Δεν δίνω στο παιδί ο,τι θέλει, αλλά αυτό που έχει πραγματικά ανάγκη

Θα ήταν πολύ βοηθητικό και ωφέλιμο για τα παιδιά μας αν η βάση της διαπαιδαγώγησης τους περιλάμβανε την αποδοχή, την ενσυναίσθηση και την άμεση ικανοποίηση των ψυχικών τους αναγκών.

Ακολουθώντας αυτόν τον δρόμο, οι γονείς δεν κακομαθαίνουν τα παιδιά τους. 

Κακομαθαίνω το παιδί μου όταν του δίνω τα πάντα ανεξάρτητα με το τι έχει ανάγκη ή όχι. 

Οι γονείς που κακομαθαίνουν το παιδί, δίνουν παιχνίδια σε μια κρίση θυμού, παγωτό για πρωινό και σοκολάτα σαν ανταμοιβή που μάζεψε τα παιχνίδια.

Οι γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά με ενσυναίσθηση δεν τους δίνουν ό,τι θέλουν.

Τους δίνουν αυτό που έχουν ανάγκη, δηλαδή απεριόριστη αγάπη και ανακούφιση και όχι απεριόριστα γλυκά και παιχνίδια.

Ο γονιός δεν πρέπει να “φοβάται” τα δάκρυα του παιδιού του. 

Γιατί ξέρει ότι οι όποιες κρίσεις θυμού ή κλάματα, έρχονται ως αντίδραση στα συναισθήματα που βιώνει και δεν είναι αποτέλεσμα χειριστικής συμπεριφοράς του παιδιού. 

Κάποιες φορές η ένταση των συναισθημάτων που νιώθει το παιδί είναι τόσο μεγάλη που νιώθουν ότι θέλουν να εκτονωθούν με κάποιον τρόπο. 

Το μόνο που θέλουν, είναι οι γονείς τους να τα ακούσουν και να τα κατανοήσουν. 

Δεν περιμένουν "ανταμοιβή" για τις εκρήξεις θυμού τους (πάρε τη σοκολάτα για να πάψεις να ουρλιάζεις!), το μόνο που προσδοκούν είναι κατανόηση και άνευ όρων αποδοχή.

Μ’ αυτόν τον τρόπο δεν είναι ο γονέας που προσκολλάται στο παιδί του, αλλά εκείνος που δημιουργεί έναν ασφαλή συναισθηματικό δεσμό με τα παιδιά του, ώστε να αποτελέσει μια σταθερή βάση για να μπορέσει το παιδί να εξερευνήσει με ασφάλεια τον κόσμο γύρω του, ξέροντας ότι μπορεί ανά πάσα ώρα και στιγμή να στραφεί στον γονιό για αγάπη, αγκαλιά και ανακούφιση, καθώς ο γονιός θα είναι διαθέσιμος να δώσει στο παιδί άνευ όρων αποδοχή και αγάπη.

Από τη στιγμή που τα παιδιά θα αρχίσουν να μπουσουλάνε μπορούν και να φύγουν μακριά από τον γονέα για να ανακαλύψουν τον κόσμο γύρω τους. Ο γονέας θα είναι πάντα εκεί να τα αγκαλιάσει και να τα φιλήσει όποτε αυτά το έχουν ανάγκη, χωρίς όμως να τα ακολουθεί πάντα από πίσω και να μην τα αφήνει λεπτό από κοντά του.

Ασφαλής δεσμός σημαίνει αποτελώ για το παιδί μου ένα μέρος όπου πάντα θα νιώθει ότι μπορεί να βρει παρηγοριά, φροντίδα και αγάπη και όχι κριτική, φωνές και χειραγώγηση. Αυτή θα είναι και η βάση του για να οδηγηθεί προς την αυτονομία!

Έτσι, γονείς και παιδί γίνονται σύμμαχοι και όχι αντίπαλοι! Εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον. Ο γονέας ξέρει ότι το παιδί θα ανταποκριθεί στο κάλεσμα του και το παιδί νιώθει ότι μπορεί να εξερευνά με ασφάλεια το περιβάλλον γύρω του.

Κρητικού Μαρίνα

Ψυχολόγος Υγείας/ Συστημική-Οικογενειακή Σύμβουλος

eccefpolis

Θουκυδίδη Περικλέους Επιτάφιος [40] - Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας - Thucydides, History of the Peloponnesian War

Γιατὶ εἴμαστε λάτρεις τοῦ ὡραίου, ὅμως χωρὶς σπατάλη χρήματος, καὶ καλλιεργοῦμε τὸ πνεῦμα χωρὶς νὰ χάνουμε τὴν ἀνδρεία μας. Καὶ μεταχειριζόμαστε τὸν πλοῦτο περισσότερο σὰν μία εὐκαιρία δράσης παρὰ σὰν ἀφορμὴ κομπορρημοσύνης, τὸ νὰ ὁμολογεῖ δὲ κανεὶς τὴν φτώχειά του δὲν εἶναι ντροπή, εἶναι ὅμως αἰσχρότερο τὸ νὰ μὴν προσπαθεῖ νὰ τὴν ἀποφύγει μὲ τὴν ἐργασία. 

[40] Φιλοκαλοῦμέν τε γὰρ μετ᾿ εὐτελείας καὶ φιλοσοφοῦμεν ἄνευ μαλακίας· πλούτῳ τε ἔργου μᾶλλον καιρῷ ἢ λόγου κόμπῳ χρώμεθα, καὶ τὸ πένεσθαι οὐχ ὁμολογεῖν τινὶ αἰσχρόν, ἀλλὰ μὴ διαφεύγειν ἔργῳ αἴσχιον. 

Thucydides, History of the Peloponnesian War

Ἐπὶ πλέον, οἱ ἴδιοι ἐμεῖς ὅλοι εἴμαστε σὲ θέση νὰ φροντίζουμε ταυτόχρονα γιὰ τὶς ἰδιωτικές μας ὑποθέσεις καὶ γιὰ τὶς ὑποθέσεις τῆς πόλης μας, καὶ ὅσοι ἀπὸ ἐμᾶς εἶναι απασχολημενοι μὲ ἰδιωτικὲς ἐπιχειρήσεις καὶ αὐτοὶ ἀκόμα κατέχουν τὰ πολιτικὰ ζητήματα στὴν ἐντέλεια. 

ἔνι τε τοῖς αὐτοῖς οἰκείων ἅμα καὶ πολιτικῶν ἐπιμέλεια, καὶ ἑτέροις πρὸς ἔργα τετραμμένοις τὰ πολιτικὰ μὴ ἐνδεῶς γνῶναι· 

Γιατὶ εἴμαστε ὁ μόνος λαὸς ποὺ τὸν μὴ ἀναμειγνυόμενο καθόλου στὰ κοινὰ δὲν τὸν θεωροῦμε φιλήσυχο ἀλλὰ ἄχρηστο, καὶ οἱ μόνοι ποὺ ὅποτε δὲν τὰ ἐπινοοῦμε καὶ δὲν τὰ προτείνουμε οἱ ἴδιοι πάντως ἔχουμε τὴ δύναμη νὰ κρίνουμε σωστὰ τὰ λαμβανόμενα μέτρα, τοὺς δὲ λόγους δὲν τοὺς θεωροῦμε καθόλου ἐμπόδιο τῶν ἔργων, ἀλλὰ μᾶλλον θεωροῦμε σὰν ἐμπόδιο τὸ νὰ μὴν ἔχουμε κατατοπισθεῖ προφορικὰ σὲ ὅσα ἔχουμε νὰ κάνουμε, πρὶν καταπιαστοῦμε μὲ αὐτά. 

μόνοι γὰρ τόν τε μηδὲν τῶνδε μετέχοντα οὐκ ἀπράγμονα, ἀλλ᾿ ἀχρεῖον νομίζομεν, καὶ οἱ αὐτοὶ ἤτοι κρίνομέν γε ἢ ἐνθυμούμεθα ὀρθῶς τὰ πράγματα, οὐ τοὺς λόγους τοῖς ἔργοις βλάβην ἡγούμενοι, ἀλλὰ μὴ προδιδαχθῆναι μᾶλλον λόγῳ πρότερον ἢ ἐπὶ ἃ δεῖ ἔργῳ ἐλθεῖν. 

