Ένα «μπράβο» , να μου έλεγες ρε μάνα...

... χωρίς «αλλά»

Ένα μπράβο ρε μάνα! Ένα μπράβο σκέτο να άκουγα από το στόμα σου μια φορά!
Για ότι τελοσπάντων έχω καταφέρει κι ας μην είναι μέσα από τα δικά σου πρότυπα βγαλμένο.
Για την πρόοδο μου στο σχολείο, και το πτυχίο μου στις ξένες γλώσσες.

Για το ότι κατάφερα να σπουδάσω, να το πάρω το πτυχίο, για τη δουλειά μου που δε μου χαρίστηκε αλλά μόνη μου την κέρδισα! Που ξυπνάω κάθε μέρα αχάραγα για να τα ετοιμάσω όλα και ποτέ δεν έχω αργήσει!
Για τα παιδιά μου, που μόνη μου τα μεγαλώνω με τα λάθη μου και τα σωστά μου, και αν χώρισα τι πειράζει, κοίτα τα! Πόσο χαμογελαστά είναι, θλίψη από τα μάτια τους δε στάζει!
Για το κουράγιο που βρήκα και έφυγα από το νυφικό μου σπίτι, αλήθεια πως άντεχες να με βλέπεις διαρκώς και επί χρόνια κλαμένη;

Ένα μπράβο, που δεν αφήνω το άγχος να με καταβάλλει, που τη ζωή παλεύω και συνεχίζω να χαμογελάω! Που τις φουρτούνες μόνη μου ξεπερνάω χωρίς βοήθεια ποτέ, όχι μόνο από σένα δε ζητάω, αλλά από κανέναν!

Για το σπίτι μου που μόνη μου το πληρώνω, α και ξέχασα να σου πω! Πήρα και καινούριο κρεβάτι με στρώμα ορθοπεδικό γιατί η μέση μου με πονούσε και ξύπναγα πιασμένη από το παλιό φοιτητικό. Κρεβάτι διπλό, καινούριο και ας μην κατάφερα ποτέ μου να μάθω να το στρώνω «ατσάκιγα», κάθε πρωί όπως εσύ!

Για τα βράδια μου που ξαπλώνω μόνη μου, ενώ εσύ είχες και έχεις πάντα τον πατέρα συντροφιά. Και κάτι νύχτες είναι πολύ δύσκολες μαμά, όχι μόνο όταν τα παιδιά είναι άρρωστα και το μυαλό τρέχει για το που θα αφήσεις το ένα για να τρέξεις με το άλλο στο νοσοκομείο αν χρειαστεί! Και για εκείνες τις νύχτες που το μυαλό γυρνάει σε φόβους για μια υπόλοιπη ζωή χωρίς μοίρασμα, γεμάτη ευθύνες και υποχρεώσεις με μόνο στήριγμα, τον ευάλωτο εαυτό μου!

Για τις βόλτες μου, τα ταξίδια μου, τη διασκέδαση μου που πάω είτε μόνη μου, είτε με τα παιδιά, γιατί η ζωή συνεχίζεται, όπως λέει και ο μπαμπάς. Τη ζωή μου, εγώ την ορίζω πια και θα τη ζήσω όπως μπορώ καλύτερά για μένα, μαμά!

Ένα μπράβο σκέτο, από εκείνα που φρόντισαν ευτυχώς να μου πουν δύο τρεις ξένοι, οι καθηγητές μου, οι δάσκαλοι των παιδιών μου, μια γνωστή στο δρόμο, ο προϊστάμενος μου, μα εσύ δεν το πες ποτέ, μαμά!

loveletters.gr

Γράφει η Βίκυ Πλευρίτη

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Καλοκαίρι στο χωριό! Γεμιστά, πετρογκάζ, πράσινο σαπούνι, κοτούλες ...

“Να πίνεις ρακή μέσα σε ένα αυτοσχέδιο ποτήρι από λεπτές φλούδες μανταρινιού, προσθέτοντας φέτες αγγουριού από το χωράφι κάποιου συγχωριανού”. 

Ακούγοντας τη λέξη “καλοκαίρι”, ενεργοποιούνται σχεδόν ταυτόχρονα, όλες οι αισθήσεις που ξεπηδούν από στιγμές που κάποτε όλοι ζήσαμε... 

Είδαμε, μυρίσαμε, αγγίξαμε, γευτήκαμε.

Πολλοί συμφωνούν πως είναι η ομορφότερη εποχή του χρόνου. Όταν το καλοκαίρι δεν συνδέεται με τον τσιμεντένιο χαρακτήρα της πόλης, ανασύρει εικόνες που θα μπορούσαν να συναγωνιστούν ακόμη και το πιο ειδυλλιακό μέρος του κόσμου. 

Προσωπικά, οι μνήμες από καλοκαιρινά βιώματα είναι πολλές, όπως πολλά είναι και τα καλοκαίρια κάθε Έλληνα, στα οποία όλες οι αισθήσεις χωρούν και στροβιλίζονται, πλέκονται και καταλήγουν στο ότι αυτή η εποχή του χρόνου είναι πράγματι, μαγική αν την ζήσουμε στο σωστό μέρος.

Στο δικό μου καλοκαίρι, κερδίζει η αίσθηση της όσφρησης. Το χώμα, τα φρούτα, το αντηλιακό, ακόμη και η νύχτα, ο αέρας μυρίζουν διαφορετικά αυτή την εποχή του χρόνου. 

Και όλες αυτές οι μυρωδιές με την σειρά τους, ξυπνούν και τις υπόλοιπες αισθήσεις. Το τριζόνι για παράδειγμα, είναι απόλυτα συνδεδεμένο με το καλοκαίρι. 

Ο ήχος του από τα αρχαία χρόνια, θεωρείται ότι συντροφεύει τις ζεστές νύχτες της Μεσογείου, ενώ δεν ήταν λίγοι οι ρομαντικοί ποιητές που είχαν αφιερώσει πολύ μελάνι, αναλύοντας το ιδιαίτερο φωνητικό χάρισμα του γρύλου.

Τιμητική θέση στο ελληνικό καλοκαίρι κατέχουν όμως, και τα τζιτζίκια. Η αίσθηση που αφήνει μία ζεστή ημέρα στο τέλος της, συνοδεύεται πάντοτε από αυτό το άκουσμα. Από μικρή σε κάθε ταξίδι προς το χωριό, ένιωθα ότι το καλοκαίρι ξεκινούσε αμέσως μόλις περνούσαμε από μία χαρακτηριστική στροφή, στην οποία, κάπου ανάμεσα στα δέντρα στηνόταν μία ολόκληρη χορωδία.

Οι αναμνήσεις προκύπτουν αβίαστα και επιστρέφουν και πάλι στην κυρίαρχη όσφρηση. Οι μυρωδιές από την κουζίνα της γιαγιάς, όλα εκείνα τα αρώματα από τα χόρτα, τα γεμιστά, τους ανθούς, τις τηγανητές πατάτες στο πετρογκάζ. 

Μία ιδιαίτερη, αλλά υπαρκτή οσφρητική εικόνα ξυπνάει κάθε φορά που σκέφτομαι το καλοκαίρι στο χωριό. 

Δεν είναι άλλη από την μυρωδιά που άφηνε κάθε ζεστό πρωί μετά το ντους, το αγαπημένο κίτρινο σαμπουάν για “όχι πια δάκρυα”.

Καλοκαίρι είναι ένα σωρό εικόνες, μαζεμένες στο μυαλό του καθενός από εμάς. 

“Το μάζεμα αχιβάδων για να μαγειρέψει η γιαγιά”, “οι μεγάλες φέτες από καρπούζι που λερώνουν τα καθαρά ρούχα”, “οι απογευματινές βόλτες στο αλώνι”, “τα μεγάλα μακροβούτια”, “οι νυχτερινοί περίπατοι σε κάποιο παραθαλάσσιο εξωκλήσι”. 

Ένα καλοκαίρι στο χωριό ίσως, υπενθυμίζει πως είναι από τις λίγες φορές που έχουμε την όρεξη να ακούσουμε τους κόκορες να λαλούν, που θέλουμε να ξυπνήσουμε μαζί τους, να βγούμε έξω και να εκμεταλλευτούμε κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται μέσα στην ημέρα.

Με αυτό τον τρόπο καλλιεργούνται οι ξεχωριστές εικόνες που συνδυάζουν αισθήσεις. Από μία απλή αλλά γεμάτη στιγμή γεννιούνται οι καλοκαιρινοί έρωτες, τα έντονα σκιρτήματα, οι δυνατές αναμνήσεις που δημιουργούνται μόνο, μέσα σε λίγες ημέρες του χρόνου, όσο κρατάει ένα καλοκαίρι. 

