Κοίτα μανούλα, «άνοιξε» η μύτη μου!! Αντιμετωπίστε σωστά τη ρινορραγία

Η ρινορραγία είναι συχνή σε παιδιά 3 έως 10 χρονών. Τις περισσότερες φορές σταματά από μόνη της και αντιμετωπίζεται με ασφάλεια στο σπίτι.

nosebleeds are rarely cause for alarm

Η μύτη του παιδιού μπορεί να αιμορραγήσει λόγω της ευαισθησίας των αγγείων της μύτης τα οποία σπάζουν χωρίς προειδοποίηση και τρέχει αίμα από το ένα ρουθούνι και σπανίως και από τα δύο.

Σε άλλες περιπτώσεις η αιτία για τη ρινορραγία μπορεί να είναι:

• τραυματισμός με το δάχτυλο του παιδιού. Μερικά παιδιά έχουν την κακή συνήθεια ακόμα κι όταν κοιμούνται να βάζουν το δάχτυλο στη μύτη. Επίσης, τραυματισμοί από την εισαγωγή ξένου σώματος όπως παιχνίδια, στιλό, καπάκια, χαρτί κ.τ.λ.
• Ο ξηρός αέρας που δημιουργείται στο δωμάτιο του παιδιού από το κλιματιστικό, τα καλοριφέρ, τις σόμπες κ.λπ.
• Φλεγμονή, δηλαδή μόλυνση της μύτης από μικρόβια, πιθανή ρινίτιδα.
• Κατάχρηση ρινικών φαρμάκων όπως σταγόνες και αλοιφές, και κάποια φάρμακα που μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία.
• Παθολογικές αιτίες όπως διαταραχές της πηκτικότητας του αίματος.

Αν λοιπό, «ανοίξει» η μύτη του μικρού σας, μείνετε ψύχραιμες, καθησυχάστε το παιδί και ακολουθήστε τις παρακάτω χρήσιμες συμβουλές:

• Βάλτε το παιδί να καθίσει με το κεφάλι σκυμμένο εμπρός, ώστε το αίμα να φεύγει έξω από τα ρουθούνια και όχι να πηγαίνει πίσω προς το φάρυγγα.
• Πείτε του να φυσήξει τη μύτη του για να απομακρυνθούν τυχόν πήγματα αίματος.
• Πιέστε με τον αντίχειρα και το δείκτη του χεριού σας το μαλακό τμήμα της μύτης,ασκώντας σταθερή πίεση για 5 λεπτά συνεχώς. Αν η ρινορραγία δεν σταματήσει στα επόμενα 10 λεπτά, επαναλάβετε την πίεση για ακόμη 10 λεπτά.
• Αν η αιμορραγία συνεχίζεται, βάλτε ένα κομμάτι βαμβάκι βρεγμένο με οξυζενέ στο ρουθούνι που αιμορραγεί και συνεχίστε να πιέζετε για άλλα 5 λεπτά.
• Επίσης η εφαρμογή κρύων επιθεμάτων στη βάση της μύτης του παιδιού μπορεί να βοηθήσει να σταματήσει η αιμορραγία.

Φροντίστε όταν η μύτη του παιδιού σταματήσει να αιμορραγεί το παιδί να μη σκύβει και να παίζει έντονα, γιατί μπορεί να ξεκινήσει πάλι η αιμορραγία.

 πηγή

Πότε πρέπει να ανησυχήσουμε και να ζητήσουμε ιατρική βοήθεια;

δείτε εδώ

Μαθητές της ΣΤ' δημοτικού σχολείου κρέμασαν σε μπασκέτα ένα 9χρονο παιδί και γελούσαν μαζί του :((

Μαθητές της ΣΤ' δημοτικού σχολείου κρέμασαν σε μπασκέτα ένα 9χρονο παιδί και γελούσαν μαζί του, όταν εκείνο τους παρακαλούσε να τον κατεβάσουν.

Το περιστατικό συνέβη την ώρα του διαλείμματος στο χωριό Πλωμάρι Λέσβου. «"Τι τους έκανα; Γιατί μου το έκαναν αυτό;" έλεγε συνέχεια το παιδί μου, το οποίο δεν μπορεί να συνέλθει από το σοκ» λέει στο protothema.gr η μητέρα του μαθητή κυρία Μ.Μ., χήρα με τέσσερα ανήλικα παιδιά. 

«Το παιδί μου το ανέβασαν στη μπασκέτα για να κατεβάσει τη μπάλα. Όταν όμως το παιδί μου ανέβηκε και τους έριξε τη μπάλα, το άφησαν εκεί. Τους φώναζε να τον κατεβάσουν και τα παιδιά όχι μόνο δεν τον κατέβασαν αλλά κουνούσαν τη μπασκέτα και γελούσαν μαζί του, επειδή ο γιος μου τους έλεγε ότι φοβόταν.

