Ελύτης: Η ποδηλάτισσα - Odysseas Elytis: La cycliste

Το δρόμο πλάι στη θάλασσα περπάτησα
που 'κανε κάθε μέρα η ποδηλάτισσα.

Βρήκα τα φρούτα που 'χε στο πανέρι της, 

το δαχτυλίδι που 'πεσε απ' το χέρι της.

Odysseas Elytis : La cycliste

Βρήκα το κουδουνάκι και το σάλι της, 

τις ρόδες, το τιμόνι, το πεντάλι της.

Βρήκα τη ζώνη της, βρήκα σε μιαν άκρη, 

μια πέτρα διάφανη που 'μοιαζε με δάκρυ.

Τα μάζεψα ένα ένα και τα κράτησα 

κι έλεγα πού 'ναι πού 'ναι η ποδηλάτισσα.

Την είδα να περνά πάνω απ' τα κύματα, 

την άλλη μέρα πάνω από τα μνήματα.

Την τρίτη νύχτωσ' έχασα τ' αχνάρια της, 

στους ουρανούς άναψαν τα φανάρια της. 

«Οι γονείς σταμάτησαν να μας λένε να διαβάζουμε»

Τα «ζόρια» που περνά η ελληνική οικογένεια δεν αφήνουν ανεπηρέαστους τους μαθητές και τις πανελλαδικές εξετάσεις

Κάποιοι έχουν και τους δύο γονείς τους ανέργους,
σε άλλες οικογένειες οι γονείς είναι εργαζόμενοι μεν,
απλήρωτοι για μήνες δε.

Το Καματερό δεν ήταν ποτέ μια πλούσια περιοχή. Εδώ οι επιπτώσεις της κρίσης ήταν ήδη ορατές όταν για πολύ κόσμο ήταν απλά ένα θέμα στο δελτίο ειδήσεων. Οι μαθητές της Γ’ Λυκείου στο 1ο Λύκειο Καματερού δεν θα πάνε πενθήμερη εκδρομή, κάτι πους τους στενοχωρεί μεν, δεν είναι όμως το βασικό τους πρόβλημα. Κάποιοι έχουν και τους δύο γονείς τους ανέργους, σε άλλες οικογένειες οι γονείς είναι εργαζόμενοι μεν, απλήρωτοι για μήνες δε. Σχεδόν σε όλα τα σπίτια τα ζητήματα της επικαιρότητας και της οικονομίας είναι καθημερινό θέμα συζήτησης. «Οι γονείς μας ασχολούνται πλέον τόσο πολύ με αυτά τα ζητήματα που έχουν σταματήσει να μας λένε να διαβάζουμε» λένε.
«Οι μαθητές ετοιμάζονται για τις πανελλαδικές εξετάσεις έχοντας στο μυαλό τους σπουδές εντός Αττικής ή στρατιωτικές και αστυνομικές σχολές, επιλογές με αποκλειστικό κριτήριο τη "σιγουριά" που προσφέρουν» λέει ο Δημήτρης, πρόεδρος του 15μελούς συμβουλίου του 1ου Λυκείου Καματερού. Σκέφτεται ότι, ακόμη και να περάσει σε κάποιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ, πάντα εντός Λεκανοπεδίου, «θα δουλέψω το καλοκαίρι και ύστερα σκέφτομαι να κάνω αμέσως τη στρατιωτική μου θητεία με την ελπίδα ότι όταν απολυθώ τα πράγματα στα οικονομικά της οικογένειας θα έχουν κάπως φτιάξει». Η περίπτωση του Δημήτρη και του Καματερού δεν είναι μοναδική. Ενα οδοιπορικό σε σχολεία της Δυτικής Αθήνας, του κέντρου, ακόμη και περιοχών που φαινομενικά είναι «υπεράνω πάσης υποψίας» όπως η Ηλιούπολη, δείχνει ότι τα «ζόρια» που περνά η μέση ελληνική οικογένεια κάθε άλλο παρά ανεπηρέαστα αφήνουν τα παιδιά της.

Πολυτέλεια τα φροντιστήρια

Στο Καματερό τα ιδιαίτερα μαθήματα ήταν ούτως ή άλλως σπάνια ως ανύπαρκτα. Κάποιοι μαθητές σταμάτησαν και τα φροντιστήρια. Οι περισσότεροι από όσες οικογένειες δεν το έκαναν έχουν μειώσει τις ώρες ή απλά χρωστούν χρήματα. «Κάποιοι καθηγητές φροντίζουμε να κάνουμε έξτρα μάθημα εκτός σχολικού ωραρίου για όσα παιδιά το επιθυμούν» λέει η κυρία Μάρω Δημάκου, φιλόλογος, η οποία έχει παρατηρήσει πως «ειδικά σε μαθήματα όπως η έκθεση αργά ή γρήγορα η συζήτηση μέσα στην τάξη περιστρέφεται γύρω από την επικαιρότητα».