Γιατὶ ὑπερέχουμε ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ ὡς πρὸς αὐτὸ ἀκόμη, ὅτι δηλαδὴ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἀποφασίζουμε γιὰ ὅσα πρόκειται νὰ ἐπιχειρήσουμε καὶ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι τὰ ἐπιχειροῦμε. Ἐνῶ ὡς πρὸς αὐτὸ οἱ ἄλλοι... σὲ αὐτοὺς ἡ μὲν ἀμάθεια τοὺς κάνει νὰ ἀποφασίζουν ἡ δὲ σκέψη τοὺς κάνει νὰ διστάζουν. 

διαφερόντως γὰρ δὴ καὶ τόδε ἔχομεν ὥστε τολμᾶν τε οἱ αὐτοὶ μάλιστα καὶ περὶ ὧν ἐπιχειρήσομεν ἐκλογίζεσθαι· ὃ τοῖς ἄλλοις ἀμαθία μὲν θράσος, λογισμὸς δὲ ὄκνον φέρει. 

Πιὸ τολμηροὶ ὅμως ἀπὸ ὅλους εἶναι σωστὸ νὰ θεωροῦνται ὅσοι γνωρίζουν μὲ σαφήνεια ποιὲς εἶναι οἱ συμφορὲς καὶ ποιὰ τὰ εὐχάριστα, καὶ ὅμως ἡ γνώση αὐτὴ δὲν τοὺς κάνει νὰ ἀποφεύγουν τοὺς κινδύνους. 

κράτιστοι δ᾿ ἂν τὴν ψυχὴν δικαίως κριθεῖεν οἱ τά τε δεινὰ καὶ ἡδέα σαφέστατα γιγνώσκοντες καὶ διὰ ταῦτα μὴ ἀποτρεπόμενοι ἐκ τῶν κινδύνων. 

Ἀλλὰ καὶ στὰ ζητήματα τῆς καλωσύνης διαφέρουμε ἀπὸ τὴν πλειονότητα τῶν ἀνθρώπων. Γιατὶ ἐμεῖς τοὺς φίλους τους ἀποκτᾶμε μᾶλλον εὐεργετώντας παρὰ εὐεργετούμενοι ἀπὸ αὐτούς. Σταθερότερος δὲ φίλος εἶναι ὁ εὐεργετῶν τὸν ἄλλον, γιατὶ εἶναι φυσικὸ νὰ προσπαθεῖ νὰ διατηρεῖ τὴν ἀνάμνηση τῆς εὐεργεσίας μὲ τὸ νὰ φέρεται πάντοτε καλὰ πρὸς τὸν εὐεργετούμενο. 

καὶ τὰ ἐς ἀρετὴν ἐνηντιώμεθα τοῖς πολλοῖς· οὐ γὰρ πάσχοντες εὖ, ἀλλὰ δρῶντες κτώμεθα τοὺς φίλους. βεβαιότερος δὲ ὁ δράσας τὴν χάριν ὥστε ὀφειλομένην δι᾿ εὐνοίας ᾧ δέδωκε σῴζειν· 

Ἐνῶ ἀντιθέτως αὐτὸς ποὺ ὀφείλει τὴν εὐεργεσία εἶναι ψυχρότερος στὶς σχέσεις του, γιατὶ γνωρίζει, ὅτι πρόκειται νὰ ἀνταποδώσει τὴν καλωσύνη σὰν πληρωμὴ χρέους καὶ ὄχι γιὰ νὰ ἐξασφαλίσει τὴν εὐγνωμοσύνη τοῦ ἄλλου. Καὶ εἴμαστε οἱ μόνοι ποὺ βοηθᾶμε τὸν ἄλλο χωρὶς τὴν ἐλάχιστη ἀνησυχία, καὶ αὐτὸ μᾶλλον ἀπὸ τὴν ἐμπιστοσύνη ποὺ ἐμπνέει ἡ ἐλευθερία παρὰ ἀπὸ συμφεροντολογικοὺς ὑπολογισμούς.

ὁ δὲ ἀντοφείλων ἀμβλύτερος, εἰδὼς οὐκ ἐς χάριν, ἀλλ᾿ ἐς ὀφείλημα τὴν ἀρετὴν ἀποδώσων. καὶ μόνοι οὐ τοῦ ξυμφέροντος μᾶλλον λογισμῷ ἢ τῆς ἐλευθερίας τῷ πιστῷ ἀδεῶς τινὰ ὠφελοῦμεν.

για τα σχόλια πατήστε εδώ