Ο θάνατος της Κ. Γκουλιώνη

Η Κατερίνα Γκουλιώνη βρέθηκε νεκρή στο πλοίο κατά τη διάρκεια της μεταγωγής της από τις φυλακές Ελαιώνα Θηβών σε φυλακές της Κρήτης. Τα αίτια του θανάτου της παραμένουν αδιευκρίνιστα. Δύο μήνες πριν την τραγική της κατάληξη, η γυναίκα αυτή απευθύνθηκε με επιστολή της στον Συνήγορο του Πολίτη. Αυτή η επιστολή ήταν για την γυναίκα αυτή, ηλικίας σαράντα ενός ετών, το μοναδικό της αποκούμπι.

Στην επιστολή αυτή η Κατερίνα Γκουλιώνη περιγράφει με μία απίστευτη διαύγεια και έναν ρεαλισμό στον οποίο δύσκολα αντέχει κανείς, τον σχεδόν καθημερινό βασανισμό της από τις δεσμοφύλακες, τους ιατρούς και γενικότερα τους υπεύθυνους των φυλακών. 
Το κείμενο της επιστολής αυτής είναι ανατριχιαστικό. Παραπέμπει σε ότι χειρότερο έχει καταγραφεί στην ιστορία των φυλακών. Η συστηματικότητα και  η μεθοδολογία των βασανιστηρίων, η επιμελώς σχεδιασμένη προσβολή της προσωπικότητας της, ο καθημερινός σχεδόν βιασμός της από τις δεσμοφύλακες με πρόσχημα την «έρευνα» για την ανακάλυψη ποσότητας ναρκωτικών, με την βάρβαρη και βάναυση «εισδοχή» στην κολπική της χώρα, που συνοδευόταν από σχόλια σεξουαλικού περιεχομένου, ο εξαναγκασμός της να αφοδεύει και να ουρεί υπό τα βλέμματα των δεσμοφυλάκων της, όλα τα παραπάνω παραπέμπουν σε μεθοδευμένα βασανιστήρια που παραβιάζουν τους νόμους του Κράτους, τους κανονισμούς του σωφρονιστικού συστήματος, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Θυμίζουν Νταχάου και Άουσβιτς. Όλα αυτά ωστόσο συμβαίνουν το 2009 στις φυλακές αυτής της χώρας.

Η Κατερίνα Γκουλιώνη βρέθηκε νεκρή κατά τη μεταγωγή της, αλλά ακόμη οι αρχές δεν έχουν δημοσιοποιήσει τα τελικά πορίσματα που εξηγούν τον θάνατο της. Δεν έχει γίνει άλλωστε γνωστό αν ο Συνήγορος του Πολίτη αντέδρασε ή αν προτίθεται να αντιδράσει στην επιστολή που έλαβε από την απελπισμένη τρόφιμο στις 2 Φεβρουαρίου του 2009. Από τότε κύλησαν δύο μήνες και οι γυναίκες στις φυλακές του Ελαιώνα Θηβών εξακολουθούν να βιάζονται και να εξευτελίζονται  καθημερινά.

Το έστειλε η Κατερίνα

Σχετικά: Το Βήμα

Ο Ποντίφηξ και τα προφυλακτικά

 Πάπας: Τα προφυλακτικά δεν προστατεύουν από το AIDS

.........................Χάρος: Ευχαριστώ για τη βοήθειά σου.

 .

Τραγικές συνέπειες στην εξάπλωση του AIDS στην Αφρική φοβούνται πως θα έχει η «δαιμονοποίηση» του προφυλακτικού, από τον Πάπα Βενέδικτο, πολλές κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμοί και μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων. 

Χαρακτηριστική είναι η θύελλα αντιδράσεων που ακολούθησε τις δηλώσεις του Ποντίφικα κατά τη διάρκεια της πρώτης επίσκεψής του στη Μαύρη Ήπειρο, ενώ μέλη της ιατρικής κοινότητας που μάχεται εδώ και 15 χρόνια για τον περιορισμό της επιδημίας στην Αφρική επισημαίνουν αγανακτισμένοι πως «είχαμε καταφέρει να κάνουμε λίγα βήματα μπροστά και μας πήγαν... εκατοντάδες βήματα πίσω»

 .

Μάλιστα, άγιε ποντίφικα, μάλιστα

κανείς δεν έχει αντίρρηση να εξαγνίσουμε, 

να εξυψώσουμε το σεξ, 

να το ανεβάσουμε στη σφαίρα του Έρωτα.

Αλλά μέχρι να το πετύχουμε αυτό, 

σε καμιά χιλιετία το υπολογίζω, και αν,

για ρίξε μια ματιά εδώ:

.