Οι ομορφότερες ιδέες και στιγμές αυτής της εποχής συλλαμβάνονται σε ένα μπαλκόνι, σε μία παραλία, σε μία ταράτσα με θέα που εμπνέουν να δοκιμάσουμε κάτι για πρώτη φορά... Την πρώτη τσιχλόφουσκα, το πρώτο τσιγάρο, το πρώτο φιλί.

Ό,τι ξεκινά από τις αισθήσεις, γίνεται μεγαλειώδες. 

Και το καλοκαίρι είναι μια εποχή που μας ωθεί να ζήσουμε τα πάντα πιο έντονα, με όλη μας την ψυχή, και με κάθε πειραματισμό. Ένα παράδειγμα είναι αυτό ενός πατέρα με τον μικρό του γιο πέρσι το καλοκαίρι. 

Παρότι οικονομικά ευκατάστατος, προσπαθούσε να μάθει στο παιδί πώς να μαζεύει σύκα για να τα πουλάει από χωριό σε χωριό με το ποδήλατο. Ποιος θα περίμενε να ακούσει την παράδοση ενός μαθήματος για την αποφυγή της ευνοιοκρατίας μέσα σε ένα χαλαρό μεσημέρι; Κι όμως, η έμπνευση μπορεί να δοθεί από την "αφή" της άμμου... Στην αρχή μίας ζεστής, καλοκαιρινής ημέρας.

Ας "μυρίσουμε" ένα ακόμα καλοκαίρι!

pathfinder

Συνταγές για να είναι Ενυδατωμένα τα Παιδιά το Καλοκαίρι

Η ενυδάτωση είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη για τα παιδιά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. 

Καθώς η ζέστη κορυφώνεται και οι θερμοκρασίες γίνονται ακόμη πιο υψηλές, οι γονείς πρέπει να έχουν ένα πλάνο για να κρατούν τα παιδιά μακριά από την αφυδάτωση. Ιδού μερικοί διασκεδαστικοί τρόποι για να κρατήσετε τα παιδιά ενυδατωμένα και το καλοκαίρι.

Γρανιτάκια λεμόνι, απόλυτα υγιεινά και νόστιμα

Νόστιμα παγάκια-γρανιτάκια.
Από τα πιο νόστιμα, fun και ενυδατικά επιδόρπια για το καλοκαίρι, είναι και τα σπιτικά παγάκια που μπορεί να περιέχουν χυμό, μικρά κομματάκια φρούτων ή και λίγο γάλα. 

Μπορείτε να τα φτιάξετε εύκολα μόνοι σας, να προσθέσετε ξυλάκια και να δημιουργήσετε τις δικές σας πολύ ενυδατικές και λαχταριστές μίνι γρανίτες.

Δροσερά smoothies.
Τα smoothies με φρούτα και λίγο γάλα μπορούν να γίνουν ο αγαπημένος φίλος των παιδιών το καλοκαίρι. 

Τα φρέσκα smoothies, όπως και οι φυσικοί χυμοί είναι ένας σούπερ τρόπος για να αποφύγουν τα παιδιά σας την αφυδάτωση και να πάρουν όλες τις βιταμίνες και τα θρεπτικά συστατικά των φρούτων.

Γάλα και πάλι γάλα.
Το γάλα είναι απαραίτητο για τη σωστή ανάπτυξη του παιδιού, αλλά και την ενυδάτωσή του. Εκτός όμως από την αποφυγή της αφυδάτωσης οι πρωτεΐνες που περιέχει το γάλα δίνουν στο παιδί ενέργεια και δύναμη για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των ζεστών ημερών. 

Συνοδέψτε το γάλα με σπιτικά μπισκότα, μπισκότα δημητριακών ή νόστιμα σπιτικά κουλουράκια για να καταναλώσουν πιο εύκολα τα παιδιά σας το γάλα.

Δώστε γεύση στο νερό τους.Κόψτε λεπτές φέτες των αγαπημένων φρούτων του παιδιού σας και ρίξτε τες μέσα στο νερό. Έτσι, η ουδέτερη γεύση του νερού θα γίνει πιο ενδιαφέρουσα για τα παιδιά και το νερό θα έχει επίσης περισσότερη πλάκα για εκείνα.
govastileto
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι