Το πρόβλημα: Δαγκώνει τα άλλα παιδάκια
ή ακόμα και τους γονείς, τη γιαγιά, τη νονά ...
.
Της Βάσιας Σαραντοπούλου, ψυχολόγου
.
H λύση: Συνήθως τα παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι
αυτά που δαγκώνουν περισσότερο. Ειδικά όταν συνειδητοποιήσουν ότι το
δάγκωμα συνεπάγεται άμεση αντίδραση της μαμάς και απόσπαση της προσοχής
της.
|
μην τα
ενισχύετε να είναι επιθετικά με το να γελάτε όταν χτυπάνε «για πλάκα» το
ένα το άλλο ή με το να τα επιδοκιμάζετε όταν χτυπάνε κάποιο παιδί που
τα αδίκησε. |
Αν η μαμά και ο μπαμπάς υπενθυμίζουν συνεχώς στο παιδί με ήρεμο και
ευγενικό τρόπο ότι «δεν είναι σωστό να δαγκώνουμε» τότε σιγά σιγά θα
αρχίσει να εγκαταλείπει αυτή τη συνήθεια.
Αν δούμε ότι συνεχίζει μετά
την παράκλησή μας, τότε λίγα λεπτάκια στο δωμάτιό του χωρίς παιχνίδια
και χωρίς την προσοχή της μαμάς, μπορεί να το βάλει να το ξανασκεφτεί αν
θα το επαναλάβει την επόμενη φορά.
Αν αντιληφθείτε ότι το δάγκωμα του
παιδιού είναι ένα μέσο για να εκφράσει το θυμό του,
τότε καλό θα ήταν να το μάθετε να τον εκφράζει με λόγια και όχι με
δαγκωματιές, συζητώντας μαζί του τι ήταν αυτό που το εκνεύρισε.
Το πρόβλημα: Χτυπάει τους άλλους
Η λύση:
«Για τι πράγμα είναι τα χέρια; Για να
χειροκροτούμε, για να χαϊδεύουμε, για να αγκαλιάζουμε και για να
κρατάμε. Όχι για να χτυπάμε.»
Όσον αφορά τα χτυπήματα προς τους γονείς ή
άλλα παιδάκια, ο κανόνας είναι σαφής: Κανείς δεν επιτρέπεται να χτυπάει
κάποιον άλλο. Αλλιώς, θα φεύγει από την υπόλοιπη παρέα και τα παιχνίδια
του και θα μένει μόνος του.
Όταν παραβεί τον κανόνα αυτό, τότε χάνει
χωρίς διαπραγματεύσεις κάποιο από τα προνόμιά του: το παγωτό, την βόλτα,
το καινούργιο παιχνίδι, την τηλεόραση.
Συζητήστε με το παιδί τι μπορεί να κάνει εναλλακτικά, αντί να χτυπάει
κάποιον άλλο, όταν θυμώνει. «Τι θα έλεγες να κλωτσούσες την μπάλα σου,
όταν θέλεις να χτυπήσεις κάποιον;» ή «Πάρε το μαξιλάρι σου και χτύπα
αυτό, όχι την αδερφή σου». Η μετάθεση του θυμού σε κάποιο αντικείμενο
είναι ένα προσωρινό μέτρο αντιμετώπισης του θυμού, αλλά καταφέρνει και
μειώνει αρκετά τα επίπεδα εκνευρισμού του, μέχρι τουλάχιστον να μπορεί
να συζητήσει τον λόγο για τον οποίο θύμωσε.
Πείτε του ότι με το να
δέρνει κάποιο άλλο παιδάκι το πληγώνει και το κάνει δυστυχισμένο και ότι
μπορεί να λύσει τις διαφορές του με αυτό αν μοιραστεί περισσότερα
παιχνίδια μαζί του ή παίζοντας σύμφωνα με τους κανόνες.
Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά τείνουν να μιμούνται τους γονείς
του ή κάποια ισχυρά πρότυπα μέσα στην οικογένεια, οπότε καλό θα ήταν να
μην τους δίνετε κάποιο κακό παράδειγμα διαχείρισης θυμού, γιατί μετά θα
είναι δύσκολο να το αλλάξετε. Ό,τι και να γίνει, προσπαθήστε να
παραμείνετε ήρεμοι και να μην καταφύγετε στη βία.
Επίσης, μην τα
ενισχύετε να είναι επιθετικά με το να γελάτε όταν χτυπάνε «για πλάκα» το
ένα το άλλο ή με το να τα επιδοκιμάζετε όταν χτυπάνε κάποιο παιδί που
τα αδίκησε. Για κανένα λόγο, η βία δεν θα πρέπει να είναι η λύση. Μην
ξεχνάτε όμως να τα ανταμείβετε όταν επιλύουν τις διαφορές τους με μη
επιθετικό τρόπο. Αυτό θα τα ωθήσει να επαναλάβουν αυτή τη σωστή
συμπεριφορά και να «σβήσουν» την επιθετική από την ...ατζέντα τους.
