Τα social media κάνουν τα κορίτσια δυστυχισμένα Girls who start on social media younger more unhappy

Girls who start on social media younger more unhappy

Tα σημερινά παιδιά δεν μπορούν να διανοηθούν έναν κόσμο χωρίς ίντερνετ. Η εξάρτηση είναι μεγάλη, ενώ κυρίως τα κορίτσια αισθάνονται δυστυχισμένα εξαιτίας των social media, σύμφωνα με ρεπορτάζ της DW. 

Μια τυπική μέρα στην έβδομη τάξη ενός γερμανικού γυμνασίου στη μικρή πόλη Νόισαντ/Βιντ. 

Οι μαθητές είναι 12 και 13 ετών. 

Δεν υπάρχει ούτε ένας μαθητής ή μαθήτρια που δεν έχει έναν τουλάχιστον λογαριασμό σε κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης. 

Τα παιδιά και οι έφηβοι αγαπούν κυρίως το Whatsapp, το Ιnstagram, το Snapchat και το Youtube. «Είμαστε ένα σχολείο στην επαρχία και για τον λόγο αυτό τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι απαραίτητα», αναφέρει ο διευθυντής του σχολείου Βόλφγκανγκ Λαντς.

Πράγματι πολλά παιδιά μένουν μακριά από το σχολείο κι έτσι για παράδειγμα η επικοινωνία με τους γονείς τους γίνεται κυρίως μέσω smartphone. Ωστόσο η χρήση smartphone και μέσων κοινωνικής δικτύωσης από τα παιδιά ακόμη και εν ώρα μαθήματος είναι έντονη, αποσπώντας την προσοχή τους από τη διδασκαλία. Αυτό οδήγησε έτσι τον Βόλφγκανγκ Λαντς στην απόφαση να απαγορεύσει τη χρήση κινητών στο σχολείο.

Το φαινόμενο που καταγράφηκε στο απομακρυσμένο σχολείο του Nόισαντ/ Βιντ δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό. 

Το ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποσπούν έντονα τα παιδιά από τις σχολικές τους δραστηριότητες είναι λίγο πολύ γνωστό. 

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Έσεξ τα social media προκαλούν ποικίλα προβλήματα, ιδίως μάλιστα στα νέα κορίτσια. Οι Βρετανοί ερευνητές μελέτησαν το αίσθημα χαράς που νιώθουν παιδιά και έφηβοι που διαθέτουν λογαριασμούς σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης ήδη από την ηλικία των δέκα.

Αυτό που κατέγραψαν είναι ότι καθώς μεγαλώνουν το αίσθημα αυτό ολοένα μειώνεται. Μάλιστα ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι πιο δυστυχισμένα αισθάνονται τα κορίτσια στην πρώιμη εφηβεία.

Πράγματι τα σύγχρονα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προκαλούν άγχος, απλώς και μόνο επειδή πρέπει πάντα να δίνεις την εντύπωση ότι είσαι online.

Επίσης δίνουν συχνά πρόσφορο χώρο για διαπληκτισμούς, ενώ το να μην απαντήσει κάποιος γρήγορα σε ένα μήνυμα μπορεί να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις. 

Την πίεση αυτή νιώθουν άλλωστε και πολλοί ενήλικες, πόσο μάλλον παιδιά. Ιδίως μάλιστα τα νεαρά κορίτσια βιώνουν έντονα το συναίσθημα άγχους και πίεσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως επισημαίνει η κοινωνική επιστήμονας Κάρα Μπούκερ, εκ των συντακτών της έρευνας του Πανεπιστημίου του Έσεξ γιατί είναι πιο επιρρεπή στη σύγκριση. 

Η απόκτηση ολοένα περισσότερων «φίλων» ή «ακολούθων» και η αγωνία της αναγνωσιμότητας μπορεί να κάνουν πολύ δυστυχισμένα κάποια κορίτσια. 

Ορισμένοι νευρολόγοι υποστηρίζουν μάλιστα ότι το κυνήγι των like στο διαδίκτυο μπορεί να αποβεί το ίδιο εξαρτησιογόνο με τη χρήση ναρκωτικών ουσιών - υπάρχουν όμως και εκείνοι που θεωρούν ότι είναι ακόμη νωρίς για τέτοιες συγκρίσεις.

