Αν όλοι μας ρίχναμε στη θάλασσα από έναν «αστερία»...

Κάποιος περπατοῦσε στὴν παραλία μετὰ ἀπὸ σφοδρὴ θαλασσοταραχὴ. Λυπήθηκε πολὺ καθὼς εἶδε τὴν ἀμμουδιὰ γεμάτη ἀπὸ ἀστερίες ποὺ τοὺς εἶχε ξεβράσει ἡ θάλασσα.

Ἄρχισε λοιπὸν προχωρώντας νὰ πετάει στὸ νερὸ ὅποιον ἀστερία ἔβρισκε μπροστά του. 
Τὸν πρόσεξε κάποιος ἄλλος περαστικὸς καὶ τὸν εἰρωνεύθηκε:

— Τὶ νομίζεις ὅτι θὰ καταφέρης; Ποιὸς νομίζεις ὅτι εἶσαι; Εσὺ θὰ ἀλλάξης τὴν κατάσταση;

Πῆρε ὁ περιπατητὴς στὰ χέρια του ἕναν ἀστερία...

— Ἡ κατάσταση ἀλλάζει γι αὐτὸν ἐδὼ, εἶπε καὶ τὸν πέταξε στὴ θάλασσα.

από paterspyridon 01 Δεκεμβρίου 2008

Το blog της μάνας Κουράγιο: ΑΜΕΑ

Μήνυμα αγωνίας αλλά και ελπίδας από μία μητέρα

με κόρη που έχει νοητική υστέρηση

Η Λυγερή Βασιλείου, μητέρα «ενήλικου παιδιού» -όπως η ίδια λέει- καθώς η κόρη της έχει νοητική υστέρηση, εδώ και τρεις μήνες βρήκε τον δικό της τρόπο έκφρασης της πραγματικότητας προς τα έξω, μέσα από το προσωπικό της blog:

 pygemos.blogspot.gr

«Σε όλους εσάς τους γονείς παιδιών με αναπηρίες, που έχετε ήδη ξεκινήσει με αγωνία έναν δρόμο δύσβατο κι ανηφορικό, θέλω να στείλω ένα μήνυμα: δεν είμαστε τυχαίοι, μας επέλεξε ο Θεός για τα δύσκολα. Η ζωή μας είναι μονόδρομος. Ας τη δεχτούμε, ας την αγαπήσουμε...».

Η Λυγερή Βασιλείου είναι μητέρα «ενήλικου παιδιού» -όπως λέει- καθώς η κόρη της έχει νοητική υστέρηση. Εδώ και τρεις μήνες βρήκε τον δικό της τρόπο έκφρασης της πραγματικότητας προς τα έξω, μέσα από το προσωπικό της ιστολόγιο (blog), με τον τίτλο «Στον Πηγαιμό για την Ιθάκη», που ήδη έχει συγκεντρώσει περισσότερες από 2.500 επισκέψεις. «Ξεκίνησα απ΄ τον Σεπτέμβριο, χωρίς να είμαι σχετική με τη λειτουργία ενός blog, ουσιαστικά στην αρχή “έπαιζα”. Σκοπός μου, ωστόσο, όταν ξεκινούσα, ήταν να προκαλέσω, να αφυπνίσω τις κρατικές υπηρεσίες, την ίδια την κοινωνία, απέναντι στα προβλήματα των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Να αλλάξω τη νοοτροπία και την προσέγγιση στο θέμα της αναπηρίας, σήμερα υπάρχει και ρατσισμός και αδιαφορία. Γι΄ αυτό, μάλιστα, και δεν χρησιμοποίησα κάποιο παρωνύμιο, βγήκα, αντίθετα, επώνυμα, όσα γράφω είναι 100% αυθεντικά», εξηγεί σήμερα στα «ΝΕΑ».
Απ΄ την ανταπόκριση που άμεσα συνάντησε, έμεινε και η ίδια εντυπωσιασμένη. Συνεχίζει πια το εγχείρημά της, «ιχνηλατεί το ανθρώπινο στίγμα», όπως λέει, σχεδόν κάθε μέρα. «Ξεκίνησα με τη “φωνή” της Μαρίας. Κουβέντες και βιώματά της, την ουσία όλης της υπόθεσης, εγώ απλά τα συγκρότησα σε γραπτό λόγο. Σιγά σιγά είδα πως όλο αυτό είχε απήχηση, επηρέασε, οπότε με ενέπνευσε και μένα περισσότερο. Ανοίχτηκα, έτσι, σε πραγματικά περιστατικά, βιώματα και άλλων συγκεκριμένων ανθρώπων, στο blog μου λαμβάνουν μέρος με πολύ αξιόλογες παρεμβάσεις τους και οι διάφοροι επισκέπτες του».
 