Έκλαιγε και τους παρακαλούσε να τον κατεβάσουν αλλά μάταια. Το παιδί μου αναγκάστηκε να πηδήξει από τη μπασκέτα γιατί οι συμμαθητές τους δεν τον κατέβαζαν από εκεί. Ευτυχώς, κατά την πτώση, έβαλε τα χέρια του στο κεφάλι γι' αυτό δεν πάθαμε τα χειρότερα. Όλα αυτά συνέβησαν μπροστά στα μάτια του γυμναστή, ο οποίος δεν έκανε τίποτα. Ούτε ο ίδιος, ούτε οι γονείς των παιδιών μου ζήτησαν συγγνώμη για το περιστατικό.
Ο διευθυντής μου πρότεινε να το ξεχάσουμε το περιστατικό και εκείνος θα φροντίσει να καλύψει τα ιατρικά έξοδα του παιδιού μου», λέει η μητέρα του 9χρονου μαθητή.

περισσότερα εδώ

Ο χειριστικός γονιός Πώς θα μεγαλώσετε λιγότερο καταπιεσμένα παιδιά

Σε έναν ιδανικό κόσμο όλα τα παιδιά θα μεγάλωναν από γονείς που τα αγαπούν και τα φροντίζουν με κάθε πιθανό τρόπο.
Που τα καθοδηγούν σωστά και τους δίνουν όλα τα απαραίτητα εφόδια για να ακολουθήσουν, καθώς ενηλικιώνονται, την ζωή που επιθυμούν με αυτονομία και αυτογνωσία.

Παιδιά που μεγαλώνουν από τέτοιους γονείς έχουν την τάση, ακόμα κι αν στα εφηβικά τους χρόνια απομακρύνθηκαν κάπως από αυτούς, να επιστρέφουν πάντα κοντά τους με αγάπη. Δυστυχώς, όμως, δεν ζούμε σε έναν ιδανικό κόσμο...

...γιατί αν ζούσαμε, δεν θα υπήρχαν τόσα προβλήματα ανάμεσα στις σχέσεις γονιών και παιδιών, τα οποία οδηγούν σε δυστυχισμένους ανθρώπους που, αν δεν καταφέρουν να διορθώσουν κληρονομικές προβληματικές συμπεριφορές, καταλήγουν να μεγαλώνουν κι άλλους δυστυχισμένους ανθρώπους. Και οι χειριστικοί γονείς κάνουν ακριβώς αυτό: Εν αγνοία τους, πολλές φορές, ασκούν στο παιδί τους αφόρητη πίεση, του μεταφέρουν τα προβλήματά τους, του δημιουργούν ενοχές και λίγο-λίγο το απομακρύνουν, οπωσδήποτε συναισθηματικά και σταδιακά στην πράξη.

Η κ. Τριανταφυλλιά Χαρίλα, ψυχολόγος ειδικευμένη στη συστημική-οικογενειακή ψυχοθεραπεία, επισημαίνει τα χαρακτηριστικά του χειριστικού γονιού και δίνει πολύτιμες συμβουλές τόσο για να αντιμετωπίσουμε έναν τέτοιο γονιό όσο και για να αποδυθούμε συμπεριφορές που δεν θέλουμε να εισπράξουν τα παιδιά μας.

Τα χαρακτηριστικά του χειριστικού γονιού
H κ. Χαρίλα εξηγεί ότι χειριστικός μπορεί να θεωρηθεί ένας άνθρωπος, ο οποίος ξέρει πολύ καλά να οδηγεί έτσι τις καταστάσεις, ώστε να επωφεληθεί ο ίδιος. Όταν το χαρακτηριστικό αυτό αποδίδεται σε έναν γονέα είναι αρκετά οξύμωρο, καθώς ο γονικός ρόλος του προϋποθέτει την υπέρβαση του εαυτού και της ατομικότητας.
Πώς, λοιπόν, γίνεται ένας γονιός να είναι χειριστικός; Να χειρίζεται καταστάσεις που αφορούν το παιδί του –ανήλικο ή ενήλικο– προς δικό του όφελος;

Όλα ξεκινούν όταν στη βάση της σχέσης υπάρχει η θυσία. Ένας άνθρωπος, ο οποίος θεωρεί ότι θυσιάζει στοιχεία του εαυτού του ή της ζωής του, κάποια στιγμή θα το ζητήσει πίσω. Στην περίπτωση, λοιπόν, ενός χειριστικού γονιού, υπάρχει η αίσθηση του «χρέους» ή της «υποχρέωσης» ή της «οφειλής» από το παιδί προς το γονιό, στο όνομα της θυσίας που ταυτίζεται με την αγάπη. Ως αποτέλεσμα, το παιδί οφείλει στο γονιό του να ζήσει μια ζωή όπως ο γονιός τη φαντάζεται για το ίδιο. Οποιαδήποτε απόκλιση από αυτό το σενάριο θα καταγραφεί ως αχαριστία, ως λάθος, ως αδιαφορία.

Αυτό συμβαίνει, όταν οι γονείς βιώνουν απουσία χαράς από τον γάμος τους. Έτσι, ασυνείδητα ζητούν από τα παιδιά τους να τους φροντίσουν συναισθηματικά και να έχουν για πάντα κυρίαρχο ρόλο στη ζωή τους: Με το να φροντίζουν το εγγόνι όχι ως παππούδες αλλά ως γονείς, να έχουν λόγο στο γάμο του παιδιού τους, να εμπλέκονται στη δουλειά, τις επιλογές, τις αποφάσεις του. Κι αν το παιδί δυσανασχετήσει, ο γονιός θυμώνει παιδιάστικα, δίνει διπλά μηνύματα «εσύ να είσαι καλά και άσε με εμένα» και φέρεται σαν να νοιώθει προδομένος και εγκαταλελειμμένος.

Ο χειριστικός γονιός έχει συνήθως κάποια ή όλα από τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
-Συμπεριφέρεται παιδιάστικα.
-«Τρέφεται» από το παιδί του, με όποιον τρόπο μπορεί.
-Το κάνει να νιώθει ενοχές.
-Συμπεριφέρεται σαν το παιδί να του χρωστά κάτι.
-Χρησιμοποιεί το παιδί του.
-Σκέφτεται μόνο τον εαυτό του.
-«Πνίγει» το παιδί του.
-Σταματά να είναι τρυφερός, όταν το παιδί του δεν κάνει όσα εκείνος θέλει.
-Αποθαρρύνει το παιδί από τα όνειρά του, λέγοντας ότι είναι αδύνατα ή τρελά.
-Κάνει το παιδί του να νιώθει άσχημα, προκειμένου να κάνει πράγματα για αυτόν.
-Εμπλέκεται στην ζωή, την εργασία, τις σχέσεις και τον γάμο του παιδιού.
-Πλημμυρίζει το παιδί με το «δράμα» που ζει, απομακρύνοντάς το από δικά του προβλήματα.
-Το κακό που μπορεί να κάνει ο χειριστικός γονιός στο παιδί
«Για να μπορέσει να υπάρξει μια τέτοιου είδους σχέση που ζητάει ο γονιός αυτός, σημαίνει ότι το παιδί δεν έχει αυτονομηθεί. Και αυτό είναι το τίμημα που πληρώνει το παιδί ως ενήλικας: Δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του και αναρωτιέται συνεχώς για ...

Τι απέγινε το παιδάκι που τυφλώθηκε από έκρηξη χειροβομβίδας στις 29 Σεπτεμβρίου 1961;

«Η χειροβομβίδα ήταν μεταξύ των “δώρων” που είχαν διασκορπίσει οι Γερμανοί στην Ελλάδα....».

«Από μικρός ήμουν ένα περίεργο, υπερκινητικό και ανήσυχο παιδί. Το κόστος αυτών των χαρακτηριστικών το πλήρωσα, όταν βρέθηκα με παιδικούς μου φίλους σε νησίδα του ποταμού Αχελώου στο χωριό μου, όπου βρήκαμε μια εγκαταλειμμένη από τις κατοχικές δυνάμεις χειροβομβίδα. Αφού την περιεργαστήκαμε, εισπράξαμε τις συνέπειες της περιέργειάς μας. Ενας παιδικός φίλος μου νεκρός, εγώ έχασα το φως μου και η υπόλοιπη παρέα με μικροτραυματισμούς. Η χειροβομβίδα ήταν μεταξύ των “δώρων” που είχαν διασκορπίσει οι Γερμανοί στην Ελλάδα και μας άφησαν ως ενθύμια, όταν απέσυραν τα στρατεύματά τους».

Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η απώλεια της όρασης είναι απλό γεγονός. Η ζωή όμως, όταν επιθυμείς να προχωρήσεις, έχει τόση δύναμη μέσα της, που μπορεί να σε κάνει να συγκρουστείς και να υπερβείς ακόμη και τα μεγαλύτερα εμπόδια.

....................
δείτε εδώ τι απέγινε αυτό το παιδάκι