Πείνα, συρράξεις και AIDS βασανίζουν τα παιδιά 

Πολλά εκατομμύρια παιδιά μεγαλώνουν σε οικογένειες και κοινότητες που έχουν καταστραφεί από ένοπλες συρράξεις. Στην υποσαχάρια Αφρική το AIDS οδήγησε σε αυξανόμενα ποσοστά παιδικής θνησιμότητας, δραματική μείωση στο προσδόκιμο ζωής και εκατομμύρια ορφανά. Δεν είναι οι μόνοι παράγοντες που υπονομεύουν την παιδική ηλικία, αλλά σίγουρα είναι μεταξύ των πιο σημαντικών, με έντονα καταστρεπτικά αποτελέσματα στις πιθανότητες επιβίωσης και ανάπτυξης ενός παιδιού. Η βλάβη που προξενούν παρατείνεται πολύ πέρα από τα παιδικά χρόνια, αυξάνοντας την πιθανότητα η επόμενη γενιά να πλήττεται από τις ίδιες απειλές...

 .

άγιε ποντίφικα,

αντί να ηθικολογείς, δεν κάνεις κάτι 

να σταματήσουν οι πόλεμοι;;

Αντί να λες, όσα χαζά λες, 

δεν ανοίγεις τα πουγγιά σου να ταΐσεις 

κανένα ορφανό, βιασμένο, χτυπημένο 

από τα όπλα που όλοι οι δυνατοί πουλάτε αβέρτα;

Άντε μπράβο, πλούτια άφθονα ρέουν 

από το κράτος σου.

Άντε μπράβο κάνε κάτι εδώ και τώρα.

Κι αν δε θες, κι αν δεν μπορείς,

τουλάχιστον ΣΏΠΑΙΝΕ.

Τι απέγινε ο Στόχος της Χιλιετίας;

Στη στροφή του αιώνα, τα Ηνωμένα Έθνη έθεσαν μια σειρά από στόχους για την ανάπτυξη και τη βελτίωση των συνθηκών ζωής σε όλο τον κόσμο, που έμειναν γνωστοί ως Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας. 

Ο πρώτος αφορούσε την εξάλειψη της ακραίας φτώχειας και της πείνας: ειδικότερα, τη μείωση κατά 50% του ποσοστού των ανθρώπων που υποφέρουν από την πείνα και την αντίστοιχη μείωση των κατοίκων του πλανήτη με εισόδημα κάτω από ένα δολάριο την ημέρα. Ως σημείο αναφοράς ορίστηκαν τα ποσοστά φτώχειας του 1990 και ως καταληκτική ημερομηνία για την επίτευξη του στόχου το 2015.

Ως μέτρο για την παρακολούθηση της προόδου στην καταπολέμηση της φτώχειας, ο ΟΗΕ χρησιμοποιεί το ποσοστό των παιδιών κάτω των πέντε ετών που είναι λιποβαρή λόγω υποσιτισμού.

Ο προσωρινός απολογισμός δείχνει μια σημαντική μεν αλλά αργή και άνιση πρόοδο, υπό την έννοια ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης διαφέρουν δραματικά από περιοχή σε περιοχή.
Η ανατολική Ασία, η περιοχή του Ειρηνικού και η ανατολική Ευρώπη έχουν κάνει τα μεγαλύτερα βήματα και 58 χώρες βρίσκονται σε καλό δρόμο, αλλά σε περιοχές όπως η νότια Ασία και η υποσαχάρια Αφρική δεν καταγράφεται σημαντική βελτίωση. Σε όλο τον αναπτυσσόμενο κόσμο, 143 εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να υποσιτίζονται. 
Μέχρι τον περασμένο Δεκέμβριο η εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών ήταν ότι η μείωση της παγκόσμιας φτώχειας στο μισό εξακολουθούσε να είναι εφικτή, αλλά ο αντίστοιχος περιορισμός της πείνας μάλλον όχι.
Η κορύφωση της παγκόσμιας κρίσης των τροφίμων, όπως εκδηλώνεται τους τελευταίους μήνες, έχει επιφέρει ένα ισχυρότατο πλήγμα στην όλη προσπάθεια. Η συνεχής άνοδος των τιμών βασικών διατροφικών προϊόντων απειλεί να καταδικάσει άλλα 100 εκατομμύρια ανθρώπων στη φτώχεια.
Η πλέον δυσοίωνη προειδοποίηση ήρθε από τον γ.γ. του ΟΗΕ και τον πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας: η σημερινή κρίση μεταφράζεται, ως προς την καταπολέμηση της φτώχειας, σε εφτά χαμένα χρόνια.

ΛΗΔΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ 

(Πηγές: The Guardian, www.guardian.co.uk, www.un.org)