Η τραγική ιστορία
Η κόρη της Μαρία είναι δίδυμη με την αδελφή της Βαρβάρα και η νοητική της υστέρηση είναι συνέπεια ανοξαιμίας. Το κορίτσι δεν εμφάνισε το παραμικρό ανησυχητικό σημάδι στην υγεία της κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής της. «Ήταν ένα παιδί χαρούμενο, πανέξυπνο, φυσιολογικό, μιλούσε χωρίς πρόβλημα. Δεν είχαμε καταλάβει τίποτα, μέχρι που πήγε για πρώτη φορά σχολείο. Εκεί πια διαπίστωσα πως η μαθησιακή ικανότητά της δεν συμβάδιζε με την κοινωνική συμπεριφορά της. Μ΄ έζωσαν τα φίδια, πήγαινα στους γιατρούς και στους ειδικούς- κάποιοι μάλιστα, μού λέγαν πως... ιδέα μου είναι η ανησυχία μου!», λέει η μητέρα της. Με τη δική της υποστήριξη, η Μαρία τελείωσε με δυσκολία το Δημοτικό. «Στην εφηβεία πλέον ήταν εμφανής η ανωριμότητά της. Όταν πια, σε ηλικία 14 ετών, έγινε και το εγκεφαλογράφημα, η δυσλειτουργία οριστικοποιήθηκε...», θυμάται ψύχραιμα. Με τον ίδιο γενναίο τρόπο έκτοτε αντιμετωπίζει και η ίδια τον Γολγοθά της.

 
«Είναι πόνος μεγάλος να διαπιστώνεις πως το παιδί σου τελικά έχει ειδικές ανάγκες. Εξαρτάται, βέβαια, κι απ΄ την υποδομή που εσύ, ως άνθρωπος και γονιός, έχεις.
Στην περίπτωσή μου διαχειρίστηκα το πρόβλημα πάρα πολύ δυναμικά, το δέχτηκα απ΄ την αρχή και έζησα μέσα σ΄ αυτό, το είδα τελείως κατάφατσα, το πάλεψα. Εκείνος, δυστυχώς, που δεν μπόρεσε να το αντιμετωπίσει αν και αξιόλογος, μορφωμένος άνθρωπος, ήταν ο πατέρας της. Πάρα πολύ σύντομα, έπαθε εγκεφαλικό κι “έφυγε”, πριν από 20 χρόνια».

πηγή

 
Η Μαρία με τη φωνή της μαμάς της
ΕΙΜΑΙ Η ΜΑΡΙΑ. Ένα Ειδικό Παιδί που μεγάλωσε και έγινε μια χαρά κοπέλα. Δίδυμη αδελφή της Βαρβάρας. Είμαι Ελληνίδα πολίτης.
Ο πατέρας μου «έφυγε». Η μητέρα μου ζει, μας αγαπάει, μας φροντίζει και τις δύο. Νιώθω ωραία, ασφαλής και αγαπημένα μέσα στην τριμελή οικογένειά μας και έχω το δικό μου σπίτι. Προστατευόμενη Αυτόνομη Διαβίωση το λέμε αυτό.
Πολλές φορές, όμως, κλαίω και φωνάζω, όταν σκέπτομαι τι θα απογίνουμε, εγώ και η αδελφή μου, όταν η μάνα μας... αυτό (δεν το λέω με το όνομά του, φοβάμαι). Φωνάζω και με ακούει όλη η πολυκατοικία... Ποιος, Πρωθυπουργός, Υπουργός, Νομάρχης, Δήμαρχος, Υπεύθυνος και πότε θα με ενημερώσει για το τι θα γίνει μετά;
Έχω γνωρίσει πολλά παιδιά ΑΜΕΑ. Είναι φίλοι μου και τα αγαπώ. Εσείς δεν νοιάζεστε για τίποτα και για κανέναν μας; Αν ένα δικό σας παιδί βρεθεί στην ίδια θέση με μας, τι θα κάνετε; Καιρός δεν είναι να εφαρμόσετε πρώτοι εσείς το ελληνικό Σύνταγμα και τους Νόμους που έχουν θεσπισθεί για την προστασία μας και την προσβασιμότητά μας σε μια αξιοπρεπή ζωή, τόσο στο σήμερα όσο και στο αύριο;

Περιμένω μιαν απάντηση.
Μαρία Βασιλείου.
(Για τη μεταφορά, η μητέρα της, Λυγερή Βασιλείου)
Από το blog της Λυγερής Βασιλείου:  («Στον Πηγαιμό για την Ιθάκη»).