πηγή: familylife
Νήπια που χτυπούν
Είναι αλήθεια ότι δεν είναι κάτι σπάνιο να χτυπούν τα νήπια αλλά υπάρχουν τρόποι να εμποδίσετε το χτύπημα να γίνει συνήθεια.
Σχεδόν όλα τα παιδιά, σε κάποια φάση, τσακώνονται και σπρώχνουν ή
χτυπούν ένα άλλο παιδάκι.
Όσο κι αν ξέρετε ότι αυτή η συμπεριφορά δεν
είναι σπάνια, νιώθετε άβολα όταν το δικό σας παιδί είναι αυτό που
χτύπησε κάποιο άλλο. Ως γονιός αισθανόσαστε πολύ άσχημα. Θα βοηθούσε να
δείτε γιατί μαλώνουν τα παιδιά και να έχετε κάποιες συνεπείς στρατηγικές
για να εμποδίσετε να συμβεί ξανά.
.
Γιατί το παιδί μου τσακώνεται ή χτυπάει;
Ένα παιδί μπορεί να χτυπάει ένα άλλο επειδή δεν γνωρίζει καλύτερους
τρόπους επίλυσης προβλημάτων ή τρόπους να επικοινωνήσει τις ανάγκες του.
Χτυπώντας άλλους ίσως είναι ένας τρόπος για το παιδί σας να πάρει
αυτό που θέλει από ένα άλλο παιδί, όπως το παιχνίδι με το οποίο παίζει.
Τα παιδιά μαθαίνουν επίσης να μαλώνουν βλέποντας άλλους να μαλώνουν,
είτε φίλους ή τους γονείς τους.
.
Για να σταματήσει το παιδί να χτυπάει
Αν η στρατηγική να χτυπάει άλλο παιδί έχει αποτέλεσμα και το παιδί
σας παίρνει αυτό που θέλει με αυτόν τον τρόπο, το πιο πιθανό είναι να
συνεχιστεί αυτή η συμπεριφορά. Τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν αποδεκτούς
τρόπους, που δεν βλάπτουν, για να αντιμετωπίζουν τους άλλους και να
λύνουν τα προβλήματά τους.
.
Δοκιμάστε τα εξής:
- Περισσότερο παιχνίδι. Για να μάθει πως να συνεργάζεται στα πλαίσια
του παιχνιδιού, το παιδί σας πρέπει να παίζει με φίλους. Να είστε κοντά
και να επιβραβεύετε το παιδί όταν παίζει καλά, μοιράζεται ή
συνεργάζεται.
- Πολλή συζήτηση. Διαμορφώστε μερικούς απλούς κανόνες για το παιδί
σας όταν παίζει με άλλα παιδιά. Συζητήστε μαζί του αυτούς τους κανόνες.
Πείτε στο παιδί σας ποια είναι η συμπεριφορά που θα θέλατε να
ακολουθήσει. Για παράδειγμα, να δίνει και να δέχεται πίσω αντικείμενα,
να είναι ευγενικό και να μη χειροδικεί.
- Επιλογή δραστηριοτήτων. Ίσως χρειαστεί να επινοήσετε
δραστηριότητες που ενισχύουν την κοινή χρήση αντικειμένων, την ικανότητα
να περιμένουν τη σειρά τους σε ένα παιχνίδι, καθώς και τη συνεργασία,
όπως είναι παιχνίδια με τη μπάλα και επιτραπέζια παιχνίδια. Ξεκινήστε
παίζοντας αυτά τα παιχνίδια μαζί με το παιδί σας.
- Ενίσχυση των δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων. Να επεμβαίνετε και
να βοηθάτε το παιδί σας να επιλύσει ένα πρόβλημα πριν ξεσπάσει τσακωμός.
Ακόμα και τα μεγαλύτερα παιδιά δυσκολεύονται να βρουν τις κατάλληλες
λέξεις ορισμένες φορές. Μπορείτε να βοηθήσετε προτείνοντας λέξεις: "Η
Τζούλια λέει: "Έπαιξες, τώρα η σειρά μου". Όταν μαθαίνετε τρόπους
επίλυσης προβλημάτων σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, ρωτήστε τα ποιο
είναι το πρόβλημα, τι θέλει το κάθε παιδί και τι μπορούν να κάνουν όλοι
για να βρουν μια συμβιβαστική λύση.
.
πηγή: liberoclub