Πάντως αυτό που επισημαίνει η Κάρα Μπρουκ είναι ότι ακόμη κι αν τα αποτελέσματα της έρευνας του Έσεξ χρήζουν περαιτέρω μελέτης και επεξεργασίας, αυτό που διαφαίνεται μάλλον καθαρά για όλα τα παιδιά ανεξαρτήτως φύλου είναι ότι γύρω στην ηλικία των δέκα αυτά δεν είναι ακόμη σε θέση να καταλάβουν ότι οι άνθρωποι που ποστάρουν μόνο ευχάριστα πράγματα, μπορεί να έχουν επίσης δύσκολες μέρες. 

Βλέπουν μόνο τη θετική πλευρά της ζωής των άλλων μέσα από τα post τους και μοιραία μπαίνουν σε σύγκριση. Κι αυτό είναι που τα κάνει δυστυχισμένα, άλλα περισσότερο κι άλλα λιγότερα.

 Deutsche Welle

lifo.gr

akappatou

Το Χαμομηλάκι

Γιάννης Ρίτσος — Η Κυρά των Aμπελιών V / «κι όταν απάνου στο τραπέζι μείνει μόνο το ψωμί σαν τη ψυχή/του κόσμου/το ξέρουμε πως πάλι Εσύ θα σεργιανίζεις την αυλή μας... »

The Grape Harvest at the Chateau Lagrange
Artist: Jules Breton

από Τα Τετράδια της Αμπάς

Περνάνε οι μέρες κουβαλώντας στο κεφάλι τους πανέρια με στα-

 φύλια.

Στρίβουνε το πευκόδασο — δεν τις ακούς που φεύγουν.

Αφήνουν πίσω τους ασάλευτο έναν ήχο από νερά κρεμάμενα.

Δεν τον ακούς ούτε τον ήχο, γιατί πάνου στην ποδιά σου ο τζί-

τζικας κουρντίζει το βιολί του

πάνου στα χέρια σου οι ροδακινιές ρίχνουνε τα μαντήλια τους

και φέγγουν τα κεράσια, φαναράκια κόκκινα, στο δειλινό σου δρόμο.

Τα βράδια που γυρνάς αργά με μια στάμνα στον ώμο σου

μ' όλη τη σιγαλιά του κάμπου περασμένη στο μπράτσο σου σαν

καλάθι με κούμαρα,

ο αποσπερίτης περπατάει σιμά σου ανάμεσα στις πικροδάφνες

βρέχει τα δάχτυλά του στο ποτάμι και δεν ξέρει να μιλήσει

σαν το βοσκόπουλο που αχνά κοιτάζει τη φλογέρα του και δεν τη

φέρνει πλάι στα χείλη του

τρέμοντας μήπως σπάσει κ' η καρδιά του κ' η φλογέρα του.

Τότε τα βόδια ασάλευτα σα σκαλιστά στο βράχο

κοιτάν τη δύση και δυο γνέφια απ' την ανάσα τους θυμιάζουν τον

αγέρα

κι ο ίσκιος τους μες στην κόκκινη αντηλιά σκίζει τον κάμπο σαν

καράβι.

Όταν οι πόρτες κλείσουν στη νυχτιά και το λυχνάρι του σπιτιού

νυστάξει

κι όταν απάνου στο τραπέζι μείνει μόνο το ψωμί σαν τη ψυχή

του κόσμου

το ξέρουμε πως πάλι Εσύ θα σεργιανίζεις την αυλή μας

κρεμώντας πέντε αραποσίτια απ' την αστροφεγγιά στ' ανώφλι

του σπιτιού μας

ποτίζοντας με το σταμνί σου τις τριανταφυλλιές μας.

Κι έτσι γύρω απ' τον ύπνο μας σκόρπια τα βήματά σου

σαν τα κουδούνια των αρνιών ανάρια-ανάρια γύρω στο βοσκό της

Σπάρτης

κ' έτσι αλαφρύ το πέρασμά σου απ' των ξωμάχων τα όνειρα

όπως η Παναγία περνάει ανάμεσα στις κοιμισμένες αγελάδες

κι όπως το ελάφι ανάμεσα στις καλαμιές της όχτης.

Και κείνος ο ήχος του νερού κρεμάμενος μέσα στη νύχτα

πήζει απ' το κρύο των αστεριών σε κρουσταλλένια κρίνα

που καρτεράνε να τα βάλουμε μες στο ποτήρι της ψυχής μας.

ακούστε τον ποιητή να το απαγγέλει εδώ

Η Κυρά των Αμπελιών
Ο Γιάννης Ρίτσος
Απαγγέλει την Κυρά των Αμπελιών
I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII, XIV, XV, XVI, XVII, XVIII, XIX, XX, XXI, XXII, XXIII, XXIV

Το Χαμομηλάκι