πηγή

 
«Τι θα γίνουν αυτά τα παιδιά, όταν χάσουν τους γονείς τους;»
ΣΗΜΕΡΑ η Μαρία πηγαίνει καθημερινά σε Μονάδα Προστατευόμενης Διαβίωσης. Λαμβάνει μέρος σε δράσεις δημιουργικής απασχόλησης και κοινωνικοποίησης, έχει μάθει γραφή κι ανάγνωση. «Είναι μια πολύ ωραία κοπέλα, χωρίς κανένα κινητικό πρόβλημα, με τις ατάκες της και πολύ πλούσιο λεξιλόγιο- αυτά που λέει ώρες ώρες είναι η πνευματική αντανάκλαση της ψυχής της. Έχει, όμως, μια παιδαριώδη συμπεριφορά, τα ενδιαφέροντά της είναι ενός παιδιού, έχει απόλυτη ανάγκη από επίβλεψη και προστασία, και πρέπει συνέχεια να της έχεις οργανωμένο πρόγραμμα, ώστε να κάνει κάτι. Εκπαιδεύτηκε, πάντως, συστηματικά, ώστε να είναι άτομο απόλυτα αυτοεξυπηρετούμενο», σημειώνει η κ. Βασιλείου. Ως γονέας ενός τέτοιου παιδιού, δεν κρύβει πως αγωνιά περισσότερο για το αβέβαιο, όπως το προβλέπει, μέλλον του. «Για την ώρα, είναι εξασφαλισμένη η απασχόλησή της σε Μονάδα Προστατευόμενης Διαβίωσης· στο μέλλον, όμως, ύστερα από μένα, θα είναι; Εδώ θα πρέπει να παίξει καταλυτικό ρόλο η Πολιτεία, να κατοχυρώσει το πλαίσιο στήριξης των ατόμων με αναπηρία, να εφαρμόσει, δηλαδή, το ίδιο το Σύνταγμα για τη διά βίου υποστήριξή τους. Διαφορετικά, όσα απ΄ αυτά μεγάλωσαν με τους γονείς τους, δεν έχουν καμία απολύτως τύχη χωρίς αυτούς...».
πηγή

Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των ΑμεΑ, ΟΗΕ, 1975

Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι απαραβίαστη.

Πρέπει να είναι σεβαστή και να προστατεύεται.

1. Ο όρος “ανάπηρο άτομο” σημαίνει κάθε άτομο ανίκανο να επιβεβαιώσει από μόνο του, ολικά ή μερικά, τις αναγκαιότητες για μια κανονική ατομική και κοινωνική ζωή, εξαιτίας μειωμένων σωματικών ή πνευματικών δυνατοτήτων που έχει εκ γενετής ή όχι.

2. Τα ανάπηρα άτομα θα απολαμβάνουν όλα τα δικαιώματα που προβάλλονται σ’ αυτή τη Διακήρυξη. Αυτά τα δικαιώματα θα αποδοθούν σ’ όλα τα ανάπηρα άτομα, χωρίς οποιαδήποτε εξαίρεση και χωρίς θρησκείας, πολιτικών ή άλλων γνωμών, εθνικής ή κοινωνικής καταγωγής, οικονομικής κατάστασης, γέννησης ή όποιας άλλης κατάστασης που αφορά στο ίδιο το ανάπηρο άτομο ή την οικογένειά του.

3. Τα ανάπηρα άτομα έχουν το κληρονομικό δικαίωμα σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς τους. Τα ανάπηρα άτομα, οποιαδήποτε κι αν είναι η προέλευση, η φύση και η σοβαρότητα των μειονεκτημάτων και ανικανοτήτων τους, έχουν τα ίδια θεμελιώδη δικαιώματα με τους συμπολίτες της ίδιας ηλικίας, που συνεπάγεται πρώτα και κύρια το δικαίωμα να απολαμβάνει μια καθώς πρέπει ζωή, όσο το δυνατό κανονική και πλήρη.

4. Τα ανάπηρα άτομα έχουν τα ίδια πολιτικά δικαιώματα όπως οι άλλοι άνθρωποι. Η παράγραφος 7 της Διακήρυξης των δικαιωμάτων των πνευματικά καθυστερημένων ατόμων που αφορά σε κάθε πιθανό περιορισμό ή καταστολή των δικαιωμάτων των ατόμων αυτών, εφαρμόζεται και για τα πνευματικά ανάπηρα άτομα.

5. Τα ανάπηρα άτομα δικαιούνται να απολαμβάνουν τα μέτρα που σχεδιάστηκαν για να τα καταστήσουν ικανά να γίνουν όσο το δυνατόν αυτοδύναμα.

6. Τα ανάπηρα άτομα έχουν το δικαίωμα για ιατρική, ψυχολογική και λειτουργική μεταχείριση, συμπεριλαμβανομένων προσθετικών και υποβοηθητικών συσκευών, για ιατρική και κοινωνική αποκατάσταση, για εκπαίδευση, για επαγγελματική κατάρτιση και αποκατάσταση για βοήθεια, για συμβουλευτική, για υπηρεσίες τοποθέτησης σε εργασία και για άλλες υπηρεσίες που θα τα καταστήσουν ικανά να αναπτύξουν τις ικανότητες και δεξιότητές τους στο ανώτατο όριο και θα επισπεύσουν τη διαδικασία της κοινωνικής ενσωμάτωσης ή επανενσωμάτωσής τους.

7. Τα ανάπηρα άτομα έχουν το δικαίωμα για οικονομική και κοινωνική ασφάλιση και για ένα καθώς πρέπει επίπεδο ζωής. Έχουν το δικαίωμα, σύμφωνα με τις ικανότητές τους, να εξασφαλίσουν και να διατηρήσουν την εργασία ή να ενασχοληθούν με ένα επάγγελμα που να ανταμείβεται, χρήσιμο και παραγωγικό, και να συμμετέχουν σε εμπορικές ενώσεις.

8. Τα ανάπηρα άτομα έχουν το δικαίωμα οι ειδικές ανάγκες τους να λαμβάνονται υπόψη σ’ όλα τα επίπεδα του οικονομικού και κοινωνικού προγραμματισμού.

9. Τα ανάπηρα άτομα έχουν το δικαίωμα να ζουν με τις οικογένειές τους ή τους θετούς γονείς και να λαμβάνουν μέρος σ’ όλες τις κοινωνικές, δημιουργικές ή ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Κανένα ανάπηρο άτομο δε θα υπόκειται, όσο αφορά στην κατοικία του, σε διαφορετική μεταχείριση άλλη από εκείνη που απαιτείται από την κατάστασή του ή από τη βελτίωση αυτής. Εάν η παραμονή ενός αναπήρου ατόμου σε ένα ειδικό ίδρυμα είναι απαραίτητη, το περιβάλλον και οι συνθήκες ζωής σ’ αυτό θα είναι όσο το δυνατό πλησιέστερες με εκείνες της κανονικής ζωής ενός συνομηλίκου του.

10. Τα ανάπηρα άτομα θα προστατεύονται από κάθε εκμετάλλευση, κάθε κανονισμό και κάθε μεταχείριση διακριτικής, υβριστικής ή υποβαθμισμένης φύσης.

11. Τα ανάπηρα άτομα θα μπορούν να δεχτούν νόμιμη βοήθεια, όταν τέτοια βοήθεια αποδειχθεί απαραίτητη για την προστασία των ατόμων τους και της περιουσίας τους. Εάν δικαστικές διαδικασίες έχουν θεσπισθεί εναντίον τους, η νομική διαδικασία που ακολουθείται θα λάβει πλήρως υπόψη τη σωματική και την πνευματική κατάστασή τους.

12. Για κάθε θέμα που αφορά στα δικαιώματα των αναπήρων ατόμων είναι χρήσιμο να ζητείται η συμβουλή των οργανισμών των αναπήρων ατόμων.

13. Τα ανάπηρα άτομα, οι οικογένειές τους και οι κοινότητες θα πληροφορηθούν πλήρως με όλα τα κατάλληλα μέσα για τα δικαιώματα που περιέχονται σε αυτή τη Διακήρυξη.
.

Πηγή: Disabled.GR
(Στο Disabled.GR θα βρείτε Διεθνείς Συμβάσεις, Διακηρύξεις και Κανονισμοί Προστασίας Σχετικά µε την Αναπηρία)