ποιους; Πώς μπορείς να το κάνεις; 
Τι σημαίνει «κοινωνική ομάδα», τι σημαίνει «κοινωνία» και ποιες άλλες λέξεις και έννοιες συνδέουμε μαζί τους; 
Τι σου αρέσει και τι όχι στη δική σου κοινωνική ομάδα; 
Πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι στη δική σου κοινωνική ομάδα ή χώρα να ζουν μαζί αρμονικά;
tovima

Ο αντίδραση των παιδιών στην διαφορετικότητα και οι συνέπειες της συμπεριφοράς τους.

Πολύ συχνά ξαφνιαζόμαστε, όταν ακούμε παιδιά τριών, τεσσάρων και πέντε ετών να πληγώνουν άλλα παιδιά λόγω της διαφορετικότητας τους.

.

Τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία κιόλας αντιμετωπίζουν με πολύ αρνητικό τρόπο την διαφορετικότητα των άλλων παιδιών. 

Απέναντι σε διαφορές, που έχουν να κάνουν με την εθνικότητα, την αναπηρία ή την κοινωνική τάξη, γίνονται πολύ σκληρά. 
.

Talking to Our Children About Racism & Diversity

Οι γονείς, για να βοηθήσουμε τα παιδιά να έχουν
μια φυσιολογική εξέλιξη, πρέπει να τα μάθουμε
να σέβονται την διαφορετικότητα.

Ωστόσο, η διαφορετικότητα αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής μας ζωής. 

Σε περίπτωση που δεν προετοιμάσουμε τα παιδιά μας να ζήσουν σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχεί η ποικιλομορφία και η διαφορετικότητα, όταν ενηλικιωθούν θα δυσκολευτούν πολύ να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο.

.

Τα παιδιά από την στιγμή που αρχίζουν να επικοινωνούν δείχνουν να αντιλαμβάνονται τις διαφορές και τις ομοιότητες των ανθρώπων. Πολύ συχνά ξαφνιαζόμαστε, όταν ακούμε παιδιά τριών, τεσσάρων και πέντε ετών να πληγώνουν άλλα παιδιά λόγω της διαφορετικότητας τους. Αντιμετωπίζουν με σκληρότητα τα παιδιά που έχουν παραπάνω κιλά, τα παιδιά που φοράνε γυαλιά και αυτά που μπορεί να έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας. Δεν μπορούν να σεβαστούν την διαφορετικότητα του άλλου και ούτε να σκεφτούν πως θα ένιωθαν εκείνα αν ήταν στην δική τους θέση.  

Τέτοιου είδους συμπεριφορές μπορεί να αποδειχθούν προβληματικές για τα παιδιά που τα κοροϊδεύουν αλλά και για εκείνα που δεν σέβονται την διαφορετικότητα των άλλων. 

.

Τα παιδιά που είναι διαφορετικά περιγράφουν αρνητικές εμπειρίες από την ζωή τους στο σχολείο. 

Συγκεκριμένα περιγράφουν τα σχολικά τους χρόνια γεμάτα πικρία και απομόνωση. Θυμούνται πάντα να περνάνε απαρατήρητα ή να τα αντιμετωπίζουν τα άλλα παιδιά με οίκτο ή ακόμα και με μίσος. Τα παιδιά αυτά μεγαλώνουν απομονωμένα χωρίς κοινωνικές επαφές. Δεν μπορούν να αγαπήσουν τον εαυτό τους όταν όλοι τα υποτιμούν και τα περιφρονούν. Έτσι φθάνουν στην ενηλικίωση συναισθηματικά ανάπηρα. Νιώθουν κατωτερότητα και μειονεκτικά με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται πολύ να κάνουν φίλους και να βρουν ένα σύντροφο για να κάνουν οικογένεια.

.
Όμως και άλλα παιδιά που είναι στο άλλο στρατόπεδο, που κατακρίνουν την διαφορετικότητα, υφίστανται αρνητικές επιπτώσεις από την συμπεριφορά τους. 

Πρώτα από όλα το γεγονός ότι απορρίπτουν ανθρώπους λόγω της διαφορετικότητας τους, τους εμποδίζει να γνωρίσουν και να αλληλεπιδράσουν με διαφορετικούς τύπους ανθρώπων, να εκτεθούν σε μεγαλύτερη ποικιλία εμπειριών και μάθουν για εναλλακτικούς τρόπους διαβίωσης. 

Δεύτερον με την απόρριψη της διαφορετικότητας δεν μαθαίνουν να μπαίνουν στην θέση των άλλων. Δεν μαθαίνουν να τα ενδιαφέρει τι νιώθει κάποιος που δεν έχει τα προνόμια που έχουν εκείνα. Είναι σημαντικό να μπορούν να μπουν στην θέση του άλλου, διότι με αυτόν τον τρόπο μπορούν να αποκτήσουν πραγματικούς φίλους και αργότερα να επικοινωνήσουν με τον σύντροφο τους.

Οι γονείς για να βοηθήσουμε τα παιδιά να έχουν μια φυσιολογική εξέλιξη πρέπει να τα μάθουμε να σέβονται την διαφορετικότητα. Όμως για να το καταφέρουμε αυτό, πρέπει εμείς πρώτα να αναγνωρίσουμε τις δικές μεροληπτικές στάσεις απέναντι στην διαφορετικότητα και να τις αλλάξουμε. Όσο περισσότερο το επιδιώκουμε, τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα έχουμε στην ομαλή ανάπτυξη των παιδιών μας.

Στεργιοπούλου Ελευθερία.

Ψυχολόγος για παιδιά, εφήβους, οικογένεια.

http://www.eleftheriastergiopoulou.gr

rnews.gr

“Σα να’χαν ποτέ τελειωμό τα πάθια κι οι καημοί του κόσμου”

Δραματική έκκληση για βοήθεια της οικογένειας 

που έχασε την 16χρονη κόρη της σε φωτιά
.

Η τραγωδία στο Σπάρτο Αμφιλοχίας συνεχίζεται

.....................................
Τραγωδία εκτυλίχτηκε στο χωριό Σπάρτος της Αμφιλοχίας στις 5 τα ξημερώματα της 19^ης Φεβρουαρίου 2013, όταν μία 16χρονη μαθήτρια κάηκε ζωντανή στη διάρκεια πυρκαγιάς που εκδηλώθηκε στο σπίτι της. Η άτυχη μαθήτρια εγκλωβίστηκε στο φλεγόμενο σπίτι.
Σύμφωνα με πληροφορίες η φωτιά ξέσπασε από αναμμένο τζάκι τη στιγμή που η άτυχη κοπέλα κοιμόταν στη σοφίτα του σπιτιού και εξαιτίας των αναθυμιάσεων και των καπνών εγκλωβίστηκε μέσα στο δωμάτιο, βρίσκοντας τραγικό θάνατο. Ο πατέρας της απουσίαζε στην Αθήνα και η μητέρα της κατάφερε να διασώσει τις δύο αδερφές της.
Το τραγικό αυτό γεγονός βύθισε σε απερίγραπτο πένθος την οικογένεια και ολόκληρη την μικρή κοινωνία του χωριού. Συγχρόνως η ολοκληρωτική καταστροφή του σπιτιού στέρησε από τα μέλη της οικογένειας τον χώρο διαμονής τους, αλλά και όλα τα περιουσιακά στοιχεία τα απαραίτητα για την διαβίωσή τους.
Οι φωτογραφίες που δημοσιεύονται αποτελούν αδιάψευστη απόδειξη για το τι άφησε πίσω η καταστροφική πυρκαγιά.
.

περισσότερες εδώ
Όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε οι ανάγκες είναι πολλές. Προέχει όμως η ανοικοδόμηση του κατεστραμμένου σπιτιού προκειμένου η οικογένεια να μπορέσει να ανακτήσει τις δυνάμεις εκείνες τις απαραίτητες για την συνέχιση της ζωής.  
Αρωγοί και συμπαραστάτες της οικογένειας στις δύσκολες αυτές στιγμές είναι όλοι οι κάτοικοι του χωριού.
Όμως αυτοί, ψαράδες και γεωργοί οι περισσότεροι, δεν έχουν τις οικονομικές δυνατότητες που απαιτούνται για την ανοικοδόμηση του σπιτιού.
Γι’ αυτό απευθυνόμαστε για βοήθεια σε οικοδομικές εταιρείες, σε φιλανθρωπικούς συλλόγους, σε ενορίες και ιερές μονές που έχουν την οικονομική δυνατότητα, αλλά και σε κάθε απλό πολίτη που θέλει να συμμετάσχει στην ανθρωπιστική αυτή προσπάθεια.

Και μην ξεχνάμε ότι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
Για τον σκοπό αυτό υπάρχει και ο παρακάτω λογαριασμός στη Εθνική Τράπεζα
321/752545-18
IBAN: GR 1701103210000032175254518
SWIFT (BIC) ETHNGRAA
Περισσότερες πληροφορίες στο e-mail
fdathanasiou@gmail.com
πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου.

πηγή: amfiloxia

Σχολική βία, σχολικός εκφοβισμός: Μη με κοροϊδεύεις

Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού ή bullying, όπως είναι γνωστός ο όρος στη διεθνή βιβλιογραφία, έχει αρχίσει να παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις στη σχολική κοινότητα και να τρομάζει τους γονείς. 
Συνεχώς αυξάνει ο αριθμός των παιδιών που παραπονιούνται ότι έχουν πέσει θύματα κοροϊδίας άλλων παιδιών και εκφράζουν την απόγνωση τους και τις δικές τους εμπειρίες ως θύματα εκφοβισμού από συμμαθητές, συνομηλίκους τους ή παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας. 

.
Προσοχή, βία δεν είναι μόνο το «ξύλο». Η βία μπορεί να πάρει διάφορες μορφές: λεκτική, σωματική συναισθηματική, διαδικτυακή, σεξουαλική. 
Στις 6 Μαρτίου είναι η παγκόσμια ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού. Ας ενημερωθούμε λοιπόν, ακόμη περισσότερο γι αυτό το φαινόμενο που εξαπλώνεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια!
Γράφει η Μαρία Βερβέρη*
περισσότερα εδώ