Tuesday 17 March 2020

ASCOLTA / ΑΚΟΥΣΤΕ: Επιστολή από τον κορωνοϊό!

Με ελληνικούς υπότιτλους 
και ολόκληρο το κείμενο.
                          
Σταματήστε! 
Απλά, ΣΤΟΠ, μην κουνιέστε.
Δεν είναι ένα αίτημα. Είναι υποχρέωση.
Είμαι εδώ για να σας βοηθήσω.
Αυτό το υπερηχητικό βουνό έχει καταναλώσει τις ράγες.
Φτάνει πια τρένα, σχολεία, εμπορικά κέντρα, συναντήσεις.

Έχουμε σπάσει τον τρελό ανεμοστρόβιλο των ψευδαισθήσεων και των υποχρεώσεων που σ’ εμπόδισαν να υψώσεις τα μάτια στον ουρανό, να δεις τα αστέρια ν’ ακούσεις την θάλασσα, να αφεθείς στα κελαηδίσματα των πουλιών, να κυλήσεις στα λιβάδια, να κόψεις ένα μήλο από το δέντρο, να γελάσεις σε κάποιο ζώο στο δάσος, να πάρεις ανάσα στο βουνό, να ακούσεις την κατανόηση.

Αναγκαστήκαμε να το σπάσουμε.
Δεν μπορείτε ν’ αντικαταστήσετε τον ΘΕΟ.
Η υποχρέωσή μας είναι αμοιβαία.
Όπως ήταν πάντα, αν και… το έχετε ξεχάσει.

Θα διακόψουμε αυτή την μετάδοση, την ατέλειωτη κακόφωνη αυτή μετάδοση των χωρισμών και των περισπασμών, για να σας φέρουμε αυτή την είδηση.

Δεν είμαστε καλά, κανένας από μας, όλοι εμείς υποφέρουμε.
Το προηγούμενο έτος οι φωτιές που έκαψαν τα πνευμόνια της Γης δεν σας σταμάτησαν.
Ούτε τα παγόβουνα που λιώνουν, ούτε οι πόλεις σας που βουλιάζουν, ούτε η συνειδητοποίηση πως είστε οι μοναδικοί υπαίτιοι της έκτης μαζικής εξαφάνισης.

Δεν μ’ ακούσατε.
Είναι δύσκολο ν’ ακούτε ότι είστε τόσο απασχολημένοι, πολεμώντας να ανεβείτε όσο πιο ψηλά γίνεται στις σκάλες της άνεσης που έχετε χτίσει.
Τα θεμέλια καταρρέουν, λυγίζουν κάτω απ’ το βάρος των ψεύτικων επιθυμιών σας.
Εγώ θα σας βοηθήσω.

Θα φέρω τις πύρινες καταιγίδες στο σώμα σας, θα καταποντίσω τα πνευμόνια σας, θα σας απομονώσω όπως μία πολική αρκούδα πάνω σ’ ένα παγόβουνο σε ανοιχτή θάλασσα.

Μ’ ακούτε τώρα;

Δεν είμαστε καλά. Δεν είμαι ένας εχθρός.
Είμαι ένας αγγελιαφόρος, είμαι ένας σύμμαχος, είμαι η δύναμη που θα επαναφέρει την ισορροπία.

Τώρα θα πρέπει να μ’ ακούσετε, ουρλιάζω για να σταματήσετε!
Σταματήστε, σιωπάτε, ακούστε.

Τώρα υψώστε τα μάτια στον ουρανό. Πώς σας φαίνεται;
Δεν υπάρχουν πια αεροπλάνα.
Πόσο σας χρειάζεται για να είστε καλά και να απολαύσετε το οξυγόνο που παίρνετε;
Δείτε τον Ωκεανό. Πώς είναι; 
Δείτε τα ποτάμια. Πώς είναι; 
Δείτε τη γη. Πώς είναι;
Δείτε τον εαυτό σας. Πώς είστε;
Δεν μπορεί να είσαι υγιής σ’ ένα άρρωστο οικοσύστημα.
Σταμάτα.

Πολλοί φοβούνται τώρα.
Μην δαιμονοποιήσετε, μην δώσετε δύναμη στον φόβο και μην τον αφήσετε να σας καταβάλει.
Αφήστε τον να σας μιλήσει, ακούστε την σοφία του.
Μάθετε να γελάτε με τα μάτια.
Θα σας βοηθήσω, αν μ’ ακούσετε.

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Κορωνοϊός: Το σημείωμα του Δημήτρη - Πώς μπορεί κάποιος να βοηθήσει ανθρώπους του αμέσου περιβάλλοντός του

