Thursday, 4 March 2021

Καραντίνα: Μια ταινία μαθητών για την απουσία τους από το σχολείο

Πώς βιώνει ένα μικρό παιδί την καραντίνα; Ποια τα συναισθήματά του; Υπάρχει τρόπος να δούμε διαφορετικά τα πράγματα;

Πώς βιώνει ένα μικρό παιδί την καραντίνα; Ποια τα συναισθήματά του; Υπάρχει τρόπος να δούμε διαφορετικά τα πράγματα; Μια ταινία μικρού μήκους από τους μαθητές της Γ- Δ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Φρε Χανίων μάς παρουσιάζει την καθημερινή ζωή των παιδιών σε καραντίνα.

Λίγα λόγια για την ταινία

«Είμαι 9 χρονών και έχω ζήσει καραντίνα»

Υπάρχουν και αυτοί οι συμπολίτες μας, που αποτελούν κομμάτι της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας και οι οποίοι αποδέχονται τις καταστάσεις, έχοντας την ελπίδα ότι, τα πράγματα θα αλλάξουν…θα γίνουν καλύτερα…Ξύπνησαν ένα πρωί και τους ανακοινώθηκε ότι δεν μπορούν να πάνε σχολείο, δεν μπορούν να δουν τους συμμαθητές τους, δεν μπορούν να τρέξουν και να παίξουν στις παιδικές χαρές και τις αλάνες. Δεν μπορούν να ζήσουν την ανεμελιά των παιδικών τους χρόνων, γιατί απλά ζούνε την «καραντίνα». Πως βιώνει λοιπόν το σύγχρονο παιδί τη συνθήκη της καραντίνας ποια συναισθήματα του δημιουργούνται; Ποια είναι η στάση του απέναντι στη νέα τάξη πραγμάτων; Οι απαντήσεις δίνονται από τους μαθητές της Γ,Δ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Φρε στο νομό Χανιών. Μέσα σε τρία λεπτά αποτυπώνεται η ψυχοσύνθεση της παιδικής ηλικίας η οποία απ’ ότι φαίνεται δεν διαφέρει και πολύ από την ενήλικη ηλικία. Σε ένα  πνεύμα συνεργασίας υπευθυνότητας και διασκέδασης τα παιδιά με τη καθοδήγηση του δασκάλου και της παράλληλης στήριξης της τάξης γυρίζουν το παρακάτω ντοκιμαντέρ στο σχολείο τους μεταφέροντας το δικό τους κοινωνικό μήνυμα. Το ντοκιμαντέρ είναι αφιερωμένο σε όλους μας, μα πιο πολύ σε αυτούς, που δυσκολεύονται πραγματικά αυτές τις μέρες, σε πνευματικό, σωματικό και ψυχικό επίπεδο!

Υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί : Καλύβα Έλενα, Χαιρέτης Μανόλης

Διευθυντής Σχολείου: Μιχελάκης Στέλιος

alfavita.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

 

Φωτογραφίες του Lewis Hine για την παιδική εργασία

Ο Lewis Wickes Hine ήταν Αμερικανός κοινωνιολόγος και φωτογράφος. Ο Hine χρησιμοποίησε την κάμερα ως εργαλείο κοινωνικής μεταρρύθμισης. Οι φωτογραφίες του έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην αλλαγή της νομοθεσίας για την παιδική εργασία στις Ηνωμένες Πολιτείες.
 
 20 Φωτογραφίες του Lewis Hine για την παιδική εργασία

Στα καπνά. Κεντάκι
Από το πρωί μέχρι το βράδυ. 4 & 6 ετών

Η 3χρονη παίζει μέσα στις μηχανές

Λάνκαστερ, Νότια Καρολίνα.

Δυο 11χρονα αγόρια

Ο 15χρονς Estelle Poiriere με τραυματισμό των δακτύλων του

Nannie Coleson – 11 ετών,

5 χρονών- Mississippi

ο 5χρονος Jo Benevidos τρώει το μεσημεριανό του

Willie Bryden, 13 ετών σε ορυχείο

Βοστώνη, Μασαχουσέτη.