«Δεν είναι θέμα κόντρας ανάμεσα σε σχολεία και φροντιστήρια. Με την τεράστια δυσκολία που έχουν τα θέματα των πανελλαδικών εξετάσεων, λ.χ. στα μαθηματικά κατεύθυνσης, οι διδακτικές ώρες του σχολείου δεν αρκούν. Την ίδια στιγμή θεσμοί όπως η πρόσθετη διδακτική στήριξη που παρέχονταν δωρεάν στο σχολείο έχουν καταργηθεί. Αυτό σημαίνει πως το παιδί του γονέα που δεν έχει να πληρώσει ξεκινά με ένα μειονέκτημα» σχολιάζει από την πλευρά του ο μαθηματικός και πρόεδρος της Ε' ΕΛΜΕ (Πετράλωνα, Ταύρος κτλ.) της Αθήνας κ. Σταμάτης Νικολάου.

Ανεξάρτητα αν οι συζητήσεις μεταξύ μαθητών και καθηγητών για την επικαιρότητα προβλέπονται από τη σχολική ύλη, αυτό το οποίο προκύπτει ως συμπέρασμα είναι η απαξίωση των μαθητών για τους πολιτικούς. Απόρροια της ηλικίας και όσων ακούνε στο σπίτι τους; «Κάθε άλλο» λέει ο Γιώργος, μαθητής της Γ' Λυκείου στο 1ο Λύκειο του Καματερού. «Εμένα θα μου άρεσε...

Ωραίοι Έλληνες: Σωκράτης

αὐτὸς δὲ περὶ τῶν ἀνθρωπείων ἀεὶ διελέγετο σκοπῶν τί εὐσεβές, τί ἀσεβές, τί καλόν, τί αἰσχρόν, τί δίκαιον, τί ἄδικον, τί σωφροσύνη, τί μανία, τί ἀνδρεία, τί δειλία, τί πόλις, τί πολιτικός, τί ἀρχὴ ἀνθρώπων, τί ἀρχικὸς ἀνθρώπων, καὶ περὶ τῶν ἄλλων, ἃ τοὺς μὲν εἰδότας ἡγεῖτο καλοὺς κἀγαθοὺς εἶναι, τοὺς δ’ ἀγνοοῦντας ἀνδραποδώδεις ἂν δικαίως κεκλῆσθαι.

(Ξενοφώντα Απομν. Α' α , 16)

    Γεννήθηκε στην Αθήνα το 470 π.Χ. Δεν εγκατέλειψε ποτέ την πόλη του παρά μόνο για να συμμετάσχει σε στρατιωτικές αποστολές. Πέθανε το 399 π.Χ. αλλά το τέλος του ήταν ο λαμπρότερος θρίαμβος της διδασκαλίας του.

    Ήταν άσκημος, κοντός φαλακρός και κοιλαράς. Δεν έγραψε τίποτα στη ζωή του. Ό,τι ξέρουμε γι' αυτόν το οφείλουμε στον Ξενοφώντα, στον Πλάτωνα και στον Αριστοτέλη.
Ήταν αμείλικτος εχθρός των σοφιστών. Δεν αποδεχόταν τον υποκειμενισμό και τον σχετικισμό τους. 

Γι' αυτόν οι ηθικές έννοιες έχουν αντικειμενική αξία. Η αρετή διδάσκεται. Κανείς δεν γίνεται με τη θέλησή του κακός, αλλά από άγνοια του καλού.

    Σοφός είναι μόνο ο Θεός. Ο άνθρωπος είναι μόνο φιλόσοφος, δηλαδή αναζητητής της αλήθειας. Βάση της φιλοσοφίας του η αυτογνωσία, το "γνώθι σαυτόν". Μέσω αυτής οδηγείται στο "εν οίδα ότι ουδέν οίδα".
    Η διδακτική του μέθοδος ήταν πρωτότυπη. Ξεκινά τη συζήτηση προσποιούμενος πως δεν γνωρίζει την αλήθεια και ζητά να τη μάθει μέσα απ' το διάλογο. Βέβαια, στην πορεία αποδεικνύεται το αντίθετο ("σωκρατική ειρωνεία"). Στη συνέχεια, οδηγεί τον συνομιλητή του να ανακαλύψει προοδευτικά την αλήθεια ("μαιευτική").

Ασκαρδαμυκτί
Σχετικά:

• 5 Μαρτίου του 339 π.Χ Έφυγε "ο Πολίτης του Κόσμου" για τον "Κόσμο των Ιδεών"
• Έρωτας είναι πόθος και κίνητρο για το ωραίο και αληθινό
• Σωκράτους Φιλοσόφου Επιστολή, «Προς Βατοπεδινούς»