Σημείωμα σε είσοδο πολυκατοικίας, που δίνει το παράδειγμα και μας γεμίζει ελπίδα!
Ο Δημήτρης άφησε αυτό το σημείωμα στην είσοδο της πολυκατοικίας του:
Την πρώτη ευθύνη και την μεγαλύτερη δύναμη στην καταπολέμηση του κορωνοϊού την έχουμε ΕΜΕΙΣ οι πολίτες. 
Ο καθένας μας ξεχωριστά, η κάθε μία μικρή κοινότητα, η κάθε γειτονιά, έχει την υποχρέωση να συμμορφωθεί στα μέτρα κοινωνικής απόστασης και εγκλεισμού στο σπίτι.
Μόνο έτσι, μόνο αν ο καθένας μας κάνει το χρέος, ως άτομο, τότε όλοι μαζί, ως σύνολο, θα “σκοτώσουμε” τον κορωνοϊό.
Το σημείωμα του Δημήτρη είναι ένας τέτοιο παράδειγμα προς μίμηση. Αναρτήθηκε στην πλατφόρμα του reddit από τον χρήστη giorgosl και μας δείχνει πώς μπορεί ένα άτομο να βοηθήσει τους ανθρώπους στο άμεσο περιβάλλον του.
Ας κάνουμε όλοι ό,τι κάνει ο Δημήτρης. 
Ας σκεφτούμε και τον διπλανό μας, που πιθανώς έχει μεγαλύτερη ανάγκη προστασίας, εκτός από τον εαυτό μας και την οικογένειά μας.
Ο κορωνοϊός είναι τόσο δυνατός, όσο ο πιο αδύναμος κρίκος στην κοινωνική μας αλυσίδα.

Πηγή
το βρήκαμε στην αγαπημένη μας Ιδεοπηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Κύριε των Δυνάμεων...! Επιτέλους, λύσαμε το πρόβλημα της μετάδοσης του κορωνοϊού!

Τέλος οι Επτά Προσευχές του Ημερονυκτίου, οι Κατανυκτικοί Εσπερινοί, τα Απόδειπνα, οι Προηγιασμένες, οι Χαιρετισμοί, οι Ώρες, το Μέγα Απόδειπνο...

Μόνο τις Κυριακές 7-8 το πρωί μια fast-track Θεία Λειτουργία, και πολύ μας είναι. (Και θα μας την έχουν και στημένη τα τηλεοπτικά συνεργεία για να μας βγάλουν στον αέρα απαιτώντας να μάθουν γιατί πήγαμε, γιατί πεταχτήκαμε να μεταλάβουμε, εμείς οι ανεύθυνοι-ολετήρες της κοινωνίας, και ας τηρούμε όλους τους κανόνες υγιεινής και του αυτοπεριορισμού)
Τέλος και από την τηλεόραση, προφανώς, το "Κύριε των Δυνάμεων", το "Τη Υερμάχω", και όλα τα άλλα τα παρωχημένα και σκοταδιστικά, αφού η βασική εστία της μετάδοσης του κορωνοϊού, δηλαδή οι Ακολουθίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, σίγησαν.

Το αίσθημα της ανακούφισης είναι διάχυτο στην ελληνική κοινωνία αφού οι τρελλόγριες και οι τρελλόγεροι (που ξημεροβραδιάζονταν στις εκκλησίες) θα κλειστούν, επιτέλους, στο σπίτι.
Ξύπνησα ήσυχη σήμερα, επειδή η τετράγωνη λογική επικράτησε και ο γόρδιος δεσμός κόπηκε.
Επιτέλους!!
Αλλά.....

  • Μέχρι χτες ακόμα, τα πήγαινε - έλα με την Ιταλία ήταν ελεύθερα, χωρίς κανέναν έλεγχο, κανέναν περιορισμό.

  • Τα παιδιά που γύρισαν από τις πολυήμερες εκδρομές στο εξωτερικό, άφετα τριγυρίζουν.

  • Οι επισκέπτες του Μιλάνου, ανενόχλητοι (γουναράδες και κυρίες).
  • Και η Μόρια;;;

Το κολαστήριο αυτό, δεν εμπίπτει στα σοφά σχέδια των ιθυνόντων.
Η Μόρια (οι Μόριες) κάνουν τσιζ, καίνε.

Δεν άκουσα κανέναν κληρονόμο του Διαφωτισμού (που όλα τα ξέρει, όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει, και όλα τα κάνει τέλεια) να μιλάει γι αυτήν.
Όλη τους τη δυναμική την ξόδεψαν στον "ιερό πόλεμο" κατά των Χαιρετισμών της Παναγίας, που θα μπορούσε τουλάχιστον να τελούνται, κεκλεισμένων των θυρών, ώστε να μεταδίδονται από την τηλεόραση.

Οι δύστυχοι άνθρωποι εκεί δεν είναι συνωστισμένοι;
Μήπως τηρούν την δίμετρη απόσταση μεταξύ τους;
Αλλά η Μόρια είναι δύσκολο πρόβλημα, είναι μπελάς άλυτος. 

Μην αναφέρεστε σε τέτοια προβλήματα, κάντε σουτ.
Στριμώξτε τους "παπάδες" να φανεί ότι κάτι κάνουμε. 
Οι "παπάδες" έχουν ευαισθησία, εύκολα θα τους τουμπάρουμε.

Ουφ, ησύχασα επιτέλους!!!
(Αχ, πατέρα... ευτυχώς που έφυγες, πριν τα δεις και αυτά....)
☦ ☦ ☦ ☦ ☦ ☦ ☦
Ο Αγγελικός Ύμνος του Μεγάλου Αποδείπνου

https://www.youtube.com/watch?v=SsZVki6Weww&list=RDSsZVki6Weww&start_radio=1&t=10




Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki