Να γιατί:
1. Ώρα να κοιτάξουμε πίσω μας
....
Με την πανδημία από τη μια ώρα στην άλλη το σπίτι μας έγινε το φρούριο μας, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Και φυσικά στο σπίτι έπρεπε να γίνουν τα πάντα: να γίνει διαδικτυακά το σχολείο των παιδιών, η εργασία των ενηλίκων, να διατηρηθούν οι φιλικές σχέσεις, να γίνουν μαθήματα γιόγκα, χορού, ξένων γλωσσών, κλπ. όλα διαδικτυακά.
Μάθαμε να παραγγέλνουμε το φαγητό μας ηλεκτρονικά και να τρώμε σαββατόβραδο το φαγητό του εστιατορίου στο σπίτι.
Το σπίτι έγινε το κέλυφος μας, ο χώρος συναισθηματικής και φυσικής προστασίας μας.
Άλλαξε το σπίτι μας μορφή, καθώς άλλαξαν οι ανάγκες μας!
2. Το σπίτι παραγέμισε
Με τον φόβο της πανδημίας οι περισσότεροι από εμάς αγόρασαν περισσότερες προμήθειες, όπως καθαριστικά, φαγητά, αλλά και αγαθά που κρίναμε ότι μας ήταν απαραίτητα για να περάσουμε καλά στο σπίτι.
Οι περισσότεροι από εμάς κράτησαν περισσότερα παλιά πράγματα, δεν ξεφορτωθήκαμε όσα έπρεπε, κρατώντας τα σύμφωνα με το πνεύμα της εποχής «για ώρα ανάγκης». Το σπίτι μας παραγέμισε, παραφορτώθηκε με ασήμαντα, περιττά ή ακόμα και εντελώς άχρηστα πράγματα.
Τώρα είναι η ώρα να αξιολογήσουμε τι χρειαζόμαστε και τι όχι, να ξεσκαρτάρουμε, να ξεφορτωθούμε και να καθαρίσουμε και να απολυμάνουμε.
3. Βαθύ καθάρισμα
Η έννοια της καθαριότητας δε σχετίζεται μόνο με το να έχουμε καθαρές επιφάνειες γύρω μας.
Σχετίζεται και με την εσωτερική μας καθαριότητα, την αίσθηση ότι δεν αφήσαμε τα πράγματα στην τύχη τους, ότι εμείς έχουμε το πάνω χέρι και τον έλεγχο της κατάστασης.
Το βαθύ καθάρισμα της γενικής καθαριότητας πάει πολύ πιο πέρα από το καθημερινό συμμάζεμα και καθαριότητα: πρόκειται για μία βαθιά, ριζική ανανέωση του χώρου. Ίσως πέρα από τα καθαριστικά και τα απολυμαντικά που θα φτάσουν σε κάθε γωνία και χαραμάδα, να χρειάζεται να βάλουμε και μία φρέσκια στρώση μπογιάς, να αστράψει ο χώρος μας.
4. Οργάνωση
Μετά από μία γερή καθαριότητα νιώθουμε ότι το σπίτι πήρε άλλη μορφή- και αυτό αναπτερώνει το ηθικό και τη διάθεση μας.
Τώρα είναι ώρα και για μια αναδιοργάνωση: ανοίγουμε ντουλάπες, συρτάρια και ντουλάπια και εξετάζουμε με κριτική και αντικειμενική ματιά το περιεχόμενό τους.
Πετάμε όλα όσα είναι χαλασμένα ή κατεστραμμένα αλλά κρατούσαμε για συναισθηματικούς λόγους ή με τη δικαιολογία ότι «αυτό ίσως φτιάχνεται».
Εναλλακτικά, πακετάρουμε για να χαρίσουμε τα πράγματα που δε χρησιμοποιούμε ή που δε θέλουμε πια. Ξεφορτωνόμαστε παλιά περιοδικά, εφημερίδες που «θα» διαβάσουμε (αλλά τα νέα τους μπαγιάτεψαν πια!), κουτιά, συσκευασίες και χίλια μύρια άχρηστα που κρατάμε με τη φαντασίωση ότι «ίσως» χρειαστούμε κάποια στιγμή στο μέλλον- η οποία εδώ και χρόνια δεν έχει έρθει!