14χρονοι σε εργοστάσιο τσιγάρων

Τα 3 από αυτά τα παιδιά είναι αδέρφια,
ο Salvatore, 9 χρονών. (μπροστά), ο Joseph, 11 κι ο Lewis 13.
Περιμένουν σε μια πολυσύχναστη διασταύρωση τρόλεϊ

Παιδιά στο Bibb Mill Νο. 1, 1909
Ορισμένα αγόρια ήταν τόσο μικρά
που έπρεπε να ανέβουν στο στρεφόμενο πλαίσιο
για να διορθώσουν τα σπασμένα νήματα

Τα αγόρια του Breaker – Πενσυλβανία

Η σκόνη ήταν τόσο πυκνή που δεν μπορούσαν να δουν.
Έμπαινε στα πνευμόνια των αγοριών όλη τη μέρα.
South Pittston, Πενσυλβάνια.

0 .75$ τη μέρα για εργασία 10ωρη εργασία
Ανοιγοκλείνει την πόρτα.
Περιμένει στο βαθύ σκοτάδι μόνος.
Η υγρασία του προκαλούσε βήχα όλο το χρόνο

Αυτά τα νεαρά αγόρια εργάζονται πάνω στα βαγόνια με άνθρακα ενώ αυτά κινούνται.
Δεν υπάρχει μέρα χωρίς τραυματισμό

στο εργοστάσιο κονσερβοποίησης

Η 11χρονη Callie Campbell μαζεύει βαμβάκι

12χρονος που έχασε το χέρι του

Όσο δύσκολα και να φαίνονται τα πράγματα για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, δεν μπορούν καν να συγκριθούν με αυτά που περνούσαν τα παιδιά στις αρχές της δεκαετίας του 1900 στην Αμερική (ή κι αλλού στον κόσμο). Αυτή η σειρά φωτογραφιών, που βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, δείχνει ποιες ήταν οι εργασιακές συνθήκες πριν από την κατάργηση της παιδικής εργασίας το 1938.

Η σειρά φωτογραφιών του Lewis Hine για λογαριασμό τότε της Εθνικής Επιτροπής Παιδικής Εργασίας, απεικονίζει τους κινδύνους και τις κακουχίες που αντιμετώπιζαν τα παιδιά που εργάζονταν, ειδικά σε επικίνδυνες εργασίες, όπου φυσικά τότε δεν υπήρχε κι ο στοιχειώδης εξοπλισμός ασφαλείας που σήμερα μπορεί να θεωρούμε δεδομένο. Παιδιά, ηλικίας ακόμη και 4 ετών, εργάζονταν σε εργοστάσια, ορυχεία, φυτείες κι εργοστάσια Κλωστοϋφαντουργίας. Τα παιδιά στα ανθρακωρυχεία καθημερινά εισέπνεαν καταστροφικά για την υγεία τους σκόνη και μικροσωματίδια, ενώ όσοι εργάζονται σε κονσερβοποιεία ή σε άλλα εργοστάσια συχνά έχαναν τα δάχτυλά τους.

Πηγή: Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των ΗΠΑ

Υπολογίζεται ότι δουλεύουν 218 εκ παιδιά από τα οποία:
130 εκατ. παιδιά ηλικίας 5-14
88 εκατ. παιδιά ηλικίας 15-17

Στη συντριπτική τους πλειοψηφία βρίσκονται στην Αφρική και την Ασία, ενώ τα μισά από αυτά τα παιδιά εργάζονται σε επικίνδυνες για την υγεία τους εργασία.

Ο στόχος των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη της παιδικής εργασίας έως το 2025, δεν φαίνεται να βγαίνει. Ο ρυθμός μείωσης είναι μικρότερος του αναμενόμενου. Όσο υπάρχει φτώχεια …

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki